(ترجمه)

هر سال در این روز، اول محرم الحرام، امت مسلمه به رسم یادبود از تاریخ و مدنیت بزرگ‌شان از تولد بهترین امتی‌که به بشریت آورده شد، با تأسیس دولت حق در زمین، دولت محمد صلی الله علیه وسلم، دولت مدینة المنوره این روز را جشن می‌گیرند. این توأم با دولت با شکوه بود که پیامبر صلی الله و علیه وسلم رسالت را که الله سبحانه وتعالی برایش فرستاده بود، تطبیق کردند و محمد صلی الله علیه وسلم مردم را از تاریکی جهالت به نور اسلام آوردند. حقیقتاً مسلمانان حق دارند تا از این روز جشن بگیرند، اندیشیدن پیرامون مفهوم اصلی هجرت رسول الله صلی الله علیه وسلم  امریست حتمی، که چندی از آن مفاهیم را طور ذیل یادآور می‌شویم:

نخست: کسی‌که با بصیرت کامل به هجرت رسول الله صلی الله علیه وسلم تفکر کند، به یقین رابطه ای آن با گذشته برایش واضح خواهد شد. به تحقیق هجرت بعد از عقبه دوم به وجود آمد، که در آن مردمان دارای قدرت و حراست مانند قبیله اوس و خزرج با رسول الله صلی الله علیه وسلم پیمان بستند تا رسول الله صلی الله علیه وسلم را جهت تأسیس اولین حکومت اسلامی نصرت نمایند.

به تحقیق کسی‌که سیرت رسول الله صلی الله علیه وسلم را با دقت موشکافی کند، پی خواهد برد که این (طلب نصرت) به پیامبر صلی الله علیه وسلم وحی شده بود. از همین جهت جا دارد تا فرموده عباس ابن عبیده الانصاری را مورد غور و بررسی قرار دهیم، که عهد و پیمان انصار را مورد تصدیق قرار می‌دهد: «ای مردم خزرج! آیا می‌دانید برای چی خودتان را متعهد به بیعت نصرت با این مرد کرده‌اید؟ این به معنی جنگ کردن با هر یک، چی قرمز و چی سیاه. اگر شما فکر می‌کنید، سرمایه‌تان را از دست می‌دهید و نجیب زادگان‌تان کشته می‌شوند، پس بگذارید برود؛ پس الان انجامش دهید. قسم به الله این به شما شرمندگی خواهد آورد؛ در این دنیا حتی اگر شما آن را بعدا انجام دهید و اگر شما فکر می‌کنید که  به عهدتان وفادار می‌مانید،  هرچند سرمایه‌تان نابود شود و نجیب زادگان‌تان کشته شوند؛ پس شما تعهد کنید! قسم به الله این به نفع دنیا و خیر آخرت تان خواهد بود.» انصار جواب دادند: «ای پیامبر الله صلی الله علیه وسلم! دستانت را باز کن تا ما با تو بیعت کنیم، پس پیامبر صلی الله علیه وسلم دستان مبارک‌اش را باز کردند و آن‌ها بیعت کردند.»

هجرت هنگامی صورت گرفت که انصار اسلام را در آغوش گرفتند و اسلام را به عنوان باور و هم به عنوان نظم مکمل زندگی قبول کردند؛ نه فقط به عنوان عبادت فردی یا اخلاق. اگراسلام تنها دین عبادت و اخلاق می‌بود، هیچ‌گاهی مردم قریش در مقابل ان قرار نمی‌گرفتند و آنان را در مقابل دین‌شان اذیت نمی‌کردند. اگر اسلام فقط دین عبادی و اخلاقی می‌بود، صلیبی‌های غرب هرگز جنگ‌های صلیبی را جهت از بین بردن مسلمانان براه نمی‌انداختند. هنگامی‌که کمپاین‌های صلیبی جهت از بین بردن اسلام واقعی، اسلام سیاسی و اسلامی‌که سیاست را اصل دانسته و من‌حیث برنامه کامل زندگی حکمرانی می‌کند، به راه انداخته نمی‌شد.

دوم: رسول الله صلی الله علیه وسلم، به ماموریت خویش پی برده بودند؛ ماموریتی‌که باید بدست می‌آوردند. هنگامی‌که هجرت پایان یافت و رسول الله صلی الله علیه وسلم پا در زمین مدینه گذاشتند، رسول الله صلی الله علیه وسلم شروع به تأسیس قواعد حکومت‌داری به اساس وحی نمودند. از همین جهت اساس مسجد را گذاشتند که مرکز دولت اسلامی شناخته می‌شد و آن‌ها صحیفه‌ای را نبشتند که در واقع قانون اساسی دولت اسلامی محسوب می‌شد، که حقوق، وظایف و مکلفیت را تعریف و تشریح می‌کرد. او صلی الله علیه وسلم، شروع به تطبیق احکام شرعی نمودند تا روابط را تنظیم کنند و مجازات شرعی را بر آنانی‌که از قوانین شرعی سرپیچی می‌کردند، اعمال کنند.

مدینه دولتی بود که توسط رسول الله صلی الله علیه وسلم رهبری می‌شد، او صلی الله علیه وسلم به معنی واقعی رهبر دولت بودند. هنگامی‌که وحی به رسول الله صلی الله علیه وسلم فرستاده شد، او صلی الله علیه وسلم با ظرفیت پیامبری آن را حمل کردند و رساندند و هم‌چنان به صورت عملی با ظرفیت پیامبری خود من‌حیث رییس دولت اسلامی تطبیق کردند و احکامی چون جهاد، طریقه عملی و روش شرعی انتقال اسلام به مردم قانونی شد. پیامبر صلی الله علیه وسلم پرچم جنگ را بسته نموده و تشکیلات نظامی را آماده کردند تا به همه نهاد سیاسی در حال ظهور در مدینه، قدرت خود را ثابت و حیثیت و موقف دولت اسلامی را نشان دهند.

همه‌ای از این‌ها نشان می‌دهد که او صلی الله علیه وسلم بزرگ‌ترین دین الله سبحانه وتعالی را به عهده گرفته و اثبات نمودند که اسلام آمده تا مردم را رهبری کند؛ نه فقط دعوت. از همین جهت مسلمانان باید از داخل شدن مردم به اسلام به صورت گروهی در زیری سایه دولت اسلامی جشن بگیرند.

سوم: بر امت مسلمه لازمی است تا هجرت را به معنی واقعی آن تمثیل کنند. از همین جهت امت مسلمه باید دعوت اسلام را همگام با حزب التحریر به پیش ببرند و از دنیا شانه خالی کنند تا هنگامی‌که امت مسلمه هجرت را دوباره به جای اصلی و مقصد اصلی آن برگردانند. بر امت مسلمه لازمی است تا موضوع حاکمیت اسلام را موضوع اصلی خویش انتخاب نموده و هم‌چنان بر ایشان لازم است تا تأسیس دوباره خلافت اسلامی به طریقه رسول الله صلی الله علیه وسلم را بزرگ‌ترین دغدغه زندگی خویش پندارند. درست مانند رضای الله سبحانه وتعالی که هدف نهایی ایشان است. این یک واقعیت است که معنی و هدف واقعی هجرت در روح امت مسلمه نهفت است. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

(إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ)

[غافر: 51]

ترجمه: ما قطعاً پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی و در آن روزی‌که گواهان[فرشتگان، انبیاء و شهدا] بپا می‌خیزند، یاری می‌دهیم و دستگیری می‌کنیم.

و در قسمت شما، ای مردم صاحب قدرت و نیرو! شما نصرت کنندگان الله سبحانه وتعالی هستید و نصرت دین الله سبحانه وتعالی بر شما لازمی و واجب است. در اسلام برای شما اجازه نیست حتی یک ساعت روز هم تأخیر کنید و باید بدانید که نصرت دین خدا نه بخاطر حب دنیا و نه هم بخاطر ترس ظالمان به تعویق انداخته شود. بناءً جرئت کنید و حزب التحریر را جهت پیشبرد دعوت اسلامی نصرت کنید! با آن‌ها بیعت کنید تا دوباره دولت اسلامی را تأسیس کنند؛ دولت خلافت به طریق رسول الله صلی الله علیه وسلم. بناءً بکوشید انصار امروز باشید؛ درست مانند انصار مدینه که انصار دیروز بودند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

[يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ] 

[صف: 14]

ترجمه: ای مؤمنان! یاران(دین) الله (سبحانه وتعالی) باشید، همان‌گونه که عیسی پسر مریم به حواریون گفت: چی کسانی یاران من برای (یاوری دین) الله خواهند بود؟ حواریون گفتند: ما جملگی یاران (دین) الله خواهیم بود.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: عبد الله عمر