Bangladeş’teki kapitalizm belası, kapasite vergisi denen bir düzenlemeyi yürürlüğe koydu. Düzenleme bir avuç siyasi ve kapitalist elit hizmet etmek için tasarlanmıştır. Buna göre elektrik üretsin veya üretmesin özel elektrik üreticilerine (normal ücret/ödemelerine ek olarak) her halükârda ödeme yapılacaktır. Bu düzenlemeyle her yıl büyük miktarda para elektrik üreticilerin cebine girecek. Sonuçta kapitalist hükümet, kredi yükünü halkın omuzlarına yüklüyor, bu da doğal olarak sefaletlerine sefalet katacak. Medya kaynaklarına göre son 14 yılda özel enerji santrallerine kapasite ücreti olarak 1 trilyon Taka’nın üzerinde bir ödeme yapıldı. (Prothom Alo, 5 Eylül 2023). Bu yıl kapasite ödemesinin ise son iki yıla göre yüzde 80-90 oranında artması bekleniyor. Böylece çoğu Bangladeş vatandaşı temel hizmetlerinin yanı sıra düzenli geçim kaynağı malzemeleri için daha yüksek maliyetler ödeyecek.

Kan emici hükümet, hiç üretilmeyen enerji için halkın özel enerji üreticilerine para ödemesini sağlıyor. Elektrik üreticileri hükümetin elektriği satın almaması durumunda hiçbir özel üreticinin atıl durumdaki bir santralinin işletilmesinden kaynaklanan zararı karşılamayacağını söylüyorlar. Ama yine de kapitalist hükümetin, bu hayati sektörü elitlere devretmek ve bundan servet kazanmalarını sağlamak dışında kendi enerji santrallerini kurma gibi bir niyeti yok. Devlet, 1 trilyon Taka ile kaç tane elektrik santrali kurulabilir ve kaç kilovat elektrik üretip halka sunulabilir? Verimlilik ve ekonomik kaygılar dışında hiçbir haklı gerekçesi yok, bu, böyle bir kararı meşrulaştırıyor. Bu, vergi mükelleflerinin parasının politika ve iş dünyasında güçlü konum ve bağlantılara sahip belirli kişilerin cebine akıtılması anlamına geliyor. Dolayısıyla, bir izleme kuruluşunun yakın zamanda yayınladığı bir rapor, haklı olarak bunun bir ‘yağma modeli’ olduğunu belirtti. Mevcut yönetim sisteminin, Bangladeş’i tüm vatandaşların yalnızca temel ihtiyaçlara değil aynı zamanda anlamlı kalkınma ve büyümeden de adil bir pay elde edebileceği bir yola yönlendirmede başarısız olduğu çok açık.

Buna karşılık İslam’ın ekonomik sistemi petrol, gaz, kömür ve elektriğin tüm toplumun malı olduğunu ortaya koydu. Bu kaynaklar kamu malı olarak kalmalıdır, iş anlaşmaları için özel sektöre devredilemez. İslam’da Hilafet Devleti, bu kaynakları halk adına işletir. Böylece tüm vatandaşlar bu kaynaklardan eşit şekilde faydalanır, herhangi bir kişi veya kuruluş bunları kendi çıkarı için tekeline alamaz. İslam’da kamu mülkiyeti o kadar önemli ve mecburi bir konudur ki, bir kişi veya şirket, elektrik direkleri, su boruları, elektrik direği, telefon hattı, internet kabloları, televizyon kabloları vb. gibi kamuya açık yollarda kalıcı olarak bir şeye asla sahip olamaz, bırakın yolun sahibi olmayı! Bu, tüm toplumun refahını sağlar ve tüm toplumu rehin almak için kamu mallarıyla iş yapmak şöyle dursun, hiç kimse kamu refahını ihlal etmeye cesaret bile edemez. Yakında kurulacak olan Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet Devleti, kamu mülkiyeti ve kullanımı ile ilgili açık şeri hükümleri uygulayarak adalet ve iyiliğin tüm topluma yayılmasını sağlayacaktır. Bangladeş halkı, kapitalizmin soygunculuğu nedeniyle maruz kaldığı bu zulüm ve sıkıntıdan ancak bu yönetim sistemiyle kurtulabilir. Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

الْمُسْلِمُونَشُرَکَاءُفِيثَلاثٍ: الْمَاءِوَالْكَلَأِوَالنَّارِ  “Müslümanlar üç şeyde ortaktır, su, mera ve ateş.” ^{[İbn Mace]}