Peş peşe genç kızlar öldürülüyor. İnsanlar, bir suçun faktörleri ve nedenleri ile uğraşırken, başka bir suçla karşılaşıyorlar. Vahşet dolu sahneler, insanları bu aşırı şiddetin nedenlerini sorgulamaya itti. Caydırıcılık açısından maksimum cezanın verilmesi çağrısında bulundular. Bazı sivil ve insan hakları örgütleri, ortak bir bildiri yayınladı. Bildiride “Mısır’da kadın ve kız çocuklarının yaşam hakkı gittikçe zorlaşıyor mu? Sorusu dile getirildi. İnsan hakları örgütleri, kadına yönelik şiddetle mücadele için birleşik bir yasa çıkarılmasının hızlandırılması gerekliliğine vurgu yaptılar. Söz konusu yasa, 2015-2020 Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Ulusal Stratejisinin şart koştuğu yasadır ama henüz yasalaşmadı.

Medyada, Mısır’da ve diğer ülkelerde kadınlara yönelik şiddet olgusunu kınayan haberler yer aldı. Haberlerde feminist düşünceyi ve erkekler ile kadınlar arasındaki köklü düşmanlığı yerleştirmek amacıyla özellikle “Kadın cinayeti” terimi kullanıldı. Medya, ülkemizde toplumun benimsediği ve sorunun temel nedenini ele alan kavramları kasıtlı olarak görmezden geliyor. Örneğin günahsız bir insanı öldüren kimse, bütün insanları öldürmüş gibidir. Katilin ya da kurbanın erkek ya da kadın olmasının hiçbir önemi yoktur. Ayrıca haberlerde Müslüman ülkelerde genç kız ve erkeklerin maruz kaldıkları siyasi baskıya, ekonomik ve insani zulme de değinilmedi.

Bu suçların yayılmasında, teşvik edilmesinde ve Müslüman ülkelerdeki toplumların şeytanlaştırılmasında medyanın oynadığı rol büyüktür. Suç, artık kameralara yansıyor ve gittikçe yaygınlaşıyor. Saygınlıklar zerre kadar dikkate alınmıyor. Bir genç kız on yedi yerinden bıçaklandı ve bir başkası güpegündüz üniversite kapısının önünde katledildi. Bir diğeri ağır bir şekilde darp edildikten sonra yerlerde sürüklendi. Psikolojik engellerin yıkılması, suçun azalmasına değil, yayılmasına katkıda bulunabilir.

Batılı fikir ve kavramlar ülkemize girdiğinden beri Müslüman kadınlar adalet görmemiştir. Kadın artık bir anne, kardeş ve korunması gereken bir namus değildir. Aksine Batılı kavramlara göre medya ve sermaye sahiplerinin oradan oraya savurduğu bir meta haline gelmiştir. Bu, kadının insanlığını ve layık olduğu konumu yerle bir etmiştir. Toplum inşa etmek ve yükseltmek için erkek ve kadın arasında işbirliği olması gerekirken rekabet ve yarış aralarındaki ilişkinin temel dayanağı haline gelmiştir. Toplumsal denge bozulmuş ve kadınlar artık Peygamberimiz SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in buyurduğu gibi erkeklerin kız kardeşi değillerdir. Peygamberimiz SallAllahu Aleyhi ve Sellem kadınları cama benzetmiştir.

Müslüman ülkelerdeki kötülüğün anası, kadın ve erkek arasındaki ilişkiyi (veya İslam’ın ictimai sistemini) düzenleyen İslami kavramların yokluğudur. Kötülük, toplumda İslami sistemlerin ve hayatın çeşitli yönlerine ilişkin İslami kavramların olmamasının doğal bir sonucudur. Orman kavramlarının egemen olduğu bir düzende kadınların güvenlik ve emniyetinden bahsedilemez. Müslüman ülkelerde şuan Batılı kapitalist sistemin fikirleri egemendir. Kadınlar ve erkekler için tam güvenlik, Yaratıcının kullarına merhametini somutlaştıran ve Nübüvvet metodu üzere ikinci Raşidi Hilafet Devletinin uyguladığı fikri bir sistem altında mümkündür. Kuşkusuz bu, Allah’a zor değildir.

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيراً وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيباً “Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbinize karşı gelmekten sakının. Kendisi adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’a karşı gelmekten ve akrabalık bağlarını koparmaktan sakının. Şüphesiz Allah, üzerinizde bir gözetleyicidir.”^{[Nisa 1]}