Dünkü Sunday Telegraph Gazetesi'ndeki Andrew Gilligan'ın "Radikal Müslümanlar İşçi Partisine Sızıyorlar" başlıklı makalesi, 01 Mart 2010 günü yani bugün yayınlanacak olan "Desptchez" programında tartışma konusu olmaya yol açtı.

Bu makaleye ilişkin olarak aşağıdaki noktalara dikkat çekmek isteriz:

1. Bu makale iddialarıyla İngiltere'deki Müslümanlara karşı ırkçılık fitilini tutuşturacaktır. Bu makale "İslami Forum Avrupa" [IFE] kuruluşunu İngiltere için şerir bir tehdit olarak tasvir etmekte, İşçi Partisine bu Müslüman kuruluş tarafından sızıldığını söyleyen milletvekili Fitzpatrick'in sözlerinden alıntı yapmakta, korku salan bir dil kullanmakta, bu kuruluşa "radikal" vasfını takmakta, onun "cihada ve şeriata iman edip İngiltere ile Avrupa'yı İslami Devlet'e dönüştürmek istediğini" ve "İslam'ın içtimai ve siyasi hükümlerini" desteklediğini ifade etmektedir. Kayda değerdir ki Fitzpatrick, Gilligan ve "Desptchez" programının bu meselelerdeki tarzları budur.

2. Bu tip saldırılar, İngiliz kurumlarının ne kadar iki yüzlü olduklarını göstermektedir. Zira onlar, bir taraftan Müslümanları daha fazla asimile etmeye sevk ederlerken diğer taraftan siyaseten aktifleştikleri zaman Müslümanları "sızmakla" itham etmektedirler! Bu da Jack Strow'un peçe takan Müslüman hanım vatandaşlara yönelik açıklamalarından pek de farklı değildir. Zira o, bu hanımlardan kendisine siyasi temsilcileri gözüyle bakmalarını beklemekle birlikte onlar bunu yaptıklarında ise onların giyimini toplumu parçalayan bir eylem şeklinde nitelendirip iki yüzlülük yaparak eleştiride bulunmaktadır!

3. Fitzpatrick'in düğünlerde erkek ve kadın ayrımının yaygınlaşmasına yönelik saldırısı Müslüman vatandaşların sırtından "İngiltere Ulusal Partisi'ne [BNP]" oy kazandırmaya dönük etik olmayan bir girişim sayılır. O halde geleneksel partilerden olan siyasiler bu tür açıklamalarda bulunduklarında Müslümanların neden "BNP'den" kaygı duymaları gerektiğini sormamız gerekir.

4. İngiltere'deki siyasi katılım çalışması hususunda Hizb-ut Tahrir, "İslami Forum Avrupa'ya" göre farklılık arz eder. Zira bizler, özellikle -Afganistan'daki işgal savaşı gibi- İslami değerlerle çelişen politikaları destekleyenler olmak üzere İslam'ın laik partilere katılımı caiz kılmadığı görüşündeyiz. Her halükarda bu olay, bu laik partilerin Müslümanları oyları için istismar ettiklerine dair görüşümüzü teyit etmesine rağmen bu laik partiler kesinlikle Müslümanların rejim yoluyla herhangi bir şekilde etki etmesine karşıdırlar.

5- Bunun yanı sıra yıllardır Müslümanların, siyasi partiler içerisinde dinleri, ilkeleri ve kuşakları hakkında taviz verdikleri miktarla orantılı bir şekilde ilerleyebildiklerini söyledik. Nitekim bu olay açık bir şekilde göstermektedir ki Müslümanların rejime geçiş kimliğini elde etmeleri için değerlerinden taviz vermelerinin beklenmekte olup bu husus Müslümanların dışındakilerden talep edilmeyen bir husustur.

6- İşte tüm bunlar, laik İngiltere'de Müslümanlar için bir kanunun, onların dışındakiler için başka bir kanunun olduğuna ve Müslümanlara, "uysallar" veya ikinci sınıf vatandaş vasfıyla bakılması gerektiğine dair egemen bir görüşün olduğunu göstermektedir. Şayet bunun böyle olmadığına dair bir şüpheleri varsa; iş adamları lobileri veya çevre lobisi veya siyonist lobisinin, siyasi nüfuz elde etmek için geleneksel partilerin adaylarını destekleyip onları finanse etmelerinin nasıl doğal bir durum haline geldiğine bir baksınlar. Oysa bunu Müslüman topluluklar yaptıklarında -ki bu şeri açıdan bizim kabul etmediğimiz bir durumdur- kabul edilemez bir durum sayılmaktadır.

7- "İslami Forum Avrupa" kuruluşu içerisindeki kardeşlerimize ve bacılarımıza nasihatimiz şudur ki; İslam saflarında yer alınız ve hedeflerinden biri sizleri makalede zikredilen "cihat ve şeriat, İslami Devlet" veya "içtimai ve siyasi İslam hükümleri" gibi İslami meselelerden uzaklaştırmayı amaçlayan bu sindirmeye karşı koyunuz.

8- Buna ilaveten geniş anlamda Müslümanlara nasihatimiz odur ki; laik, bozuk, komplocu ve çelişkili politikalardan bağımsız İslam'a dayalı siyasi bir faaliyet hususunda düşünmeye ihtiyaç olduğunun farkında olmalıdırlar. Müslümanlar "kendilerine tokat indiren elleri öpmeye" devam ettikleri sürece onların bir sesi olmayacak, uysal bölünmüşler olarak kalacaklar, İslam vasıtasıyla olmadıkça asla şerefin ve vahdetin tadını tadamayacaklardır.