İslam karşıtı Pegida grubunun lideri, parlamento binası önünde düzenlediği gösteride Kuran-ı Kerim’i yırttı, ayakları altında çiğnedi ve ateşe verdi. Bütün bu vahşet, Lahey belediye başkanının izniyle, polisin gözetimi ve koruması altında gerçekleşti. Soru şu ki, buna nasıl bakmalıyız? Bu, aptalca bireysel bir eylem mi yoksa arkasında çok daha fazlası mı var? Ve bu eylem karşısında ne yapmalıyız?

Bu tür son derece incitici ve aptalca eylemlerin Batılı ülkelerde giderek daha fazla artan bir trend haline geldiği dikkat çekmektedir. Fikir edinmek adına bu aptalca eylemlerin bazıları şunlardır:

• Geçen hafta aşırı sağcı Danimarka-İsveç İslam karşıtı parti olan Stram Kurs (“Sıkı Yön”) lideri Kur’an-ı Kerim’i yaktı. İsveç’te bir gösteri sırasında Kur’an-ı Kerim’i ateşe verdi.

• 2022’de Norveç’te, “Norveç’in İslamlaşmasını Durdurun” anlamına gelenaşırılık yanlısı SIAN grubu düzenlediği bir gösteride Kur’an-ı Kerim’i yaktı.

• 2020’de bazı İskandinav ülkelerinde yırtılarak, tükürülerek ve tekmelenerek açıkça kutsal Kurana saygısızlık yapıldı.

• 2018’de Macron, kendisi de dâhil olmak üzere 300 önde gelen aydın ve siyasetçinin imzasıyla Kur’an-ı Kerim’in şiddete teşvik ettiğini ve şiddete teşvik eden ayetlerin Kur’an-ı Kerim’den çıkarılması gerektiğini savunan bir manifesto yayınlama cüretinde bulundu.

Kur’an-ı Kerim’e yönelik tüm bu saldırılar, yetkililerin izni ve polis eskortu altında gerçekleşti. O gün Norveç Başbakanı, göstericilerin Kuran’a saygısızlık yapabileceklerini savunmuştu. Bugün ise İsveç makamları ve Lahey belediye başkanı İslam’a karşı gösteri düzenlenebileceğini ve Kuran’a saygısızlık yapılabileceğini savunuyorlar. Dolayısıyla Allah’ın Kitabına yönelik saldırıların sadece birkaç ahmağa atfedilebileceğini düşünmek gerçekten safdillik olur. Çünkü bu tür incitici ve yaralayıcı eylemler, ancak yetkililerin izni ve desteği ile gerçekleşebilir. Aslında İslam karşıtlığı, Batılı ülkelerde İslam’a ve Müslümanlara karşı onlarca yıldır süregelen İslam karşıtı politikaların yarattığı iklimde yeşermiştir.

Dolayısıyla İslam’a ve Kur’an-ı Kerim’e yönelik saldırılar durmayacaktır. Bu nedenle yüksek sesle ve net bir şekilde sesimizi duyurmalıyız. Biz müminler olarak, insanlara hidayet olarak gönderilen, hak ile batılı birbirinden ayıran Allah’ın Kitabı’na ve kelamına sahip çıkmazsak, peki o halde kim sahip çıkacak? Sessizlik bir seçenek değil! Allah’ın Kitabına sahip çıkmak şeri bir farz olmakla birlikte aynı zamanda mutlak bir zorunluluktur. Çünkü pasif bir tavır sergilemek ve sessiz kalmak, İslam düşmanlarına sadece cesaret verir ve onları devam etmeye motive eder.

Bu yüzden topluca ayağa kalkmalı, her zaman İslam ve İslam’ın kutsallarının yanında yer alacağımızı açıkça belirtmek için her türlü yasal ve medeni yolları kullanmalıyız. Böylece hem hoşgörü sınırlarımızın nerede bittiğini dünya âleme açık ve net bir şekilde göstermiş oluruz hem de Allah’a layık müminler olduğumuzu ve Kitabını takip ettiğimizi kanıtlamış oluruz.

Okay Pala [Ebu Zeyn]
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Hollanda
Medya Temsilcisi