Lübnan topraklarının bir parçasında (Ayn El-Hilve) kıyım ve yıkım yaşanıyor. İran partisi başta olmak üzere Lübnan rejimi partilerince çatışmaların fitilini düşürme çabaları fiyaskoyla sonuçlandı. Bu çabaların en sonuncusu da devlet ile Carud Arsal savaşçıları arasında sağlanan anlaşma uyarınca arananların kamptan tahliyesidir. Ancak İran partisi bu girişimi dumura uğrattı.

Lübnan yönetimi, Ayn El Hilve mülteci kampına güvenlik penceresinden bakıyor. Böyle bir bakış insanlık dışıdır. Bu insanlık dışı bakış nedeniyle kampın etrafını duvarlarla örüyor, demir kapılarla donatıyor. Bu aynen Yahudi varlığının Batı Şeria ve Gazze halkına bakışına benziyor.

Ayrıca Ayn El Hilve kampı, mezhep ırkçılığının esin kaynağı olarak görülüyor. Kimi zaman Müslüman Filistin halkı, Lübnan iç savaşının fitilini ateşlemekle suçlanıyor. Hâlbuki yakın uzak herkes bilir ki, Lübnan iç savaşının başlıca nedeni kırılgan Lübnan varlığı ve köklü kindar mezhepçilik olgusudur. Kimi zaman da Ayn El Hilve kampının, çevresi için tehdit algısı yarattığı ve Darb es Sim kasabası nüfusunun üç birini Hristiyanların oluşturduğu gerekçesiyle kampa karşı provokasyonlar oluyor. 

Kuşkusuz Ayn El Hilve kampının güvenliğinden birinci derece de Lübnan yönetimi sorumludur. Yönetimin kamp sakinlerine karşı olan sorumluluğundan kaçınıp, sorumluluğu çaresiz ve güçsüz güvenlik komitelerinin omuzlarına yüklemek, kamp sakinlerine umutsuzluk aşılama ve onları göçmen kabul etmeleri için Batılı büyükelçilikler önünde gösteri düzenleme gibi utanç verici bir olguya sürükleme çabalarıdır.

Yenilenen çatışmalarda kullanılan ve kampa sokulan silah, mühimmat ve unsurlar, gökten zembille inmediler herhalde. Tam tersine Lübnan yönetiminin barikatlarından geçmiştir. Bu yüzden bugün kampta yaşananların başlıca suçlusu Lübnan devletidir. Yönetimin kirli amacı, giderek netleşiyor. Amaç, kamp sakinlerinin politik ve manevi açıdan kararlılığı kırıp yönetimin mezhepçi ve ırkçı unsurlarına güvenlik yönünden boyun bükmelerini sağlamaktır. Beyrut, Sayda, Ablas ve Arsal kentlerinin boyunduruk altına alındığını hepimiz biliyoruz. 

Şüphesiz Ayn El Hilve kampı sakinleri, Suriye hatta tüm Şam diyarı gibi din ve soy kardeşleridir. Akrabadırlar. Onların güvenliklerine bugün olduğu gibi salt güvenlik perspektifinden bakmak sağlıklı değil, aksine politik bir sorumluluktur ve bundan Lübnan devleti sorumludur...

Siyasi sorumluluk, bu ülke vatandaşlarının işlerini gütme sorumluluğudur. Bu sorumluluk, bu ülkede yaşayan ve kendilerini bu ülkenin evlatları olarak adlandıran bazı kimselere aittir.