Korkak Hint askerlerinin, 15 Şubat 2018 günü Cammu Keşmir’in Battal bölgesinde Müslüman çocukları taşıyan bir okul taşıtını hedef almasının ardından hemen Pakistan ordusu misilleme yaptı ve Kontrol Hattı’nda Hint askeri kontrol noktasını vurdu. Saldırı sonucu beş Hint askeri cehenneme boyladı ve birçoğu da yaralandı. Bu, Allah’ı razı eden ve müminlerin duasına nail olan bir eylemdir. Gerçekten de Pakistan ordusu, Doğu sınırında meydana gelen saldırganlığa yanıt verebileceği gibi Hindistan ordusunu da dize getirebilir ve bölgedeki Hint haylazlığını kökten ve kararlı bir şekilde bitirebilir. Bunun önünde duran tek engel, askerlerimizi ABD işgalini kurtarmak için Batıda Afganistan sınırına konuşlandıran yöneticilerdir. Dahası yöneticiler, işgal altındaki Keşmir’de cihadı diri diri açlıktan toprağa gömüyorlar. Alınan son önlemler, uzunca zincirin sadece bir halkasıdır.

Doğrusu Amerikan yanlısı yöneticiler, Pakistan ordusu önünde duran engelden başka bir şey değildir. Yapılması gerekene hatta çok daha fazlasını yapabileceğine engel oluyorlar. Müşerref, ilk olarak 2002 yılında Keşmir’de cihadı yasakladığında, alacağı ABD yardımlarının Keşmirli Müslümanların yaralarına merhem olacağını iddia etti. Daha sonra ABD garantörlüğünde 2003 yılında Hindistan ile ateşkes anlaşması imzalandığını iddia etti. Ki Pakistan, aşiret bölgelerindeki ABD savaşına odaklansın. Açıkça anlaşıldığı gibi ABD garantörlüğünde varılan mutabakatın tek amacı Müslümanlara zarar vermek ve Hint haylazlığı için yeni bir fırsat yaratmaktır. Nitekim ABD bağımlısı Pakistan yöneticileri, Cammu ve işgal altındaki Keşmir’de Müslümanlara karşı artan Hint düşmanlığının güvencesi oldular. Hindistan defalarca ateşkesi ihlal ettiği halde ABD’den tek bir kınama dahi gelmedi. Dahası ABD, terörle mücadeledeki çaba ve gayretlerinden ötürü Pakistan’a teşekkür etti. Afganistan’daki sığınaklar hakkında istihbarat paylaşımı sayesinde Hindistan, Belucistan ve diğer yerlerde Pakistan’a karşı yeni cepheler açtı.

Şuan bile durum tersine dönebilir. Yeter ki Müslümanların yöneticileri nazarında İslam ve Müslümanlar hayat memat meselesi olsun. Yeter ki ABD’nin taleplerine, vaatlerine ve güvencelerine oralı olmasınlar. İslami yönetim altında yöneticiler, Müslüman düşmanı milletler ile asla askeri ittifak kurmayacak, işbirliği ve istihbarat paylaşımında bulunmayacak, bayrak toplantıları düzenlemeyecek, diplomatik ilişkiler ve ekonomik bağlar kurmayacaktır. İslam, Müslümanlara işgal sona erene dek Hint devletiyle savaşmalarını farz kılar. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا“Allah kâfirler için müminler aleyhine asla bir yol vermeyecektir.”^{[Nisa 141]} Yine Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ  “Kim size saldırırsa siz de ona misilleme olacak kadar saldırın.”^{[Bakara 194]}

وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ  “Sizi çıkardıkları yerden siz de onları çıkarın.”^{[Bakara 191]} Bırakalım ABD batı sınırımızda onu dize getiren Afgan mücahitlerinin elleriyle gebersin. Silahlı kuvvetlerimiz de ya zafer ya da şehadet sevdasıyla doğu sınırımızda Hint askerleriyle savaşa yollansın. Silahlı kuvvetlerimize katılım sağlamak için seferberlik ilan edilsin, yedekler askeri eğitimden geçirilip hemen sınır bölgesine sevk edilsin. İşgal altındaki Keşmir’de kurtuluş mücadelesi veren Müslümanlara mali ve istihbarat desteği sağlansın, sonra da Keşmir Pakistan’a ilhak edilsin. Nükleer silahlarımız ateşlemek üzere hazır hale getirilsin ki Hindistan etkili adımlar atmayı aklından bile geçirmesin. Korkudan ödü patlasın ve yerinde çakılıp kalsın. Hint devletinin işgali ortadan kaldırılana ve daha önce yüzyıllar boyunca olduğu gibi bütün Hint yarımadası üzerinde yeniden İslam egemen olana dek bu böyle devam etsin. Dolayısıyla ey Müslümanlar! Tarihin tekerrür etmesini istiyorsak, öyleyse Nübüvvet metodu üzere Hilafetin yeniden kurulması için çalışalım.