Müşerref-Aziz, Keyani-Zerdari ve Rahil-Navaz rejimlerinin korkunç yönetimlerinden bu yana ABD, Pakistan’daki sömürgeci sistemi çöküşten korumak zorunda kaldı. Arap Bahar’ından sonra Müslümanların yöneticilerinin maskeleri düşünce, Washington, “değişim” sloganıyla melez Bajwa-İmran rejiminin bayrağı altında bir tuzak kurdu. Sözde değişimin başarısız olmasıyla birlikte sömürgecilerin önceki ajanları, şimdi “demokrasi belgesi” sloganı ile PDM bayrağı altında toplanıyor.

Demokrasi belgesi, dişsiz bir tüzüktür. Kararlı bir karardan yoksundur. İşgal altındaki Keşmir’i kurtarmak için silahlı kuvvetleri seferber etmez. Bunun yerine ABD’nin diktesi üzerine siyasi liderlik, Gilgit-Baltistan’ı il yapmayı kabul etti. İşgal altındaki Keşmir’i Hindu devletine bir şey karşılığında etkili bir şekilde teslim etti. Kontrol Hattı’nı kalıcı bir sınır haline getirdi. Bu, yıkıcı bir tüzüktür, kapitalist ekonomik sistemi kabul eder, küçük bir güç elitinin Pakistan’ın kaynaklarını ele geçirmesine izin verir. Oysa sıradan bir insanın alın teriyle zorla kazandığı parası vergi adına yağmalanıyor, yasadışı faiz ödemeleri ile yerli ve yabancı kreditörlerin kasasına aktarılıyor. Bu, mevcut yargı sistemini onaylayan haksız bir tüzüktür, kutsal Kuran ve Sünnetten ziyade yozlaşmış Anglo-Sakson yasasından türetilmiştir. Yanı sıra bu tüzük, mahkemeler yolunda sonsuz ve beyhude yolculuklarda sıkışıp kalmış yüz binlerce insanın acı çekmesinin bir nedenidir. Bu, omurgasız bir tüzüktür, Mescidi Aksa’nın Yahudi işgalinden kurtuluşu için tek bir taş bile atılmasına izin vermez. Osmanlı Halifesi II. Abdülhamit’in yaptığı gibi Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in onurunu korumak için askeri seferberlik tehdidinden bahsetmiyorum bile. Bu aldatıcı bir tüzüktür, Amerikan askerlerinin Afganistan’dan çıkarılmasına ya da Pakistan ve Afganistan’ın tek bir İslam Devleti altında birleşmesini çağrıda bulunmaz. Bu sapık bir tüzüktür, aile hayatını yok eden ve yeni jenerasyonu bozan Batı liberal değerlerini destekler. Bu itaatkâr bir tüzüktür, sömürgeci Batılıların tasarladığı ve Pakistan’ı Batı köleliğine zincirleyen bir dünya düzenini kabul eder. Bu hain bir tüzüktür, Kuran ve Sünnetten türetilen bir anayasaya çağrıda bulunmak yerine sömürgeci mühendisliği olan 1973 anayasasına bağlılık sözü verir.

Hem demokrasi hem de diktatörlük, başarısız batıl sistemlerdir, ümmet aynı delikten iki kez ısırılmamalıdır. Ümmet, hakkı olan Raşidi Hilafeti yeniden canlandırmalıdır. Hilafet projesini hayata geçirmek için güç ehli, Hizb-ut Tahrir’e nusret vermelidir. Böylece Pakistan, Müslüman toprakların birliği için güçlü bir platform haline gelecektir. Allah Subhânehu ve Teâlâ, kâinatın efendisidir. Öyleyse Ensar’ın mübarek lideri Sad b. Muaz’ın ayak izlerini kim takip edecek? Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın indirdikleriyle yönetmek için nusret verin. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ“Ey inananlar! Allah’ın dininin yardımcıları olun. Nitekim Meryem oğlu İsa, Havarilere: “Allah’a giden yolda yardımcılarım kimlerdir?” deyince, Havariler: “Allah’ın dininin yardımcıları biziz” demişlerdi.”^{[Saf 14]}