yönetiminin apaçık hıyânetinin sonuçlarıdır. Bu talepler ve tavizler, genel olarak Amerika'nın kendi askerlerine genel af verilmesi maksadıyla Afganistan ve Irak gibi işgâl altındaki ülkelerden istediği taleplere benzemektedir. Durumlar o kadar mı vahimdir ki dünyanın en güçlü halkı Müslüman devletine karşı Amerika, zayıf ve köle bir devlet gibisine bir tutum takınabilmektedir? Bu yalnızca Müşerref'in Pakistan'ı Amerikalılara tek kurşun atmaksızın teslim etmesiyle birlikte mümkün olabilmiştir, bunun için sadece "Birleşik Devletler Pakistan'ı bombalayıp taş devrine götürebilir" tehdidi yetmiştir. Siyâsî uyanıklığa sahip herkes farkındadır ki Amerika açık bir savaşa girmeye ne önceden hazırdı, ne de şimdi hazırdır. Amerika, nükleer bir Pakistan'ın, ne Amerikan yönetiminin, ne de Amerikan kamuoyunun şokunu atlatamayacağı bir darbe vurmaya muktedir olduğunu iyi bilmektedir. Amerika, Afganistan ve Irak gibi zayıf devletleri bile bastıramamışken çok daha güçlü bir Pakistan'ı ele geçirmek hiç söz konusu olamaz. İçerisinde bulunduğumuz durum ve meydana gelen gelişmeler bir kez daha kanıtlamıştır ki Amerika asla Müslümanların dostu olamaz; "Yılana ne kadar süt verirsen ver, ilk fırsatta seni ısırır."

Pakistan halkı Hükümet'ten; Amerikan savaşına yardım etmekten vazgeçmesini ve lojistik destek bahanesiyle Amerikan güçlerine yiyecek ve yakıt sağlanmasına son vermesini talep etmektedir. Yine Amerikan buyruklarından hareketle Müslüman kardeşlerine karşı düzenlendiği askerî operasyonlara derhâl bir son vermesini talep etmektedir. Muhakkak ki Sömürgeci plânların uygulanmasına son vermek, bu devletlerin büyükelçiliklerinin kapatılmasını gerektirir. Sömürgecilikten nihâî kurtuluş ise, mevcut kapitalist sistemin derhal ortadan kaldırılması ve yerine Hilâfet Devleti yoluyla İslâm Nizâmı'nın tatbik edilmesini gerektirir.