Neredeyse her yıl, gruplar arasında yeni bir çatışmaya tanık oluyoruz. Her seferinde haram kanlar akıyor, kasabalar ve köyler talan ediliyor ama grup liderleri gözlerini bile kırpmıyor. Sanki zorba rejimi devirmek için değil de birbirleriyle savaşmak için devrime kalkışmışlar. Destekçilerinin askerleri olmayı yeğleyen bu liderlerin öncelikleri artık rejimi devirmek olmadığı için rejimin kontrolündeki bölgeler her zamankinden daha fazla güvende.

Bu çatışmanın sonuçları hakkında daha önce defalarca uyarılarda bulunduk, bulunmaya da devam ediyoruz. Çatışma sadece Şam zorbasına ve arkasındaki uluslararası topluma hizmet eder. Şam zorbası, hiçbir efor sarf etmeden grupların kendiliğinden yok olması için çalışıyor. Bu bağlamda gruplar da kendi kendilerini yok ediyorlar. Tek kaybeden ise vücudu yara bere içinde kalan bu yetim devrimdir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكَاثًا “İpliğini sağlamca büktükten sonra, çözüp bozan (kadın) gibi olmayın.”^{[Nahl 92]}

Ey İslam’ın Payitahtı Biladu’ş Şam Müslümanları! Gruplar arasında yaşanan bu iğrenç çatışma, grup liderlerinin evlatlarımızın kanlarını küçümsemediklerinin apaçık bir göstergesidir. Devrime karşı sorumsuzluk hissi, bu cani rejimden kurtuluş yolunda değerli ve pahalı şeylerin feda edilmesine neden oldu. Grup liderleri, düşmanlara karşı kılıç olması gerekirken, devrim ve halkın omuzlarına yük oldu. Devrimi bıçaklayan zehirli hançer oldu. Grupçuluk ve bir gruba karşı diğer grupların yardımına koşmak, bu liderlerin öncelikleri haline geldi. Oysa Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyuruyor:

مَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رَايَةٍ عِمِّيَّةٍ يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أَوْ يَدْعُو إِلَى عَصَبَةٍ، أَوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً فَقُتِلَ: فَقِتْلَةٌ جَاهِلِيَّةٌ، وَمَنْ خَرَجَ عَلَى أُمَّتِي يَضْرِبُ بَرَّهَا وَفَاجِرَهَا وَلَا يَتَحَاشَى مِنْ مُؤْمِنِهَا وَلَا يَفِي لِذِي عَهْدٍ عَهْدَهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ “Kim körü körüne çekilmiş (ummiyye) bir bayrak altında savaşır, asabiyet (ırkçılık) için gazaplanır veya asabiyete çağırır veya asabiyete yardım eder, bu esnada da öldürülürse bu ölüm de cahiliye ölümüdür. Kim de benim ümmetime karşı çıkar, iyisini-kötüsünü vurur, müminden çekinmez, ahit sahibine verdiği sözü de yerine getirmezse o, benden değildir, ben de ondan değilim.”^[Müslim]

Ey Mübarek Şam Topraklarındaki Müslümanlar! Bilindiği gibi Müslüman kanı haramdır. Allah, mümini kasten öldüreni ebedi cehennem ateşiyle, gazapla, lanetle ve büyük bir azapla tehdit etti. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا  “Kim bir mümini kasten öldürürse, cezası içerisinde ebedi kalmak üzere cehennemdir. Allah ona gazap eder ve lanet eder. Onun için büyük bir azap da hazırlamıştır.” ^{[Nisa 93]} Ebu Said El Hudri ve Ebu Hurayra’dan rivayet edildiğine göre Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

لَوْ أَنَّ أَهْلَ السَّمَاءِ وَأَهْلَ الْأَرْضِ اشْتَرَكُوا فِي دَمِ مُؤْمِنٍ لَأَكَبَّهُمْ اللَّهُ فِي النَّارِ“Eğer bir müminin kanını dökmeye sema ve yer halkının hepsi de iştirak etse, Allah onların hepsini de yüzüstü cehennemine sürer.”^[Tirmizi]

Çok geç olmadan bu saçma davranışlara son verilmeli, Müslümanlar arasındaki savaşa katılan herkes sorumluluk taşımalıdır. İnsanların zorbayı değiştirmek için yaptığı fedakârlıkları ters yüz eden herkesin karşısında durulmalıdır. Ayrıca İslam akidesinden fışkıran ve Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın rızasına dayalı açık bir politik proje benimseyerek devrimin gidişatını düzeltmek için çok gayret sarf edilmelidir.