14 Mayıs 2024 tarihinde HTŞ’nin dosyayı birçok kez ötelemesinin ardından bazı kaçırılanların aile ve akrabasının, Heyeti Tahrir Eş Şam’ın güvenlikli cezaevleri önünde düzenlediği oturma eylemi, Esed’e özgü şebbihavari bir üslupla dağıtıldı.

Kaçırılanlar dosyası, HTŞ liderliğinin gizli tuttuğu ve bu dosyayı açığa çıkaracak ya da aydınlatacak her türlü girişimi bitirmek için farklı üsluplar kullandığı en tehlikeli dosyalardan biridir.

HTŞ’nin kaçırılanlar ve kaybolanlar dosyası, suç rejiminin Hama olayları ve Palmira hapishanesi günlerindeki kayıplar dosyasını andırıyor. Bilindiği gibi birçoğu korkunç suç yöntemleriyle tasfiye edilmiş ve bilinmeyen toplu mezarlara gömülmüştü. Bugün El Culani ve kamusal adaletsizlik aygıtı da aynısını yapmaktadır. Kaçırılan kişilerin akıbetlerinin kamuoyu ile paylaşılması gerektiği yönünde pek çok istek var. Özellikle kaçırılan çok sayıda kişinin tasfiye edildiğine dair bilgilerin ardından kaderlerini öğrenmenin bedeli elbette çok büyük. Bilgiler, “ortadan kaldırdık” ifadesi altında yüzlerce kişinin ortadan kaybolduğunu gösteriyor.

İşte bu yüzden HTŞ yönetimi, İdlib’deki oturma eylemini acımasızca dağıtmayı yeğlemiştir. Plan yaptı, araçları kullandı, senaryo yazdı, ne kadar zayıf, dayanıksız ve yanlış olduğunu umursamadı, ardından sonuçları ne olursa olsun Şebbihaya benzer yöntemle oturma eylemini dağıtmaya karar verdi. Oturma eylemini dağıtmanın sonuçlarına katlanmak, hapishanelerinde öldürülen (biçilen) ve bilinmeyen toplu mezarlara gömülen yüzlerce insan gerçeğini ortaya çıkarmanın sonuçlarına katlanmaktan çok daha hafiftir!

Oturma eylemini dağıtma yöntemi, HTŞ’nin işlemekten zevk aldığı suçluluk boyutunu ortaya çıkardı. Ona göre hiçbir şey haram değildir, koltuklarını korumak için her türlü günah mubahtır. Suç rejiminin izlediği yolu takip ediyor, böylece Şam devriminin samimi evlatlarını ortadan kaldırma ve kalanları suç sisteminin kontrolü altına geri döndürme rolünü tamamlıyor.

Heyet Tahrir Eş Şam liderliğinin ve kamusal zulüm aygıtının suçluluk gerçeği gün yüzüne çıktı. Mücahit kardeşlerimiz, bu liderliğin zulmüne ve çirkefliğine daha ne kadar sessiz kalacaklar? Pasif tarafsızlıklarını bir kenara bırakıp halklarının ve devrimlerinin yanında yer almalarının zamanı gelmedi mi?

El Culani’nin, şebbihasının ve kamusal zulüm aygıtının adaletsizliği, devrim halkının ve onun kutlu hareketinin, devrimlerini kurtarana, kararlarını geri alana ve tüm tiranları devirip enkazı üzerinde İslami yönetimi kurana kadar yürüyüşlerine devam etme ısrarlarını artıracaktır. Allah’ın izniyle bu çok yakındır. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurmuştur:

وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ“Biz ise, o yerde güçsüz düşürülenlere lütufta bulunmak, onları önderler yapmak ve onları (mukaddes topraklara) vâris kılmak istiyorduk.” ^{[Kasas 5]}