Tunus yöneticileri, İslam’ın ritüellerine ve Allah’ın dinine karşı pervasızlıkta çok ileriye gittiler. İslam’ı yönetimden dışladılar, Allah’ın Şeriatını devletten ve toplumdan uzaklaştırdılar, terörle mücadele bahanesiyle İslam’a savaş açtılar. Şimdi de İslam’ın diğer ritüellerini ihlal ediyorlar. Korona ile mücadele bahanesiyle Cuma namazını yeniden askıya aldılar. 13 Ocak Perşembe günü Diyanet İşleri Başkanlığı’nın 14 ve 21 Ocak günü Cuma namazlarını askıya alma kararı, siyasi bir karardır. Hükümetin 12 Ocak’taki toplantıları ve toplanmaları yasaklama kararıyla uyumludur. Hükümet, bu kararıyla 14 Ocak’ta gösteri çağrısında bulunan muhaliflerin sokağa çıkmasını engellemeyi amaçlıyor.

Diyanet İşleri Başkanlığı, politikacıların bir kuklası olduğunu kanıtladı. Yöneticilerin kaprislerine göre fetva veriyor. Arzularını tatmin etmek için İslam’ın büyük bir ritüelini yasaklıyor. Allah’ın indirdiklerinden başkasıyla hükmeden zalimlerin Cuma namazını askıya almasının Korona salgınıyla veya insanların sağlığı ve güvenliğiyle hiçbir ilgisi yok. Hükümetin toplu ulaşım araçlarında, pazarlarda, hükümet dairelerinde oluşan kalabalıkları, sıkıntılarını giderecek ve güvenliklerini sağlayacak şekilde çözüme kavuşturması daha yakışık alırdı. Cuma namazının siyasi çatışmalara alet edilmesi, İslam’ın geri kalan halkalarını koparmaktan çekinmeyen Tunus yöneticilerin alnına vurulmuş bir utanç kaynağıdır. Ebu Umame el-Bahili’den rivayet edildiğine göre Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

لَتُنْقَضَنَّ عُرَى الإِسْلَامِ عُرْوَةً عُرْوَةً، فَكُلَّمَا انْتَقَضَتْ عُرْوَةً تَشَبَّثَ النَاسُ بالتِي تَلِيهَا، وَأَوَّلُهُنَّ نَقْضاً الحُكْمُ وَآخِرُهُنَّ الصَلَاةُ “İslam halka halka kopacaktır. Bir halka koptu mu insanlar öbürüne sarılacaklar. İlk kopacak olan yönetimle ilgili olandır. Son kopacak olan da namazdır.”

Protestolar korkusuyla Cuma namazını askıya alan cumhurbaşkanına El Müntekim ve El Cebbar olan Allah’ın şu sözünü hatırlatıyoruz:

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ “Allah’ın mescitlerinde onun adının anılmasını yasak eden ve onların yıkılması için çalışandan kim daha zalimdir. Böyleleri oralara (eğer girerlerse) ancak korka korka girebilmelidirler. Bunlar için dünyada rezillik, ahirette de büyük bir azap vardır.” ^{[Bakara 114]}