Geçen 30 Nisanda Sana'ya gelen Körfez İşbirliği Konseyi Genel Sekreteri Abdullatif el-Zeyani, Yemen'in devlet başkanı sıfatıyla Körfez Girişimini imzalaması için Ali Abdullah Salih'i ikna etmeyi başaramadı. Zira Yemen'deki iktidar rejim heyeti ile Ortak Buluşma Platformu Partilerinin, Yemen'in 17 ilindeki göstericilerin Ali Abdullah Salih'in 33 yıllık iktidarının ardından gitmesini talep etmeleri üzerine gelen Amerikan-Avrupa'nın "30-60 Günlük Planı" girişimine dayanan Körfez Girişimini imzalamak üzere 02 Mayıs pazartesi günü Riyad'da bir araya gelmesi kararlaştırılmıştı. Bu girişim, önce Salih'in yetkilerini yardımcısına teslim etmesini ardından tarafların girişimi imzalamasından 30 gün ve parlamentonun Salih, çocukları ve adamlarının yargılanmayacağına dair bir kanun çıkarılmasından bir gün sonra istifasını sunarak iktidarı bırakmasını öngörmekteydi.

Bu ise Ali Abdullah Salih ve iktidar rejiminin geçen 21 Nisan perşembe günü ve Ortak Buluşma Platformu Partilerinin geçen 25 Nisan pazartesi günü Körfez Girişimi üzerinde muvafakat etmeleri üzerine ortaya çıkmıştır.

Ali Abdullah Salih'in, 01 Mayıs pazar günü dışişleri bakanlarıyla birer telefon görüşmesi yapması ve girişimin hangi noktaya ulaştığını ele almak ve buna ilişkin bir açıklama yapmak üzere toplanmalarından hemen önce onlara girişimi imzalayacağını -ki Salih'i en çok korkutan şey de buydu- kabul etiğini bildirmesi üzerine Abdullatif el-Zeyani tekrar Sana'ya dönecek.

"Salih", Şubat ayının ortalarında başlayan ve "toplamda 22 ilin" 17'sini kapsayacak şekilde genişleyen gösterilerin başlamasından bu yana 2013 yılına kadar iktidarda kalmasının bir anayasal hakkı olduğunu, göstericilerin sadece birer devrimci olduğunu ve halkın genelinin hala kendisini desteklediğini iddia ederek iktidarda kalmak için sürekli olarak yan çizdi!

Halkın maslahatından daha çok kendi çıkarlarına hizmet etmesi için İngilizlerin iktidara taşıdığı Ali Abdullah Salih, kendisinin rolünün sona erdiğini artık efendilerine hizmet edecek gücünün kalmadığını ve onların kendisinden vazgeçtiğini bilmektedir. Bu nedenle bu rolünü korumak için insanlara zulmetmekte ve iktidara sarılmaktadır! Ancak insan seli karşısında bunu yapması ne mümkün?! Bilakis o da kendilerini iktidar koltuklarında bulan, kendi işlerinin dizginlerine sahip olmayan, efendileri ne emrederse onu yapan, rolleri bitince de efendilerinin kendilerinden vazgeçtiği ve kendilerini yol kenarında bulan diğer ruveybidalar gibi olacaktır!

İslam'la hükmetmek yerine İslam'a ve Müslümanlara karşı tuzak kurarak hem ümmetine hem de kendisine zulmeden tüm Batı ajanlarının sonu budur! Şimdi efendileri kovduktan sonra nereye gidecekler ve kime sığınacaklar? Allah'a kölelik ile Allah'tan başkasına kölelik hiç bir olur mu?!