Allah Subhânehu ve Teâlâ yüce Kitabında şöyle buyuruyor:

لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ  “Andolsun ki içlerinden, kendilerine Allah’ın ayetlerini okuyan, kendilerini temizleyen, kendilerine Kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle Allah, müminlere büyük bir lütufta bulunmuştur. Hâlbuki daha önce onlar apaçık bir sapıklık içinde idiler.”^{[Ali İmran 164]} Bu günlerde 12 Rabiu’l Evvel’de Muhammed SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in doğum günü kutlanıyor. Kutlu doğum günü, İslam ümmeti ve tüm insanlık için ne anlama gelir?

Kuşkusuz Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in doğumu, tüm insanlığa hidayet Risalet’ini taşıyan büyük bir ümmetin doğuşu demektir. İslam’dan önce Araplar, zulüm ve zifiri karanlıkla dolu bir hayat sürüyorlardı. Paramparça ve dağınık bir halk ve kabile idiler. Hiç kimse ve hiçbir bağ onları bir araya getiremiyordu. Hiçbir ağırlık ve kıymetleri yoktu. Bir Hadârat ve medeniyete de sahip değillerdi. Sefih, sapkın, boş ve daima birbirleri ile çatışır bir halde yaşıyorlardı. Günümüzdeki insanlığın durumu, o günkü Arapların durumundan pek farklı değildir Bugün laiklik, kapitalizm, demokrasi ve modern zamanların cahiliyesinde İslam ümmetinin durumu da böyledir.

Kutlu Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in bu yüce İslam Risalet’iyle birlikte Araplar, insanlar arasında en seçkin ümmet haline geldiler. Açı doyurmayan, toku kandırmayan, zarar ve faydası olmayan farklı Rablere değil, tek bir Rabbe ibadet etmekle tek bir ümmet oldular. Hayatlarında İslam’ı uyguladılar ve Allah’a kul oldular. Bütün ilişkilerini Rabbani hükümlere göre düzenlediler. Allah’a ibadetleri sadece dini törenlerle sınırlı değildi.

Böylece bu yüce dinle Araplar ve diğer halklar, yeryüzünde insanlar için çıkarılmış en hayırlı, en güçlü, en medeni ve en bilimsel ümmet oldular. Hatta diğer ümmetlere ışık tutan parlayan bir yıldız oldular... Devletin sınırları doğuda Hint Okyanusu’na, batıda Atlas Okyanusu’na, güneyde Orta Afrika ve kuzeyde de Sibirya’ya kadar ulaştı. Tarihçiler şöyle der: “Güneş, her zaman İslam Devletinin üzerine doğuyordu!” İslam ümmetinin İslam yönetimi altında ulaştığı bilimsel ve medeni ilerlemeleri ve diğer keşifleri burada saymakla bitmez. O gün Batı, İslam’dan kopuk yaşadığı için kültürel ve ekonomik çöküntüde idi. Batı, politik, bilimsel ve ticari olarak Müslümanlarla temasa geçtiğinde ilerleme ve kalkınmaya başladı. Yüzyıllar boyunca İslami bilim, edebiyat ve sanattan hep geride kalan Avrupa düşüncesi derin uykusundan uyanıp tüm bu zenginliği miras aldı ve bugün Batının İslam ümmeti karşısında böbürlendiği sanayi devrimini yaptı!

Ümmet, Muhammed SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in Risâleti ve Müslümanların işlerini güden dindar yöneticilerle kalkınmıştı. Onlar ümmetin işlerini hakkıyla güttüler, bu dinin hükümlerini eksiksiz tam ve düzgün bir şekilde uyguladılar. Peygamberden sonra Halife olan Ebu Bekir RadiyAllahu Anh, Müslümanlara hitaben şöyle diyordu:

“Ben, sizin en hayırlınız olmadığım halde size Halife oldum. Ben Allah’a ve Rasûlü’ne itaat ettikçe siz de bana itaat edin. Allah ve Rasûlü’ne isyan ettiğimde bana itaat etmeniz gerekmez... İçinizde en zayıfınız, kendisinin hakkını alıncaya kadar yanımda en güçlünüz olacaktır. İçinizdeki en güçlünüz de, üzerine geçirdiği hak kendisinden alınıncaya kadar benim yanımda en zayıfınız olacaktır.”Halife olduktan sonra minbere çıkan Ömer el Faruk da konuşmasında şöyle diyordu: “Bende bir eğrilik görürseniz beni doğrultunuz” Müslümanlardan “Eğer sende bir eğrilik görürsek kılıçlarımızla düzeltiriz” cevabını alınca, gülümseyerek “Halkı arasında Ömer’i kılıcıyla doğrultacak kimseler ihsan eden Allah’a hamd olsun”Ümmetin izzeti, cihat ve fetihler yoluyla korunuyordu. Selahattin Eyyubi de “Rasûl’ün Miraç’a çıktığı mescit ve belde Haçlıların elindeyken ben nasıl gülerim, nasıl rahat uyurum…” demişti. Yetiş ya Mutasım diye haykıran bir kadını kurtarmak için ordular hazırlayan Mutasımlar vardı... Kuzey Afrika topraklarını bir bir fethettikten sonra Atlas Okyanusu karşısında durup denize hitaben “Ey deniz! Allah yemin olsun ki arkanda insanlar olduğunu bilsem, Allah yolunda cihat etmek için atımla engin sularına dalardım...” diyen Ukbe b. Nafiler vardı.

Peki ya bugünkü yöneticiler ve kışlalarına çakılan ordulara ne demeli? Kışlalarından dışarı çıktıklarında ise kendi halklarını katlediyorlar. Batı ajanı rejimleri savunmak için kışlalarından dışarı çıkıyorlar. Bu hainler nerede o büyük liderler nerede? Bugün bu hainlerin yönetimi altında bakın ne durumdayız? Ümmetin güzide halifelerinden sonra alçak bu cüce yöneticiler yönetime geldiler. Dinin kadir kıymetini bilmediler. Ümmete hiç değer vermediler. Kâfirlere karşı alçak, Müslümanlara karşı izzetli ve aslan kesildiler. Zevki sefa ve arzuları peşinden koştular... Amerika, İngiltere, Fransa, Rusya ve Yahudi varlığının emir yasaklarına karşı gelemediler. Sadece kendilerine emrolunanı yaptılar...

Ey Ukbe b. Nafi diyarındaki Müslümanlar! Bu mücrim yöneticilerden sıkıldığınızı, şeref ve haysiyet kanının damarlarınızda aktığını biliyoruz. Bu Ruveybida trollerin yönetimi altında her türlü zül ve zilleti tattınız. Şimdi ise en yüksek sesle şöyle haykırıyorsunuz: “Defolun gidin” Yeter artık bu zillet, zül ve alçaklık... “Defolun gidin” Sizin sayenizde yoksulluk, küfür ve anlaşmazlığın ne olduğunu öğrendik. Tek bir ülkenin evlatları arasında kanlı çatışmalara tanık olduk. Müslüman topraklardan ellerinizi çekin. Taşlar bile sizin zulmünüzden şikâyetçi. Hayvanlar, böcekler, gökyüzündeki kuşlar ve denizdeki balıklar bile sizden mustarip! Devrimimiz tamamlanmadı. Çünkü Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in Ensar’ı gibi güç ve kuvvet ehlinden devrime yardım edecek Ensar bulamadık. Peygamberin Ensar’ı, hem Peygambere hem de dinine yardım etmiştir. Onlar sayesinde Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem, Medine’yi Münevvere’de ilk İslam Devletini kurmuştu! Müslüman ordular bizi kaderimize terk edince, devrimimizin ateşi de söndü ve hâlâ da gerçek değişim denklemini bekliyoruz. İnsanların istek ve arzuları fokur fokur kaynıyor. Rablerinin dinini hâkim kılmak istiyorlar. Ancak bunun ordular içindeki güç ve kuvvet ehli ile toplumdaki etkin kişiler yoluyla olduğunu da biliyorlar. Bunun için güç ve kuvvet ehli görevini eda etmezse, bu ve diğer ülkelerdeki Müslümanlar, ajan laik rejimin kökünü kazıyamazlar. Rablerinin Kitabı ve Muhammed Sünneti ile hükmeden izzetli bir Devleti kuramazlar. Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in hadisi şerifte müjdelediği muştusunu gerçekleştiremezler:

ثم تكون خلافة على منهاج النبوة “Sonra Nübüvvet metodu üzere Hilafet olacaktır.” Demokrasi ve iktidar değişimi vaveylası ise, Batının bu ülkedeki egemenlik ve hâkimiyetinin devamı için belirlenmiş sinsi ve kurnazca tuzaklardır.

İslam ümmeti, kurtuluşundan sonra Mescidi Aksa meydanında Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in doğum yıldönümünü kutladığında...

“Allahu Ekber vel izzeti lil İslam” ve “Hak geldi, batıl zail oldu. Batıl zail olmaya mahkûmdur”sesleri ile etraf inlediğinde...

Müslüman ülkeleri birbirinden ayıran, güçlerini parçalayan, toplumlarını yıkan, vahdet ve devletlerini zelil devletçiklere bölen sınır ve engeller kaldırıldığında...

Bu ümmetin orduları “La İlahe İllallah Muhammedün Rasûlullah”ve “Allahu Ekber vel izzeti lil İslam”sloganı altında birleştiğinde...

Ve selefi Salih Halifeler döneminde olduğu gibi bu ordular bir bir ülkeleri fethetmek üzere yeniden seferber olduğunda ancak gerçek kutlama olacaktır.

Ey Müslümanlar! Hizb-ut Tahrir / Tunus Vilayeti olarak biz, sizi Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet Devletini kurmak için bizimle birlikte çalışmaya, güç ve kuvvet ehlini de bu dine ve Hizb-ut Tahrir’e nusret vermeye davet ediyoruz. Hizb, halkına yalan söylemeyen bir liderdir ve Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafeti kurmak için çalışır. Hizb-ut Tahrir, Rabbimizin Kitabı ve Peygamberimizin Sünnetinden çıkarılmış mükemmel bir yönetim sistemi hazırlamıştır. O yönetim sistemi ile ümmetin yüce önderlerinin siretini dirilterek Rabbimizi razı edeceğiz. İşte o gün biz, Allah’ın yardımıyla Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in doğum gününü kutlayacağız.

وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاء وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ “O gün müminler de Allah’ın yardımıyla sevineceklerdir. Allah, dilediğine yardım eder. O, mutlak güç sahibidir, çok esirgeyicidir. (Bu) Allah’ın vadettiğidir. Allah vadinden caymaz; fakat insanların çoğu bilmezler.” ^{[Rum 4-6]}