(ترجمه)

خبر

ریکس تیلرسون وزیر خارجه امریکا در دیداری که سه شنبه ۲۴ اکتوبر ۲۰۱۷م از پاکستان داشت، گفت: «پاکستان در سطح منطقه به خاطر تحقق اهداف مشترک؛ مثلاً: فراهم آوری صلح، امنیت و ایجاد فرصت‎ها برای برقراری روابط اقتصادی بزرگ نقش خوبی بازی کرده است.» در زمینه، تیلرسون مرتبط به آن در چهار شنبه، در اولین دیدار رسمی خویش از جنوب آسیا همراه با نریندرامودی نخست وزیر هند ملاقات کرد، و این دیدارها درست زمانی صورت گرفت که هر دو حکومت تلاش می‎کنند تا روابط اقتصادی و استراتیژیک خویش را بخاطر افزایش نفوذ چین به سطح عمیق‎تری توسعه دهند.

تبصره

تیلرسون که همراه مقام‎های ارشد حکومتی پاکستان؛ از جمله: شاهد عباسی نخست وزیر، خواجه محمد آصف وزیر خارجه، قمر جاوید باجوا رئیس کُل ستاد ارتش؛ ساعت‎ها گفتگو کرده و محور گفتگوهای شان بر روی این‎که پاکستان به امریکا صلح و امنیت را فراهم آورد، و هم‎چنان شرایط مناسبی برای برپایی روابط اقتصادی امریکا در منطقه خصوصاً همراه دشمن کینه‎توز پاکستان(هند) ایجاد کند، متمرکز بود.

گفته‎های شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان در خلال این گفتگوها، گواه این رویکردش می‎باشد؛ چنان‎چه وی گفته بود: «کشورش خود را ملتزم به نبرد با تروریزم می‎داند.» وی تأکید کرد: «مبارزه کشورش  علیه شورشیان در منطقه "نتایج ملموسی" داشته است.» عباسی اشاره نمود که: «کشورش امیدوار است تا روابط گسترده‎ای با امریکا برقرار کند.» وی افزود: «امریکا با اطمینانی کامل، می‎تواند به عنوان شریک استراتیژیک در مبارزه با تروریزم روی پاکستان حساب کند.»

از سوی دیگر، آلیس جی ویلز مقام ارشد در وزارت خارجه امریکا نوشت: «در هیچ‎گونه زمان بندیی جزء این دیدارها، نمی‎شد تا بهتر بتوانیم مشارکت بین امریکا و هند را تأمین کنیم؛ زیرا ما روابط ۷۰ ساله بین دو کشور را جشن گرفته و امیدواریم تا در ماه آینده به اجلاس جهانی تجارت در حیدر آباد هند اشتراک ورزیم.» بین امریکا و هند مشارکت اقتصادی بزرگی وجود دارد که حجم آن در سال گذشته به ۱۱۵ ملیارد دالر رسیده و هر دو کشور امیدوار اند که آن را تا سال ۲۰۲۲م به ۵۰۰ ملیارد دالر افزایش دهند. هم‎چنان روابط شان در بخش‎های دفاعی و تکنالوژی نیز به سرعت رشد نموده است.

قبل از این‎که تیلرسون به هند سفر کند، خواهان همکاری‎های نزدیک با هند برای مقابله با نفوذ روز افزون چین در آسیا شده و خاطر نشان کرده بود که واشنگتن قصد دارد تا منطقه "آزاد و باز" را برای رهبری دموکراسی‎های شکوفا تحکیم بخشد. وی گفته بود: «ما نمی‎خواهیم با چین که دولتی غیر دموکراتیک است، روابط عمیقی را که با دموکراسی بزرگ مانند: هند برقرار کرده‎ایم، داشته باشیم.»

از تعامل دوگانه امریکا با پاکستان و هند واضح می‎گردد که امریکا با پاکستان به حیث "اسب تروا" نیروی بازدارنده و غلامی مطیع تعامل می‎کند، بخش بزرگی از فعالیت پاکستان را جنگ علیه اسلام تشکیل می‎دهد که آن را زیر پوشش مبارزه با تروریزم توجیه می‎کند. هم‎چنان به حساب خون فرزندان، اردو و اقتصاد ورشکسته‎اش برای حکومت مزدور افغانستان صلح را فراهم می‎کند. در مقابل، سخاوتمندانه هند را در عرصه‎های تکنالوژی، نظامی، هسته‎ای و تجاری به منظور رفاه ملت هند و رویارویی با توسعه طلبی چین و جلوگیری از گسترش اسلام در قالب تأسیس خلافت بر منهج نبوت که در منطقه نیز رشد کرده است، کمک می‎کند.

اگر حکام پاکستان ذره‎ای اخلاص یا عقل در وجود می‎داشتند، هرگز با دشمن مکار پیمان نمی‎بستند، پیمانی که همواره نتیجه‎اش جزء ویرانی برای شان ارمغانی دیگر نداشته است. بنابر این، بر اهل پاکستان خصوصاً مخلصینی که اهل قدرت و قوت اند، لازم است تا قبل از آن‎که کشورشان به تلی از خاک تبدیل شود و در بالای آن پرچم هند و در پهلوی آن امریکا نصب شود، امور کشورشان را در دست گیرند. امور کشورشان را از خلال دادن نصرت به حزب التحریر برای تأسیس خلافت بر منهج نبوت، در دست گیرند تا پاکستان به دولتی بزرگ تبدیل شده و آن را به آغوش اسلام باز گرداند. امریکا را از منطقه رانده و مجبورش گرداند تا عزلت گزیند؛ البته تا وقتی‎که الله سبحانه وتعالی فتح آن و روم را چنان‎چه رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارت فتح‎اش را داده، اراده کند.

نویسنده: بلال مهاجر