Başkan Trump’ın artık kendisiyle işimiz olmayacak açıklamasının ardından İngiltere’nin ABD Büyükelçisinin istifası dünyada küstahlık duygusuna bürünen İngiliz iktidar elitini şoke etti. Sıradan İngiliz halkı, demokrasinin kendilerini nereye sürüklediğinin farkına varmalı. Müslümanlar ise bir kaç kişinin değil kamu yararına üstün bir ideolojiye doğru yönlendirilmesi gerekir.

Bir zamanlar “üzerine güneş batmayan” imparatorluk olarak anılan İngiltere, eski benliğinin alay konusu haline geldi. Bu zayıflık, beraberinde birçok soruyu akıllara getiriyor. Böylesi bir devlet, liderlik yapması şöyle dursun, nasıl bir dünya gücü haline gelebiliyor?

Bugün İngiltere, geleneksel İngiliz çıkarlarını devam ettirme amacı için birleşik devlet büyüklerinden yoksundur. Halkın büyük çoğunluğunun hoşnutsuzluğu, yeni çıkar gruplarının artması siyasi rahatsızlık yarattı ve seçkinlerin, gündemlerini gerçekleştirmek için kullandıkları mekanizmaları zayıflattı.

İngiliz demokrasine göre sıradan erkek ve kadın, elitlerin çıkarına ciddi bir şekilde meydan okuyamaz. Bu durum onlarda oylarının önemli olduğu algısını yarattı. Ancak son yıllarda müesses nizamın taşkınlıkları, sıradan insanların bu müesses nizamı muhasebe etme yetersizliğini gösterdi. Yetersizlik öfke dalgası yarattı ve gerçekten dinlenen politikacılara olan ihtiyacı doğurdu. Popülist liderler, çoğunluğun görüşüne uyup bunu kişisel çıkarları için istismar ettiler. Gerçek bir alternatif sunup sunmadıklarına bakılmaksızın insanları değişim için seferber ettiler. Bu sadece İngilizlere özgü bir fenomen değil. Popülizm ve “yabancı” olarak adlandırılan politikacılar, Batı demokrasilerinde yükselişte ve bu yükseliş, değişik ülkeler ve bölgelerde milliyetçi kaygı, rekabet ve düşmanlığa yol açıyor. İngiltere şimdi taviz ve ödün vermek zorunda kalıyor. Zira diğer popülist ülkeler, İngiltere’deki iç kargaşadan yararlanarak gövde gösterisinde bulunuyorlar. Bütün bunlar, İngiltere, popülistlik yapar ancak devam ettiremez şeklindeki yanlış sözlerin bir sonucudur.

Demokrasi sıradan insanların çıkarlarına hizmet etmekten ziyade sadece varlıklı seçkinler veya kaprisli popülist oportünistlere hizmet eder. Demokrasi, zenginlerin çok kolay maniple ettiği bir sistemdir. Çıkarlarına hizmet edildiği duygusu verilerek insanlar kandırılır.

İslam, demokratik modeli tanımaz. Demokrasi baskıdan başka bir şey değil. İslam’ın mükemmel bir yasama organı vardır. Kuran ve Sünnetten türetilmiş olup diğeri pahasına bir kesime hizmet etmek için manipüle edilemez. Seküler liberalizmin hayattaki amacı, bencilliğe ve zevki sefaya dayalıdır. İslam ise, insanoğlunu bencillikten kurtararak tüm insanlığı düşünen bir varlık mertebesine yükseltir.

Müslümanlar bu Risalet’i özellikle de kimlik krizi, ruh arayışı ve varoluşsal ikilem yaşandığı günümüzde diğer insanlara taşıması gerekir.