Hollanda’da, Avrupa’ya mülteciler akını, Irak ve Suriye’ye daha fazla asker konuşlandırmak konularında tartışmalar tüm şiddetiyle sürerken, yeni bir sorun daha belirdi. O da acımasız savaştan kaçan, tehlikeli ve korku dolu yolculuğun ardından Hollanda’ya ulaşan ve sığınma talep eden mülteciler sorunu. Daha önceleri mülteciler sorunu hakkında birçok tartışma yapıldı, şimdi de yapılıyor. Bu bağlamda VVD partisi lideri Halbe Zijlstra, yapılan bu tartışmaları ifadelere döktü. Konuşmasında, Hollanda değer ve normlarını paylaşmayan, “Şeriatvari” görüşlere sıkı sıkı bağlı mültecilerden tiksindiğini ve Hollanda’da “Şeriatçılara” yer olmadığını söyledi.

Halbe Zijlstra tarafından dile getirilen “Şeriatvari” ve “Şeriatçılar” gibi söylemler, kapalı ve belirsizdir. “Şeriatvari” ve “Şeriatçılar” gibi söylemler tam olarak ne demektir? Bu tür popülist ifadeler, PVV partisinin “İslami iltica tsunamisi” ve “testosteronbommen” [Erkeklik hormon bombası] gibi söylemlerinin izdüşümüdür. Bu tür söylemler, mülteciler hakkında yapılan tartışmalara hiçbir katkı sağlamaz. Aksine İslam’ı ve Müslümanları şeytanlaştırır, Gayrimüslimlerde korku atmosferi oluşturur. 

Eğer biz, Halbe Zijlstra’nın aşağılayıcı kelime oyunlarına bakar ve bu kapalı söylemler ile Şeriat kastettiğini varsayarsak, o zaman başka bir deyişle Zijlstra, şöyle demek istiyor; Hollanda’nın kapıları tüm Müslümanlara kapalı. Çünkü Şeriat, İslami yasa ve hükümlerin yekûnudur. Bu yasa ve hükümler arasında sosyal hayat, beş vakit namaz, helal gıda, farklı milletten olanlara iyi davranmak ve kamusal alanda giyim kuşam ile ilgili düzenlemeler vardır. Her Müslüman, mümkün olduğunca kendi hayatını Şeriata göre düzenlemek için çalışır. Onun için Şeriata bir saldırı, doğrudan İslam’ın kendisine bir saldırıdır. 

Halbe Zijlstra’nın bu söylemleri, sadece VVD partisinin konumunu değil, aynı zamanda uzun süredir Hollanda’da hâkim olan siyaseti de yansıtıyor. Bu hâkim siyaset de asimilasyon politikası doğrultusunda İslam karşıtı politika gütmek, yeni gelen Müslümanlar yanı sıra var olan Müslüman topluluklara baskı uygulamak ve Şeriatın belirlediği zihniyetten ziyade laik liberal zihniyeti benimsetmektir.

En son Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi de Şeriatın demokrasi ile örtüşmediğine karar verdi. Biz de aynen buna katılıyoruz, her iki hayat tarzı birbirinden farklı ve uyumsuzdur. Ancak burada akla gelen soru şudur: Bu iki farklı hayat tarzının, toplumda farklı inanca sahip insanlara karşı davranışı nasıldır? Laik liberal düşünce, siyasetçiler aracılığıyla toplumda farklı düşünenleri tolere etmezken, Şeriat, hayat tarzları farklı olsa da toplumda farklı inançtan olan insanlara kucak açar. Onların bu farkındalıklarını kabul eder, tanır. Dolayısıyla sorun, Şeriat fazlalığı değil, Şeriat sıkıntısıdır.