Demokrasinin adaleti sağlayacağını beklemek, iktidar elitine haksız ayrıcalıklar tanımadığını düşünmek naifliktir. Çünkü özünde uzlaşma var. Hükümlü eski Başbakan Navaz Şerif’in tahliye edilmesi ve yurtdışında tedavi görmesi için izin verilmesi, demokrasinin iktidar seçkinlerini koruduğunun açık bir örneğidir. “Ulusal Uzlaşma Yönetmeliğinin” iktidardaki yozlaşmış elit için geçerli olmadığını iddia eden yöneticilere safça inananlar, şimdi safdilliklerinin acısını çekiyorlar. Dolayısıyla demokrasi, birçok mahkûm hastalıktan cezaevinde ölürken, bazıları da yargılanmadan yıllarca cezaevinde yatarken, yozlaşmış iktidar elitinin özgürce hapishaneden çıkmasını sağlar. İktidar eliti davalarının bir günde görülmesi yetmiyormuş gibi yurtdışında tedavi görmeleri için her türlü ayrıcalıklar tanınıyor, dahası geri dönmeleri için taahhütte bulunuluyor.

Demokraside ilke ve gerçekler uzlaşmaya açıktır. Allah’ın varlığını ve kilisenin otoritesini inkâr eden Avrupalı entelektüeller, dinin sadece ibadete hasredilmesi konusunda uzlaşma sağladılar. Bir Yaratıcının varlığı gibi temel meseleyi çözümsüz bıraktılar. Uzlaşma yoluyla Allah’ın yasalarının egemenliği, halkın egemenliği arkasına saklanan iktidar elitine transfer edildi. Başkanlık veya Parlamenter demokrasi, aşama aşama iktidarı, ayrıcalığı ve zenginliği, yönetilenleri eşitlik ve halkın temsili lolipopları ile aldatan iktidar eliti grubunun elinde toplar. Demokrasi, iktidar elitine ayrıcalık tanır. Pakistan tarihi bu tür örneklerle doludur. Örneğin 17. ve 21.anayasa değişiklikleri, Ulusal Uzlaşma Yönetmeliği (NRO), Cumhurbaşkanı, Başbakan ve valilere dokunulmazlık verilmesi, milletvekillerine ayrıcalıklar tanınması gibi. Her şeyden önce milletvekilleri, herhangi bir eylemi legal ya da illegal görme yetkisine sahiplerdir, bu yüzden faiz yasal görülür, yoksullardan vergi alınır, düşman devletlerle ittifaka girilir, devlet güvenliğinde uzlaşma yapılır, dolar için yabancı savaşlara girilir.

Demokratik öncülleri gibi Bajwa-İmran rejimi de yozlaşmışlığa ayrıcalık tanıdı. Trump ve Modi’ye çirkin ayrıcalıklar ve ezici tavizler verdi. Demokrasi, güçlülerin önünde eğilinen, zayıflar üzerinde tepinilen bir uzlaşı sistemidir. İslami yönetim sistemi Hilafette, egemenlik olmaz, ayrıcalıklar tanınmaz. Bu nedenle tüm yöneticiler ve temsilciler Allah ve Rasûl’ünün emirlerine tabidir. Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَوْ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا“Allah’a yemin ederim ki, Muhammed’in kızı Fâtıma hırsızlık yapsaydı, elbette onun da elini keserdim.” ^[Müslim] Raşidi Halife Ömer, evliliğin yükünü hafifletmek için mihri sınırlamak istediğinde, bir kadın, Allah’ın mihri sınırlamadığını hatırlatınca, bu kararından geri adım atmıştır. Raşidi Halide Ali de, babanın davasında oğlun tanıklığı kabul edilmediği için zırhını çaldığını iddia ettiği Yahudi karşısında davayı kaybetmiştir. Mısır Valisi Amr ibn El As’ın oğlu da Gayrimüslim bir vatandaşın şikâyeti üzerine kırbaç cezasına maruz kalmıştır. On üç yüzyıl boyunca İslam yargısı, Allah’ın indirdikleriyle hükmetmesi nedeniyle adalet nişanesi haline gelmiştir. Hilafette ne Halife ne de ümmet meclisi üyeleri, Allah’ın tek bir hükmünü bile değiştiremez. Hilafette Mezalim kadısı, Halifenin Kuran ve Sünnetten türetilmeyen kararını iptal edebilir. Açıkçası sadece Nübüvvet metodu üzere Hilafet, iktidar elitine verilen ayrıcalıkları sona erdirebilir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

يَآ اَيُّـهَا الْاِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيْمِ “Ey insanoğlu! Çok cömert olan Rabbine karşı seni aldatan nedir?” ^{[İnfitar 6]}