Pakistan-ABD stratejik diyaloğun bir parçası olarak 3 Haziran 2015’de güvenlik, stratejik istikrar ve nükleer silahların yayılmasını önleme çalışma grubunun yedinci yuvarlak masa toplantısı Washington’da gerçekleşti. Rahil-Navaz rejimi, bu görüşmelerde bölgede nükleer deneme yapan ilk ülke olmayacağına ilişkin Amerika’ya güvence verdi. Ayrıca rejim, Amerika’dan barışçıl nükleer teknolojiye erişim izni istedi. Ve rejim, istikrar için Pakistan’ın Hindistan ile rekabet etmek istemediğine dair Amerika’ya teminat verdi.

Aslında bu stratejik diyalog, bir forumdur. Siyasi ve askeri liderlik içindeki hainler, ABD tarafından belirlenen farklı amaçlar çerçevesinde efendilerine ilerleme raporu sunuyorlar ve gelecek de daha fazla itaat edeceklerine dair söz veriyorlar. Washington’daki efendileri de onların bu başarılarını değerlendiriyor ve bir sonraki stratejik diyalog toplantısına kadar onlara yeni hedefler belirliyor. Rahil-Navaz rejimi, nasıl son derece önemli ve hassas konuları İslam’ın, Müslümanların ve Pakistan’ın en büyük düşmanı Amerika ile müzakere edebilir? Pakistan-ABD ilişkilerinin öz geçmişi, bölgede sömürgecilik çıkarlarını gerçekleştirmek için ABD’nin her zaman Pakistan’ı kullandığının en somut kanıtıdır. Çıkarlarını gerçekleştirdiğinde ise, kullanılan bir kağıt mendil gibi kaldırıp Pakistan’ı bir kenara atacaktır. İster Keşmir, nükleer konu, ekonomi ve savunma konusunda olsun, isterse Afganistan konusunda olsun, Amerika asla Pakistan’ı desteklemeyecektir. Aksine Çin’in Asya’da etkisini sınırlandırmak ve bölgedeki Müslümanları kontrol altına almak için Amerika ile Hindistan arasındaki ekonomik ve savunma ilişkileri daha da güçlenmiştir. Çünkü Hindistan, Çin ve kurulacak Hilafet karşısında durmanın bir projesidir.

Biz, Amerika’nın bu politikasını göz önünde bulundurursak, özellikle de Rahil-Navaz rejiminin Pakistan içinde yürüttüğü yıkıcı faaliyetlerden ötürü Hindistan’ı suçladığını düşünürsek, o zaman nasıl olur da Rahil-Navaz rejimi, nükleer caydırıcılık politikasına uymak, Hindistan yapmadıkça nükleer denemeler yapmamak ve Hindistan ile rekabet etmemek konusunda Amerika’ya güvence verebilir? Ancak siyasi ve askeri liderlik içindeki hainler, böyle güvence verebilirler. Açıkçası, İslam, Pakistan ve Pakistan halkı, bu hainlerin pek umurunda değil. Onları ilgilendiren tek husus, Washington’daki efendilerinin çıkarlarını korumaktır.

Pakistan, Amerikan politikasına bağlı olduğu sürece, Hindistan’ın haylazlık ve yaramazlığını bertaraf edemez. ABD, kendi çıkarlarını koruyacak düzeyde ancak Pakistan için ekonomisini ve savunmasını geliştirmesine izin verir. Eğer Pakistan, gerçek potansiyeline göre ekonomik ve askeri güç elde etmek istiyorsa, o zaman ABD ile bağları koparıp bağımsız bir devlet haline gelmelidir. Ekonomik, askeri ve dış politikalarını da Kur’an ve Sünnete göre belirlemelidir. Bu ise Hilafet kurulmadan olmaz. Çünkü Hizb ut Tahrir’in tamamen Kur’an ve Sünnete dayalı olarak hazırladığı Hilafet Devletinin anayasası, kâfir düşmanlar ile işbirliği yapmayı ve itaati yasaklar. Ayrıca İslam, Müslümanlara mümkün olduğunca çok askeri güç hazırlamalarını emreder. Ki hem kendi düşmanlarını hem de Allah’ın düşmanlarını korkutsunlar. Böylece Allah’ın dini diğer tüm ideolojilere üstün gelsin.

يَا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُوۤاْ إِنْ تُطِيعُواْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُواْ خَاسِرِينَ

“Ey iman edenler! Eğer kâfirlere uyarsanız, gerisin geriye (eski dininize) döndürürler de, hüsrana uğrayanların durumuna düşersiniz.” ^{[Ali İmran 149]}