د محمد عفیف شدید لخوا په جومات کې د پیغام وړاندې کول  مبارکه ځمکه (فلسطین)       

                جمعه، ۳ جمادي الثاني ۱۴۴۰

(ژباړه)

د ۲۰۱۹م د جنوري په ۲۴مه د پاکستان مالیې وزیر اسد عمر، په دریو لسیزو کې د دغه هېواد په اقتصادي ناکامۍ خواشیني وښوده او د حکومت اقتصادي تمرکز یې دا ډول بیان کړ: «د پاکستان د بودیجې د کسر لاملونه، د صادراتو او وارداتو تر منځ د توازن نشت، له صادراتو د وارداتو د مسیر اوږدوالی او پانګې اچونې زیاتېدل دي.» دغه راز اسد عمر د پیسو له نړیوال صندوق سره د مذاکراتو بهیر تایید کړ. ښکاره ده چې د حکومت لومړیتوبونه، د پیسو نړیوال صندوق لومړیتوبونه ټاکي. په حقیقت کې د نړیوالې سواداګرۍ د بنسټ په توګه د ډالر لومړیتوب ساتل ، د پاکستان لومړۍ اړتیاوې په خطر کې اچوي او اقتصادي تشویشونه زیاتوي.

د بودیجې د کسر په اړه د پیسو نړیوال صندوق هوډ لري، چې د حکومت توانایي د سودي قرض په بیا ورکړه کې په ډالر اولویت بندي کړي. غواړي ټیټه طبقه حذف او مالیې لوړې کړي. که څه هم د مالیو د زیاتېدو او د مالي معافیت د ټیټوالي له امله د مالونو د قیمت لوړېدل اقتصاد له اختناق سره مخ کوي. دغه راز تر صادراتو څځه د وارداتو د مسیر اوږدوالي په اړه د پیسو نړیوال صندوق هوډ لري، د هېواد د پیسو د قیمت راټیټول په خپل لومړیتوب کې ونیسي. لکه څنګه چې وایي د مالونو په ارزانه کولو سره صادرات زیاتیږي او ډېر ډالر حاصلیږي. دغه راز د پیسو د قیمت راټيټېدل صادراتي مالونو ته هم ضربه ورکوي. ځکه د روپۍ د قیمت سقوط، د محصولاتو د بیې د لوړېدو لامل کېږي. نو د پیسو د بې کچې ارزښت راټيټېدل، د دې لامل ګرځي چې په ډالرو د صادراتو د ټيټ قیمت هره ګټه، له دغه پراخ او ملاماتونکي اقتصادي پړسوب څخه د ژغورلو لپاره وکارول شي.

د پانګه اچونې په زیاتوالي کې د پیسو نړیوال صندوق د حکومتي شتمنیو شخصي کولو ته لومړیتوب ورکوي. په داسې بڼه چې وکولای شي له پلور څخه سودي قرض ورکړي. که څه هم شخصي کول، د عایدات بڼه بې ګټې کوي. په دې مانا چې اکثراً به مالیو او حتا د ډېرو سودي قرضونو په اخیستو پورې تړاو لري. دغه راز دا سیاست پر عامه شتمنیو  د بهرنیو شرکتونو د مالکیت د حق لپاره د اقتصاد دروازې خلاصې پرېږدي. په داسې بڼه چې محلي رقیبان یې پرته له هغوی چې لویې سرچینې لري، له بازاره لرې کوي.

اې د پاکستان مسلمانانو! د پاکستان تحریک انصاف (PTI) حکومت له تاسو سره د تغیر ژمنه وکړه، خو پخپله یې دغه جنایتونه تر سره کړل. دغه حکومت له دریو لسیزو زیات له اقتصادي تشویشونو خواشیني څرګندوي. خو پخپله د دغو تشویشونو یعنې د IMF د لومړیتوب لامل شوی.  په حقیقت کې دغه سیاستونه د مخکینیو استعماري او مزدورو رژیمونو سیاستونو ته ورته دي. خو لا هم د متفاوتې پایلې په تمه دي. رسول الله صلی الله علیه وسلم خبرداری ورکوي:

«لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ»
(رواه بخاری و مسلم)

ژباړه: مسلمان له یوه غاره دوه ځلې نه چیچل کېږي.

نو واقعي تغیر د نبووت پر منهج د خلافت په بیا تاسیس او د اسلام د اقتصادي نظام په پلي کولو کې دی. خلافت هغه سودي قرضونه چې کلونه یې د پاکستان وینې زبېښلي ردوي. خلافت د اسلام د عوایدو  نظام پلی کوي، انرژي او معادن عامه ملکیت بولي. په داسې شکل چې ټول امت ته یې ګټه ورسیږي. خلافت به پیسې د طلا او نقرې په معیار برابرې کړي، چې د پیسو قیمتونه وساتي او د خلافت دولت به خپله باکفایته رهبري د صنعت په برخه لکه، د تولیداتو په پراخوالي، ابادۍ، تګ راتګ او اړیکو کې وساتي او کولای شي خپل مسولیتونه ښه ادا کړي.

د حزب التحریر ـولایه پاکستان مطبوعاتي دفتر

(ژباړه)

له هغې وروسته چې غرب پوه شو، مسلمانان د خپل ژوندانه د چارو د سمبالولو لپاره پر یو ځانګړي سیاسي اسلام پوهیږي او پرې باور لري، نو پر مسلمانانو او اسلام یې د بریدونو نوی پړاو پیل کړ، چې د امریکا متحده ایالاتو د دفاع وزیر پومپیو یې په اړه داسې وویل: «امریکا ته ستر ګواښ هغه مسلمانان دي، چې باوري دي اسلام یې د ژوندانه حلاره ده». بیا نو دار الافتا پر خپله ویبپاڼه  وویل، چې دار الاسلام(د اسلام خاوره) او دار الکفر(د کفر خاوره) چې ثابت شریعي احکام دي، یو خیال دی او موږ نه پوهیږو له څه شي څخه یې را اېستلي، دا یوه نوې مفکوره ده چې په فقه او سیاست کې نشته او زیاته یې کړه د دار(ځمکې) زغم، مینه او ورورولي، مفکوره ده(!) موږ نه پوهیږو چې دوی د کوم زغم، مینې په اړه خبرې کوي، د نړیوالو عصري اړیکو او تړونو تر نامه لاندې خلک په ځانګړې توګه مسلمانان په ارامۍ سره وژل کیږي د دوی پانګې او زېرمې لوټیږي او د خپل دین پرېښودلو ته اړ اېستل کیږي. له شام، یمن او لېبیا څخه یې ګڼ شمېر بېلګې لرو، چې نړیواله شخړه پکې روانه ده. د برما د مسلمانان عام وژنه، په چین کې د ختیځ ترکستان د میلیونونو ایغور مسلمانانو نیونه یوازې له دې امله دي، چې دوی مسلمانان دي...

دا شریعي مفکورې  شریعي احکام دي. د دې تفسیر له نړیوالو تړونونو او اړیکو څخه نه دی شوی، بلکې له الهي مدارکو څخه تفسیر او استنباط شوي. شریعت ځمکه په دوه ډوله وېشلې؛ دارالاسلام او دار الکفر. دار الاسلام یې هغې ځمکې ته ویلی، چې د حکومتولۍ چارې یې د اسلامي نظام پر مټ تر سره کیږي او امنیت  یې د مسلمانانو په ولکه کې وي، که څه هم چې ډېرۍ اوسېدوونکي یې غیرمسلمانان (کافران) وي. دار الکفر هغې ځمکې ته ویل کیږي، چې حکمراني یې په کفري نظام سره پر مخ بېول کیږي او امنیت یې د مسلمانانو په واک کې نه وي، که څه ډېری اوسېدونکي یې مسلمانان هم وي. نو له دې معلومیږي چې دار الاسلام او دار الکفر یوازې له دې معلومیږي چې کوم ډول نظام پرې مسلط دی. د امت هیڅ یو عالم، نه پخوا او نه هم اوس له دغه نظر سره مخالفت لري. دا د رسول الله صلی الله علیه وسلم له لوري په ښکاره بیان شوي، کله به چې رسول الله صلی الله علیه وسلم یو کس د یو نظامي رهبر یا د یوې ډلې مشر ټاکلو، هغه ته به یې داسې لارښونه کوله:

«ثُمَّ ادْعُهُمْ إِلَى التَّحَوُّلِ مِنْ دَارِهِمْ إِلَى دَارِ الْمُهَاجِرِينَ وَأَخْبِرْهُمْ أَنَّهُمْ إِنْ فَعَلُوا ذَلِكَ فَلَهُمْ مَا لِلْمُهَاجِرِينَ وَعَلَيْهِمْ مَا عَلَى الْمُهَاجِرِينَ فَإِنْ أَبَوْا أَنْ يَتَحَوَّلُوا مِنْهَا فَأَخْبِرْهُمْ أَنَّهُمْ يَكُونُونَ كَأَعْرَابِ الْمُسْلِمِينَ يَجْرِي عَلَيْهِمْ حُكْمُ اللَّهِ الَّذِي يَجْرِي عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَكُونُ لَهُمْ فِي الْغَنِيمَةِ وَالْفَيْءِ شَيْءٌ إِلَّا أَنْ يُجَاهِدُوا مَعَ الْمُسْلِمِينَ»

وروسته دوی له خپلو ځمکو څخه د مهاجرینو ځمکو ته په هجرت کولو سره دعوت کړئ او دوی ته خبر ورکړئ، چې که دوی هجرت وکړ، دوی به د مهاجرینو په شان، له هر ډول امتیازونو او حقوقو څخه برخمن شي. که یې ستاسې دعوت رد کړ، دوی ته ووایه، چې دوی به د سحرایي مسلمانانو حکم ولري او دوی به د نورو عادي مسلمانانو په څېر د الله سبحانه وتعالی په حکم کې داخل وي، مګر دوی د جګړې په غنیمتونو کې کومه برخه نه لري، تر هغه چې په رښتېنې توګه له مسلمانانو سره څنګ په څنګ د کافرانو پر وړاندې وجنګیږي.

نو تاسې د زغم، مینې د دار تعریف له څه اخیستئ، د ملګرو ملتونو له خیالاتو څخه، له نړیوالو کونوانسیونونو (تړونو) څخه یا له هغو چې د اسلام او مسلمانانو پر وړاندې جنګیږي او هڅه کوي مسلمانان پرې نږدي چې خپل ویاړلي دولت ته ورسیږي!؟

د دار الاسلام او دار الکفر مفکورو پر سر جګړه، د هغه اسلام، اسلامي نظام، او اسلامي دولت پر ضد جګړه ده، چې را منځته کېدل یې نېږدې شوي. دا جګړه د امریکا له لوري رهبري کیږي او وسیلې یې د مونږ د هېواد مزدور حاکمان دي.

او په دار الافتا کې تاسو غوره کړې چې یوه برخه یې وګرځئ، تاسې د امت او د هغوی د دین پر وړاندې د سختو بریدونو یوه برخه یاست، تاسې د امت ګمراه کوونکی یاست، بلکې تاسې د اسلام په نامه د امت د ګمراه کولو لپاره یوه ډله یاست، چې دوی له خپل دین څخه لېرې کوی، ایا تاسې د دوی له مفاهیمو څخه نص راخلی او د خپلې غلطې رهبرۍ لپاره خپلې بې ارزښته خبرې او خیالونو  مو پرې تاییدوئ!؟ که له دې هم تېر شو، تاسې له اسلام څخه په ګټې اخیستنې سره په خپل دولت کې د تجاوزګرو او خوارجو صفتونه لری. که فکر کوئ ستاسو هغه رهبران چې خپل ولس او هېواد یې وپلوره، له الله او رسول الله صلی الله علیه وسلم سره یې جګړه وکړه، ستاسې ساتونکي دي او پر اسلام حکم کوي!؟ نو په ښکاره درغلي کوی. تاسې به فکر کوئ، چې خلک ستاسې دا ادعاوې چې اسلام پلی کوئ، نه ویني!؟ کوم دی شریعت، په هغه هېواد کې چې د سایکیس پېکوټ (Sykes-Picot) پولې مني او له دې پولو بهر یو مسلمان ته، د یو بهرني په سترګه ګوري. کوم دی شریعت په هغه هېواد کې چې د انسان په لاس جوړ شوی غربی قانون پکې پلی کېږي!؟

اې د کنانې خلکو!

شریعي مفاهیم ثابت او شریعي احکام دي، چې له الهي مدارکو څخه را اېستل شوي، هغه کسان چې غواړي دا رد کړي، باید الهي مدارک وړاندې کړي، موږ ته د د وخت او ځای استدلال نه کوي. وخت او ځای نه شي کولی شریعي قانون کې بدلون راوړي، هر واقعیت خپل شریعي حکم لري، هر واقعیت خپله د فکر کولو او قضاوت کولو سرچینه نه شي ګرځېدلی، بلکې دا د بدلون لپاره د فکر موضوع او کار دی. د اسلام پر ثابتو مفاهیمو باندې د دوی د جګړې موخه دا ده، چې تاسې له هغه حقیقت څخه لېرې کړي، چې د ژوندانه لپاره اسلام یوازځنۍ لاره ده، هغه ژوند چې د عقیدې پر بنا پر مخ بېول کیږي. دا هغه حقیقت دی چې غرب پرې پوه شوی، چې د امت په منځ کې د حزب التحریر د شبابو په شان کسان شته، چې د امت په منځ کې کار کوي، چې اسلام د ژوند لپاره واقیعي لاره ګرځوي، دا ځوانان هڅه کوي چې ستاسې پر مټ یې تاسیس کړي، دوی یوازې ستاسې له ډلې څخه مخلصو او ځواکمنو کسانو ته اړتیا لري، چې دوی ته په نصرت ورکولو سره د امت ویاړ، راشده خلافت، د رسول الله صلی الله علیه وسلم په تګلارې سره تاسیس کړي، هغه دولت، چې له رامنځته کېدو څخه مخکې، کافران او د دوی ملاتړي په وېره او غضب کې اچوي. یا الله سبحانه وتعالی! دا لوی نعمت ژر را په برخه کړې او مونږ د هغه عسکر او لیدوونکي وګرځوې.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾

[الانفال:۲۴]

اې مومنانو! د الله سبحانه وتعالی او د هغه د پیغمبر بلنې ته لبیک ووایاست، چې کله پیغمبر تاسې ته د هغه شي په لوري بلنه درکړي چې تاسې ته ژوند بښونکی دی. او وپوهیږئ، چې الله د انسان او هغه د زړه تر منځ حایل دی. او د هماغه لوري ته به تاسې ورغونډ کړی شئ.

حزب التحریر-ولایه مصر مطبوعاتي دفتر

 (ژباړه)

پوره سل کاله وړاندې د ۱۹۱۹م کال د جنورۍ په ۱۸مه په فرانسه کې د نړیوالې جګړې بریالیو قدرتونو پر ناکامه هېوادونو د واکمنېدو لپاره یوه غونډه جوړه کړه. دا یوه ښکاره خبره ده چې د نړۍ لوی قدرتونه تل هڅه کوي څو د جګړې پایله په خپله ګټه وڅرخوي. د سږ کال کلیزه یې هم له تاریخي حقایقو څخه په لنډه توګه د ځینو تحریفاتو په وړاندې کولو سره چې د تاریخ په تورو پاڼو کې د خلکو په وینو لیکل شوي وو، جوړه کړه. په همدې توګه موږ د دغې پدیدې له پایلې څخه د قرغېزستان خلک خبروو او د له منځه وړلو لپاره یې را بولو.

لومړۍ نړیواله جګړه په ۱۹۱۴م کال د همغه وخت د استعماري قدرتونو لخوا د نورو هېوادونو د اشغال په موخه پیل شوه. د جرمني هېواد د دې لپاره د جګړې مشري پر غاړه اخیستې وه، چې له استعماري ګټو بې برخې نشي او دا جګړییز قدرتونه بیا په دوو ډلو وېشل شوي وو. د متحدینو په ډله کې انګلستان له فرانسې او روسیې هېواد سره ملګری و، چې د استعمار په پایله کې یې ډېر څه لاسته راوړي وو؛ بل خوا جرمني، اتریش، هنګري (مجارستان) او ایټالیا وو، چې په خپل منځ کې یې یوه درې اړخیزه اتحادیه جوړه کړې وه. جرمني هېواد هڅه کوله څو د جګړې مشري له انګلستان څخه واخلي؛ چې په ۱۹۱۵م کال کې ایټالیا هېواد له متحدینو سره یو ځای شو.

عثماني خلافت او بلغاریا هېواد پر خپل ځای پاتې شول او وروسته یې څلور اړخیز ائتلاف جوړ کړ. د یادونې وړ ده، که څه هم هغه مهال د مسلمانانو پوهه د اسلام په پرتله ټیټه وه او اسلام په سمه توګه نه پلی کېده، خو بیا هم عثماني خلافت یو اسلامی دولت و. د سلطان عبدالحمید ثاني له تبعید کېدو وروسته په عثماني دولت کې غیراسلامي نظام په پوره توګه راڅرګند شو او مسلمانانو داسې انګېرله چې دا کفري نظام له اسلام سره هېڅ ټکر نه لري، نو په همدې توګه یې د پلي کېدو مخنیوی ونه کړ. په بله وینا، په عثماني خلافت کې د اسلام له نامه پرته نور ټول اسلامي قوانین له پلي کېدو پاتې شول؛ نو په همدې توګه اروپایانو عثماني خلافت د «ناروغ سړي» په نوم یاد کړ. انګلیس، فرانسې او روسیې هېوادونو د خپل غچ اخیستو په موخه د اسلامي خاورو په اشغالولو پیل وکړ. هغوی په دغه کار سره خپله بې رحمه غوښتنه ښکاره کړه؛ خو د دوی لخوا د اسلامي شریعت د ګوښه کېدو تر څنګ، بیا هم عثماني دولت له څلورګوني لوري (متفقینو) سره یو ځای شو.

جګړه د متحدینو په ګټه پای ته ورسېده، چې په پایله کې جرمني د «ورسای»، اتریش د «سن جرمن»، بلغاریا د «اېن لای»، هنګري د «تریانون» او عثماني دولت د «سور» په تړون کې داخل شول. له دې وروسته د «لوزان» او «سور» د تړونونو په پایله کې عثماني خلافت ړنګ شو او پر ځای یې د ترکیې جمهوریت رامنځته شو. د ۱۹مې پېړۍ په وروستیو کې تزاري روسیې منځنۍ اسیا اشغال کړه. د شوروي اتحاد له جوړېدو وروسته دغه هېواد خپلې پولې پراخې کړې. لومړۍ نړیوالې جګړې په منځنۍ اسیا کې ناوړه پایلې درلودې. تزاري روسیې د منځنۍ اسیا سرچینې او شتمنۍ لوټ کړې او پر خلکو یې له توان څخه لوړ کارونه جبري کړل. دغه حالت مسلمانان اړ کړل چې د استعمار پر وړاندې پاڅون وکړي او مسلمانانو دا پاڅون د «الحاد پر وړاندې جګړه» ونوموله. د دغه پاڅون په پایله کې ۵۰۰ زره مسلمانان شهیدان شول. د استعمارګر روس لخوا د «اوکان» په نامه مشهورې عام وژنې او د چینایي بې رحمه پولیسو د ظالمانه برید په پایله کې د قرغیزستان هېواد ۱۲ سلنه خلک ووژل شول او د ترکستان په سیمو کې د روس لخوا د تپل شوې قحطۍ له امله له یو میلیون څخه زیات کسان له منځه لاړل. له لومړۍ نړیوالې جګړې وروسته د «سولې» تر نامه لاندې د ملتونو یووالی جوړ شو، چې په حقیقت کې یې موخه د بریالیو قدرتونو په واسطه په پوره ډاډ سره د استعماري هېوادونو کنټرولول و. که څه هم چې د استعماري هېوادونو له څېرې څخه په چټکۍ سره پرده پورته شوه، خو استعماري حرص یې ختم نشو.

ورپسې دویمه نړیواله جګړه پیل شوه. د «سولې» تر نامه لاندې د ملګروملتونو په تاسیس سره د بریالیو قدرتونو ډاډ او استعماري حرص نور هم زیات شو. امریکا او شوروي اتحاد د نورو استعماري قدرتونو له نفوذ څخه د مستعمره شوو هېوادونو د ترلاسه کولو لپاره د «خپلواکۍ لپاره هڅه» تر نامه لاندې دروغجنه جګړه پیل کړه. په دې جګړه کې زیاته مرګژوبله ملکي وګړو ته واوښته، خو دوی هېڅکله خپله رښتینې خپلواکي ترلاسه نه کړه. ورپسې سړه جګړه پیل شوه، چې د شوروي اتحاد په له منځه تلو سره پای ته ورسېده. له سړې جګړې وروسته امریکا په نړۍ کې د بې سیاله هېواد په توګه پاتې شو.

له دې وروسته امریکا اسلام د خپل اصلي دښمن په توګه وپېژاند، څو د راشده خلافت د بیا راتلو مخه ونیسي او له اسلام سره د دښمنۍ له لارې مستعمره شوي هېوادونه په خپل لاس کې وساتي. امریکا د «سخت دریځۍ او تروریزم پر وړاندې جګړه» مفکورې په رامنځته کولو او پلي کولو سره په حقیقت کې د افغانستان، عراق او سوریې هېوادونو د اشغال لپاره د اسلام پر وړاندې جګړه پیل کړه، څو د اسلامي خلافت د بیا تاسیس مخه ونیسي. له همدې امله امریکا خپل ټول دښمنان له اسلام او مسلمانانو سره په جګړه کې ښکېل کړل. د قرغېزستان هېواد د لویو استعماري قدرتونو تر منځ د ګټو پرسر د شخړو په وخت کې بې برخې پاتې شو. د بېلګې په توګه: په ۱۹۹۰م کال کې د «اوش» پېښه او په ۲۰۰۵ او ۲۰۱۰م کلونو کې کودتاوې د استعمار له ښکاره کېدو پرته بل څه نه وو. له همغه وخت راهیسې د قرغېزستان په ګډون منځنۍ اسیا د پخواني استعمار یعنې روس او نوي استعمار یعنې امریکا او چین په منګولو کې پاتې ده او له هغوی څخه هر یو یې پر دې سیمه د بشپړ کنټرول لپاره بېلابېلې تګلارې کاروي. له همدې امله د قرغېزستان خلکو ته وایو چې ځانونه د استعماري ګټو لپاره قرباني نه کړي.

اې د قرغیزستان مسلمانو خلکو! خپل ځانونه د غرب د شومو پلانونو لپاره قرباني نه کړئ او پوه شئ چې د استعمار له منګولو څخه د خلاصون لار بېرته اسلام ته مخ اړول دي. تاریخ شاهد دی چې همدغه چین، روس او امریکا یوځای اسلامي خلافت ته جزیه ورکوله؛ نو په همدې توګه تاسو به یوازې د راشده خلافت په تاسیس سره بریالي شئ. تاسو باید حقیقي اسلام درک کړئ او منګولې پرې ولګوئ. په همدې توګه موږ له تاسو غواړو چې د اسلام سوچه افکار او د هغو سمه لار وپېژنئ، څو په دنیا او اخرت کې بریالي شئ.

الله سبحانه وتعالی فرمایي:

﴿إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِكَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ﴾

[نور: 51]

ژباړه: کله چې مومنانو د الله سبحانه وتعالی او د هغه د رسول صلی الله علیه وسلم په لوري دعوت شي، څو تر منځ یې پرېکړه وکړي؛ نو د دوی خبره یوازې همدا وي: موږ واورېده او ومو منله؛ همدا رښتیني او بریالي کسان دي.

﴿يا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰادِقِينَ﴾

[توبه: 119]

ژباړه: اې هغو كسانو چې ایمان مو راوړى! د الله سبحانه وتعالی له امر سره مخالفت مه کوئ او له رښتینو کسانو سره یو ځای شئ.

د حزب‌التحریر-ولایه قرغېزستان مطبوعاتي دفتر

د صدور ګڼه: 

۱۴۴۰هـ.ق، د جمادي الأولی ۱۲مه

۲۰۱۹م، د جنورۍ ۱۸مه