روی همین ملحوظ، امریکا ستراتیژی خود را در افغانستان تغییر داد و تعداد زیادی از سربازان خود را خارج ساخت تا اگر ضرورت شود، بتواند جبهه دیگری از جنگ را بگشاید. درعین حال، کرزی و تیم او ناکارآئی خود را در تنظیم عرصه سیاسی کشور بر اساس منافع امریکا و سهیم سازی گروه‏های مخالف مسلح در قدرت ثابت ساخت. به این ترتیب امریکا بر کرزی فشار آورد تا پیمان ستراتژیک را با وی امضا کند و پس از آن، اصرار دارند تا پیمان امنیتی نیز امضا شود، پیمانی که حضور امریکا را برای دهه‏های متمادی تضمین می‏کند. چون تا زمانی که جبهۀ جنگ در افغانستان باز باشد، امریکا هرگز نمی‏تواند جبهه دیگری را به‏ویژه در خاور میانه باز کند.

امریکا برای تحقق همین هدف تلاش دارد تا گروه‏های مخالف مسلح را در قدرت سهیم ساخته و جبهه جنگ در افغانستان را پایان بخشد. طوریکه رهبری سیاسی و نظامی پاکستان نقش مهمی را در تحقق این هدف امریکا ادا کردند.

اداره نواز شریف، از آن جائی که روابط خوبی با گروه‏های مخالف مسلح در افغانستان و پاکستان دارد، برای امریکا ثابت ساخت که در تدویر مذاکرات نام نهاد صلح نقش خوبی میتواند بازی نماید. لذا، امریکا پاکستان را به حیث یک متحد انتخاب کرد و از سوی دیگر تلاش کرد تا افکار عامه را در افغانستان برای حمایت از یک حکومت همگرا و ایتلافی تشکیل دهد.

فلهذا، امریکا در افغانستان پلان دارد تا؛

• عرصه سیاسی بعد از جنگ را در افغانستان تنظیم کند تا بتواند اهداف منطقوی خود را که قرار ذیل است، به دست آرد:
• امضای پیمان امنیتی، تا افغانستان به حیث یک پایگاه دایمی نظامی مورد استفاده قرار گیرد.
• بروز افغانستان به حیث نقطه‏ی که بتواند زمینه را برای نفوذ به سوی شمال کشور یعنی آسیای مرکزی و درعین حال جنوب آسیا مساعد سازد.

از سوی دیگر، کرزی و تیمش طوری که در بالا نیز تذکر داده شد – در همراهی با امریکا در تغییر ستراتیژی "از جنگ به دخیل سازی کشورهای منطقه و تشریک قدرت" ناکام ماندند، امریکا می‏خواهد تا تیم کاری دیگری را روی کار آورد تا بتواند فکر امریکا را از وضعیت در افغانستان راحت سازد تا امریکا به ستراتیژی خود در منطقه تمرکز داشته باشد. بنأً، امریکا کرزی را به فساد، ناشایستگی و به حیث یک مانع دربرابر پروسه نام نهاد صلح عنوان کرد. از طرف دیگر، امریکا افغانستان را همچنان بی ثبات و نا امن نگهداشت تا افکار عامه مردم افغانستان به سوی امضای پیمان امنیتی حرکت کند و چنان وانمود ساخت که اگر پیمان امضا نشود، راکت‏های پاکستان و حملات مخالفین مسلح و بمب گذاری ها و ... همچنان ادامه خواهند داشت.

دولت افغانستان را نیز با به اصطلاح "گزینۀ صفر" تهدید کرد که درصورت ممکن تمام نیروهای خود را ازین کشور خارج می‏سازد، بدین وسیله تحلیل‏گران و سیاسیون افغانستان را واداشت تا روی عواقب این مسئله بحث کنند و افکار عامه را برای حضور نیروهای امریکائی قانع ساخته و مردم را تهدید کردند که اگر تمام نیروهای امریکائی از کشور خارج شود، بعید نیست که افغانستان دوباره درگیر جنگ داخلی خواهد گردید.

از طرفی، حامد کرزی از سال‏های قبل می‏داند که دیگر مؤثریت خویش را در سیاست های امریکا در افغانستان از دست داده است و به‏زودی از عرصه سیاسی افغانستان کنار زده می‏شود. وی عواقب این حالت را  به خوبی می‏داند، زیرا او و خانواده‏اش جفای زیادی در حق مردم افغانستان طی دوازده سال انجام داده‏اند.

مسلمانان افغانستان هرگز فراموش نخواهند کرد که کرزی توسط نیروهای غربی به رهبری امریکا به قدرت رسید و هیچ نوع توجهی به کشتار مسلمانان، حملات شبانه بالای خانه‏های مردم، حمله بر مراسم عروسی که عروس و داماد را همراه با مشترکین از بین برد و قتل عام اطفال، زنان، کهن سالان وغیره جنایات آنان نکرد.

و همین کرزی بود که با امضای پیمان ستراتژیک با امریکا، این بخش سرزمین اسلامی را فروخت و حتی با سایر کشورهای محارب مثل فرانسه، بریتانیا وغیره نیز پیمان‏های ستراتژیک را به امضا رساند. با درنظرداشت تمام نکاتی که در فوق ذکر شد، حامد کرزی تلاش نمود تا از امضای پیمان امنیتی درصورت ممکن توسط لویه جرگه و سایر اسالیب ابا ورزد. زیرا او بار مسوولیت‏های تاریخی و اجتماعی امضای پیمان مذکور را می‏داند.

هرچند، پس ازین که معلوم شد امریکا کرزی را اجازه نمی‏دهد از امضای پیمان ابا ورزد، کرزی به تدویر لویه جرگه پرداخت. وی هزاران فرد را که به طور سلیقوی انتخاب کرده و گرد هم جمع نمود. بر همه‎گان روشن است که تصمیم جرگه چیزی است که کرزی می‏خواهد. اما کرزی اکنون تلاش دارد تا در ختم مأموریت خود به حیث یک قهرمان افغان ظهور کند و چنان آشکار سازد که گویا جرگه بر او فشار آورد تا پیمان را امضا کند، چیزی که هنوز متوقع است.

با درک از بعضی جرایم و جنایات اعضای خانواده اش، کرزی کوشش دارد تا به مسلمانان افغانستان چنان وانمود سازد که گویا او مخالف پیمان امنیتی بوده و از حقوق و حاکمیت افغان‏ها و افغانستان دفاع می‏کند.

سرانجام این‏که برای همه واضح است که کرزی دست نشانده امریکا بوده و نقش خود را از دست داده است و امریکا هیچ نوع علاقه‏ی به او ندارد. بنابرین، وی تلاش دارد تا خود را منحیث قهرمان در انظار مسلمانان افغانستان مجسم سازد.

پانزدهم دسمبر 2013

حزب التحریر ولایه افغانستان