Avrupa'dan çıkan son provokasyonlar, İslâm'a ve Müslümanlara yönelik uzun erimli düşmanlıklar silsilesinin parçası olmaktan başka bir şey değildir. Batı'nın İslâm'a karşı kampanyası, ne Afganistan ve Irak işgâli ile, ne Geert Wilders'in tartışmalı "Fitne"sini yayımlaması ile, ne küfür içerikli karikatürlerin basılması ile, ne "Avrupa'da İslâmlaşmayı Durdurun" koalisyonunun kurulması ile, ne Hicâbın yasaklanması ile, ne Müslümanların dışlanması ile, ne Müslüman kökenlilerin gizlice sorgulanması ile, ne Papa'nın provokasyonları ile, ne zorla asimilasyonist politikaların dayatılması ile, ne devlet başkanlarının, başbakanların ve politikacıların ağızlarından dökülen kin ve nefret dolu propagandalar ile başlamış değildir. Bilakis sözde "özgür dünya"nın lideri George W. Bush da "Haçlı Savaşları"na peş peşe göndermeler yaparken bu mücâdelenin tarihsel doğasını tüm dünyaya hatırlatmaktan utanç duymuyordu.

Fakat Batı'nın İslâm'a karşı tarihsel mücâdelesini yoğunlaştırmasını sağlayan faktör ne idi? Cevabın iki ayağı var:

İslâmî yönetimin ilk günlerinden beri Hristiyan Âlemi, Filistin'in mukaddes toprakları ve çevresindeki topraklar üzerinde yeniden otorite tesis etmenin peşine düştü. Yine de asırlar boyunca ardı ardına zelîl hezîmetlere uğraması, Avrupa'nın tarihî ve dînî vecîbe addettiği arzularını dizginlemesine yol açtı.

Haçlı kampanyasının başarısı; ilk kampanyanın başlamasının üzerinden yedi asırdan fazla bir müddet geçtikten sonra, I. Dünya Savaşı ardından gerçekleşti. O zaman genelde İngiltere ve Fransa liderliğinde olan Avrupalılar, yalnızca Filistin'i değil, tüm İslâmî toprakları işgâl etmeye muvaffak oldular. Batı Dünyası, muazzam zaferinin konforunu yaşıyordu: Osmanlı Devleti yıkılmış, Müslümanların toprakları parçalanmış, liderleri ortadan kaldırılmış, Şeriatları ilgâ edilmiş, kültürleri ifsât edilmiş, düşünüşleri kirletilmiş ve Müslümanların uçsuz bucaksız servetleri talan edilmişti. Ne var ki Avrupalıların sevinci kursaklarında kaldı.

İşgâllerinin, sömürülerinin ve dayatmalarının üzerinden bir asırdan fazla bir müddet geçtikten sonra, şimdi Amerika liderliğindeki Batı Dünyası, kendilerine zorla verilen zehri içmeyi reddeden Müslümanların varlığı ile dehşete kapıldı. Fark etti ki İslâm Âlemi, İslâmî kökenlerine yeniden sarılma, İslâmî kimliğini yeniden oluşturma ve İslâmî siyâsî kurumlarını yeniden inşâ etme arayışı içinde! İslâm Âlemi, yalnızca toprakları üzerinde Batılı tasarımları tümüyle reddetmekle kalmamakta, şimdi de bu topraklar üzerinde Batı'nın otoritesine meydan okuma ve dünya çapında boğazından yakalama peşinde! Bu tatsız durumla baş etmek için Batı Dünyası, derhal Müslümanların ilham kaynağını araştırmaya başladı. Cevap; ne nüfuslarının sayısındaydı, ne ele geçirdikleri stratejik topraklardaydı, ne de sahip oldukları muazzam servetlerdeydi. Cevap; ne kışlalarında bekleyen milyonlarca askerlerinin bulunmasında, ne ellerinde tuttukları nükleer silahlardaydı. Müslümanlarının gücünün kaynağı, Batı Dünyası'nın asla yok etmeyi başaramayacağını şeydeydi; İslâmî Akîde'de!

İşte bundan dolayı Batı, yeni bir kampanya başlatıp Müslümanların Akîdesini sarsmanın peşine düştü. Müslümanların uyanışının belkemiği ve Ümmet varlığının aslî sütunu işlevi gören bu Akîde, kendi devletlerarası varlığını hiç şüphesiz yeniden ortaya çıkaracak ve kendisine aykırı her şeye şiddetle ve keskinlikle meydan okuyacaktır.

İşte bunun içindir ki bugün İslâm'a, Nebî [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'e, Kur'ân-il Kerîm'e saldırıların şiddetlendirildiğini görüyoruz: İslâm'ın aklîliğini, akîdevi konularını ve insanlığa yönelik risâletini hedefleyen saldırılar! Batı, Müslümanların İslâmlarına olan güvenlerini ve inançlarını sarsmaya yönelik her yolu denemekte, elinden geleni ardına koymamaktadır. Onları, Batı hegemonyasının prangalarından kendilerini kurtarma yeteneğinden ve insanlığa alternatif bir ideolojik bakış açısının varlığını kanıtlama yeteneğinden mahrum etmek için çırpınmaktadır. Heyhat! Zilletten ve rezâletten başkasıyla sonuçlanmayacak ne de hazin bir çırpınış! Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmaktadır:

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ "Şüphesiz ki kâfirlik edenler mallarını (insanları) Allah yolundan alıkoymak için harcıyorlar, daha da harcayacaklardır. Sonra bu onlar için hasret (yürek acısı) olacak ve sonra (nihâyetinde) mağlup olacaklardır. Kâfirlikte ısrâr edenler ise Cehenneme toplanacaklardır." ^{[el-Enfâl 36]}

İkinci açıdan; Batı'nın yüzleştiği bu ideolojik meydan okuma, yalnızca dışarısı olan İslâm Âlemi'nden kaynaklanmaz, bilakis Batılı toplumlarda yaşayan Müslümanlardan da kaynaklanır. Batı'da İslâm-karşıtı gündemin yoğunlaştırılması ancak, Batı'da Müslüman topluluklara karşı korku, düşmanlık ve güvensizlik yönünde potansiyel bir atmosfer üretmeye hizmet eder. O halde soru şudur: Batılı yönetimler, Müslüman toplulukların öcüleştirilmesine ve böylesi bir kampanyanın kaçınılmaz sonucunun sorumluluğunu gönülden üstlenmeye ne kadar hazırlıklıdırlar acaba? Yoksa Batılı yönetimler, Müslüman topluluklarının -gerekirse zorla- kovulmasına hazırlık mahiyetinde ileride izlenecek radikal politikaların tohumlarını mı atmaktadırlar? Batılı liderlerin suskunluğu boğulmaktadır.

Bizim mücâdelemiz, muhakkak ki insanlık için bir mücâdeledir. Tüm insanlık; modern çağ sömürgeciliğinin dehşetinden, askerî maceraperestliğin vahşetinden, sömürgeci elitizmin ırkçılığından ve ekonomik liberalizmin sefâletinden çekmektedir. Yine de korkular ve endişeler sırf politik ve ekonomik olmakla kalmamakta, aksine ferdi, aileyi ve toplumu ifsat eden bireysel boyuta da derinden kök salmaktadır.

Ey Müslümanlar! Sizler, İslâmınızın fazîleti sayesinde, Batılı Küfür ideolojisi zehrinin panzehirine sahipsiniz. İşte Hizb-ut Tahrir sizleri çağırmaktadır; gelin el ele verelim, Batılı hegemonyanın şerrinden önce İslâm Ümmeti'ni, ardından tüm insanlığı kurtaralım. Gelin, ele ele verelim, Râşidî Hilâfet Devleti'ni birlikte kuralım. Muhakkak ki Hilâfet, Müslümanları ve tüm insanlığı kurtarmaya muktedirdir. Zîra Hilâfet; İslâmî Akîde esâsı üzerine kurulur, Şeriat'ı tatbik eder, Dîni muhâfaza eder, izzeti savunur ve ağızların içinde şer için dönen her dili kıpırdatmadan susturur!

Yirmi Arap devletinin 29-30 Mart 2008 Cumartesi ve Pazar günleri, Suriye'nin başkenti Dımeşk'te [Şam] bir araya geldiği zirve bugün sona erdi... Konferansçılar Şam'a vardıklarında birbirleriyle tokalaştılar, kendilerine kırmızı halılar serildi, pozlar verdiler, yediler, içtiler, konuştular, yazdılar, kararlar yayınladılar... sonra ne bir yarar, ne de bir fayda olmaksızın dönmeye başlayıp ganimetsiz, aksine kendileri ve zirveleri için harcadıkları Ümmet'in servetlerini heder ederek dönmekle yetindiler! Sonra tıpkı eğriye doğru, köre görüyor dercesine, bir de bu konferanslarına dayanışma etiketi yapıştırdılar. Aldıkları kararları inceleyenler, bunlarda ne bir yenilik, hatta ne de yenimsi bir şeyler görür. Zîra onlar, girişimlerini geveleyip durmuşlar, aynı terminolojileri tekrarlamışlar, söylemlerini "yaldızlamışlar", ülkeleri ve halkları helâk ettikleri halde insanları, kararlı sâbiteleri üzerinde oldukları vehmine sürüklemişlerdir... Kaldı ki aşağılayıcı Arap Girişimi'ne yapışmaya, Yahudi ile müzâkereler yoluyla çözüme çağırmaya, hatta Yahudileri müzâkerelere zorlamaya (!) devam etmektedirler. Oysa onlar, herkesten önce farkındadırlar ki kabul salonlarında dolaşan müzâkere heyetleri işgâl altındaki topraklarımızı asla geri getiremez, bilakis onları getirecek olan, orduları savaş meydanlarına doğru harekete geçirmektir.

Ey Müslümanlar! Muhakkak ki boyunduruğu, zilleti ve aşağılanmayı sürdürenler, işte bu yöneticilerdir, ister bu zirveye katılanlar olsun, ister katılmayanlar! Öyle ki onlar, kendilerini çekip çeviren efendilere sahip olmasalardı dahi, girişleri çıkışlardan ayıramaz bir halde mutlaka kendi çevrelerinde dönüp dururlardı. Onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler, bunun için artık geri dönmezler. Şâyet Amerika'nın onlara sunacağı bir proje olsaydı, imzalamaları için onları mutlaka çağırır, onlar da hemen koşarak giderlerdi. İşte, Arap yöneticilerin kutlamaları altında, 1948 Filistini'ni Yahudi'ye satış girişimine imza atmak üzere Beyrut Zirvesi'nde onları bir araya getirdiğinde böyle yapmış, onlar da hemen Beyrut'a koşmuşlar, bir araya gelip imzaları atmışlar, böylece 1948 Filistini, onlar nezdinde unutulmuş bir yitik oluvermiş, buna karşın kırık ümitler 1967 Filistini'ne bağlanır olmuştu. İşte, onları Annapolis'te bir araya getirdiğinde de böyle yapmış, onlar da yine hemen oraya koşmuşlar, ne sözde ılımlı denilenlerden, ne de sözde katı ve muhalif denilenlerden hiçbiri geri kalmamış, bilakis hepsi de Annapolis'e doğru yol almışlardı. Fakat bugün Amerika kendi seçimleri ile meşguldür, dolayısıyla onlara, imzalamalarını isteyeceği acil bir proje yükleyecek durumda değildir ki onları çağırsın, onlar da hemen koşuversinler! İşte bunun için Amerika, vakit öldürmek üzere onların iki safa ayrışmalarını ve birbirlerine düşman kesilmelerini arzuladı ki Amerika boşa çıkıp projelerini sunmaya başlama vaktine erişsin, onlar da toplantı üstüne toplantı yapsınlar!

Ey Müslümanlar! Hâlâ, bu yöneticilerden yüz çevirmenizin ve onlara karşı koyup değiştirerek kendisiyle korunulan ve ardında savaşılan Râşid bir Halîfe ortaya çıkarmakla Allah'a yönelmenizin, böylece hem yeryüzü ehlinin, hem de gökyüzü ehlinin size gıpta etmelerinin vakti gelmedi mi? Muhakkak ki başınızdaki yöneticiler, nifak üzerinde ısrarcı ve gerçekleri saptırmada uzman olmuşlardır. Böylelikle görürsünüz ki onlar, Yahudiler ile aşağılayıcı müzâkereleri "mücâdele" olarak, işgâl altındaki cepheleri uysallaştırmayı "direniş" olarak, hıyânet anlaşmaları ile ülkeleri satışlarını da "güvenli ve iyi yönetişim" olarak yansıtırlar. O sâbiteleri ile ne sarsıntılar yaşattıkları halde, yine de hâlâ o sâbiteleri korumanın gürültüsünü koparırlar! Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] onlar hakkında ne de doğru buyurmuştur:  سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ سَنَوَاتٌ خَدَّاعَاتُ يُصَدَّقُ فِيهَا الْكَاذِبُ وَيُكَذَّبُ فِيهَا الصَّادِقُ وَيُؤْتَمَنُ فِيهَا الْخَائِنُ وَيُخَوَّنُ فِيهَا الأَمِينُ وَيَنْطِقُ فِيهَا الرُّوَيْبِضَةُ قِيلَ وَمَا الرُّوَيْبِضَةُ قَالَ الرَّجُلُ التَّافِهُ فِي أَمْرِ الْعَامَّةِ "İnsanlara öyle aldatıcı yıllar gelecek ki o zaman yalancılar doğrulanacak, doğru sözlüler de yalanlanacaklardır. O zaman hâinlere güvenilecek, güvenilir olanlar da ihânetle suçlanacaklardır. İşte o zaman Ruveybida konuşacaktır." Denildi ki: "Ruveybida da nedir?" Buyurdu ki: "Kamunun işleri hakkında (söz sahibi olan) müptezel adamdır!" ^{[İbnu Mâce rivâyet etti]} Artık bütün bunlardan sonra, Ey Müslümanlar, bu yöneticilerden yüz çevirip onlara karşı çıkmamanız, hatta onlara sükut edip boyun bükmeniz halinde Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın şu kavline müstahak olmaktan korkmaz mısınız?

فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ⁵⁴ فَلَمَّا آسَفُونَا اِنْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ  "O kavmini aldattı da onlar da ona itaat ettiler. Muhakkak ki onlar fâsık bir kavim idiler. ⁽⁵⁴⁾ Nihayet bizi öfkelendirince, onlardan intikâm aldık, böylece hepsini boğduk." ^{[ez-Zuhruf 53-54]} Hâlâ korkmaz mısınız, Ey Müslümanlar!

Hindistan, Bangladeş halkına karşı ekonomik bir savaş başlattı. Nitekim pirinci silah olarak kullanmaya başladı. Son birkaç aydır, başımızdaki yönetimin pirinç kıtlığı sorununu çözmede beceriksiz kalmasının avantajını kullanarak bu şerir savaşını yürürlüğe koydu. İlk olarak Bangladeş'e yönelik pirinç ihracına yasaklama getirdi, ardından ağır şartlar dayattı. Sonra fiyatlara neredeyse her gün zam yaparak pirinç ihracını durma noktasına getirmeye başladı. Şimdi görüyoruz ki daha dün tonuna 400$ dediği pirince, başka bir gün 500$, ertesi gün 600$ ister oldu. Meselenin hakîkati şu ki bunlar, Hindistan'ın savaş oyunlarının bir parçasıdır, tâ ki Bangladeş halkına baskı uygulasın da başlarındaki hükümetin her tür hıyânetini kabul etmeye mecbur olsunlar!

Hindistan'ın böylesine çirkin bir tavır alması hiçbirimize şaşırtıcı gelmedi. Bu Müşrik Kâfir devlet, elli yıldan fazladır hem Bangladeş halkına, hem de sınır bölgelerindeki Müslümanlara karşı acımasız savaşlar vermektedir, aynen kardeşi olan Yahudi varlığı "İsrail"in yaptığı gibi! Sınır bölgelerinde, Ferraha ve Tipaymuh barajlarında, gayri-meşru işgâl altındaki Keşmir'de ve Talpotti'de yaşanan BSF [Sınır Koruma Gücü] katliamları ile Gucarat'ta yapılan kıyım, Hindistan'ın Bangladeş Müslümanları dâhil İslâm Ümmeti'ne karşı izlediği politikaların ve yürüttüğü savaşların sayısız örneklerinden birkaçıdır.

Ey İnsanlar! Hindistan'ın böylesine iğrenç bir tavır takınmasına imkân tanıyan sebep, başımızdaki yöneticilerin on yıllardır sürdürdükleri kölevâri dış politikadır. Sırf Fahruddîn Ahmed Hükümeti'nin eylemlerine bakmak bile yeter. Aylardır bu hükümet, alternatif seçenekler aramak yerine pirinç için Hindistan kapılarında yalvarmaktadır. Sonra da Hindistan'ın hava taşımacılığına yönelik dayatmalarına boyun eğmektedir. Zaten sözde "iyi niyet ziyâreti" adı altında Hindistan donanma gemilerinin Çittagong limanına girmesine de izin vermişlerdir. Üstelik onlarla Hindu isyancılara karşı mücâdelesinde ortak askerî operasyonlar düzenlemek üzere bizim silahlı kuvvetlerimizi kullanmaya yönelik anlaşmalar da yapmışlardır. Şimdi de Yahudi Korgeneral JFR Jacop liderliğindeki Hindu generallere sıcak karşılama törenleri hazırlamaktadırlar. Ve bu hükümetin Genelkurmay Başkanı'nı, kendisini ‘hediye' atlar vererek alay edercesine uğurlayan Hindistan'ın ayağına göndererek Bangladeş Silahlı Kuvvetleri'ni nasıl bir zillete düştüğünü de unutmayalım.

Ey Müslümanlar! Maslahatlarımızı Hindistan'a ve sömürgecilere teslim eden ve mukadderâtımızı Hindistan'a bağımlı hale getiren bu yönetim nizâmından kurtulmak zorundayız. Hâlid ibn-u Velîd'in ve Salâhuddîn el-Eyyûbî'nin torunlarına yakışır konumda olmaları gereken silahlı kuvvetlerimizin aşağılanmasına sessiz kalmayınız. Bahtiyar Halci ^{[Melik Gâzi'nin torunudur, 12 yy.da Bengal'i fetheden, ilk kez İslâm ile yöneten ve Bengâl Fâtihi diye anılan Peştun kökenli muzaffer komutan]} ile Evrengzeb'in ^{[Asıl adı, Ebu Muzaffer Evrengzeb Âlemgir'dir, Âlemgir Şah olarak da bilinir. Şer'î hükümleri tatbike aşırı hassasiyet ve özen gösteren hayırlı ve ihlaslı bir Bâbür şâhı idi.]} cesur torunları olmaları gereken silahlı kuvvetlerimizin Hindistan'ın kendi isyancı kuvvetlerine karşı savaşında savaşmalarına râzı olmayınız. Hindistan'ın baskılarına boyun eğmeyiniz. Artık onların kapılarında dilenmekten vazgeçmeliyiz. Zîra Hindistan düşman bir devlettir ve ona öyle muâmele etmeliyiz. O asla bize dost ve yardımcı olmayacaktır. Hiç kimse bu gerçeği unutturmamalıdır. O halde bu ülkede de yeni bir Müşerref'in çıkmasına izin vermeyiniz ve Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın şu kavline dikkat buyurunuz:  لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ  "Îmân edenlere düşmanlıkta insanların en şiddetlisinin, Yahudiler ve şirk koşanlar olduğunu görürsün." ^{[el-Mâide 82]} يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُم مِّنَ الْحَقِّ  "Ey îmân edenler! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olanları, sevgi göstererek dost edinmeyin! Oysa onlar size gelen hakkı inkâr etmişlerdir." ^{[el-Mumtehine 1]}

Ey Müslümanlar! Hindistan ile başa çıkmanın yegâne etkin yolu, Hilâfet Devleti'ni kurmaktır. Muhakkak ki Hilâfet Devleti; kendi kendine yeterli bir ekonomi ve Hindistan'ın küstahlığına ve saldırganlığına meydan okuyucu güçlü bir ordu kurmaya yönelik fevkalâde mükemmel bir dış politika izleyecektir. O halde sizlere izzet, kuvvet ve kudret kazandıracak böylesi bir Hilâfet Devleti kurmak için çalışmaya koşunuz.  يَاأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ   "Ey îmân edenler! Allah ve Rasulü sizi, size hayat verene dâvet ettiği zaman icâbet edin!" ^{[el-Enfâl 24]}

Amerikan Dışişleri Bakan Yardımcısı John Negroponte ile yaptığı toplantıdan sonra Başbakan Yûsuf Rızâ Gilânî, egemenlik kapsamında olduğu için Meclis'in Teröre Karşı Savaş'a ilişkin stratejisini duyuracağını açıkladı. Şimdi soru şu: eğer Meclis Müslümanları katletmede Amerika ile işbirliği kararı alırsa bu, benzer katliamları da câiz kılar mı? Gerçekte Müslümanları katletmek üzere Küffâr ile işbirliği yapmak kesinlikle harâmdır. Allah ve Rasulü bunu hiçbir kuşkuya yer vermeyecek netlikte beyân etmiştir. Başbakan'ın, her Müslüman için egemenliğin, ne Meclis'e ne de bir başkasına değil, Şeriat'a ait olduğuna inandığı iddiası ile çelişen bu tavrını kınıyoruz. Zîra bu, İslâm'ın yönetim nizâmı olan Hilâfet ile küfrün nizâmı olan demokrasi arasındaki temel ayrılık noktasıdır. Üstelik Amerikan Dışişleri Bakan Yardımcı ile arasında geçen bu görüşme, yeni hükümetin Amerikan dayatmalarına ne kadar direnebileceğini de göstermektedir.

İnsanların artık bu politikacılardan murâdı; Amerikalı yetkililer ile kapalı kapılar ardında hiçbir görüşme yapmamaları ve en net söylemler ve eylemler ile Amerika'nın Pakistan'ın işleri hakkında hiçbir söz söylemeyeceğini göstermeleridir.

Artık mevcut demokratik sistemlerden kurtulmamızın vakti gelmiştir. Bu sistem, Allah'ın hükümlerini bir yana bırakıp yasamada Sömürgeci çıkarları dayatmak suretiyle bizi onlara köleleştirerek beşerin hevâsına ve arzularına göre hükmetmesini esas almaktadır.

Bizi böylesi bir kölelikten yalnızca Hilâfet kurtarabilir. Zîra Hilâfet Devleti'nde, ne Halîfe'nin, ne de seçilmiş/atanmış hiç kimsenin egemenliği olamaz, egemenlik yalnızca Allah'ın Şeriatı'na ait kılınır. Halîfe, ne kadar yetkisi olursa olsun, Allah'ın hükümlerini uygulamaya mecburdur. İşte böylelikle, işlerimiz üzerindeki Sömürgeci hâkimiyete açılan tüm kapılar otomatikman kapanmış olur.