Dilekçe sahipleri ve ilgili avukatlar, bugün (9 Eylül 2024, Pazartesi) saat 15:00’te Dakka’daki Ulusal Basın Kulübü Abdus Salam Konferans Salonu’nda zorba Hasina hükümeti’nin Hizb-ut Tahrir / Bangladeş Vilayetine getirdiği haksız yasağın kaldırılması için Bangladeş İçişleri Bakanlığına verilen dilekçeyle ilgiliydi bir basın toplantısı düzenlediler. Yüksek Mahkeme avukatı Noor Mohammad, basın toplantısında yazılı açıklamayı okudu, Hizb ut Tahrir üyesi Imtiaz Selim, gazetecilerin çeşitli sorularını yanıtladı. Bu soruların özeti aşağıdadır:

22 Ekim 2009’da Hasina hükümeti, sadece bir basın notu ile siyasi parti Hizb ut Tahrir’i hukuka aykırı bir şekilde yasakladı. Basın notunda, herhangi bir memorandum ve SRO numarası belirtilemden veya ilgili yasaya atıfta bulunulmadan, partinin faaliyetleri “kamu güvenliğine tehdit” ve “ülkenin hukuk ve düzenine aykırı” olarak nitelendirildi. Ancak, Dakka Purana Paltan 55/A’daki Siddique Konağı’nda bulunan Hizb ut Tahrir Bangladeş’in merkez ofisine herhangi bir tebligat yapılmadı ve zorba Hasina hükümeti, suçlamaları destekleyecek hiçbir kanıt sunmadı. Aslında Hasina hükümeti, hain Hasina’ya karşı sadık ve cesur bir duruş sergilediği ve 25 Şubat 2009’da Pilkhana’da ordu mensuplarının katledilmesindeki Hint komplosunu ifşa ettiği için partiyi yasakladı. Ümmetin geçim ve savunma gücü meselelerindeki çıkarlarını benimsemesi kapsamında parti, faşist Hasina hükümetine karşı cesurca bir duruş sergiledi ve komplosunu açığa çıkarmak için bildiri dağıtmak, toplantılar ve yürüyüşler düzenlemek gibi bir dizi faaliyetler gerçekleştirdi. 28 Şubat 2009’da, Hizb-ut Tahrir, “Orduyu ve BDR’yi yok etmeye yönelik Hint komplosunu ve hükümetin kayıtsızlığını protesto edin” başlıklı bir bildiri yayımlayarak Hindistan ve Hasina hükümetinin komplosunu ilk ifşa eden parti oldu. Hizb-ut Tahrir ile siyasi olarak başa çıkamayan otoriter Hasina hükümeti, partiyi baskı altına almak için ‘yasaklama’ sopasını kullandı. Zorba Hasina tarafından uygulanan yasak, yasadışı ve Bangladeş anayasasına aykırıydı. Ayrıca, Hasina hükümeti, önceden herhangi bir bildirimde bulunmadan Hizb-ut Tahrir’i 2013 tarihli Terörle Mücadele Yasası’nın (2) numaralı maddesine dahil etti; bu, yasadışıdır ve Terörle Mücadele Yasası’nın 18(1) maddesiyle tutarsızdır. Sonuç olarak, toplumun bilinçli kesimleri, o dönemde Hizb-ut Tahrir’in yasaklanmasına ilişkin utanmazca alınan kararı şiddetle kınadılar. Günlük Naya Digant Gazetesi’nin ünlü köşe yazarlarından entelektüel Sayın Farhad Mazhar hükümeti sert bir şekilde eleştirdi: “…hükümet, Hizb-ut Tahrir’in neden kamu güvenliğine tehdit oluşturduğunu açıklamadı. Herhangi bir kanıt bile sunmadı.” 29 Ekim 2009’da, Daily Amar Desh Gazetesi editörü Sayın Mahmudur Rahman, Daily Amar Desh’in ön sayfasında “Fikir ayrılığını bastırma gündemi” başlıklı haberinde, hükümeti Hizb-ut Tahrir’i yasakladığı için sert bir şekilde kınadı ve protesto etti. Uluslararası İnsan Hakları Örgütü de bu tür yasadışı yasaklara karşı çıkarak, Ekim 2009 tarihli insan hakları raporunda şu ifadeye yer verdi: “…Hizb-ut Tahrir’in herhangi bir kanıt sunulmadan yasaklanması, düzenli ve barışçıl siyasi faaliyetlerin geleneksel uygulamasına aykırıdır ve hükümetin antidemokratik tutumunu ortaya koymaktadır…”

Geçici hükümeti, Hizb-ut Tahrir’in son 15 yılda zorlu siyasi mücadelede ve zorba Hasina’ya karşı yürütülen harekette oynadığı önemli rolü derinlemesine düşünmeye çağırıyoruz. Faşist Hasina hükümetinin baskısına karşı güçlü bir duruş sergilediği için partinin birçok aktivisti korkunç işkencelere maruz kaldı ve büyük fedakarlıklar yaptılar. Bununla birlikte, parti her zaman ülkenin egemenliğini korumada samimi ve cesur bir rol oynamıştır. Ayrıca, Cemaat-i İslami’ye uygulanan yasağın kaldırılmasını da memnuniyetle karşılıyoruz. Cemaat-i İslami, zorba Hasina hükümetinin son yasağının kurbanı oldu, oysa biz onların ilk kurbanıydık ve on yıldan fazla bir süredir tarifsiz acılar çekiyoruz. Artık adalet ve hakkaniyeti sağlayarak Hasina hükümetinin zulmünden kurtulması bu geçici hükümetin elindedir. Bu hükümet öğrenci hareketinden doğduğu için, halkın iradesini yansıtması ve Hizb-ut Tahrir’e uygulanan yasadışı yasağı derhal kaldırması bu hükümetin sorumluluğundadır.

Son olarak, Hizb-ut Tahrir, toplantıya katılan gazetecilere teşekkür etti ve bu yasadışı ve haksız yasağın kaldırılması konusunu mevcut Geçici Hükümetin Danışma Konseyi’ne taşımalarını rica etti. Hizb-ut Tahrir, mevcut geçici hükümetin bu yasadışı yasağı kaldırarak adaleti tesis etmesini beklemektedir.

Yeni eğitim yılı işgal altındaki Batı Şeria ve Kudüs’te başlarken, birçok okulun yıkılması ve geriye kalan okulların barınma merkezlerine dönüştürülmesi nedeniyle soykırım savaşı altındaki Gazze Şeridi okulsuz ve eğitimsiz kaldı. Gaspçı Yahudi varlığının, Gazze’de eğitim ve öğretime karşı yürüttüğü savaş ikinci yılına girdi. Geçtiğimiz eğitim yılı, Gazze Şeridi’ne yönelik yıkıcı savaşın ilk günleriyle birlikte fiilen sona ermişti. 11 aydır işgal güçleri, evleri tamamen yıkıldıktan sonra on binlerce yerinden edilen insanın sığındığı okulları sistematik bir şekilde hedef almakta. Birçok okul ve üniversite yıkıldı; 122 okul ve üniversite tamamen, 334 okul ve üniversite ise kısmen yıkıldı. Raporlar, okul çağındaki 625.000 çocuğun ve yaklaşık 80.000 üniversite öğrencisinin tam bir eğitim yılından mahrum bırakıldığını göstermektedir. Ayrıca, 39 bin öğrenci lise bitirme sınavına giremedi ve 58 bin çocuk birinci sınıfa başlama sevincinden mahrum bırakıldı.

Filistin Eğitim Bakanlığı’na göre, Yahudi güçleri bu soykırım savaşı sırasında Gazze Şeridi’nde 10 binden fazla öğrenciyi öldürdü, 15 binden fazla öğrenciyi yaraladı. Buna ek olarak, yaklaşık 19 bin öğrenci Gazze’den ayrılmak zorunda kaldı. Bakanlık ayrıca, 400’den fazla okul öğretmeninin ve 110’dan fazla üniversite öğretim üyesi ve araştırmacının şehit edildiğini belirtti.

Savaş, öğrencilerin hayatını ders kitapları ve sıralardan, yemek pişirmek için yakacak odun aramaya ya da ailelerine yardım etmek için yiyecek ve su peşinde koşmaya dönüştürdü. İşgal güçleri, kitaplarını ve sıralarını enkaz altında bıraktı. Okul çantalarında kitaplarını ve eğitim malzemelerini taşımak yerine öğrenciler, yeni bir göç hazırlığı için okul çantalarına geride kalan temel eşyalarını koyuyorlar, evlerini ve ailelerini defalarca kaybetmenin acısını yaşadıktan sonra korkunç soykırım ortamında hayatlarını kurtarmaya çalışıyorlar.

Tüm bunlar, sürekli çocuk haklarından dem vuran, ancak onlara göre bu hakların sadece dine, aileye ve ebeveyne isyanla sınırlı olan UNICEF ve çocuk hakları örgütleri de dahil olmak üzere ikiyüzlü ve kayıtsız dünyanın gözleri önünde gerçekleşmektedir. Gazze’de yaşananlar, umurlarında değil ya da çalışma alanlarının bir parçası değil!

Ey İslam ümmeti! Ey Filistin halkı! Eğitim politikası ve müfredatı Batı’nın diktelerine tabi olsa da eğitimin hiçbir etkili rolü olmasa da Yahudiler Filistin halkının temel eğitim unsurlarına bile sahip olmasını istemiyorlar. Soykırım ve cehalet sadece bu savaşın sona ermesiyle ya da yıkım, katliam ve yerinden etme makinelerini hemen durdurmak sona ermeyecektir, aksine Gazze, Kudüs ve tüm Filistin’in özgürleştirilmesiyle ancak sona erecektir. Bu ise ancak Allah’ın şeriatın göre hükmeden ve yalnızca O’nun hükümlerine ve emirlerine uyan bir imam liderliğindeki Müslüman bir ordu ile mümkündür. O zaman eğitim, İslami akideye dayalı olacak, gerçek kalkınmadaki değerini ve rolünü yeniden kazanacak, okul ve öğretmen, İslam Devletinde Kisai ve Şeybani’nin rolü gibi hak ettiği itibar ve konumu yeniden elde edecektir. Nübüvvet metodu üzere ikinci Raşidi Hilafet Devletinin gölgesi altında konumlarına yeniden kavuşacaklardır. Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ“Sonra Nübüvvet metodu üzere Hilafet olacaktır.” Okullar Peygamber SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in sünnetine göre insanlar arasında faaliyet göstereceklerdir.

Şehit kahraman Maher el-Cazi’nin, sınır kapısında Mübarek Toprak Filistin işgalcisi üç suçluyu öldürmesi pek mesaj içeriyor.  Yahudi varlığının Ruveybida yöneticilerin işbirliğiyle ve kafir Batı ülkelerinin desteğiyle işgal ettiği bu sınır kapısına, Osmanlı ordularına karşı 1917’de Kudüs’te zafer elde ettiğinde ‘Şimdi Haçlı Seferleri sona erdi’ diyen General Allenby ismi verilmiştir.

Kasap Netanyahu, kahraman şehit Mahir el-Cazi operasyonu öncesi kabine toplantısı sırasında yaptığı açıklamada, “Bugün zor bir gün. İran şer ekseninin başını çektiği cani bir ideoloji tarafından kuşatılmış durumdayız” ifadelerini kullandı. Kahraman şehit ilgili taraflara mesajını ulaştırdığı için halk büyük sevinç yaşadı. Bu tepki ve sevinç, Netanyahu’nun bu onuru İran’a mal etme iddiasını yalanladı, çünkü İran yöneticileri de Müslümanların diğer kukla yöneticilerinden farksızdır ve bu büyük onura asla layık değillerdir.

Sadece bugün değil, daha çok zorlu günleriniz olacak. Müslüman ülkesine saldırdığınız ve birbiri ardına katliamlar gerçekleştirdiğiniz için önünüzde çok daha zorlu günler olacağı müjdesini şimdiden size verebilirim.

Şehit kahraman Maher el-Cazi saldırısı, işgal altındaki ‘Allenby’ sınır kapısını gündeme getirdi. Unutanlar, hilafetin gölgesinin Kudüs’ten, ardından da tüm dünyadan kalktığını hatırlasınlar. O generali ve sözlerini de hatırlasınlar. O günden itibaren kafir Batılı ülkeler ve Yahudiler, Müslümanlara karşı ikinci bir Haçlı savaşı başlattılar ve halen bu savaş sürüyor. Ve birinci Haçlı seferi gibi sonuçlanacaktır Allah’ın izniyle. Bu ideoloji ve gerçek sahipleri zafer elde edecekler, siz de kendi ellerinizle kendiniz için mezarlar kazacaksınız. Kukla yöneticiler ve destekçileri de o mezarlara süpürecekler. Dev ordular bir ellerinde hidayet ve nur, diğer ellerinde korku ve ölüm taşıyacaklardır. İşte o zaman gerçek zor günleri göreceksiniz ve bu zaman uzak değildir.

Haber - Yorum

Tunus… İkinci Bir Fırsat!

Haber:

Tunus’ta cumhurbaşkanını devirmek için yapılan gösteriler. (15 Eylül 2024)

Yorum:

Tunus sokaklarındaki mevcut hareketlenme, oradaki insanların canlılığını ve onların siyasi değişim için duydukları dizginlenemez arzularını yansıtmaktadır. Nitekim Tunus’taki halkımız, korku bariyerlerini kırmak için duygusal olarak başlatılan Arap Baharı devrimlerinin ateşlenmesine öncülük etmiş ve böylece köklü bir değişim için gereken kısmın yarısını kat etmiştir. Ancak duygusal hareketi kontrol eden ve onu doğru yöne yönlendiren diğer kısım henüz tamamlanmamıştır.

Cumhurbaşkanının gidişi ve rejiminin hayatta kalması sahnesinin tekrarlanmaması için azı dişlerle sımsıkı sarılmayı gerektiren siyasi ve fikri gerçekler vardır. Bunlardan birisi, ne kadar bireysel olursa olsun bireysel yöneticinin, bir iç sistemin ve dış örtünün ürünü olduğu gerçeğidir. Zira bireysel yönetici, güvenlik hizmetleri, iktidar partisi, dekoratif partiler, sahte parlamento, özel hazırlanmış bir anayasa ve yasalar, medya, kültür, fikirler ve diğer sistemler ve şekiller gibi kurum ve kuruluşlar yoluyla yönetmektedir.Tunus’ta ve Tunus dışındaki diğer Müslüman ülkelerdeki asıl sorun, tiran Bin Ali’nin şahsı değil, onun arkasında bıraktığı, tiranları üreten ve onları tekrar üretip şekillendiren sistemdedir. Dış örtü ve desteğe gelince; bu, çok açık ve nettir. Örneğin 11 Ocak 2011 tarihinde Fransa Dışişleri Bakanı Michele Alliot-Marie şunları söylemiştir: “Fransız güvenlik hizmetlerinin uluslararası alanda tanınan uzmanlığı ve bilgisi, bu tür güvenlik sorunlarına katkıda bulunabilir.” Bu açıklamasında, o zamanlar Tunus ve Cezayir’de meydana gelen protestolara atıfta bulunmuştur.

Bu nedenle hem önceki ve sonraki rejimden tamamen kopmak hem de iç zemininden ve dış örtüsünden kopmak gerekir.

Protestoların gerçek bir devrime dönüşebilmesi için, kitlesel hareketin fikri bir anlamı ve belirli bir yönü olmalıdır. Dolayısıyla akide ve nizam olarak İslam’dan başka gerçek bir başlık yoktur. Bu yüzden uluslararası toplumun kabul ettiği demokratik kapitalizme doğru ilerleyen bir hareket ile Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in, عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ تَعْمَلُ فِي النَّاسِ بِسُنَّةِ النَّبِيِّ وَيُلْقِي الْإِسْلَامُ بِجِرَانِهِ فِي الْأَرْضِ يَرْضَى عَنْهُ سَاكِنُ السَّمَاءِ وَسَاكِنُ الْأَرْضِ لَا تَذَرُ السَّمَاءُ مِنْ قَطْرٍ إِلَّا صَبَّتْهُ مِدْرَاراً وَلَا تَدَعُ الْأَرْضُ مِنْ نَبَاتِهَا وَبَرَكَاتِهَا شَيْئاً إِلَّا أَخْرَجَتْهُ “Sonra (yeniden) Nübüvvet Minhacı üzere [Raşidi] Hilafet olacaktır.O zaman Allah, daha önce zulümle dolu olan dünyayı adaletle dolduran Benim soyumdan birisini gönderecektir. O zaman gök hiçbir yağmur damlasını esirgemeyecek ve yer de bereketlenecektir” şeklinde buyurduğu gibi Hilafete doğru ilerleyen bir hareket arasında ne kadar da büyük fark vardır.Demokratik kapitalizme dayalı bir yaşam ile İslam fikrine dayalı bir yaşam arasında ne kadar da büyük bir fark vardır. Nitekim Allahu Teala şöyle buyurmuştur: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ “Ey iman edenler! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah ve Rasulü’ne icabet edin.” [Enfal 24]

Bu bağlamda Hizb-ut Tahrir’in 18 Ocak 2011 tarihli bir yayınında söylediklerini hatırlıyorum:

“Lider ehline yalan söylemez. Hizb-ut Tahrir, azme değer ayaklanmanız sırasında otuz gün boyunca akıtılan masum kanların nidasına icabet etmeniz için azimlerinizi bilemektedir:

Bu kanlar, tepenizdeki zalim beşeri sisteme sessiz kalarak kendisini boş yere zayi etmemeniz için sizlere nidada bulunmaktadır...

Bu kanlar, Batının nüfuzunu, piyonlarını ve onun kültürü ile haşır-neşir olanları ülkenizden söküp atmanız için sizlere nidada bulunmaktadır...

Bu kanlar, Allah'ın davetine icabet ederek O'nun vaadi ve Resulü Sallallahu Aleyhi ve’s Selam’ın müjdesi olan Raşidi Hilafeti kurmanız için sizlere nidada bulunmaktadır...

Bu kanlar, işte güzel bir hayat bu şekilde olur, mutsuzluk, beşeri kanunları kaldırıp atmak ve insanların Rabbinin kanunlarına tabi olmakla ortadan kalkar dercesine sizlere nidada bulunmaktadır...

فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشْقَى وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا "Her kim Benim hidayetime tabi olursa o sapmaz ve bedbaht olmaz. Her kim de Benim zikrimden (hidayetimden) yüz çevirirse şüphesiz onun sıkıntılı bir hayatı olacaktır." [Tâhâ 123-124] O halde icabet edecek misiniz?”

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
M. Usame Es-Suveynî – Kuveyt