از حضرت ابو هريره رضی الله عنه روايت است که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:

«المُؤمِن الْقَوِيُّ خيرٌ وَأَحبُّ إِلى اللَّهِ مِنَ المُؤْمِنِ الضَّعِيفِ وفي كُلٍّ خيْرٌ. احْرِصْ عَلَى مَا ينْفَعُكَ، واسْتَعِنْ بِاللَّهِ وَلاَ تَعْجَزْ. وإنْ أصابَك شيءٌ فلاَ تقلْ: لَوْ أَنِّي فَعلْتُ كانَ كَذَا وَكذَا، وَلَكِنْ قُلْ: قدَّرَ اللَّهُ، ومَا شَاءَ فَعَلَ، فَإِنَّ لَوْ تَفْتَحُ عَمَلَ الشَّيْطَان»

(رواه مسلم)

ترجمه: در نزد الله(سبحانه وتعالی) مؤمن قوی و نيرومند از مؤمن ضعيف بهتر و محبوب تر است، و در هرکدام‌شان خير وجود دارد. تلاش کن و حريص باش بدان‌چه برايت نفع می‌رساند، و از الله(سبحانه وتعالی) ياری خواسته و ناتوان مشو. هرگاه ترا چيزی برسد، مگو اگر من چنين می‏کردم، چنين و چنان می‌شد، ولی بگو الله مقدر ساخته بود و آن‌چه الله(سبحانه وتعالی) بخواهد، انجام می‌دهد؛ زيرا کلمۀ "اگر" دروازۀ وسوسۀ شيطان را باز می‌کند.

توضیح حدیث:

در شرح نووی گفته شده است: مراد از قوت آمادگی نفس در امور آخرت است؛ طوری‌که هرکس دارای این صفت باشد، در جهاد علیه کفار پیش‌قدم می‌باشد، در امر به معروف و نهی از منکر، در صبر و استقامت در مقابل اذیت مردم از سوی مردم و حوادث وغیره در تمام این‌ها پیش‌قدم می‌باشد، مشتاق دیدار الله سبحانه وتعالی می‌باشد و در نماز، روزه، اذکار و سایر عبادات و محافظت برآن‌ها بانشاط و پیش‌قدم می‌باشد.

اما این‌که گفته شده که در مسلمان قوی و ضعیف خیر است، از جهت اشتراک هردوی‌شان به ایمان است؛ حال آن‌که عبادات شخص ضعیف طبعاً ضعیف می‌باشد، و گفته شده که در طلب طاعات و استعانت از الله سبحانه وتعالی حریص باش؛ یعنی تنبل و کسل نباش. هم‌چنان در این حدیث تنزیهاً نهی از این‌ شده که شخص مسلمان هنگام وقوع حوادث بگوید: "اگر چنین می‌کردم، چنان نمی‌شد" در این صورت شیطان در قلب انسان معارضه با قدَر را وسوسه می‌کند، و این نهی شامل کسانی می‌شود که به این سخن معتقد باشند، اما کسانی‌که حوادث را از مشیت الله سبحانه وتعالی می‌بینند، مشمول آن نمی‌شوند، ولیکن گفتن "تأسف" بر آن‌چه از اعمال خیر ازش فوت شده باشد، مشکلی ندارد.

مسلمان باید با قوت تمام به طاعات، عبادات و اوامر الله سبحانه وتعالی ایستادگی کند و دارای تدابیر قوی در مقابل عصیان و نواهی الله سبحانه وتعالی باشد، به الله سبحانه وتعالی توکل داشته باشد، از وقوع حوادث با دیدگاه "قضاء وقدر" و حکم الله سبحانه وتعالی راضی باشد.