(ترجمه)

وارث کسی‌که وارث ندارد:

از مقدام رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«مَنْ تَرَكَ كَلًّا فَإِلَيَّ»: وَرُبَّمَا قَالَ: «إِلَى اللَّهِ وَإِلَى رَسُولِهِ، وَمَنْ تَرَكَ مَالًا فَلِوَرَثَتِهِ، وَأَنَا وَارِثُ مَنْ لَا وَارِثَ لَهُ، أَعْقِلُ لَهُ وَأَرِثُهُ، وَالْخَالُ وَارِثُ مَنْ لَا وَارِثَ لَهُ، يَعْقِلُ عَنْهُ وَيَرِثُهُ»

ترجمه: هرکس فرزندانی پس از خود به جای گذاشته است، من پناه و کفیل آن‌ها هستم و اگر قرضی از خود به جای گذاشته است، پرداخت آن با من است. و چه بسا فرمود: «این موارد به الله و رسولش بازمی‌گردد و هرکس مالی را از خود به جای گذاشته، برای ورثۀ او خواهد بود و من وارث کسی هستم که وارثی ندارد و به جای او حقوقی را که به سبب جنایات عاقله بر او می‌باشد، پرداخت می‌کنم و از او ارث می‌برم، و ماما(دایی) وارث کسی است که وارثی ندارد و حقوق واجب بر میت را به جای او می‌پردازد و از او ارث می‌برد.

صاحب عون معبود گفته:

"مَنْ تَرَكَ كَلًّا": به فتح کاف و تشدید لام یعنی ثقل (بازمانده سنگین) و شامل بدهی و اهل و عیال می‌شود و منظور این است که اگر از او فرزند بماند، پناه‌شان بر من است و من کفیل آن‌ها هستم و بدهی‌هایش را ادا می‌کنم. "أَعْقِل لَهُ": یعنی از جانب او دیه‌ای را که بر گردنش باشد، پرداخت می‌کنم؛ بخاطر جنایاتی‌که عاقله‌اش مرتکب شده‌اند. "وارثهُ": یعنی کسی‌که وارث ندارد. قاضی رحمه الله گفت: منظور اینست که پولش را در بیت المال مسلمانان صرف می‌کنم؛ زیرا از آن الله و رسول است. "وَالْخَال وارث مَنْ لَا وارث لَهُ": این دلیل برای کسانی است که ذوی‌الارحام را ذی‌حق می‌دانند. "يَعْقِل عَنْهُ": يعنى اگر خواهرزاده جنایتی انجام دهد و اقوام نزدیکی نداشته باشد که دیه‌اش را پرداخت کنند، ماما به عنوان عصبه دیه‌اش را پرداخت می‌کند. "یرثه" یعنی ماما از او ارث می‌برد.

ارث یکی از اسباب تملک مال است. ورثه از مالی‌که از مورث‌شان به‌جا مانده بر اساس چیزی‌که شریعت تعیین نموده است، سهم دریافت می‌کنند. شریعت سهم هر یک از ذوی الفروض مانند نحوۀ تقسیم مابقی را در میان عصبه، در صورتی‌که وجه موروثی بیش از سهمیۀ ذوی الفروض باشد، تعیین نموده است.

ارث حقی برای ورثه از دارایی متوفی است و چیزی جز مانع شرعی نمی‌تواند او را از آن باز دارد. این طریقۀ کاربردی برای تجزیه ثروت و به گردش در آوردن آن است و جلوگیری از محصور شدن آن در دست قشر اندکی است که بقیه افراد جامعه را از آن محروم می‌کند. با تقسیم ارث بین ورثه؛ پولی‌که فرد در زندگی خود جمع‌آوری کرده، در بین همه وارثان تقسیم می‌شود و در دست یکی از آن‌ها باقی نمی‌ماند که بقیه از آن محروم شوند. با این کار پول در میان قشر گسترده‌ای از افراد جامعه تقسیم می‌شود و از تقسیم شدن جامعه به طبقات: متمول و بی‌پول جلوگیری می‌شود. اسلام بهترین نظامی است که جامعه را نظم می‌دهد و از فاسد شدن توسط هرنوع وسیله فساد حفظ می‌کند.

طبق شریعتی‌که اسلام برای ارث تعیین نموده، وارث در دو مورد از این حق منع شده است:

اول) اختلاف دین: نسائی در سنن کبری خود از اسامه بن زید روایت کرده که گفت: از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که فرمودند:

«لا يرث الكافر المسلم ولا يرث المسلم الكافر"

ترجمه: کافر از مسلمان و مسلمان از کافر ارث نمی‌برد.

در مصنف ابن ابی شیبه آمده است: از اسامه بن زید روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«لا تتوارث الملتان المختلفتان»

ترجمه: اهل دو دین مختلف وارث هم نمی‌شوند.

دوم) قتل مورث توسط وارث

ترمذی از ابوهریره روایت کرده که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرموندند:

«الْقَاتِلُ لَا يَرِث»

ترجمه: قاتل ارث نمی برد.

در غیر این دو مورد، هیچ‌کس حق ندارد وارث را از حصول حقی‌که شرع به او داده است، منع کند. آن شخص هرکه باشد، نه صاحب مال و نه ورثه و نه حاکم حق جلوگیری از آن را دارد. این حق وارث است و کسی‌که چنین کند، مرتکب گناه کبیره شده است:

«جاء في صحيح البخاري عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: جَاءَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعُودُنِي وَأَنَا بِمَكَّةَ وَهُوَ يَكْرَهُ أَنْ يَمُوتَ بِالْأَرْضِ الَّتِي هَاجَرَ مِنْهَا قَالَ يَرْحَمُ اللَّهُ ابْنَ عَفْرَاءَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أُوصِي بِمَالِي كُلِّهِ قَالَ لَا قُلْتُ فَالشَّطْرُ قَالَ لَا قُلْتُ الثُّلُثُ قَالَ فَالثُّلُثُ وَالثُّلُثُ كَثِيرٌ إِنَّكَ أَنْ تَدَعَ وَرَثَتَكَ أَغْنِيَاءَ خَيْرٌ مِنْ أَنْ تَدَعَهُمْ عَالَةً يَتَكَفَّفُونَ النَّاسَ فِي أَيْدِيهِمْ وَإِنَّكَ مَهْمَا أَنْفَقْتَ مِنْ نَفَقَةٍ فَإِنَّهَا صَدَقَةٌ حَتَّى اللُّقْمَةُ الَّتِي تَرْفَعُهَا إِلَى فِي امْرَأَتِكَ وَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَرْفَعَكَ فَيَنْتَفِعَ بِكَ نَاسٌ وَيُضَرَّ بِكَ آخَرُونَ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ يَوْمَئِذٍ إِلَّا ابْنَةٌ»

ترجمه:  از سعدبن ابی وقاص رضی الله عنه روایت است که گفته رسول الله صلی الله علیه وسلم به عیادت من آمدند و من در مکه بودم (راوی می‌گوید) او بد می‌دید در جایی وفات کند که از آن هجرت کرده است؛ گفت الله رحم کند و ببخشد ابن عفراء را. گفتم، ای رسول الله صلی الله علیه وسلم آیا من تمام مال خود را در راه الله وصیت ‌کنم؟ گفتند، نه. گفتم نصف آن؛ گفتند نه. گفتم یک سوم آن، گفت یک سوم آن را می‌توانی؛ اما یک سوم هم زیاد است، این‌که وارثان ثروتمندی بگذاری بهتر است، از این‌که نیازمندانی پس از خود به جای بگذاری  تا به سوی مردم دست دراز کنند؛ هرآنچه را نفقه می‌کنی، همانا صدقه است تا آن که لقمه‌ای را که برمی‌داری و به دهن زن خود می‌گذاری، شاید الله تو را از این مریضی برهاند و عمرت را دراز گرداند و برخی از مردم( مؤمنین) از تو بهره‌مند گردند و برخی دیگر (کافران) از تو زیان‌مند شود و سعد در آن روز فقط یک دختر داشت.

سعد در اینجا می‌خواست تمام مال خود را با وجود این‌که یک دختر داشت، وصیت کند؛ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم او را از این کار بازداشت؛ زیرا در این وصیت بر دخترش ظلم بود که هیچ مالی برایش باقی نمی‌ماند. در صورتی‌که تمام دارایی خود یا حتی نصف آن را وصیت کند، حتی زمانی‌که وصیت را با ثلث پول اجازه داد، آن را به بالاترین در صدی قرار داد که می‌توان وصیت کرد.

کجا هستند، کسانی‌که دختران خود را از گرفتن حق‌شان در میراث پدران‌شان محروم می‌کنند! در این احادیث شریف تأمل کنند تا بدانند آنچه زن از ارث می‌برد، حق و مال مشروعی است که شرع به او داده است و لطفی از جانب برادران و خانواده‌اش نیست که اگر بخواهند بدهند و اگر بخواهند ندهند. خیر، این‌طور نیست. این‌جاست که رسول الله صلی الله علیه وسلم بیان می‌کند که وارث در چه صورتی از ارث محروم می‌شود، این‌که زن ازدواج کرده باشد یا همسر یک مرد بیگانه باشد، دلیل نمی‌شود که از حصول حقش از ارث پدر و مادر یا کسی‌که حق ارث او را دارد، منع گردد.

احکام الله سبحانه وتعالی بر پیامبرش نازل شد تا عملی شود و مسلمانان از آن بهره‌مند شوند؛ اما این بهره‌مندی اکنون وجود ندارد و بسیاری از مسلمانان از آن بخاطر نبود حکومت اسلامی که احکام الهی را تطبیق کند، محروم هستند. ای زن مسلمان، تو به احیای حکومت الهی نیاز‍ مبرم داری؛ زیرا از نبود آن بیشترین ضرر را متحمل شده‌ای! نبود اسلام باعث شده که بسیاری از حقوق مالی‌، که پروردگار عالم برایت مشروع کرده است، از دست بدهی. اگر دولت خلافت وجود داشت، از آن بهره‌مند می‌شدی و برای به‌دست آوردن آن از ذلت و خواری رنج نمی‌بردید.

علاوه بر آن، خطاب به شماست که برای از سرگیری زندگی اسلامی تلاش کنید... بنابراین، شما در این راه دو مصلحت دارید:

مصلحت روحی: عبارت از اجابت فرمان الله است که برای حاکمیت شریعتش تلاش کنید.

مصلحت مادی: تحقق منافع مالی و دنیوی است که شرع به شما داده و جامعه فاسد و ظالم آن را از شما دریغ کرده است.

بر شما واجب است که به گروه خیری بپیوندید که برای از سرگیری زندگی اسلامی و احیای دولت خلافت کار می‌کند تا حقوق غصب شده خود را پس بگیری و کسی‌ را که این حقوق را به تو داده خوشنود نمایید.

مترجم : خالد یوسفی

(ترجمه)

خبر:

کارشناسان و مسئولین امنیتی سابق رژیم یهودی تایید کردند که غیر ممکن است تل آویو برای هدف اعلام شده‌اش که نابودی حرکت مقاومت اسلامی حماس و آزادی زندانیان‌آن است، دست یابد. در همین حال خانواده‌های زندانیان بازداشت شده در غزه مجددا خواستار آتش بس برای آزادی خانواده های‌شان شدند.

              (منبع: سایت الجزيره، با تصرف اندک)

تبصره:

مجاهدین حماس سازمانی هستند به اندازه فرقه و یا لواء یک ارتش؛ اما جنگ و قتال‌اش عقیدوی می‌باشد و اسطوره یک ارتش شکست ناپذیر و قدرتمند را نابود کردند، طوری‌که آنها توانستند یک ارتش کامل را با تجهیزات پیشرفته و با حمایت مطلق تنها یک دولت نه، بلکه همه دولت‌های بزرگ که از او حمایت معنوی، سیاسی و نظامی نموده و حتی تعدادی از دولت‌ها سربازان خود را به کمک این رژیم فرستادند را شکست دهند. در حالیکه این مجاهدین با یک حلقه امنیتی بسیار بزرگ از سوی حکام خائن منطقه که گنبد آهنین واقعی را تشکیل می‌دهند، قرار گرفته‌اند و فرزندان امت را از تحرک به سمت این رژیم سرطانی که در دامن امت کاشته شده است مانع می‌شوند.

رویدادهای امروز، صرف نظر از واقعیت وقوع آن، رویدادهای نادری هستند و این حوادثی است که دیگر تکرار نمی‌شود و در چندین زمینه آخرین مورد است:

اول: این حادثة آخر برای همه کسانی است که ادعای محافظت از فلسطین را داشتند و این قضیه را بر دوش خود دارند، از مخالف تا هر فردی که در ظاهر مدعی اسلام است و یا به دروغ به قضایای این امت می پردازد. بناً شکاف بین حاکمان و مردم به اندازة زیاد شده است که جزء با حذف این حکام خائن، قابل ترمیم نیست.

دوم: ظهور رژیم یهودی در لحظه از اوج و با افت شدید؛ بیانگر سقوط غیرقابل برگشت این رژیم است. برعلاوه با وضعیت فروپاشی داخلی جامعه‌اش، متوجه می‌شویم که دولت‌های کافر در همه زمینه‌ها (نظامی، اقتصادی) پشتیبان آن هستند تا آن را روی پاهایش استوار نگهدارند.

سوم: تنها راه‌حل در صحنه، زوال و نابودی این رژیم است. بنابراین، بر مردم داخل و مخلصین خارج واجب است که مانع اجرای این معامله شوند تا زمانی‌که الله سبحانه وتعالی بزودی ما را به دست مخلصین عامل به اسلام، پیروز گرداند.

روزهای آینده پر از اتفاقات خواهد بود و نمی‌توانیم بپذیریم که جزء از کسانی باشیم که فداکاری‌های این امت را ضایع می‌کند، بلکه با الله سبحانه وتعالی عهد می‌بندیم که برای از سرگیری زندگی اسلامی تلاش و مسیر سربلندی را رها نکنیم و دولت حقیقی را که از مسلمانان محافظت می‌کند و بشریت را از دستکاری ظالمان و ستم ستمگران نجات می‌دهد ایجاد کنیم.

وظیفه فرزندان این امت سخاوتمند است که برای تحقق وعده الله سبحانه وتعالی و بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد بازگشت خلافت راشده بر منهج نبوت و بازگرداندن اسلام به صدر اوضاع بین‌المللی حرکت و همکاری کنند.

ای مسلمانان! در اقصی نقاط جهان برای حمایت از این دین قیام و برای بازگرداندن آن به حاکمیت تلاش کنید.

ای لشکریان این امت شریف! امروز از انصار دین الله سبحانه وتعالی و همچون سعد بن معاذ باشید، حاکمیت اسلام را همان قسمی که در گذشته بود بازگردانید و به قول الله سبحانه وتعالی عمل کنید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ﴾ [سوره محمد، 7]

ترجمه: ای مؤمنان! اگر (دین) الله سبحانه و تعالی را یاری کنید، الله سبحانه و تعالی شما را یاری می‌کند (و بر دشمنانتان پیروز می‌گرداند) و گامهایتان را استوار می‌دارد (و کار و بارتان را استوار می‌بخشد).

نویسنده: نبیل عبدالکریم

مترجم: پارسا امیدی

(ترجمه)

نسل‌کشی که توسط یهودیان علیه مسلمانان صورت می‌گیرد، امروز ششمین هفته خود را در غزه به پایان رساند، نسل کشیی‌که هنوز هم  به دلیل  سکوت حکام بزدل سرزمین‌های اسلامی و با حمایت آمریکای استعمارگر و دولت‌های کافر غربی ادامه دارد. دقیقاً شش هفته است که مرگ بالای مسلمانان غزه می‌بارد؛ خانه‌ها، مساجد، شفاخانه‌ها، مکاتب و کمپ‌ها در همه‌جا در معرض بمباران شدید قرار دارند. هفته هاست که جهان تصاویری از مسلمانان مرده را مشاهده می‌کند.

در غزه اجساد تکه تکه شدۀ زنان، اطفال، نوزادان و حتی جنین‌ها را جمع‌آوری و دفن می‌نمایند و هیچ‌کس صدای گریه‌های نا امیدانۀ مادران و پدران و اطفالی را که آسمان برای‌شان ناله می‌کند، نمی‌شنود و نداهای آنان که "ای مسلمانان! ای حکام، ای ارتش‌ها، شما کجا هستید؟" بی‌پاسخ می‌ماند!

تعداد شهدای این کشتارها تا کنون از 12000 نفر فراتر رفته است که حدود 5000 طفل و نوزاد را شامل می‌شود. این حملات 25 شفاخانه، 253 مکتب، 71 مسجد و هزاران ساختمان را به طور کامل ویران نموده است. سربازان یهودیی اشغال‌گر شفاخانه الشفاء را، که به نمادی در غزه تبدیل شده بود، محاصره نمودند و مجروحان را در  آن به حال خود رها کردند تا بمیرند.

حینی‌که این رویدادها در غزه در حال وقوع بود، رهبران سرزمین‌های عضو سازمان همکاری اسلامی در ریاض-عربستان سعودی باهم دیدار نمودند. در این نشست، با حضور بشار جنایت‌کار که نزدیک به یک میلیون مسلمان سوری را به قتل رساند و شریک او در این قتل عام، رئیس جمهور ایران، رئیسی و کودتاگر السیسی که ده‌ها هزار مسلمان را در مصر به قتل رساند، شرکت داشتند. در نشست این رهبران با سخنرانی‌های پرشور میان‌تهی و اتخاذ قطع‌نامه‌های محکوم کننده، بخاطر اقدام نمودن در غزه از مجمع عمومی سازمان در خواست کردند.

هم‌چنان رهبران 57دولت عضو این سازمان، محمود عباس را که سال‌ها به آرمان فلسطین خیانت کرده است، تنها نماینده قانونی مردم فلسطین ‌دانسته و بی‌شرمانه خواستار اجازۀ آوردن کمک‌های بشردوستانه مانند غذا، دوا و تیل به غزه شدند!

در جریان هفتۀ گذشته، ما در حزب التحریر-ولایه ترکیه اعلامیه‌های مطبوعاتی و تظاهرات اعتراضی را در 9 شهر مختلف تحت عنوان "غزه در حال مرگ است، تسلیم نشوید، بلکه حمایت کنید!" سازمان‌دهی نمودیم. به روز جمعه 10 نوامبر، تظاهرات در آکسارای، آیدین، قهرمان ماراس، استانبول – کوچیک چکمیس، استانبول - عمرانیه و یالوا برگزار شد. تظاهرات روز یکشنبه 12 نوامبر در آدانا، بورسا و غازیانتیپ برگزار شد. روز جمعه 17 نوامبر؛ در 5 مکان مختلف: دیاربکر، مرسین، ازمیر، استانبول-سیلوری و استانبول-فاتح به میدان‌ها رفتیم تا از برادران خود در غزه که تحت کشتارهای وحشیانه‌ای  یهود غاصب قرار گرفته اند، حمایت نماییم و واکنش خود را برای رهبران 57دولت عضو سازمان همکاری اسلامی نشان دهیم. در اعلامیۀ مطبوعاتی که تحت عنوان "بی‌عدالتی در غزه تمام نمی‌شود، 57 رهبر پُست یک خلیفه را پر نمی‌کنند!" ترتیب نمودیم. خطاب به این حکام گفتیم:

»ای رهبران، پادشاهان، شاهزادگان، رؤسای جمهور و حکامی‌که تحت نام سازمان همکاری اسلامی جمع گردیده‌اید! شما به عنوان رهبران 57 سرزمین گردهم آمده‌اید، اما آیا در ذهن هیچ یک از شما خطور نکرد تا ارتش‌های متشکل از میلیون‌ها سرباز را به حرکت درآورید؟! آیا به ذهن هیچ یک از شما نرسید که فقط آهن می‌تواند آهن را از بین ببرد، و یهودیان اشغال‌گر جز از راه زور و قدرت منع  نخواهند شد؟! آیا به ذهن هیچ یک از شما نرسید که بگویید باید با نیروهای زمینی، هوایی، دریایی و سلاح‌های مجهز خود به این نسل‌کشی پایان دهید؟! آیا در ذهن تان خطور نکرده بود که حداقل تمام روابط دیپلوماتیک، نظامی و تجارتی تان را قطع کنید؟! آیا در ذهن شما  به جز محکوم کردن، و خواستار    تطبیق راه‌حل خاینانه یعنی  دو دولت در فلسطین، فراخواندن سازمان ملل و درخواست از محاکم دیوان کیفری بین‌المللی برای بررسی، کار محسوس دیگری به ذهن شما خطور نکرد؟! به لحاظ الله متعال، شما برای چه چیزی دور هم جمع شدید؟! منتظر چه اتفاق بعدی هستید؟! نابودی تمام مسلمانان در آن‌جا، که هیچ موجود زنده‌ای در غزه باقی نماند؟!»

ما می‌خواهیم که از نمایندگان سازمان‌های غیردولتی و تمام مسلمانانی‌که در اعلامیه‌های مطبوعاتی و تظاهرات ما اشتراک نمودند و سخن‌رانی کردند، سپاس‌گزاری نماییم. الله سبحانه وتعالی از همۀ مسلمانانی‌که برای ایستادن در کنار مردم فلسطین به میدان‌ها بیرون آمدند و مسئولیت‌های حکام را برای‌شان تذکر و یادآوری نمودند، خشنود باشد! الله سبحانه و تعالی غزه و تمام فلسطین را توسط  خلافت  راشدۀ  و رهبران شجاع پیروز گرداند! آمین!

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ولایه - ترکیه

4 جمادی الثانی 1445

شنبه 18 نوامبر 2023م

مترجم: عبدالرحمن "قاطع"

(ترجمه)

در قدم نخست، کسی‌که بالای مخلوقات هیچ حقی نداشته و آفرینش، تعیین هدف و سرنوشت، مرگ و میر، حشر و نشر، حساب و کتاب، سزا و جزا، قضا و قدر، نفع و ضرر، رزق و روزی، بهشت و دوزخ، تسخیر زمین و آسمان، روشنی و تاریکی گرمی و سردی، رفت و آمد شب و روز را عهده‌دار نبوده و در توانش نیست و هم‌چنین کسی‌که جایگزین کردن نسلی و یا پیدایش نسل جدیدی، دام‌داری و زراعت را در توان نداشته و حتی عاجزتر از آنست که بتواند پشه‌ای را بیافریند و یا چیز ربوده شده خود را از آن بازپس گیرد؛ با این حال چگونه می‌تواند ادعا کند که تعیین و تعریف حقوق، تقنین و تشریع به وی سپرده شده و وی مرجع آن است. در قالب آن، با رأی و نظر خود و هم‌فکرانش هرگونه که بخواهد می‌تواند حقوق را تصویب کرده و حکم مثبت و منفی، رفع و نفی، سزا و جزا تعیین و تعریف کند؟!

منظور ما از حق و حقوق، مصلحت و منافعی است که به عنوان منافع مشخص تعیین و تعریف شده و توسط فرد و یا گروهی مورد تأیید قرار گرفته و بخاطر آن، قوانینی وضع شده که بر آن، سزا و جزا مرتب شده و بر اساس آن‏ها نظام‌ها و طرق زندگی تبنی و ساخته می‏شود.

پس فردی‌که مصلحت خودش را تعریف و تعیین کرده نمی‌تواند، چگونه خواهد توانست که مصلحت و منفعت دیگران را تعیین کند؟! در حالی‏که وی فردی از میان خودشان بوده که مثل آن‌ها از عجز و ناتوانی و نرمی و سستی برخوردار است. لذا این انسان با این عقل قاصر و محدود خود که نه از آفرینش مخلوقات آگاهی دارد و نه از تقدیر و سرنوشت شان، چگونه می‌تواند مصالح و منافع این همه مخلوقاتی‌ را که درهم و برهم بوده و متأثر از اندیشه‌های متفاوتی هستند و حتی باهم در تناقض قرار دارند، تعیین و تعریف کند؟! با این حال، وی چگونه می‌تواند که مصلحت و منفعت را بدون شناسایی و تشخیص نوعیت نیازمندی شخص، تعیین و تأیید کرده و آن را به عنوان قانون وضع کند؟! وقتی چیزی شناسائی نشود به مثابه این‌ست که آن چیز وجود نداشته و در نتیجه، مفهومی را تولید نکرده و از آن، مفکوره‌ و قانونی ایجاد نشده و سزا و جزای بر آن مرتب نمی‌گردد.

لذا، این ادعای باطل و بی‌اساس از سوی انسان عاجز و ناتوانی‌که هیچ حقی بر مخلوقات ندارد، مبنی بر این‏که وی احاطه علمی بر هم‏نوعان بشرِ خود داشته و وی غرائز، حاجات و خواسته‏ها، احوال و ضروریات اجتماع و نظام‌های جامعه بشر را می‌داند، واقعاً مضحک و خنده‌آور است. با این وجود، بازهم اصرار دارد که وسوسه‌ها و خواهشات نفسانی متضاد خود را به عنوان ارزش‌ و قانون زندگی مردم مبنی بر این‏که حقوق انسان محدود به همین خواهشات و تمایلات است، قرار دهد؛ سپس در تخطی خود شرایط، زمان و مکان وسوسه‌ها و خواهشات نفسانی خود را اساس قرار داده و بر آن اصرار دارد و مراد از زمان و مکان در اینجا، زمان و مکان اروپای غربی می‏باشد به دلیل جهانی بودنش و تسلط آن بر جهان و تمام بشریت!

این تکبر و اصرار در تلاش غلبه یافتن بر عجز و قصور انسان، منشأ بلاها و بیماری‌هاست و شر فراگیری است که ارزش‏ها را تحت نام ارزش‏ها ویران نموده، بشریت را تحت نام آزادی به اسارت کشیده و اذهان را به نام عقلانیت نابود کرده است، الحاد را برای خدائی گرفتن مخلوقات پدیدار ساخته، ظلم و ستم را تحت نام حقوق بشر وضع و وحی را تحت نام کفر به سکولاریسم و زیرپا کردن حقوق پیروانش انکار کرده است.

این استکبار و جهالت سیاه، به صاحب حق؛ یعنی الله سبحانه وتعالی حق‌گفته کفر ورزیده و بنام آزادی عقیده توهم و غوغا به پا کرده و تعدی بر صاحب حق و پیامبرانش را روا دانسته و وحی را نیز مورد تجاوز قرار داده است. هر نوع بی‌خردی، بی‌حیائی و کفر را آزادی‌اندیشه خوانده و معصیت خالق و دشمنی با شریعت وی و تجاوز به حدود شریعت و ارتکاب محرمات و فواحش علنی و مخفیانه بطور فردی و یا جمعی را اساس زندگی قرار داده، در قالب نظام‌ها و قوانین برای بشر تقدیم کرده است و آنرا آزادی شخصی خوانده است. سپس خوردن اموال مردم را به باطل در قالب؛ معاملات سودی، قمار، فریب‌بازی، احتکار، استعمار، سرقت تلاش‌ها، انکار حقوق دیگران، سرقت دارایی‌ها و طمع و آزمندی در هر چیزی حتی  در خود طمع را جائز و روا دانسته و آن را آزادی اقتصادی خوانده است. سپس از همه‌ی این گمراهی‌ها و آفات، قانونی وضع و در راه نشر و جهانی کردن آن تلاش کرده است.

به این ترتیب، بشریت تحت نام حقوق انسان از حق و واقعیت عدالت پروردگارش جدا و دور کرده شد و ملبس به لباس باطل غرب، کفر و ظلم آن گردید. کارش به اتمام رسید و کفار غربی برای انسان قوانین باطلی به تعداد هوا و هوس‌های شان پیشکش کردند، به جای ازدواج، لواطت و عشق‌بازی را وضع کردند و برای زنا، عنوان آمیزش و دوستی را مطرح کردند. از طریق زنا و زنازادگان به نسل تداوم بخشیدند، افراد اوباش و بی‌خرد را الگو قرار داده و آنان را سید و سرور قوم قرار دادند. دزدان را امین شمرده و وزیر خود ساختند، خیانت‌کاران را حاکم و رئیس قرار داده و فجار و منافقان را واعظ و مرشد خواندند. پستان و فرومایگان را هنرمند و مبتکر و دروغ‌بافان را اهل نظر و اهل قلم جلوه دادند. دروغ‌گویان گمراه‌کننده را اهل رسانه قرار دادند که در نتیجه، بشریت به بزرگ‌ترین تراژیدی مواجه گردیده، مصیبت نهایی خود را سپری کرد و افرادش را بسان خاشاک به باد فنا داده و قربانی کرد. در واقع، حقوق بشر سکولار غربی از همه فسادها فاسدتر و از هر بیماری فراگیر برای بشر کشنده‌تر و ویرانگرتر بوده است.

دو حالتی است که سومی ندارد و با زندگی مردم بسان شب و روز باهم پیوست خورده و جدائی ندارد؛ حالت هدایت و گمراهی، حق و باطل و ایمان و کفر بوده که با نابودی آبادی‌ها و ساخت‌‌وساز مجدد آن‌ها، نسل‌ اندر نسل وجود داشته و خواهد داشت. تمدن غرب با نظام شوم و حقوق بشر ملعون آن، همیش حالت کفر، گمراهی و باطل محض است و اسلام بزرگ، همیش حق واقعی و به تمام معنا هدایت و شریعت کامل و نهایت اخلاص می‌باشد.

‌اما بدتر از حقوق بشر، اینست؛ گروهی از اهل اسلام که اهل حق هستند، از حق شان دور و از هدایت شان منحرف شوند و حق و راه نجات را در باطل و گمراهی غرب کافر جویا شوند که یقیناً این عمل، کمر را خم داده و سبب نابودی دین و دنیا می‌شود.

برای کسانی‌که به واقعیت متعفن سکولاریسم که در آن بسر می‌بریم، تسلیم شده و زمین‌گیر شده اند، قاطعانه می‌گوییم: به سوی رشدتان برگشته و بر فرمان پروردگارتان استقامت پیشه کنید؛ زیرا بعد از اسلام چیزی جز گمراهی نبوده و راه نجاتی جز پناه بردن به الله سبحانه وتعالی، که غیر از وی هیچ دور کننده ضرری نیست، وجود ندارد!

سکولاریسم و حقوق بشر آن، هیچ خوبی در بر نداشته و جز کفر و گمراهی و نابودی دین و دنیا و زیانمندی آشکار چیزی در پی ندارد. اسلام عظیم واقعیتی از وقایع نبوده؛ بلکه حق آشکاری است که غیر از آن باطل است. اسلام دینی از جمله ادیان نبوده، بلکه تنها دین پذیرفته شده بوده و مادون آن، گمراهی، کفر و شرک بزرگ است.

الله بلندمرتبه و بزرگ راست گفت و سطحی‌فکران و ساده‌اندیشه‌شان دروغ گفتند.

﴿وَ مَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَٰمِ دِينًا فَلَن یُقبَلُ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخَٰسِرِينَ﴾ [آل عمران: 85]

ترجمه: و کسی‌که غیر از (دین اسلام و شریعت) اسلام، دینی را برگزیند، از او هرگز پذیرفته نمی­شود و او در آخرت از زمره زیان­کاران خواهد بود.

نویسنده: مناجی محمد

برگرفته شده از شماره 446 جریده الرایه

مترجم: محمد مزمل