(ترجمه)

سیدنا حضرت عمر رضی الله تعالی عنه فرمودند: «خودتان را محاسبه کنید قبل از آن‌که در روز حشر محاسبه و آماده شوید.» هم‌چنان در صحیحین در مورد ماه مبارک رمضان از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت است که فرمودند:

«إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ جَهَنَّمَ وَسُلْسِلَتِ الشَّيَاطِينُ»

(رواه بخاری و مسلم)

ترجمه: زمانی‌که رمضان می‌آید، دروازه‌های بهشت باز می‌شود و دروازه‌های دوزخ بسته می‌شود و شیاطین به زنجیر کشیده می‌شود.

این دو روایت موثق برای یک مسلمان کافی است تا از نفس‌اش بترسد؛ چون زمانی‌که شیاطین زنجیر می‌شوند، پس هیچ بهانه‌ای برای یک مسلمان نیست که خود را از دشمن دیگرش، که همانا نفس‌اش می‌باشد، در امان بداند. بنابر این، مسلمان عاقل باید به خویشتن نظر کند و خود را با دقیق‌ترین وسایل، مانند ترازوی اندازه‌گیری طلا که حتی غبار را نیز اندازه‌گیری می‌کند، محاسبه کند. بناءً در اینجا کوشش شده‌است تا به چیزهایی اشاره شود که ما را از انجام هر آن‌چه الله سبحانه وتعالی بر ما تکلیف کرده‌است، باز می‌دارد. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ﴾

[زمر: ۷۳]

ترجمه: و کسانی‌که از پروردگارشان ترسیده‌اند، گروه گروه به بهشت برده می‌شوند تا وقتی به(کنار) آن رسند و درهایش گشوده شود و نگهبانانش به آنان گویند: سلام بر شما پاکیزه بوده‌اید(خوش باشید) پس به جاودانه به آن(بهشت) وارد شوید.

مقلد و محقق آیات قرآن، مخصوصاً آیاتی‌که در مکه نازل شد، در می‌یابد که آن‌ها تماماً در مورد موانعی بحث می‌کند که ما را به صورت انفرادی از ترس الله سبحانه وتعالی باز می‌دارد، طوری‌که مشکلات بشر را حل کرده و نفسیۀ مسلمانان اولیه را مستحکم نگه‌می‌دارد. الله سبحانه وتعالی با تنبلی و عدم شکیبایی مبارزه کرده‌است. او سبحانه وتعالی در سورۀ شرح می‌فرماید:

﴿فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ﴾

[شرح: ۷-۸]

ترجمه: پس هنگامی‌که(از کار و امور دنیا) فارغ شدی(به عبادت پروردگارت) بکوش و به سوی پروردگارت راغب(و مشتاق) شو.

و همچنان در سورۀ عصر می‌فرماید:

﴿إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ  إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ﴾

[عصر: ۲-۳]

ترجمه: همانا انسان در(خسران و) زیان است؛ مگر کسانی‌که ایمان آورده‌اند و اعمال شایسته و صالح انجام داده‌اند، و یکدیگر را به حق توصیه کرده و یکدیگر را به صبر توصیه کرده‌اند.

و با تمایل بیش از حد به زندگی دنیا و شیفتگی به زینت آن، به نحوی‌که ما را از ذکر الله سبحانه وتعالی باز دارد، شدیداً مبارزه می‌کند. او سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُّقْتَدِرًا﴾

[کهف: ۴۵]

ترجمه: (ای پیامبر!) برای آنان مثل زندگی دنیا را بزن که مانند آبی است که آن را از آسمان فرو فرستادیم، سپس گیاه‌هان زمین با آن درهم آمیخت، سپس خشک شد و بادها آن را به هر سو پراکنده کرد، و الله(سبحانه وتعالی) بر همه چیز تواناست.

و با این گفته‌اش با مادیت و خودپسندی مبارزه کرد:

﴿وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا﴾

[کهف: ۲۸]

ترجمه: و با کسانی باش که پروردگار خود را صبح‌گاهان و شام‌گاهان می‌خوانند(و تنها) وجه او را می‌طلبند، و هرگز بخاطر زیورهای دنیا، چشمانت از آن‌ها بر مگیر و پیروی نکن از کسانی‌که دل‌های‌شان را از یاد خود غافل ساخته‌ایم و هوای نفس خویش را پیروی کردند و کارهای‌شان از حد گذشته(و برباد) است.

و به همین ترتیب، قرآن کریم هیچ رخنه و آسیبی را در نفسیه و شخصیۀ یک مسلمان رها نمی‌کند، مگر این‌که آن را علاج کند.

﴿...شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ﴾

[اسراء: ۸۲]

ترجمه: ...آن‌چه را که شفا و رحمت برای مؤمنان است.

وضعیت رمضان در این روزها، طوری است که اسلام از صحنۀ زندگی خارج می‌باشد و وضعیت مسلمانان با این کلمات الله سبحانه وتعالی خلاصه می‌شود:

﴿وَاللّهُ يُرِيدُ أَن يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِيلُواْ مَيْلاً عَظِيمًا﴾

[نساء: ۲۷]

ترجمه: و الله(سبحانه‌وتعالی) می‌خواهد توبۀ شما را بپذیرد(و از آلودگی پاک کند) و کسانی‌که از خواسته‌های نفسانی پیروی می‌کنند؛ می‌خواهند شما دستخوش انحراف بزرگی شوید.

هر آن چیزی‌که در این ماه مبارک و در نتیجۀ دوری از الله سبحانه وتعالی و قانونش بر مسلمانان اتفاق می‌افتد، نشانۀ حاکمیت رژیم‌هایی است که با تمام توان علیه اسلام می‌جنگند؛ چون ملت‌ها مانند ذخیره‌ای است که اگر با فکر و اندیشه پر شود، فکر را خارج می‌کند و اگر با حرف‌های بیهوده پر شود، حماقت را بیرون خواهد کرد. رژیم‌هایی‌که در آن یک رقاص فتوی می‌دهد و یک وکیل بخاطر ارتقای مواد خوراکه و عطریات و به هدف کاهش و تبدیل حرمت الله سبحانه وتعالی در یک تبادله مقام عمدی حاضر می‌شود. آیا الله سبحانه وتعالی نمی‌گوید:

﴿ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ﴾

[حج: ۳۲]

ترجمه: (حکم) این است و هر کس که شعائر الله(سبحانه وتعالی) را بزرگ دارد، پس بی‌گمان این(کار) از پرهیزگاری دل هاست.

رژیم‌هایی‌ هستند که تمام توان و قدرت‌شان را، اعم از رسانه‌ها، دانشمندان، علماء، روشنفکران، محصلین و حتی طرح‌های الله سبحانه وتعالی را همانند قوانینی وضعی‌شان، برای دائمی کردن نظام‌های غربی به کار می‌برند و با صدور فتواهایی به منظور اطاعت حاکم و نشر فیلم‌ها و سریال‌هایی‌که خودخواهی و دنبال کردن خواهشات را جائز می‌داند. دایرۀ نشر این نوع سریال‌ها در سال‌های اخیر وسعت یافته و روش زندگی غرب را گسترش داده‌است، سریال‌هایی‌که پر از داستان‌های بی‌حیایی و بی‌عفتی، ترک اطاعت والدین است که با تظاهر ستمگری، آزادی دخترش را زیر پا می‌کنند؛ نشر سریال‌هایی‌که مصرف الکول و مواد مخدر و قهرمان‌سازی جنایت‌کاران در صحنه‌های نمایشی و آهنگ‌های مصیبت‌بار-که دنبال‌کننده(بیننده) آن را ناخواسته به همدردی با شرارت‌های شان جذب می‌کند- و خاص کردن مفاهیم ملی و ملیت‌پرستی که برای یک مسلمان در برابر برادر مسلمانش دید خودبینی و نژادپرستی را ایجاد می‌کند.

دولت فلسطین برنامه‌ای را تحت نام هفتۀ بانکداری برای اطفال در مکاتب راه‌اندازی کرده‌است، که به این بهانه اطفال را با ربا آشنا می‌کنند تا بتوانند برای حفظ آیندۀ خود پول جمع کنند. نه تنها قانون ربا را وضع کرده‌اند، بلکه مادیت و حب دنیا را نیز به اطفال‌مان می‌آموزانند.

زنان مسلمانی‌که به دنبال کسب برابری با مردان اند، نیز از این جنگ مستثنی نیستند، بلکه برعکس آنان بی‌فایده‌ترین گروه اند که بزرگ‌ترین سهم آن را می‌گیرند. برعلاوه، آنان تصویر یکنواخت زنان مدرن و امروزی را، که در تبلیغات زیبایی، مود، شرکت‌های مود، آشپزخانه‌ها، لوازم خانه وغیره به حیث وسیله استفاده می‌شوند، از طریق رسانه‌های رسمی و غیررسمی و انجمن‌های حقوق زنان، به عنوان نمونۀ موفقیت‌شان آشکار می‌کنند، که این موضوع در مورد مردان نیز صادق است.

امروزه، معیار موفقیت در جامعه مقامی است که اشغال کرده‌ایم، یا شهادت‌نامه‌ای که به دست آورده‌ایم؛ چیزی‌که مطابق هر آنچه حفظ می‌کنیم نمره داده می‌شود، و هیچ ربطی به دست‌آورد‌های فکری، ثروت علمی و مفیدیت‌مان در جامعه ندارد. از این رو، موفقیت توسط آلۀ دیجیتلی اندازه می‌شود که اساس آن را اتصال ارزش‌های یک فرد با دارایی‌اش مانند: ملک، حساب بانکی، آخرین مدل مبایل، موتر... تشکیل می‌دهد. اگر خواسته باشیم مقام زنی را ارزیابی کنیم که یک خانواده را اداره می‌کند، یک نسل را پرورش می‌دهد، دعوت را به کسانی‌که در اطرافش هستند می‌رساند، و زنان جامعه‌اش را تعلیم می‌دهد، در واقع مقامش در جامعه اهمیت ندارد، چون از این کارش هیچ شهادت‌نامۀ امضاء‌شده‌ای را بدست نیاورده و هیچ مقامی را در یک موسسۀ علمی اشغال نکرده‌است.

ما دولت و رژیم را مقصر و جواب‌گو می‌دانیم. ما خود را معاف نمی‌دانیم، چون می‌فهمیم که این رژیم شیطانی در برابر کسانی‌که از پروردگارشان می‌ترسند و او را عبادت می‌کنند، هیچ قدرتی ندارد.  این از جهت روحی آن است؛ ولی از جهت سیاسی زمانی‌که می‌بینیم ارتش‌های مسلمانان در اجرای مکلفیت‌شان ناکام شده‌اند، قلب‌های ما اندوهگین می‌شود. ولی رسول الله صلی الله علیه وسلم آنان را به عنوان قدرت‌مندان و محافظین، به دادن پیروزی به برادران و خواهران مظلوم ما دستور داده‌است.

بناءً ترس از الله سبحانه وتعالی بر هر مسلمان، فرض است، فرق نمی‌کند که چه مقامی دارد. هم‌چنان، حمایت از خون مسلمانان، حذف هر چیزی‌که مانع حاکم شدن قانون الله سبحانه وتعالی می‌شود، تطبیق شریعت الهی در زمین و حمل وظیفۀ خلافت و جانشینی در زمین، که بر شانه‌های ما گذاشته شده‌است، بر هر سرباز و افسری‌که در هر یک از ارتش‌های مسلمانان قرار داشته‌باشد، فرض و تاج‌الفروض است.

نتیجۀ جنایات این رژیم‌ها در برابر مسلمانان در جهان اسلام، این است که ترس از الله سبحانه وتعالی را از میان تمام این حکام برداشته‌است، طوری‌که همگی در حمایت از امت ناکام مانده‌اند. در حقیقت، دیگر رمضان ماه تقوی و فتح و پیروزی نیست؛ بلکه ماه گناه و معصیت است، ماهی‌که در آن امت اهانت می‌شود، و دلیل بر این مدعاء، بی‌حرمتی یهود به القصی و محرمات آن است.

در ترکستان شرقی و الاسکا مسلمانان حق انتخاب دارند که یا در رمضان گرسنه باشند و یا گوشت خوک بخورند. در آلمان و فرانسه، مسلمانان بخاطر روزه گرفتن آزار و اذیت می‌شوند. در مصر، مناره‌های اذان بسته شده‌اند و مردم کوه سینا کشته می‌شوند و در مراکش، مردم داشتن زندگی مرفه را به اشتغال به عبادت ترجیع می‌دهند. رمضان از کوتاهی مسلمانان و جنایت متنفذین‌شان به الله سبحانه وتعالی شکایت می‌کند. فکر کنم که اگر قادر به سخن گفتن می‌بود، جملۀ معروف ابن الصدیق را می‌گفت: «ای الله! من از ضعف اعتماد و قوت خیانت به تو شکایت می‌کنم.»

ای الله! این رمضان است و این‌ها بندگان تو اند که از تو کمک می‌خواهند، چون جز تو آنان را یاوری نیست. ای الله! تقوای آنان را به ما نیز بده، همانا تو بهترین بخشنده‌گانی. ای الله! ما از تو یک پیروزی می‌خواهیم، پیروزیی‌که اسلام و امت اسلامی را عزت می‌بخشد و کفر و پیروانش را خوار می‌کند. ای بهترین یاور و بهترین اجابت کننده! می‌خواهیم تا ما را شاهدان و سربازان آن کنی. والحمد لله رب العالمین

نویسنده: بیان جمال

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر