در پایتخت سعودی (ریاض) در هشتم دسامبر، کنفرانسی در رابطه به فلسفه‌ برگزار شد و اولین کنفرانس فلسفه از نوع خود در سعودی تعبیر شد و برای سه روز ادامه داشت. در این کنفرانس بزرگان فلسفه زندیق و رهبران مفکوره‌های گمراه از کشورهای مختلف جمع شده بودند و سعودی از آن‌ها،‌ در ریاض استقبال کرد که از نهاد‌های بین‌المللی و منطقه‌ای آمده بودند و این کنفرانس را در تاریخ سعودی (نمونه) توصیف کردند که در جلسات کنفرانس موضوعات مشکوک و الحادی زیادی را تحت شعار (مناقشه در رابطه به موضوعات فلسفی معاصر) مطرح کردند.

مشهورترین شخصیت‌های عرب که در این کنفرانس اشتراک کرده بودند: عبدالله همیلی، عضو هیئت فلسفه سعودی، عبدالله غذامی، عبدالله مطیری، وهبة الدغیدی و مشاور تعلیم و تربیه و از کشورهای خارجی فیلسوف مشهور فرانسه، لوکا ماریا سکار أنتینو، فلسوف مفوتشیفاز، استاد فلسفه در پوهنتون/دانشگاه بریتوریا در جنوب افریقا و استاد فعلی دانشگاه پنسلوانیا امریکا نیکولاس دی وارنا و استاد فلسفه امریکائی کریستوفر فیلیبس، و استاد فلسفه بلژیکی درپوهنتون بروکسل هیرنان غابرییل.

حاضرین این کنفرانس در خلال سه جلسه موضوع بحث اکثریت آن‌ها شک در عقیده اسلامی بود و فلسفه را بدیل شریعت اسلامی قیاس کردند.  

 اگر عناوین این ورکشاب‌ها و مقالاتی را که در این کنفرانس ارئه شد، به صورت دقیق جستجو کنیم، میزان ویرانی فکری آن را  و میزان آلوده‌گی فکریی‌که به آن تزریق شده است درمی‌یابیم. به عنوان مثال؛ ورکشاب اول تحت عنوان: «جا دادن فلسفه در آینده ما»، ورکشاب دوم با عنوان: «غیر منتظره‌ها و حدود عقل انسان»، و مؤسسه بصیرت ورکشاب آموزشی ویژه‌ای را با عنوان: «افکار بزرگ ورکشاب فلسفی برای جوانان» برگزار کرد. هم‌چنان ورکشاب را با عنوان: «چرا و چگونه کودکان را به فیلسوف شدن ترغیب کنیم؟» و در زمینه تاریخ ورکشاب گذشته غیر منتظره تحت عنوان: «بازاندیشی در تاریخ» برگزار شد. در آنچه جشنواره مهرگان نامیده می‌شد، مفهوم غیر منتظره ارائه شد که در آن هیرنان گابرییل در یک مقاله کاری با عنوان: «اعتبار‌ها مربوط به رابطه بین غیر منتظره و پنهان است» در حالیکه عبدالله همیلی مقاله‌ای در مورد «رابطه بین غیر منتظره و تاریخ» ارائه کرد. در یکی از جلسات کنفرانس «مفهوم زمان در علم، فلسفه و اندیشه دینی» ارائه شد.

پس فضا دادن فلسفه در آینده ما؛ فقط می‌تواند به قیمت اسلام تمام شود؛ چون فلسفه و اسلام باهم جمع نمی‌شوند و فلسفه عقاید کفرآمیزی است که برای دین ارزشی قائل نیست.

اما عناوین سایر ورکشاب‌ها تلاشی بود برای زیر سوال بردن توانایی‌های عقل انسان؛ عقلی‌که الله سبحانه و تعالی به واسطه آن انسان را از سایر مخلوقات در ضمن حدود و ضوابط اسلام کرامت داده است. هم‌چنان این ورکشاب‌ها تلاش‌های است برای زیر سوال بردن تاریخ اسلام و تلاشی است برای انحراف کودکان از راه راست اسلام تا آن‌ها را فیلسوف تربیه نمایند، یا این‌که تحت تأثیر فلسفه قرار گیرند و از فطرت خود دور شوند و با طرح چنین اندیشه‌های زشت فلسفی به آن‌ها، اسلام را از دوران کودکی‌شان دور کنند و افکار الحادی را در ذهن و فکر شان غرس کنند.

اما در مورد مفهوم زمان در علم، فلسفه و فکر دینی؛ توهین آشکار به اسلام است؛ چون علم را با فلسفه نزدیک می‌کنند و فکر دینی را در اینجا که مراد از اسلام است، جدا از علم می‌سازند؛ یعنی علم با فلسفه همسو می‌شود و اسلام با جهل همراه است.

اما در مورد علاقه یا رابطه بین غیر منتظره و پنهان، سخنی از توهم فکری برای منحرف کردن ذهن جوانان مسلمان است و آنان را از التزام به تفکر صحیح اسلامی دور نگه‌می‌دارد.

پادشاهی سعودی با حمایت خود از این کنفرانس آشکارا علیه اسلام اعلان جنگ می‌کند و این کمک می‌کند تا اندیشه‌های الحادی با شعار فلسفه به جوانان حجاز منتقل شود و از هیچ کوششی در جستجوی راهی برای از بین بردن اسلام دریغ نکرده و هیچ دری را برای مبارزه با اسلام بسته نکرده است. بنابراین، کمیته خوشگزرانی جای کمیته امر بالمعروف و النهی از منکر را گرفته و منکرات و زشتی‌ها را آزاد گذاشته و کارهای نیک را محو می‌کند. از این جهت شهرهای عربستان به مراکز دیسکو، قمار، فسق و فحشا تبدیل شده و در این زمینه برنامه‌های آموزشی عربستان هر آنچه که مربوط به جهاد و جنگ با کفار می‌باشد را لغو کرده است و با ایجاد پنجاه و پنج تغییر در برنامه‌های درسی، مناهج درسی از تعلیم و آموزش پاک شده؛ اما در مورد سیاست خارجی عربستان سعودی در سرکوب مسلمانان اویغور، علاوه بر وابستگی مطلق خود به امریکا در کنار چین قرار گرفت.

و در زمانی‌که مقامات سعودی علماء مسلمان و مخلص را زندانی می‌کند و حرکت‌های اسلامی حتی حرکت‌های صلح‌آمیز مانند جماعة التبلیغ را ممنوع و دعوت آن را سرکوب می‌کند؛ در عین حال، به پست‌ترین اقوام از همه کفار جهان اجازه ورود به سرزمین مقدس را می‌دهد و آن‌ها فعالیت‌های ناپسند و زشت خود را برپا می‌دارند؛ گویا که مسلمانان آنجا چیزی جز این آلودگی‌های اجتماعی و فکری برای اصلاح شرایط خود ندارند!

سرزمین نجد و حجاز از شر این حملات آلوده ایدئولوژیک خلاص نمی‌شوند، مگر با خلاصی از حکومت آل سعود که مسبب گسترش همه این بلاها است بناً اقامه دولت خلافت راشده بر منهج نبوت تاج و تخت این حکام را ویران و نابود خواهد کرد.

نویسنده: استاد احمد خطوانی

مترجم: پارسا «امیدی»