ما مسلمانان انتقام تاریخی بزرگی نزد بریتانیا داریم، چنان‌چه پس از آن‌که دولت اسلامی شروع به نشر دین در اطراف و اکناف زمین نمود و مردم گروه گروه به دین اسلام داخل می‌شدند. بیش از ده قرن بر یک سوم جهان صلح و امنیت حاکم بود. در خلال این مدت میزان جرم و جنایت در جهان کاهش یافت و برده‌داری به طور کامل لغو شد، فقر نابود و جهل از بین رفت. هم‌چنان ترقی و پیشرفت در علم و عمران به وجود آمد. با رونما شدن این تحولات توسط اسلام، بریتانیا به عنوان یک دولت استعماری و خبیث ظهور کرد، در روی زمین تباهی و فساد را آغاز نمود و از این طریق نفوذ خود را بر ثروت‌های مسلمانان و غیر مسلمانان و نیز مکیدن خون آنان گسترش داد و تبدیل به به یک امپراتوری گردید که خورشید بر قلمرو آن غروب نمی‌کرد.

بناءً اگر فعالیت‌های سیاسی، نظامی، اقتصادی و سایر فعالیت‌های بریتانیا را که قدرت‌های بزرگ انجام می‌دهند، دنبال کنیم، متوجه می‌شویم که این بریتانیاست که در بیش از پنج قرن، آتش نزاع‌های مختلف را در پنج قاره شعله‌ور کرده‌، وضعیت جمعیت بسیاری از سرزمین‌ها را تغییر داده، مردم بومی استرالیا و جاهای دیگر را از بین برده و به نزاع‌ها، فتنه‌ها و شعارهای وطن‌پرستی و قومی در سرزمین‌های اسلامی دامن زده و از حرکت‌های مسلحانه علیه دولت اسلامی حمایت می‌کرد! در نتیجه سرزمین‌های اسلامی را که یکی پس از دیگری پارچه پارچه نمود، تحت شعارهای استقلال‌طلبی ولایت‌های زیاد و بزرگی را از بدنه‌ای خلافت عثمانی جدا و قدرت مسلمانان را سلب نموده و به بودایی‌ها، هندوها، مشرکان و جنبش‌های باطل اعطا کرد. بریتانیا بدون این‌که خسته شود، علیه دولت اسلامی به فعالیت‌های خود ادامه می‌داد تا این‌که در سال 1924 توانست آن را منهدم کند. آخرین خلیفه عثمانی را تبعید نمود؛ لذا مردم را گروه گروه چنان که داخل اسلام می‌شدند، از دین اسلام بیرون می‌کرد! این بریتانیابود که جهان را درگیر دو جنگ جهانی نمود، که میلیون‌ها نفر را به فنا و نابودی داد و برای بسیاری از کشورهای اروپایی فاجعه بار شد. بریتانیا سعی نمود روسیه را تخریب نماید و امریکا را درگیر مشکلات پیچده دولت‌های افریقا و آسیایی نمود که زیر تسلط آن قرار داشت.

بریتانیا به سرنگونی دولت اسلامی اکتفا نکرد، بلکه مسلمانان را پس از تغییر نظام سیاسی‌شان که همان خلافت باشد تا خانه های‌شان تعقیب نمود و شروع به تغییر نظام‌های اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و سایر نظام‌های زندگی آن‌ها نمود و با خنجر مسموم و ایجاد رژیم یهودی در فلسطین، قلب شام را سوراخ و زخم‌های آن‌ها را عمیق‌تر کرد و مردم آن‌جا را به ناحق از خانه و زندگی‌شان بیرون کرد. پس این بریتانیاست که سبب مصیبت فلسطین و ذلت، ننگ و حقارتی را که ما در آن به سربریم، به بار آورده و همین بریتانیاست که باعث شده مسلمانان به طور کلی شخصیت اسلامی خود را از دست دهند و تبدیل به کف روی سیلاب شوند.

همین بریتانیاست که برده‌داری را پس از آن که توسط خلافت اسلامی محو گردیده بود، دوباره احیا کرد. در حدی‌که یکی از علمای بارز و آزاده مسلمان در این باره گفت: «نفرت و انزجار از بریتانیا را چنان در فرزندان‌تان نهادینه و رشد دهید که مادران‌شان گوشت و استخوان آنان را با شیر پستان خویش رشد می‌دهند! زمانی‌که از بریتانیا دیدن کردم، زیرساخت‌های موجود در بریتانیا را مجلل دیدم، در حالی‌که دولت به جز از دزدی پول مردم هیچ عنصری دیگری برای اقتصادش ندارد! وقتی داخل موزیم بریتانیا شدم، حتی یک بخشی از موزیم خود بریتانیا را پیدا نکردم؛ برعکس یک بخش از موزیم اسلامی، یک بخش آن یونانی و یک بخش دیگر فرعونی و... بود و این خود بیانگر آن است که بریتانیا تمدن‌های ملت‌های دیگر را می‌دزدیده است.»

اگر بخواهیم جنایات بریتانیا علیه مسلمانان را به طور خاص شمارش و وارد جزئیات شویم، مقاله‌ای این چنینی کفایت آن را نمی‌کند، اما با قاطعیت تمام می‌گوئیم که زخم‌های خونین‌مان در مصر، سودان، اراکان، هند، پاکستان، یمن، سومالی، لیبی و سراسر شمال آفریقا و به همین شکل غرب افریقا، خاور دور، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و بسیاری از سرزمین‌های دیگر همه و همه ناشی از خنجر‌های انگلیس است که از آن زمان تا اکنون بر پیکر امت اسلامی ضربه می‌زند. هم‌چنان با قاطعیت می‌توان گفت که فقر، جهل و اختلافات مهلکی که در میان مسلمانان ریشه دوانده، نتیجه حیله‌گری و مکر انگلیس است.

بنابراین، واقعاً بریتانیا سزاوار آن است که مادر جنایت‌ها و مادر بدبختی‌ها خطاب شود! درد دل‌مان مداوا نمی‌شود و خشم قلب‌مان برطرف نمی‌گردد، مگر این‌که شکست انگلیس را در برابر سربازان خلافت مشاهده کنیم و زمانی فرا رسد که زیر حاکمیت دولت اسلامی قرار گیرد و خورشید بریتانیای کبیر برای همیشه در جهان غروب نماید! همراه با آن، مکر و نیرنگ نیز محو و نابود شود و با پایان تاج و تخت سلطنتی بریتانیا، بدترین دوران تاریخ بشر نیز به پایان ‌رسد.

شایان ذکر است که حاکمان مسلمانان اعم از عرب و عجم بدون استثناء همه بعد از سقوط خلافت اسلامی مزدوران بریتانیا  بودند، و بریتانیا اکثر آن‌ها را کنترول و سیاست‌های صلح و جنگ را برای آن‌ها آماده و هم‌چنان سیاست‌‌های استخباراتی و مهمتر از همه سیاست‌های مقابله با دعوتگران مخلصی‌که برای اقامه دین و احیایی خلافت اسلامی تلاش می‌کنند، برای حاکمان مسلمانان ترسیم می‌کنند. وای به حال آنان که شریعت الله سبحانه وتعالی را تعطیل نموده‌اند و بدترین عذاب‌ها را به مردم چشانیده‌اند؛ زیرا حاکمیت نحس آنان، فقر و جهل فراگیر شده و این فرموده‌ای رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد آنان صدق می‌کند که فرموده:

«مَنْ أُذِلَّ عِنْدَهُ مُؤْمِنٌ فَلَمْ يَنْصُرْهُ وَهُوَ قَادِرٌ عَلَى أَنْ يَنْصُرَهُ أَذَلَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ عَلَى رُءُوسِ الْخَلَائِقِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»

ترجمه: کسی‌که قادر و تونا است و به نزد او یک مؤمن حقیرو خوار می‌شود؛ در حالی‌که توانایی یاری آن را دارد و یاری نمی‌کند، الله سبحانه وتعالی وی را در روز قیامت به نزد مخلوقات خوار و ذلیل می‌کند.

اما با وجود همه، امید به نصرت الله سبحانه وتعالی در حال افزایش است؛ پس از آن‌که در میان مسلمانان کسانی عرض وجود نموده‌اند که برای بیداری امت اسلامی سعی و تلاش می‌کنند! امت پس از این همه مصیبت‌ها متوجه شده که نجاتی به جز از اسلام برای‌شان نیست و اسلام هیچ نیرویی نخواهد داشت؛ مگر توسط دولت خلافت راشده بر منهج نبوت؛ خلافتی‌که اینک پس از حاکمیت‎‌های حکومت‌های جبری که در آن قرار داریم، زمان آن فرا رسیده و بشارت‌های آن سراسر زمین را فراگرفته است تا باشد که وعده الله سبحانه وتعالی برای فعالان خسته‌گی‌ناپذیر برپایی خلافت نظر به این قول الله سبحانه وتعالی محقق شود:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً﴾ [نور: 55]

ترجمه: الله (سبحانه وتعالی) به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند وکارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که بی‌شک آنان را در این سرزمین جانشین سازد، چنان‌که کسانی را که پیش از آنان بودند، جانشین ساخت، و دین‌شان را که برای‌شان پسندیده است برای‌شان استوار دارد و برای‌شان پس از بیم‌شان ایمنی را جایگزین کند. [چرا که] مرا پرستش می‌کنند و چیزی را با من شریک نمی‌سازند، و کسانی‌که پس از این ناسپاسی کنند، اینان فاسقان اند.

هم‌چنان بشارت و مژده رسول الله صلی الله علیه وسلم که خلافت بعد از حکومت‌های جابر که ما اکنون در آن هستیم، بر پا می‌شود و در حدیث شریف که امام احمد روایت نموده آمده است:

«ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ. ثُمَّ سَكَتَ»

ترجمه: سپس هنگامی‌که الله (سبحانه وتعالی) خواست آن را برداشته پادشاهی جبر و ستم خواهد آمد و تا وقتی‌که الله سبحانه وتعالی خواست دوام می‌یابد، بعد از آن هنگامی‌که الله (سبحانه وتعالی) خواست آن را دور کرده بار دیگر خلافت بر روش و منهاج نبوت می‌آید.

پروردگارا! ما را از جمله‌ شاهدان و سپاهیان آن قرار ده و ما را در زمره کسانی قرار ده که شاهد مجازات مجرمین تاریخ امثال بریتانیا و بقیه جنایتکاران بزرگ مثل امریکا، روسیه، چین و دیگران باشیم!

الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ﴾ [یوسف: 21]

ترجمه: الله (سبحانه وتعالی) بر کارش تواناست. ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.

برگرفته از شماره 412 جریده الرایه

نویسنده: الشيخ عصام عميرة

مترجم: پارسا «امیدی»