İki gün önce Filistin Yönetimi güvenlik güçleri, Hizb-ut Tahrir’in gençlerinden Şeyh Evs Ebu Arkub ve Şeyh Muhammed Munasara’yı tutukladı. Hakkı haykıranları ve hak kelimesini söyleyenleri tutuklayan Filistin Yönetimi ve güvenlik aygıtı, Yahudilerin Filistin halkına sapladığı mızraklardan biri olmayı sürdürmektedir. Mevcut durum, Filistin Yönetiminin eylemlerine tercümanlık yapmaktadır. Gaspçı suç varlığı, altı ay önce Hizb-ut Tahrir / Filistin Medya Bürosu üyesi Dr. Musab Ebu Arkub’u tutuklamıştı. Bugünse Evs Ebu Arkub’u tutuklayan Filistin Yönetimi ve güvenlik aygıtı, bu eylem ve suçlarıyla kindar Yahudilerin temsilcisi olduklarını, düşmanın başlattığı şeyi tamamlama rolü üstlendiğini göstermektedir. Bu, Filistin Yönetimi’nden eşi benzeri görülmemiş bir tutum değildir. Cenin, Tulkarem, Nablus ve Beytüllahim’deki mücahitleri öldüren, kovuşturan ve tutuklayan bu yönetim, bu ihanetiyle düşmanın katliam, tutuklama ve yıkımlarına zemin hazırlamaktadır.

Bu suç teşkil eden eylemleriyle Filistin Yönetimi, düşmanları tarafından zaten derinden yaralanmış olan Filistin halkının yaralarını daha da katmerleştirmekte, Gazze ve Batı Şeria’da düşmanları tarafından öldürülen, yerinden edilen, aç bırakılan, kuşatılan ve evleri yıkılan halkın acılarına acı katmaktadır. Otorite, hapishanelerini mücahitlerle, yaşlılarla, çocuklarla, kadınlarla, hakka çağıranlarla, Hizb-ut Tahrir gençleriyle, Filistin’in, Gazze’nin ve halkının kurtuluşu için gece gündüz çalışan ümmetin evlatlarıyla doldurdu. Bu davet, düşmanı endişelendirmekte, uykularını kaçırmakta, Gazze’deki mücahitler gibi hayatını zehir etmektedir.

Hizb-ut Tahrir / Mübarek Toprak gençleri, Filistin halkı gibi, kökleri sağlam temiz bir ağaca, yönetim ise, köksüz çürük bir ağaç benzemektedir. Filistin halkının ufak bir üflemesi, bu çürük ağacı yerinden oynatacak, rüzgâr da onu Mübarek, Kaddafi ve Bin Ali gibi geçmişte Allah’a ve Rasûlüne ihanet eden ve ümmete musallat olanlarla birlikte derim bir uçuruma atacaktır. Eğer Filistin Yönetimi içinde aklı başında biri olsaydı, Allah’tan bir azap gelmeden ya da Filistin halkı ve ümmet tarafından bir cezaya çarptırılmadan önce Filistin halkının düşmanlarından elini eteğini çekerdi.

إِنَّ الَّذِينَ ‌يُؤْذُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً مُهِيناً * وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُبِيناً“Allah ve Rasûlünü incitenlere Allah, dünyada ve ahirette lanet etmiş ve onlar için horlayıcı bir azap hazırlamıştır. Mümin erkeklere ve mümin kadınlara, yapmadıkları bir şeyden dolayı eziyet edenler, şüphesiz bir iftira ve apaçık bir günah yüklenmişlerdir.” ^{[Ahzab 57-58]}

El-Raye Gazetesi

Ukrayna’nın Rusya’ya Saldırısı

Üstad Esad Mansur’un Kaleminden

Rusya-Ukrayna savaşında ani bir değişiklik oldu ve Ukrayna kuvvetleri, 6 Ağustos 2024’ten itibaren Rusya toprakları içerisinde karşı saldırı düzenleyerek Moskova’ya 530 km uzaklıktaki Rusya’nın Kursk bölgesine girdi. Nitekim on gün sonra Ukrayna, bu bölgeye, 35 kilometreye ulaşan, 80 kasabayı ve 1.500 kilometrekarelik bir alanı kapsayan yeni bir saldırı başlattığını duyurdu.

Öte yandan Rusya, Ukrayna’nın doğusundaki Donetsk bölgesine yönelik saldırılarını yoğunlaştırarak bazı kasabaları ele geçirdi; ancak Rusya’nın iki buçuk yıldır bu bölgeyi kontrol edemediği ve Harkov ile Herson’un yarısından çekilmek zorunda kaldığı bilinmektedir.

Ukrayna işgalinin yoğunlaşması ve genişlemesi halinde Ukrayna, savaşı durdurmaya ve iki ülke arasındaki sorunları çözmeye yönelik müzakerelerdeki konumunu güçlendirecek ve böylece Rusya’nın çekilmesi karşılığında Ukrayna da çekilecektir. Bu da Putin’in hem kendisini hem de ülkesini içine düştüğü çıkmazdan kurtarmak için bir gerekçe olacak ve böylece davranışını halk ve küresel olarak kabul edilebilir gibi gösterecektir. Nitekim savaşın başında Kiev’e saldırıp içeresine giremediğinde ve kuvvetlerinin Ukrayna içinde yok edileceğini ve şehirlerin içerisinde düzenli orduların karşı koyamayacağı sokak savaşına sürükleneceğini gördüğünde de aynısını yapmış ve böylece mağlup ve aşağılanmış bir şekilde çıkmıştı. Bunun üzerine meseleyi saptırıp Ukrayna tarafıyla İstanbul’da müzakere yapılması çağrısında bulunup müzakerelerde ilerleme kaydedildiğini ve Ukrayna’nın şartlarını kabul ettiğini iddia ederek Kiev’den çekilmeye hazırlandı ama diğer taraf bunu reddetti. Bunun üzerine olası yenilgisini örtbas etmeye çalışarak Kiev'in banliyölerinden geri çekildi.

16 Ağustos 2024 tarihli Washington Post Gazetesi, bilgi sahibi bir diplomatın şu sözlerini aktardı: “Enerji ve elektrik altyapısına yönelik saldırıların durdurulması ve diğer konuları da kapsayacak şekilde genişletilmesi umuduyla Rusya ile Ukrayna arasında müzakerelerin yürütülmesi için Katar arabuluculuğunda gizli bağlantılar oldu.” Ancak Ukrayna, Rusya’nın 2014’ten bu yana işgal ettiği tüm Ukrayna topraklarından çekilmesinde ısrar ederken Rusya da Ukrayna’nın bu toprakları Rus toprağı olarak tanımasında ısrar etmektedir. Bu da Rusya’nın topraklarının işgal edilip geri alamama gibi zor ve utanç verici bir duruma düşmediği ve karşılıklı geri çekilmelerin yapılması gerekmediği sürece savaşın durmasının uzak olduğu anlamına gelmektedir. Nitekim Ukrayna, Ukrayna Genelkurmay Başkanlığı aracılığıyla açık bir şekilde “saldırısının, büyük taktiksel yenilgiler yaşatarak Rusya’yı adil bir müzakere süreci yürütmeye ikna etmeyi amaçladığını” ifade etti. (Alman Haber Ajansı, 16/8/2024)

Bu nedenle kişi şunu merak ediyor; Ukrayna’nın Kursk'taki başarısı, 80 kasabanın işgali ve bu bölgeleri yönetecek bir Ukrayna yönetiminin kurulduğunun açıklanması, Putin’in “saldırının geniş çaplı bir provokasyon olduğunu” söylemesine rağmen Rusya’nın bahsetmiş olduğumuz bu amaç için kasıtlı bir ihmali mi acaba?! Nitekim Rusya, Amerika ve Batı’yı saldırının arkasında olmakla suçladı ancak Amerika bunu reddetti. Putin’in yardımcılarından biri olan Patrushev şunları söyledi: “ABD ve Batı öncülüğündeki askeri koalisyon, Ukrayna’nın Rusya’nın Kursk bölgesine yönelik saldırısının planlanmasında doğrudan yer almaktadır… Amerika’nın saldırıya karışmadığına ilişkin açıklamaları doğru değildir ve Amerika’nın katılımı ve desteği olmasaydı Kiev Rusya topraklarına girmeye cesaret edemezdi.” (İzvestia 16/8/2024) Avrupalılar saldırıyı meşru bir savaş olarak değerlendirdi. İngiltere, Savunma Bakanlığı aracılığıyla “Ukrayna kuvvetlerinin Rusya topraklarındaki operasyonlarında uzun menzilli Storm Shadow füzeleri kullanmadan İngiliz silahlarını kullanabileceğini” açıkladı. (Şarkul Avsat)

Ukrayna’nın Rus toprakları üzerindeki işgali yoğunlaşırsa, müzakerelerin ve çözümlerin Ukrayna’nın çekilmesi karşılığında Rusya'nın da çekilmesi yönünde ilerlemesi muhtemeldir ve belki de bu, Putin’i içinde bulunduğu çıkmazdan kurtarabilir ve kazananın ve kaybedenin olmadığı söylemine uygun olarak onun yüzsuyunu koruyabilir! Ancak sonuçta bu, Rusya için bir yenilgidir; çünkü hedeflerine ulaşamamış olup aksine tam tersi olacaktır. Ancak bu, Putin’e olan güvenin büyük ölçüde zayıflamasıyla birlikte belki de onun iktidarda kalmasını sağlayabilir ki bu da diğerlerinin onu devirmek için çalışma hırslarını güçlendirecektir.

Karşılıklı geri çekilme konusunda bir anlaşma olursa, bu Rusya’yı güçlerini tüketen ve çıkmaza giren bir savaş bataklığından kurtarabilir. Aksi taktirde Doğu Ukrayna’dan karşılıksız çekilmek zorunda kalacaktır ki bu Rusya için büyük bir yenilgi anlamına gelmekte olup gerçekleşmesi durumunda yansımaları vahim olacaktır. Zira bu, Putin’i de etkileyecek, er ya da geç onu devirecek, ülkesini küresel süper bir güç olarak uluslararası konumdan düşürecek ve belki de onun parçalanmasına yol açacaktır. Eğer yeni bir yönetim gelir ve onun yönetiminin yerini alırsa, Amerika’yı ve Batı’yı memnun etmek için tavizler verecektir; ta ki Amerika, 1994 yılında Ukrayna Rusya’nın nüfuzu altındayken Amerika ile anlaşan ve onun onayını ve desteğini almak için tavizler veren Yeltsin liderliğindeki Rusya ile yaptığı bir anlaşmayla, Ukrayna’nın nükleer silahlarını söktüğü gibi Rusya’nın da nükleer silahlarının sökülmesini talep etme noktasına gelinceye kadar. Rusların siyaseten aptal oldukları ve Batı’ya karşı aşağılık kompleksine de sahip oldukları bilinmektedir. Bu yüzden Batı’nın bir parçası olmaya ve onun rızasını elde etmeye çalışmaktadırlar. Dolayısıyla şayet Putin düşerse, halefleri hızla Amerika’nın başını çektiği Batı’ya yönelecek ve ona tavizler vereceklerdir.

ABD seçimleri yaklaşıyor ve Cumhuriyetçi aday Trump, Ukrayna’daki savaşı durduracağını söyleyerek Rusya’ya kur yapıyor. Dolayısıyla tıpkı Cumhuriyetçilerin ara kongre seçimlerinde başarılı olması için 2022’de petrol üretiminin kesilmemesi konusunda Biden yönetimine yanıt vermemesi için Suudi Arabistan’la temasa geçtiği gibi, ekibi aracılığıyla onlarla temasa geçmesi hiç de uzak değildir. Daha önce yani 1980 yılında Reagan liderliğindeki Cumhuriyetçiler, Tahran’daki büyükelçiliğinde tutulan Amerikalı rehinelerin serbest bırakılmasını engellemek için İran'la temasa geçmiş ve kazanmalarından sonra İran’a destek sözü vermişlerdi ve bu nedenle Carter liderliğindeki Demokratlar düşmüştü. Benzer şekilde Trump Gazze’deki savaşı durduracağını söylüyor, Yahudi varlığının Başbakanı Netanyahu'yu açıkça arayarak kendisiyle belirli bir konuda anlaşmaya varmasını istiyor ve Demokratların seçimleri kazanmak için savaşı durdurma çabalarını boşa çıkarıyor; sonra da Yahudiler ve Netanyahu hesabına savaşı durduracaktır.

Rusların Ukrayna’da savaşma iradelerinin olmadığı, bu savaşın kendi savaşları olduğuna ikna olmadıkları, bu yüzden oraya savaşmak için gittiklerinde askerlik hizmetinden kaçtıkları gözlemleniyor. Bunun yanı sıra Rusya, kendisi için büyük bir uluslararası müttefik de bulamamıştır. Nitekim Çin de bundan kaçınmıştır. Kuzey Kore’nin ise kayda değer uluslararası bir ağırlığı yoktur. Belarus zaten Rusya’ya bağımlıdır. Aynı şey Orta Asya ülkeleri için de söylenebilir. Hatta Slav Ortodoks kardeşi Sırbistan bile onunla ittifak kurmaktan ve onu desteklemekten kaçınarak Batı’ya yönelmiştir.

Uluslararası kamuoyu da Rusya’nın yanında değildir; zira uluslararası olarak kefeyi kendi lehine çevirmek ve onun desteğini elde etmek için diğer ülkeleri kendi yanına çekememiş ve onları kendi lehine çekip ülkeleri kendi savaşının meşruiyetine ikna edememiştir. Zira müttefikleri ve destekçileri kazanmak, açıkça kendi yanında yer almalarını tercih etmelerini sağlamak, ardından da savaşı kazanmak için uluslararası kamuoyu çok önemlidir.

Müslümanlar için önemli olan kendi devletlerine geri dönmelidir; bu devlet ise Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet Devleti’dir. Böylece Müslümanlar, dünyayı kötü savaşlarından, dünyanın ve ahiretin mutsuzluğundan kurtarmak için dünyaya hayır risaletini taşıyacaklardır.

Kaynak: El-Raye Gazetesi- 509. Sayı - 21/08/2024

Haber - Yorum

Düşünen Beyinlerin Göçü Kimin Lehinedir?!

Haber:

Birkaç gün önce Mısırlı genç (bayan) araştırmacı Rîm Hamid’in, biyoteknoloji ve genetik alanında doktora yapmak için gittiği Fransa’da, son zamanlarda tanımadığı kişiler tarafından taciz ve takibata uğradığını, cihazlarının ve telefonlarının organize hack girişimlerine ve zorbalık, ayrımcılık ve ırkçılığa maruz kaldığını söylediği paylaşımlarından günler sonra esrarengiz bir şekilde öldüğü açıklandı ve bu gönderileri (ölümünden) sonra silindi.

Yorum:

Bu araştırmacının ölümü, ölümün doğal mı yoksa Arap ve Müslüman bilim adamlarına yönelik suikastlar serisinin yeni bir halkası mı olduğu konusunda birçok soruyu gündeme getirdi. Zira yıllar boyunca çeşitli bilim dallarındaki birçok Müslüman bilim insanı, boğma, yakma, ateş etme, yapışkan ve manyetik bombalar, uzaktan patlatmalar ve tertiplenen trafik kazaları gibi çeşitli şekillerde suikasta uğramışlardır. Tıpkı fizik alanında dönemin en önemli bilim insanlarından biri olarak nitelendirilen ve Fransa’daki bir araştırma laboratuvarında hayatını kaybeden Lübnanlı bilim insanı Rimal Hasan Rimal gibi. Nükleer fizik alanında çalışan Filistinli bilim adamı Nabil Felifel, yurtdışında çalışma tekliflerini reddettikten sonra aniden ortadan kayboldu, sonra cesedi Ramallah’ın batısında bulundu. Iraklı atom bilimci İbrahim ez-Zahir, Kanada’daki üniversitelerin birinde bu uzmanlık alanında doktora derecesine sahip olan biridir. Birkaç İranlı nükleer bilim adamı da vardır. Muhammed ez-Zevari, “Ebabil” tipi uçağın yapımına yardımcı olmuş ve uzaktan kumandalı denizaltılar üzerine doktora tezini tamamlamış Tunuslu bir uçak mühendisidir. Bu isimlerin en meşhurlarından biri de İngiltere’de nükleer radyasyon üzerine çalışma yapan ve X-ışınları ve bunların maddeler üzerindeki etkileri konusunda doktora yapan Mısırlı bilim insanı Semira Musa’dır; ABD onun yeteneğini kucaklamayı arzulamış ve vatandaşlığını kabul edilmesini teklif etmişti ancak o bunu reddederek Mısır’a döndü, Atom Enerjisi Komisyonu’nu kurdu. Atom enerjisi ve bu enerjinin insanlığın hizmeti için nasıl kullanılacağı konusunda uluslararası toplantılar düzenledi ve Kaliforniya’da öldürüldü.Yahya el-Meşed, Mısırlı bir nükleer bilim insanı ve nükleer reaktörlerin tasarımı ve kontrolü alanında uzman olup kendisi Irak’ta çalışmış ve burada Irak nükleer programının kurulması görevini kolaylaştırmada önemli bir rol oynamıştır…İslam beldeleri, evlatlarının ilminden istifade etmesin, onların bilimi, icatları ve keşifleri sadece Batı ülkelerinin lehine kalsın diye tertiplenen kazalarda öldürülen daha nice bilim insanı ve araştırmacılar vardır!

Düşünen beyinlerin ve bilim insanlarının başka ülkelerde eğitim almak için göç etmesi, bu (Batılı) ülkelerin üçüncü dünya ülkelerinin yetenekleri üzerindeki kontrolünün ve onların (bilim insanı) yöneticilerinin bilime, eğitime ve bilimsel araştırmalara önem vermediklerinin veya harcama yapmadıklarının bir başka kanıtı olup bu da beyinleri yurtdışına göç etmeye sevk etmektedir.

İslam Devleti’nin gölgesinde devlet, bilim adamlarına ve düşünürlere önem verecek ve onlara tıp, mühendislik, kimya, atom ve fizik, icatlar ve keşifler, düşünce, fıkıh, hadis, tefsir ve diğer bilimler ve bilgiler dahil olmak üzere çeşitli bilgi ve bilim dallarında araştırma yapmaya devam etmek isteyenlere imkan sağlamak için kütüphaneler, laboratuvarlar ve diğer bilgi araçlarını hazırlayacaktır. Böylece ümmetin içerisinde, ümmetin bilimsel, teknolojik ve fikri olarak kalkınması için çalışan müçtehitler, mucitler ve müceddidler ordusu ortaya çıkacak ve devlet onların, İslam’ı dünyaya bir nur ve hidayet risaleti olarak yayma misyonunu yerine getirmelerini sağlayacaktır.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Müslime Şâmî (Ümmü Suheyb)

Halep’in doğusundaki El-Bab Yerel Meclisi, 18 Ağustos 2024 Pazar günü Ebu Zendin köyündeki Zendin Ticaret Kapısı’nın yeniden faaliyete geçeğini duyurdu.

El Bab Yerel Meclisi, Suriye’nin diğer noktalarına ticaretin başlamasıyla birlikte yerel üreticinin ve meclisin gelir sağlayacağını, ticari hareketliliğin artmasıyla kalkınmanın hız kazanacağını vurguladı. Böylelikle altyapının iyileştirileceğini, kamu yararına faaliyetler ve daha iyi hizmetler sunulacağını belirtti.

Sınır kapılarının açılması fikri yeni değil, daha önce de pek çok girişimde bulunulmuş ancak başarılı olunamamıştı. Yıllar önce Heyet Tahrir eş-Şam’ın kontrolündeki Maarat Elnaasan’da yaşananlar belki de bunların en dikkat çekici olanıdır. Heyet Tahrir eş-Şam, suç rejimiyle sınır kapısını açmak istediğinde, halkın itirazıyla karşılaşmış, gösteri düzenleyen halkın bastırılması sonucu içlerinden biri şehit olmuştu.

El Bab Yerel Meclisi, sınır kapısının açılmasının tamamen ticari amaçlı olduğunu iddia ediyor, ancak gerçek hiç de öyle değil, sınır kapısının açılması tamamen siyasidir. Suç rejimiyle normalleşme yönünde atılmış siyasi bir adımdır. Bu adım, devrim halkını, katil ve suç rejimiyle uzlaşmayı kabul ettirmek amacı taşımaktadır. Sınır kapısının yerel bir meclis tarafından açıldığı iddiası doğru değil. Sınır kapısının açılması, Türkiye ve Rusya arasında varılan anlaşmanın ve mutabakatın bir sonucudur ve Şam’ın zorba liderine hizmet etmek ve devrim halkına komplo kurmak amacı gütmektedir. Konuyu yerel ve hizmet odaklı bir mesele olarak göstermek, suç rejimiyle barışmak ve normalleşmek gibi devrim karşıtı hamleleri kabul etmeyen devrim halkını aldatma girişiminden öte bir şey değil.

Sınır kapısının açılması sadece hizmet odaklı bir mesele olmadığı gibi, El-Bab ve çevresiyle sınırlı yerel bir mesele de değildir. Aslında mesele, devrim çapında bir meseledir ve tüm devrim halkını ilgilendirmektedir. Konuyu küçümsemek ve sınırlamak, kurnazlıktır ve açıkça bir aldatmadır.

Ey Şam topraklarındaki devrimciler! Sınır kapısının açılması, Türk rejimi ve planlarının hizmetinde olan işbirlikçilerin uyguladığı haince bir siyasi hamledir.

Sınır kapısının açılması, Türk rejiminin ABD direktifleri doğrultusunda pazarladığı uzlaşma projesinin yeni ve ön hazırlık adımlarından biridir. Yıllardır süren bir dizi hain hamlenin devamı niteliğindedir, kesinlikle sonuncusu da olmayacaktır. Aksine Şam devrimini yok etmeyi hedefleyen daha tehlikeli başka adımlar izleyecektir.

Ey Şam topraklarındaki sadık devrimciler! Ey fedakârlık sahipleri! Ey kan sahipleri! Ey samimi mücahitler! Ey devrim evlatları! Suç rejimiyle sınır kapılarının açılması, riskli bir adımdır. Ümmet, mümkün olan her yolla bu büyük suça meydan okumalıdır.

Ey mücadeleci, fedakâr ve hiçbir şeyi esirgemeyen devrim halkı! Artık gidişatı düzeltmenin ve kararlar üzerinde yeniden söz sahibi olmanın zamanı geldi. Henüz zaman geç değil, hala fırsat var. Özgürlük yanlıları sadece bir kıvılcım bekliyor. Sözünüzde durun ve başta sınır kapılarının açılması olmak üzere Şam devrimini yok edecek olan, konferans ve toplantılarında planladıkları gibi Suriye devletinin egemenliğinin yeniden tesis edecek olan bu kararları sakın kabul etmeyin.

Kimyasal saldırılar gerçekleştiren, her yerde katliamlar işleyen bu çukur rejimle uzlaşmaya gönlünüz razı geliyor mu?

Ümmet, bu komplolara isyan etmeli, hainlere ve işbirlikçilere karşı devrimi doğru rayına oturtan yeni bir devrim başlatmalıdır. Şüphesiz batıl yenilecek, hak galip gelecek ve akıbet takva sahiplerine ait olacaktır.