(ژباړه)

د سیډون ښاروالي به د دغې میاشتې په ۱۴ مه ورځ د سیډون بحر ماڼۍ ته مخامخ او د ښاروالۍ سیمې ته څېرمه د نڅا او سندرو فېسټیوال پیل کړي. یاد فېسټیوال له ۲۰۱۶م کال راهیسې پېژنو او لیدلی مو دی، خو د سیډون ښار د ښاروالۍ چارواکي او ځینې سیاستوال لا تر اوسه په همدې مسیر روان دي، څو د ښار د تمدن څېره بدله کړي. هغه څېره چې جوماتونو په دغه ښار کې د اسلامي میراث په توګه غني کړې ده.  په حقیقت کې دا په ډاګه کېږي چې د دغه ښار اوسېدونکي له خپلو سابقونو څخه، چې د ښار په ګوټ ګوټ کې خښ شوي، ځانونه نه بېلوي. بل خوا بیا چاوراکي په دغه ښار کې کنسرتونو ته بشپړه ازادي ورکړې، د روژې په میاشت کې یې څلورلارې د نڅا او سندرو په سیمو بدلې کړي وې او ادعا یې کوله چې دا په روژه کې د ښار څېره ده.

دا ټول د اقتصاد او تورېزم په پلمه کېږي. ایا هغوی نه پوهېږي چې الهي رزق په ګناه او مقدساتو ته په سپکاوي کې نه لټول کېږي؟ دغو کړنو ښار ته له بې نظمۍ او ترافیکي ستونزو پرته بل څه نه دي ورکړي... په داسې حال کې چې ګټورو پروژو ته پام نه کوي، څو اقتصاد پرمختګ وکړي او د ښار بازارونو ته ښکلا وروبښي!

هغوی باید ځینو اقتصادي ګټورو پروژو ته پام وکړي، چې د جنوب د خلکو ژوند او سیمه پرمختګ وکړي، څو د سېډون بازارونو ته یې اړتیا کمه شي. هغوی باید د سېډون او جنوبي سیمې پر هغو ماشومانو رحم وکړي، چې له ښار څخه د تېرېدو پر مهال له ترافیکي ستونزو سره مخ دي. په داسې حال کې چې د دغه فېسټوال او داسې نورو پروژو خاوندان په دې اند دي چې همدغه بې نظمۍ ګټورې دي؟!

هغوی موږ په ځینو زیرو غولوي! او د ښار اوسېدونکي هم همدارنګه په هغو کړنو غولوي چې کوم درد نه دوا کوي او نه هم څوک له لوږې خلاصوي.که داسې وي نو دا بې ګټې فېسټیوالونه بیا د چا لپاره جوړېږي، چې د ښار کلتور او ښایست ته زیان اړوي؟!

اې د سیډون ښار مسلمانانو په ځانګړې توګه علماوو او شیخانو!

څرنګه چې الله سبحانه و تعالی فرمایي:

﴿وَٱتَّقُوا فِتنَة لَّا تُصِیبَنَّ ٱلَّذِینَ ظَلَمُوا مِنكُم خَآصَّة وَٱعلَمُوا أَنَّ ٱللَّهَ شَدِیدُ ٱلعِقَابِ﴾

[الانفال:۲۵]

ژباړه: اوتاسو له هغې فتنې څخه ځان وساتئ چې اغېز یې یوازې تر ځانګړو ظالمانو پورې نه محدودېږي او پوه شئ چې الله سبحانه وتعالی له شک پرته ډېر سخت عذاب ورکوونکی دی.

او رسول الله صلی الله علیه وسلم په هغه حدیث کې چې ترمذي روایت کړی، داسې فرمایي:

«وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنْهَوُنَّ عَنْ الْمُنْكَرِ أَوْ لَيُوشِكَنَّ اللَّهُ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَابًا مِنْهُ ثُمَّ تَدْعُونَهُ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ»

ژباړه: قسم مې دې په هغه ذات وي چې ژوند مې یې په لاس کې دی! یا به امر بالمعروف او نهی عن المنکر کوئ او یا به د الله سبحانه وتعالی له داسې عذاب سره مخ کېږئ، چې هېڅ دعا به مو د هغه په اړه ونه منل شي.

موږ حزب التحریر-ولایه لبنان له دغو بې شرمه کړنو څخه الله سبحانه و تعالی ته پناه وړو او دغه شیطانت د جوماتونو، علماوو او شهیدانو د ښار (سېډون) لپاره غندو، چې په حقیقت کې دا یو لوی لعنت دی. نو له موږ سره مو خپل غږ یوځای پورته کړئ، دغه کړنې وغندئ او د هغو کسانو پر وړاندې ودرېږئ چې دا دنده پر مخ بیایي. په دې سره به مو هم خپل رب راضي کړئ او هم به هغو ګټورو اقتصادي کړنو ته مخه کړئ، چې تاسو او ستاسو نږدې کسانو ته ګټه رسوي. الله سبحانه وتعالی به ډېر ژر د خپل دین او قانون پر بنسټ یو منظم اقتصاد رامنځته کړي، ځکه چې دا د الله سبحانه وتعالی لپاره دومره سخته موضوع نه ده.

 ﴿وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾

[الاعراف:۹۶]

ژباړه: او كه چېرې د كلیو اوسېدونكو ایمان راوړى وى او پرهېزګاري یې غوره کړې وى، نو موږ به خامخا د اسمان او ځمکې لخوا پر دوی د برکتونو دروازې پرانیستې وی؛ خو دوی د دروغو نسبت وکړ، نو موږ هم دوی د خپلو کړو عملو له امله ونیول.

د حزب التحریر-ولایه لبنان مطبوعاتي دفتر

کله چې چين د ايغور پر مسلمانانو فشار راوړ چې د دوی تر څار لاندې کمپونو کې د خوګ غوښه او شراب وخوري، نو د ۲۰۱۹ کال د جولای په ۱۹مه د عمران رژيم له ۳۶ نورو هېوادونو سره یو ليک لاسليک کړ، چې په هغه کې یې د چين هېواد ځکه ستایلی و چې د بشري حقونو په برخه کې د پام وړ لاسته راوړنې لري.

﴿إِنَّمَا يَنْهَاكُمْ اللَّهُ عَنْ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الظَّالِمُون﴾

[سوره الممتحنه ۶۰:۹]

ژباړه: الله تعالی مو د هغو خلکو له ملګرتیا څخه منعه کوي، چې ستاسې سره د دين په معامله کې جنګېدلي دي، تاسو یې له خپلو کورونو څخه ايستلي یئ او په همدې برخه کې یې یو د بل ملاتړ کړی دی. له دوی سره چې هر څوک ملګرتیا وکړي، هغوی ظالمان دي.

دغه رژیم د اقتصادي معاملو لپاره د اسلام پر وړاندې چينایي جګړه ونه غندله. په داسې حال کې چې دا ډول معاملې پاکستان د پور یوې ژورې سوړې ته ورټېل وهي او خپلواکي یې تر پوښتنې لاندې راولي. په داسې حال کې چې د پاکستان د بودیجې لګښت ډېره برخه پر سود ولاړه ده، نو د ۲۰۱۹م کال په مې میاشت کې د باجوه-عمران رژیم په ښکاره وویل، چې په تېرو پرله پسې لسو میاشتو کې یې ټول ۸.۶ ميلیونه ډالر پور اخیستی دی. پاکستان ۶.۵ بېلیونه ډالره یوازې د چين پوروړی دی، چې په هغې کې یې ۲.۲۴ بېلیونه ډالره پور د چين له پرمختیایي بانک څخه په لوړ سود اخیستی دی. په دې ډول یې د ظالم چین لاس اوږد کړی او دا په لوی لاس چين ته دا  لار هواروي چې د پاکستان د خپلواکۍ رېښې وباسي. سريلانکا هېواد یې هم لومړی په پور کې ډوب کړ او وروسته یې زور پرې راوړ چې د خپلواکۍ له رسوا کېدو سره یې مخ کړي. په دې سره چين خپل سوداګریز بندرونه پراخ کړل، چې اوسمهال ۷۰ سلنه ستراتيژيک بندر په خپل واک کې لري.

اې د پاکستان مسلمانانو!

د باجوه-عمران رژیم د مسلمانانو او د دوی د لوی دین پر اړتیاوو او غوښتنو کوڼ او ړوند دی. کبر او غرور د الله سبحانه وتعالی او د هغه د رسول الله صلی الله علیه وسلم له اوامرو سرغړونه ده. د باجوه-عمران رژیم د چین له بې ایمانه ملت څخه د شيدو او شاتو رودونه غواړي، چې دا د اسلام او مسلمانانو پر وړاندې د لویدیځ استعمار له دښمنۍ څخه کم نه دي. د قرآن او سنتو پر ځای د کفري ملتونو څخه د لارښوونې د اخیستو په پایله کې د لویدیځ د یرغل له امله د پاکستان ماتول بس نه و، چې اوس یې بیا تر چنیايي یرغل لاندې په ډېره بې غورۍ سره ماتوي. مسلمانان اوسمهال په رښتینې توګه د خپل ډال نشتون حس کوي. خلافت د هغو ټولو اوامرو پلي کول دي چې الله سبحانه وتعالی يې امر کوي. همدا خلافت و چې خپل زمری (قتیبه بن مسلم) یې واستاوه، څو له خپلې ژمنې سره سم د چین خاورې ته ننوځي. هغه د خلافت په زور د چین په خاوره کې خپله ژمنه پوره کړه او دغه هېواد یې خلافت ته په جزیه ورکولو اړ کړ. انشاالله چې د نبوت پر بنسټ د خلافت په بېرته راتګ سره به ډېر ژر د مظلومو مسلمانانو بدله واخیستل شي، هغه که په ختیځ ترکستان، میانمار، کشمیر، فلسطین او بل هرځای کې وي.

د حزب التحریر-ولایه پاکستان مطبوعاتي دفتر

اسلام میندو ته ډېر ارزښت ورکړی او د همدې ارزښت پر بنسټ په ټولنه کې ستر ځای لري، چې د کور د چارو د پالنې یا ادارې او د ماشوم د روزنې په څېر سترې دندې پر مخ بیايي. په ګڼو اسلامي نصوصو کې د واده کولو او زیاتو اولادونو د لرلو په اړه د ډېرو ثوابونو یادونه شوې او تر څنګ یې اولادونو ته هم لارښوونه شوې چې د خپلو میندو سره غوره چلند وکړي.

﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾

[لقمان:۱۴]

ژباړه: او موږ انسان ته د خپلو والدینو سره د غوره چلند لارښوونه کړې، چې مور یې د کمزورۍ پر مهال په خپله ګېډه کې ګرځولی او دوه کاله یې بیا شیدې ورکړې دي. زما او د خپلو والدینو شکر ادا کړئ، ځکه بېرته به ما ته راګرځئ.

«جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ، فَقَالَ: مَنْ أَحَقُّ النَّاسِ بِحُسْنِ صَحَابَتِي؟ قَالَ«: أُمُّكَ.» قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ «: ثُمَّ أُمُّكَ»، قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: ثُمَّ أُمُّكَ، قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: ثُمَّ أَبُوكَ»

(متفق علیه)

ژباړه: یو کس پیغمبر صلی الله علیه وسلم ته راغی او ويې ویل: اې د الله رسوله! په خلکو کې پر ما څوک ډېر حق لري؟ پیغمبر صلی الله علیه وسلم وفرمایل: ستا مور. سړي وویل: بیا؟ پیغمبر صلی الله علیه وسلم وویل: ستا مور. سړي بیا پوښتنه وکړه، بیا څوک؟ پیغمبر صلی الله علیه وسلم وویل: بیا هم ستا مور. سړي بیا پوښتنه وکړه، بیا څوک؟ پیغمبر صلی الله علیه وسم وویل: بیا هم ستا مور.»

او دغه راز پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«تَزَوَّجُوا الْوَدُودَ الْوَلُودَ فَإِنِّي مُكَاثِرٌ بِكُمُ الأُمَمَ»

(ابوداود)

ژباړه: له هغو ښځو سره واده وکړئ، چې مینه ناکې او د زیاتو اولادونو راوړونکې وي؛ ځکه زه به د نورو امتونو په مخکې ستاسو په ډېرښت ویاړم.

اسلام د مور موقف او اهمیت ته په خورا درنه سترګه ګوري. په کورني ژوندانه کې يې سړي او ښځې ته ځانګړې دندې او حقونه ورکړي دي. ښځې ته يې د کور د چارو د سمبالښت او د ماشوم د پالنې اساسي دنده ورکړې او نارینه یې بیا د کورنۍ په ساتلو او د نفقې په برابرولو مسوول کړی دی. البته که چېرې ښځه وغواړي چې کار وکړي، دا مسوولیت ترې د کار کولو حق نه اخلي. که چېرې ښځه کار کوي، بیا یې هم د نفقې مسوولیت د خاوند او د کورنۍ د نورو نارینه وو غړو پر غاړه دی؛ نو له همدې امله اسلام پر ښځه حتا د خپل ځان د نفقې پېټی هم نه دی اېښی.

﴿الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ﴾

[انساء:۳۴]

ژباړه: نارینه ښځې ساتې او د هغوی اړتیاوې پوره کوي؛ نو له همدې امله الله سبحانه و تعالی ځینو ته پر ځینو نورو ځکه برتري ورکړې، چې له خپلو مالونو څخه نفقه ورکوي.

پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«كُلُّكُمْ رَاعٍ وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، وَالْأَمِيرُ رَاعٍ، وَالرَّجُلُ رَاعٍ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ، وَالْمَرْأَةُ رَاعِيَةٌ عَلَى بَيْتِ زَوْجِهَا وَوَلَدِهِ»

(متفق علیه)

ژباړه: په تاسو کې هر يو شپون (مسوول) دی او له هر یوه څخه به د هغه تر لاس لاندې اشخاصو په اړه پوښتنه کېږي، نو له همدې امله پاچا مسوول دی. نارینه د خپلې کورنۍ مسوول دی او ښځه د خپل خاوند د کور او د خپلو اولادونو مسووله ده.

﴿وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ﴾

[البقره:۲۳۳]

ژباړه: او د ماشوم پلار د هغه د مور د خوړو او جامو د برابرولو دنده پر غاړه لري.

د نبوت پر تګلاره خلافت به د نارینه او ښځې هغه اسلامي حقونه وساتي، چې په کورني ژوند کې يې دواړو ته  ورکړي دي او دغه راز د مېرمنو او میندو په توګه به د ښځو با ارزښته موقف پرمخ بیايي. له دې لارې به مېرمنې له مالي اړخه ډاډمنې وي او اړتیا به نه وي چې په زور او جبر سره کار وکړي. خپلو اولادونو او کورني مسایلو ته به په ښه ډول لاس رسی کولی شي او ټولې مالي اړتیاوې به یې په ښه توګه پوره کېږي. د بېلګې په توګه، که چېرې يوه ښځه د مالي ملاتړ لپاره نارینه خپلوان او دوستان ونه لري، نو د اسلام د حکم پر اساس دولت مکلف دی چې مالي ملاتړ یې وکړي. اسلامي قانون چې خلافت يې د پلې کېدو مکلفیت لري، له میندو سره د خپلو اساسي دندو په ترسره کولو کې، لکه د خپلو ماشومانو  په ښه روزنه او د کورنۍ د چارو په سمبالونه کې مرسته کوي. اسلامي دولت د ښځو د مالي امن تضمین کوي او هیڅکله به يې پرې نږدي، چې  د مالي ستونزو د ګاللو له امله یې د ماشومانو روزنه او کورني مسایل ګډوډ شي.

پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«مَنْ تَرَكَ مَالاً فَلأِهْلِهِ وَمَنْ تَرَكَ دَيْنًا أَوْ ضَيَاعًا فَإِلَيَّ وَعَلَيَّ»

(رواه مسلم)

ژباړه: که چېرې یو مسلمان مړ شي او شتمني ترې پاتې شي، نو دا شمتني یې د خپلوانو حق دی؛ خو که چېري ورباندې پور وي، نو موږ(دولت) يې پرې کوو.

«ښځه د یوې مور او د کور د سمبالوونکې په څېر اساسي دنده لري.» (ماده: ۱۱۲، د خلافت لپاره د حزب التحریر اساسي قانون مسوده)

«د نارینه په توګه د مېړه دنده دا ده، چې د خپلې مېرمنې پالنه(قوامه) وکړي، نه دا چې واکمني پرې وکړي. مېرمن مکلفه ده چې د خپل خاوند اطاعت وکړي. خاوند ملکف دی چې د خپلې مېرمنې لازمې اړتیاوې په توګه پوره کړي.» (ماده: ۱۲۰، د خلافت لپاره د حزب التحریر اساسي قانون مسوده)

«اسلامي دولت د هغه چا ژوند ډاډمنوي او ټولې اړتیاوې یې پوره کوي چې پیسې، کار او خپلوان ونه لري. اسلامي دولت مکلف دی چې  د معلولو او معیوبو کسانو د کور او مالي چارو لګښت پر غاړه واخلي.» (ماده: ۱۵۶، د خلافت لپاره د حزب التحریر اساسي قانون مسوده)

د اسلام دویم خلیفه عمر رضي الله عنه نړۍ ته د نوي زیږېدلي ماشوم لپاره د ډالۍ سیستم وړاندې کړ، چې له والدینو سره به یې یوه اندازه مالي مرسته کوله، څو له دوی څخه د ماشوم مالي لګښت راکم کړي.

د ښځې لپاره د نفقې امتیاز د اسلام له حکم سره سم په کلکه په پام کې نیول کېده.

«جَاءَتْ هِنْدُ بِنْتُ عُتْبَةَ فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ أَبَا سُفْيَانَ رَجُلٌ مِسِّيكٌ، فَهَلْ عَلَىَّ حَرَجٌ أَنْ أُطْعِمَ مِنَ الَّذِي لَهُ عِيَالَنَا قَالَ:«لاَ إِلاَ ّبِالْمَعْرُوفِ»

ژباړه: يوه ورځ هند بنت عتبه راغله او ویې ویل: «اې د الله رسوله! له شک پرته چې زما خاوند ابوسفیان سخت او بخیل سړی دی، ایا دا ګناه ده چې خپل ماشومان د هغه له مال څخه ماړه کړم؟» هغه صلی الله علیه وسلم ورته وفرمایل: «نه، د هغه له مال څخه د خپلو اړتیاوو لپاره په ښه طریقه ګټه اخله.»

د عباسي خلافت په پېر کې د نهمې پېړۍ مشهور حنفي عالم عراقي الخصاف وویل: ښځه یوازې په داسې حال کې له خپل مېړه څخه قاضي ته شکایت کولی شي، چې خاوند یې لازمې مالي اړتیاوې پوره نه کړي یا زیات وخت په سفر لاړ شي او په کافي اندازه پیسې ورته پرې نږدي. قاضي به امر ورته وکړي چې د ښځې د نفقې د برابرولو لپاره باید یو کفیل شخص پرېږدي. که چېرې خاوند غایب شي، نو ښځه قاضي ته تللی شي، څو قاضي ورته يو وکیل وټاکي او د خاوند له شتمنۍ څخه یې اړتیا ورپوره کړي.

د عثماني خلافت قضايي پرېکړې هم ښیې چې خاوند له قانوني پلوه مکلف و، څو د خپلې ښځې او اولادونو  پالنه وکړي. که چېرې خاوند د نفقې له برابرولو څخه انکار کړی وی، نو ښځه د شکایت کولو په موخه محکمې ته تللې شوی او قاضي د هغې خاوند د نفقې په ورکولو سره اړ ایسته. قاضي به حکم کاوه، چې له دود سره سم به د خاوند له شتمنۍ څخه د مېرمنې او اولادونو د نفقې لپاره یوه برخه جلا کېږي. هغه ښځې چې مېړونه به يې تللي وو، نو دوی او اولادونو يې د خاوند په شتمنۍ یا ملکیت کې د خپلې برخې د دعوا حق درلود. همدا شان ښځې کولی شوی، چې له محکمې څخه پور واخلي او بیا دا پور د دې د خاوند له لورې ادا کړل شي. دا د عثماني خلافت پر مهال د کیسري د ښار د قضايي پرېکړو یوه نمونه وه:

«صینت انا بنت شیخ محمد افندي خپله عریضه وړاندې کوي: زه د عبدالفتاح بن عبدالقدیر مېرمن یم، چې د ګولوک اوسېدونکی دی. دی له ډېر وخت راهیسې په کور کې نشته. زه د خپلې نفقې لپاره پیسې غواړم. صینت انا ته یې قسم ورکړ، چې خاوند یې تللی او دې ته يې هیڅ خرچه نه ده پرې ايښې. له نن وروسته به دې ته هره ورځ پنځلس روپۍ ورکول کېږي او دا د پور اخیستلو اجازه هم لري.» (کیسري پرېکړه، ۱۰۳۴ هـق)

اسلام مور ته په ټولنه کې خورا په اهمیت او په درنه سترګه ګوري او ډېر حقوق يې ورکړي دي او اسلامي دولت د خپلو وګړو ذهنیت داسې جوړوي، چې په ټولنه کې د ښځې رول ته په درنه سترګه وګوري. د اسلامي خلافت په تاریخ کې ښځې له بل هره وخته له بشپړ حقونو څخه برخمنې وې. د بېلګې په توګه، د عثماني خلافت په پېر کې میندو په ټولنه کې د یوې ښځې په توګه ځانګړی رول لوباوه. اولادونو به د خپلو میندو ډېر خیال ساته، خورا له درناوي څخه ډک چلند به يې ورسره کاوه او په بدل کې به یې میندو له دوی سره مینه او محبت کاوه.

د پیغمبر صلی الله علیه وسلم صحابي او د اسلام ستر عالم عبدالله ابن عمر رضي الله عنه روایت کوي، چې ما یوه ورځ په کعبه شریفه کې د طواف پرمهال یو یمنی کس ولید، چې خپله مور يې پر شا وه. هغه سړي عبدالله بن عمر رضي الله عنه ته وویل: «زه مې خپلې مور ته د یوه اهلي اوښ په څېر یم. زه یې دومره نه یم ګرځولی لکه ما چې دا ګرځولې ده. اې ابن عمره! ایا ما یې حق ادا کړی؟» عبدالله ابن عمر رضي الله عنه ورته وویل: «نه، تا يې یوه برخه حق هم نه دی ادا کړی.»

له مشهوره عالم زین العابدین څخه یو وخت پوښتنه وشوه «تاسو پر خپله مور ډېر مهربانه یئ، خو ما تر اوسه نه یې لیدلی چې له مور سره په یوه لوښي کې ډوډۍ وخورې.» ده ځواب ورکړ: «زه وېرېږم چې زما لاسونه به په لوښي کې هغه څه واخلي، چې تر ما وړاندې د هغې سترګې پرې لګېدلې وي او بیا به مې د هغې نافرماني کړې وي.»

یو برتانوی شاعر، تاریخ پوه او ګرځندوی جولیا فارډو په خپل کتاب کې د سلطان له ښاره د ترکانو کورني عادتونه «۱۸۳۶» لیکي:

«د ترکانو په اخلاقي کړنو کې یو ډېره په زړه پورې اخلاقي کړنه چې لیکوال ورته درناوی کوي...هغه دا چې مور یوه معجزه ده. د هغې سلا او مشورې ته غوږ نیول کېږي، باور پرې کېږي، د ژوند تر وروستیو شېبو پورې ورته پاملرنه کېږي، په مرګ یې خواشیني څرګندېږي او له مرګ وروسته یې بیا په دعاوو نمانځي.»

د خلافت تعلیمي نظام او رسنۍ به په عمومي توګه ټولنیزه فضا داسې جوړه کړي، چې له مور سره به د ماشوم د روزنې په برخه کې مرسته کېږي. په دې سره به راتلونکي نسلونه تکړه، د تقوا په ګاڼه سمبال او د الله سبحانه وتعالی او خلکو د خدمت جوګه شي او ټولنې ته به یې له هر اړخه ګټه ورسېږي.

اسلام د مورولۍ د اهمیت اړوند ډېرې څرګندونې کړې دي او په دې اړه یې یو لړ قوانین او مکلفیتونه بیان کړي چې نارینه او مېرمنې به ترې ملاتړ او ساتنه کوي. اسلامي احکامو ته په کتو سره اسلام مېرمنو ته لارښوونه کوي، چې د کورنۍ دندې او ماشومانو د پالنې اړوند ښه احساس ولري، څو مېرمنې دې برخې ته ځانګړی پام وکړي. دغه راز شرعي قوانین پر یوه پیاوړي او واحد کورني جوړښت ټینګار کوي. له همدې امله دا یوازې خلافت دی چې په بشپړه توګه اسلام پلی کوي او د مورولۍ اړوند هغه دریځ بیا راژوندی کوي، چې یوه مور یې په ټولنه کې لري. د ماشوم حقونه او اغېزمنه روزنه به نوره هم غني کړي او د کورني ژوند د ارزښتونو او نظم څخه به په پوره توګه ساتنه کوي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر

ډاکټر نسرین نواز

د مرکزي مطبوعاتي دفتر د ښځو څانګې رییسه