یکشنبه, ۲۰ جمادی الثانی ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۲/۲۲م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

د الله سبحانه وتعالی محبت

(ژباړه)

له قتاده بن نعمان رضی الله عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:

«إذا أحبَّ الله عبداً، حماه الدنيا كما يظِلُّ أحدُكم يحمى سقيمه الماء» (صحیح ابن حبان/۶۷۱)

ژباړه: هر کله چې الله (سبحانه وتعالی) له خپل بنده سره محبت ولري، نو هغه د دنیا له زیان څخه داسې ساتي لکه تاسو چې یو ناروغ له اوبو څښلو څخه ساتئ. (په هغه صورت کې چې اوبه ورته زیان رسوي.)  

دغه حدیث شریف موږ د رب له هغه پراخه رحمت څخه خبروي، چې له خپلو بندګانو سره یې کوي او دا بیانوي چې الله سبحانه وتعالی به له هغه کس سره چې محبت ورسره لري او هغه له ګناهونو ځان ساتي، څه ډول چلند کوي. الله سبحانه وتعالی د دغه کس ساتنه کوي او نوموړی له هغو کارونو څخه خوندي کوي، چې هغه ته زیان رسوي. کوم عملونه چې د الهي محبت د لاسته راوړلو لامل کېږي، هغه د الله سبحانه وتعالی له اوامرو څخه اطاعت دی او کوم عملونه چې یو انسان له الهي رحمت څخه لرې کوي، ګناهونه او د هغو په ترسره کولو ټینګار دی.

همدرانګه هغه عملونه چې یو مسلمان خپل رب ته نږدې کوي، د شرعي احکامو مطابق او سم چلند دی او کوم عملونه چې یو مسلمان د الله سبحانه وتعالی له رحمت څخه لرې کوي، هغه چارې دي چې الله تعالی یې موږ ته امر کړی، ترڅو له هغو څخه ډډه وکړو او ځانونه ترې وساتو.

اوس باید درک کړو چې هرې موخې ته د رسېدو لپاره باید سمه لاره انتخاب کړو، چې موږ هغه لوړ هدف ته رسوي. نو تر ټولو غوره عملونه هغه دي؛ چې موږ د شرعي احکام په پلي کولو، د دین د خپراوي لپاره په هڅه کولو او د دین په حاکمولو سره د رب رحمت او محبت ته ورسوي.

نو له الله سبحانه وتعالی څخه غواړو چې موږ د هغو کسان په ډله کې راولي، چې الله سبحانه وتعالی محبت ورسره لري او همداراز موږ له هغو ټولو شیانو څخه وساتي، چې د الله سبحانه وتعالی د قهر سبب کېږي او د هغه سبحانه وتعالی محبت راڅخه اخلي.

ژباړه: بهیر «ویاړ»

د مطلب ادامه...

خلافت دولت او اقلیتونه

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

له لومړي اسلامي دولت راهيسې، چې رسول الله صلی الله عليه وسلم یې په مدینه منوره کې بنسټ کېښود، تل په اسلامي دوتل کې تنوع وه. په دغه دولت کې مهاجرین او انصار یو ځای وو، د دغه ځای په اوسېدونکو کې عرب او عجم، مسلمان او غیرمسلمان هم وو. رسول الله صلی الله عليه وسلم د دغې نوې ټولنې د بېلابېلو اقشارو ترمنځ د اړیکو اصول "د مدينې ميثاق" کې څرګند کړل. وروسته، اسلامي دولت د رسول الله صلی الله عليه وسلم په دوره کې ټول جزیرۃ العرب ته پراخ شو او د خلفای راشدین او بیا د امویانو، عباسیانو او عثمانیانو په دورو کې دغې پراختیا دوام وموند. په اسلامي دولت کې تنوع د بېلابېلو قبیلو او ملتونو له لوري د اسلام منلو او همدارنګه په دغه دولت کې د بېلابېلو دینونو پیروانو د حضور له امله نوره هم زیاته شوه. سره له دې ټولو توپیرونو لکه نژاد، رنګ، ژبه، کلتور او دین، د خلکو ترمنځ او د هغوی د دولت او حاکم سره اړیکې عموماً د همغږۍ، موافقې او ښه چلند پر بنسټ وې. د "اقلیتونو" مفهوم په اسلامي دولت او اسلامي ټولنه کې چې د پیړیو په اوږدو کې له دغه مفهومه بې‌خبره وو، یوازې هغه وخت دې ټولنې ته داخل شو چې استعمارګرو د عثماني خلافت په وروستیو کې دغه مفهوم له غرب څخه راووړ.

هغوی وروسته له دې چې د مسلمانانو سیمې یې استعمار کړې، د دغه مفهوم د ودې او خپرولو هڅه یې وکړه، څو د عثماني دولت پر کنډوالو ملي او قوم‌پال سيکولار هېوادونه رامنځ ته کړي. د اقلیتونو مفهوم د سیاسي او قانوني مفهوم په توګه په اروپايي ټولنو کې د رنسانس په دوره کې راڅرګند شو. له دې دورې وړاندې، اروپايي ټولنې په عمده ډول د الهي حق تیورۍ تر اغېز لاندې وې، چې له مخې یې پاچا یا حاکم د خدای او دین په نوم واکمني کوله او ټول واک په مطلق ډول د هغه په لاس کې و او هېڅ قانون یې عمل نه شو اغېزمنولی. خو د کلیسا له تسلط څخه د ازادۍ او د دیني تفکر څخه د سرغړونې په لور د غربي فکر په حرکت سره، فرد او د هغه حقوقو ته ډېر پام وشو او د فرانسې د انقلاب شعارونو لکه: ازادۍ، برابرۍ او ورورولۍ نړیوال رنګ غوره کړ. سره له دې، غربي فکر چې د الهي حق تیورۍ له منځه وړل یې غوښتل، په سیاسي ډګر کې له ځینو ننګونو سره مخ شو او له دغه کړکېچ څخه د وتلو لپاره، غربي فیلسوفانو د ملي‌پالنې مفهوم له سیاسي معنی سره وړاندې کړ او ملت او قوم یې پر هماغه اساس تعریف کړل.

د اقلیتونو مفهوم د سیاسي او قانوني مفهوم په توګه په غربي تفکر کې، په حقیقت کې د بشري ټولنو لپاره خورا خطرناک ګڼل کېږي. لکه څرنګه چې مارکسیستي فرضیې د ټولنیزو طبقو ترمنځ شخړې اټکل کړې وې، دغه مفهوم په ضمني ډول یوازې د نژادي، دیني، ژبني یا کلتوري توپیرونو له امله د اقلیتونو او اکثریتونو ترمنځ او ان د اقلیتونو ترمنځ د شخړو او تاوتریخوالو شتون په ګوته کوي. په داسې حال کې چې دغه توپیرونه په ټولنو کې طبیعي او د الهي سنتو برخه ګڼل کېږي.

د اقلیتونو په اړه د اسلام موقف:

د اسلام د موقف پیژندلو لپاره په دې اړه څو اساسي ټکي را اخلو:

۱. هغه ټولنه چې رسول الله صلی الله عليه وسلم یې بنسټ کېښود او هغه دولت چې په مدینه کې یې تاسیس کړ، له هغو ټولو نمونو څخه چې تر هغه مخکې او وروسته وې، بېل او یو غوره مثال و. رسول الله صلی الله عليه وسلم اسلامي امت د اسلامي عقیدې پر اساس جوړ کړ او پرته له دې چې نژادي، ژبنيو او نورو توپیرونو ته پام وکړي، د مسلمانانو ترمنځ اړیکه یې د اسلام پر اساس جوړه کړه. اسلام د اسلامي امت مفهوم یوازې معنوي او روحي اړخ پورې محدود نه کړ، بلکې دا یې د سیاسي او قانوني مفهوم په توګه تعریف کړ، چې په ټولنه او دولت کې د مسلمانانو حقوق او مکلفیتونه مشخصوي.

۲. اسلام نژادي، د رنګ یا ژبنيو توپیرونو ته اهمیت نه ورکوي، بلکې انسان ته د انسان په توګه پام کوي. په اسلام کې خلک سره برابر دي او توپیر یوازې په تقوا، یعنې د الله سبحانه وتعالی د اوامرو په اطاعت کې دی. نژادي، د رنګ او ژبني توپیرونه د خلکو ترمنځ طبیعي او د الله سبحانه وتعالی د قدرت نښې دي او اسلام دوی ته نه په منفي او نه هم په تفصیلي ډول ګوري.

۳. اسلام، اسلامي دولت پر نژاد یا ژبه نه دی تعریف کړی او د هغې لپاره یې ثابت جغرافیوي یا سیاسي سرحدونه نه دي مشخص کړي، بلکې اسلام د دارالاسلام او دارالکفر پر مفهومونو تمرکز کوي چې د اسلامي دولت انعطاف‌منونکی مفهوم په ګوته کوي.

۴. سره له دې چې د اسلامي امت مفهوم په اسلام کې لوی اهمیت لري، خو اسلام په اسلامي دولت کې دا د تابعیت لپاره بنسټ نه ګڼي. اسلام یوازې دولت او نظام ته ولاء (وفاداري) د اسلامي تابعیت لپاره شرط ګڼي. په دارالاسلام کې د غیرمسلمانانو (اهل الذمة) شتون یوه طبیعي خبره ده، چې له الهي سنتو سره سمون لري، چې د بشر تنوع او د دینونو توپیر ټاکلی دی او له الهي تشریعي سنتو سره سمون لري، چې په دین کې د خلکو په فتنه کې اچول (په زوره يې د دين پرېښودو ته اړ ايستل) حرام ګڼي. هغه غیرمسلمانان چې غواړي په اسلامي دولت کې تابعیت ولري، خو په اسلام ایمان نه لري او د اسلامي هیوادونو له دفاع څخه معاف دي، باید د دولت پر وړاندې تعهدات ولري او په مقابل کې دولت باید د هغوی حقوقو ته درناوی وکړي. د دې تعهداتو قانوني بڼه، تړون دی او همدا لامل دی چې اسلام په دارالاسلام کې د غیرمسلمانانو موجودیت، که موقتي وي یا دايمي، د تړون پر اساس تنظیموي چې د دواړو خواوو حقونه او وجایب مشخصوي.

له خپلو رعیتونو سره د اسلامي دولت اړیکې په دوو برخو کې تعریف شوي دي:

لومړۍ برخه: حکومت کول او د چارو ساتنه؛ دولت باید د خپلو رعیتونو تر منځ توپیر ونه کړي او له ټولو سره باید پرته له دې چې د هغوی نژاد، رنګ، جنس یا دین ته پام وکړي، یو ډول چلند وکړي. دا پر شرعي نصوصو ولاړ دی چې په حکم، قضا او د چارو ساتلو په اړه مسلمانانو ته لارښوونې کوي.

دویمه برخه: په قانون جوړولو او د قوانینو په پلي کولو کې، اسلام د ژوند ټول اړخونه پوښي، له عباداتو او حکم څخه نیولې تر اقتصاد، تعلیم، داخلي او بهرني سیاست او قضا پورې. دغه نظام یوازې د دین روحاني اړخ ته پام نه کوي، بلکې قانوني او اجرایي اړخونه هم رانغاړي.

اسلامي تشریع او اهل الذمه:

اسلامي تشریع انسانانو ته د انسانیت له نظره ګوري او هغوی ته د انسان په توګه اهمیت ورکوي. د اصولو د علماوو په وینا، شرعي حکم د شارع خطاب دی چې د بندګانو په اعمالو پورې اړه لري او کفار هم د اسلامي احکامو پيروي کوي، که څه هم پر ټولو احکامو مکلف نه وي.

اسلامي تشریع ستونزې د انساني اړخ له مخې حل کوي او په دې توګه، توپیرونو ته پام نه کوي، بلکې د هرې ستونزې ځانګړتیاوو ته په کتلو، مناسب حکم صادروي. د بېلګې په توګه، د نارینه او ښځې اړیکې تنظیموي او په خپلو احکامو کې د جنسي توپیرونو په پام کې نیولو سره عمل کوي. په همدې توګه، د مسلمانانو او غیرمسلمانانو تر منځ توپیرونه په احکامو کې د مسلې د ځانګړتیاوو له امله وي، نه د تبعیض له امله.

د سیکولر غرب د دولت ماډل، چې د اقلیتونو ستونزې یې رامنځته کړي، له دین څخه د ژوند جلا کولو او د دولت پر نژادي، ژبني او تاریخي بنسټونو د تعریف له امله رامنځ ته شوی. سربېره پر دې، د سیکولر غرب دولت د اکثریت رایې، که څه هم چې غلطه وي، ته پام کوي او د اقلیتونو رایه که څه هم چې سمه وي، نه مني. په داسې حال کې چې اسلامي دولت ټول دینونه رانغاړي او د دیني شعایرو د پلي کولو لپاره پراخ چاپېریال برابروي.

د اقلیتونو ستونزې او د سیکولر دولت ناکامي، د یادونې وړ دي. تر دې هم بده دا ده چې دغه ماډل د اسلامي هېوادونو حکومتونو ته، چې د درېیمې نړۍ په نوم یادېږي، منتقل شوی دی او اوسمهال خلک له دې څخه کړاو ویني او د ورانۍ او کورنیو جګړو له یوه ستر حالت سره مخ شوي، چې عراق او سوریه یې ښې بېلګې دي.

د خلافت دولت له اهل الذمه سره په چلند کې احسان او عدالت کړی دی. هر څوک چې د اهل الذمه په اړه نبوي احادیث او قراني نصوص وڅېړي، ښکاره شواهد به ومومي چې له هغوی سره د احسان او عدالت امر شوی. تاریخ هم په دې موضوع کې ښه شاهد دی. هر ډول اختلاف او بې عدالتي چې په ځینو مواردو کې د اهل کتابو پر وړاندې پېښ شوي، اسلام یې نه زغمي او د اسلام د حاکمیت په اوږده تاریخ کې دا ډول پېښې نادرې دي. سربېره پر دې، ځینې انصاف لرونکي او غیرمسلم مستشرقین هم د اسلام پر عدالت او د مسلمانانو او اسلامي دولت پر پراخه زغم د خپلو غیرمسلمانو رعیتونو پر وړاندې شهادت ورکړی دی. خو د هغو ادعاوو په اړه چې وایي اسلام له اهل الذمه سره سخت چلند کړی او ځینې شرعي نصوص له قرآن او سنت څخه د غیرمسلمانانو پر وړاندې د کرکې د رامنځ ته کولو په توګه ذکر کوي، باید وویل شي چې دغه خلک دا نصوص په ناسم ځای کې استعمالوي. دا نصوص په دوو برخو وېشل شوي دي:

د شرعي نصوصو لومړۍ برخه هغه نصوص دي چې د اسلام او نورو مفکورو او ادیانو تر منځ د فکري مقابلو په اړه دي. دغه نصوص په ښکاره ډول د اسلام پر حقانیت او د نورو ادیانو او عقایدو پر بطلان ټینګار کوي او یادونه پکار ده چې دغه ډول فکري او احساساتي توپیر په هر دین او مکتب کې شته. اسلام، ځکه چې ځان مطلق حق او له الله سبحانه وتعالی څخه بولي، طبیعي ده چې له نورو دینونو او مفکورو سره موافق او راضي نه دی. سره له دې، اسلام له اهل کتابو سره چې هغوی کافر ګڼي او ورسره د فکري جګړې په حالت کې دی، ځانګړی چلند کوي؛ د بېلګې په توګه، د هغوی د ذبیحې خوړل او له هغوی سره واده کول حلال ګڼل شوي. دا ښیي چې دغه توپیر یوازې فکري دی او له هغوی سره د انسانانو په توګه په چلند کې هیڅ اغېز نه لري.

د شرعي نصوصو دویمه برخه نصوص د هغو کافرانو په اړه دي چې د اسلام دښمنان دي، د اسلام پر وړاندې جنګ کوي او له مسلمانانو سره په جګړه بوخت دي. د دغه ډلې احکام له اهل الذمه سره توپیر لري، ځکه چې دغه کسان محارب دي او د دې ډلې اړوند شرعي نصوص پر اهل الذمه نه شي تطبیق کېدلای، ځکه چې د دوی شرایط بېل دي.

هغه مفهوم چې غرب د اقلیتونو په اړه رامنځته کړی دی او نړۍ ته یې وړاندې کړی، د اقلیتونو ستونزې نه شي حل کولای؛ ځکه چې دا د ملتونو تر منځ د واټن رامنځته کولو او د هغوی په وېشلو کې مرسته کوي. یوازینۍ اساسي حللاره د انسجام او د بېلابېلو بشري ډلو تر منځ د یووالي لپاره هڅه کول دي؛ ځکه چې د انسانانو تر منځ د ژبې، مذهب، دین او نورو توپیرونو شتون له هغه وخت راهیسې چې الله سبحانه وتعالی بشریت پیدا کړی دی، یو طبیعي حالت دی.

د هغو ستونزو حللاره چې په هغو ملتونو او ډلو کې شته چې په یوه خپلواک رژیم کې ژوند کوي او بېلابېلې ځانګړتیاوې لري او دا ځانګړتیاوې کله کله د ستونزو او فتنې لامل کېږي، د دغو ډلو له منځه وړل نه دي؛ ځکه چې دا د ټول بدن د تباهۍ په څېر دي. حللاره دا ده چې ستونزې حل او وروسته له دې چې د ستونزې لامل معلوم او لرې شي، د خلکو تر منځ سوله تامین شي.

په پای کې، باید په یاد ولرو چې د اقلیتونو ستونزه یوه مصنوعي او جوړه شوې ستونزه ده او دا سیکولر ډیموکراتیک دولتونه نه شي حل کولی چې خپله د دې ستونزې لامل شوي دي. اسلامي دولت، له خپلو اصولو سره سم، د دغې ستونزې لپاره غوره حل وړاندې کوي او پر دې اساس، اهل الذمه به د خلافت دولت تر سیوري لاندې له خپلو ټولو حقونو څخه برخمن وي.

ټول باید پوه شي چې د اسلام دولت او حاکمیت راتلونکی دی او د مسلمانانو او ټول بشریت لپاره د کپیټلېزم یا پانګوال نظام او سیکولریزم او د هغوی د پلویانو له ظلم څخه د خلاصون لار یوازې اسلام او د اسلام حاکمیت دی؛ هغه وخت به اهل الذمه پوه شي چې ټول خیر او نېکي د خلافت دولت تر سیوري لاندې ژوند کولو کې نغښتې ده.

لیکوال: ایاد عبدالرحمن – ولایه عراق

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

ژباړن: اسرار تکل

د مطلب ادامه...

اصلي مکلفیت یوازې د تېریو درول نه، بلکې د ټول اشغال پر ختمولو تمرکز دی!

 (ژباړه)

د اسلامي هېوادونو وزیران، د اندونیزیا له ختیځ څخه د مراکش تر لويديځ پورې په دې هڅه کې دي چې په لویدیځه غاړه یا په غزې تړانګه کې د صهیونستي رژیم له لوري د بشري حقونو د سرغړونو او تجاوزونو پر وړاندې فشارونه زیات کړي. لومړي وزیران او د بهرنیو چارو وزیران په دوره‌يي ډول سره راټولېږي او د حکومتونو او وزیرانو ترمنځ اړیکې ټینګېږي. ځینې وخت د دغو چارواکو له لوري د غندنې غوښتنه کېږي او یا یې پخپله غندنه کوي او ځینې خو ان د ترکي چارواکو په څېر د سوداګريزو اړیکو د پرېکون ګواښ هم کوي. همدارنګه، ځینې یې خلکو ته د لاریونونو اجازه ورکوي، ترڅو د تېریو او تجاوزونو د درولو غوښتنه وکړي، خو د اشغال پای ته رسولو غوښتنې له پامه غورځوي؛ ځکه دوی پوهېږي چې دغه غوښتنې د کمزورو او بې ارادې سیاسي جوړښتونو په چوکاټ کې نه عملي کېږي.

د سعودي د بهرنیو چارو وزیر فیصل بن فرحان له خپلو ترکي، مصري، اردني، بحریني او ګامبیايي سیالانو سره په اړیکه کې دی، ترڅو د فلسطین د وضعیت، په غزه کې د اوربند او د فلسطین د خلکو د حقونو د ملاتړ په اړه خبرې وکړي. دغه هڅې د اسلامي هېوادونو د هغو هڅو یوه برخه ده چې د فلسطین د دولت او اوسېدونکو مشروع حقونه بیرته ترلاسه کړي او عربي او اسلامي همکارۍ پیاوړې کړي، ترڅو د صهیونستي رژیم ټولې جدي سرغړونې ژر تر ژره ودرول شي. د سعودي ولیعهد محمد بن سلمان هم د ترکیې او مصر له ولسمشرانو سره ټلیفونې اړیکې نیولې او له هغو سره یې په غزه او لویدیځه غاړه کې د بریدونو او سرغړونو د زیاتېدونکو هڅو د بندولو په اړه خبرې کړې دي.

تر دې وړاندې، د اسلامي همکاریو سازمان د ۲۰۲۳م کال، د اکتوبر په۱۸مه نېټه د یو استثنایي کنفرانس پریکړې ولیدل شوې چې د فیصل بن فرحان په مشرۍ ترسره شوی و. دغه پریکړې پر دې ټینګار کوي چې د فلسطین مسله باید مرکزي پاتې شي، د فلسطین د خلکو د حقونو ملاتړ وشي او د «نړیوال قانون» پر بنسټ د فلسطین د دولت جوړېدلو غوښتنه کوي. له ملګرو ملتونو او د امنیت شورا څخه هم غوښتنه شوې وه چې د جنګي جنایتونو او سرغړونو د درولو په اړه خپله مکلفیت ادا کړي.

د ۲۰۲۴م کال، د مې په۱۶مه په بحرین کې د عربي هېوادونو د رهبرۍ غونډه هم د دغو پخوانیو پریکړو سره پای ته ورسېده چې مهم ټکي یې په لاندې ډول دي: 

۱. د غزې پر وړاندې د (اسراییلي) بریدونو ژر تر ژره درول او له غزې څخه د اشغالګرو ځواکونو وتل. 

۲. د ملګرو ملتونو تر نظارت لاندې د نړیوالو ساتونکو ځواکونو ځای پر ځای کول. 

۳. د فلسطینیانو د اجباري بې‌ځایه کولو هر ډول هڅه ردول. 

۴. پر رفح ښار د اسراییلي بریدونو او د رفح د مهارولو غندنه. 

۵. پر اردني مرستندویه کاروانونو د بریدونو غندنه او د نړیوالې څېړنې غوښتنه. 

۶. له ټولو اړخونو غوښتنه چې له جګړې او تاوتریخوالي ډډه وکړي او په سیمه کړکېچ ډېر نه کړي. 

۷. د ۲۰۲۴م کال، د اپریل ۱۸مې په ناسته کې د فلسطین دولت د بشپړې رسمیت پیژندنې په اړه د امنیت شورا د پریکړې د بیاکتنې غوښتنه.

دغه پریکړې او هڅې ښيي چې د دغو هېوادونو موخه، که انفرادي وي که په ګډه، یوازې یو سیاسي حل لټول دي، چې امریکا یې د فلسطین د مسلې وروستی حل ګڼي او هغه د دوو دولتونو حل دی. سربېره پر دې، د دوی غوښتنې چې په لویدیځه غاړه کې نړیوال ځواکونه ځای پر ځای شي، د اشغال پای ته رسولو یا د فلسطین د ازادۍ لپاره هېڅ هدف نه لري! 

پر ځای یې، دغه هېوادونه، په داسې حال کې چې دغو اقداماتو ته بلنه ورکوي او بریدونه غندي، له اسراییلو سره خپلې ډیپلوماټیکې او سوداګريزې اړیکې ساتي او ان پولې یې ورته پرانیستي دي، ترڅو په جګړه او سرغړونو کې یې بې‌ساری ملاتړ ورکړي او په مستقیم ډول په جنګي جنایتونو کې برخه ولري، چې د امریکا او غربي هېوادونو له لوري د وسلو او ځواکونو په وسيله ترې ملاتړ کېږي. دغه مسایل د ژورناليستيکي څېړنو په پایله کې په ډاګه شوي دي، لکه د متحده عربي اماراتو څخه د عربي ټاپوزمې او اردن له لارې اسراییلو ته د کلک محافظت او د باروړونوکو موټرو امنیت ټينګول.

دې ته ورته حالت له ترکیې سره هم شته، چې صادرات یې له هغه وخت څخه ډېر شوي چې د باب المندب تنګی تړل شوی او له دې کبله د تېلو او سوداګریزو توکو انتقال محدود شوی دی. د بریتانیا د «Middle East Eye» وېب‌پاڼې په راپور کې ویل شوي دي چې د یوې ډلې ترکي شرکتونو چې د فلسطین د ګمرکاتو له لارې اسراییل ته صادرات کوي، صادرات د ۲۰۲۴م کال په لومړیو اتو میاشتو کې ۴۲۳ سلنه زیات شوي، یعنې له ۷۷ میلیونه ډالرو څخه ۴۰۳ میلیونه ډالرو ته رسېدلي. دغه راپور اشاره کوي چې په ځانګړي ډول په اګست میاشت کې صادرات د پام وړ وو؛ ځکه په دغې میاشت کې د ترکیې صادرات ۱،۱۵۶ سلنه زیات شوي او له ۱۰ میلیونه ډالرو څخه ۱۲۷ میلیونه ډالرو ته لوړ شوي. 

د دغو حکامو د خیانت بېلګې ډېرې دي او په ډاګه ښيي چې اسلامي امت له دغو خیانتونو څخه بیزاره دی او پوهېږي چې د غندنې او استنکار په اړه د هغوی اعلامیې او بیانونه یوازې یو چل دی او هغه څه چې دوی ورته د هڅو زیاتوالی وایي، یو له دروغو ډک تبلیغ دی. د دوی غونډې په هره کچه ناکامې دي او امت پوهېږي چې د دوی واکمني یوازې د وخت مسله ده؛ ځکه له دوی سره خلک نشته. که څه هم ځینې سیاسي او پوځي ځواکونه ښايي په راتلونکي کې د پام وړ بدلونونو لپاره رول ولوبوي او په فلسطین او نورو سیمو کې له مستضعفينو سره مرسته وکړي، دغه بدلون یوازې د دغو کمزورو او مزدورو رژیمونو په ړنګولو سره شونی دی، چې د امریکا یا بریتانیا په فرمان عمل کوي او د خلکو د پاڅون او انقلاب له ویرې سره مخ دي. 

حزب‌التحریر به د امت د ویښتابه او پر سم لوري د امت روانولو لپاره خپلو هڅو ته دوام ورکړي او له اهل قدرت څخه غواړي چې له اسلامي امت سره مرسته وکړي، ترڅو خپل واک بیرته ترلاسه کړي او داسې یو عادل خلیفه غوره کړي چې د الله سبحانه وتعالی کتاب او د هغه د پیغمبر صلی الله علیه وسلم سنت تطبیق کړي، ترڅو دغه مزدور رژیمونه او له دسيسو ډک نړیوال نظام ړنګ او د مظلومانو پر وړاندې ظلم او تجاوز پای ته ورسوي.

 [وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيّاً وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيراً]

ژباړه: «په تاسو څه شوي دي، چې د الله تعالی په لاره کې د هغو بېوسو نارینه، ښځو او ماشومانو لپاره نه جنګېږئ چې کمزوري کړل شوي دي، تر فشار لاندې نیول شوي دي او فریادونه کوي چې : اې زموږ ربه، موږ له دې وطنه چې اوسېدونکي یې ظالمان دي وباسه؛ او له خپل لوري څخه زموږ لپاره سرپرست او مرستندوی پیدا کړه.» [نسأ: ۷۵]

د حزب التحريرـ مرکزي مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۶ هـ.ق کال، د ربيع الاول ۶مه

۲۰۲۴م کال، د سپټمبر ۹مه

ژباړن: اسرار تکل

د مطلب ادامه...

علماء به تل په امت کې وي

(ژباړه)

له عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما څخه روایت دی، چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايلي:

«إِنَّ اللَّهَ لَا يَقْبِضُ الْعِلْمَ انْتِزَاعًا يَنْتَزِعُهُ مِنْ الْعِبَادِ، وَلَكِنْ يَقْبِضُ الْعِلْمَ بِقَبْضِ الْعُلَمَاءِ، حَتَّى إِذَا لَمْ يُبْقِ عَالِمًا اتَّخَذَ النَّاسُ رُءُوسًا جُهَّالًا فَسُئِلُوا فَأَفْتَوْا بِغَيْرِ عِلْمٍ فَضَلُّوا وَأَضَلُّوا» (سنن ابن ماجه)

ژباړه: الله (سبحانه وتعالی) د خپلو بندګانو له سینو څخه علم نه محوه کوي، بلکې د علماوو په له منځه وړلو سره یې له منځه وړي. کله چې علماء له منځه لاړ شي، خلک ناپوهان خپل رهبران ټاکي، د خپلو مسایلو په اړه له هغوی څخه پوښتنه کوي او هغوی هم له علم پرته فتوا ورکوي. پر همدغه اساس خپله هم ګمراه شي او نور هم د ګمراهۍ خوا ته بیایي.

دغه حدیث شریف موږ د مخلوقاتو په اړه د الله سبحانه وتعالی له سنتو څخه خبروي، چې هغه سبحانه وتعالی هر کس ته وغواړي، علم ورکوي او د علماوو په ډله کې یې راولي. همدارنګه الله سبحانه وتعالی علم او د علم لاسته راوړل خوښوي.

په دې ورځو کې داسې کسان وینو چې ځانونه علماء بولي؛ خو کوم څه چې له علم څخه یې باید زده کړي وای، نه یې دې زده کړي. همدارنګه په دوی کې یو شمېر کسان نورو خلکو ته علم نه ور زده کوي او دغه کار یې د ناپوهۍ او جهل له مخې نه دی؛ بلکې وېرېږي، هسې نه چې په حق خبرې کولو سره ځانته زیان ورسوي. دغه کسان علم پخپل ځان کې بندي کوي او نورو ته یې نه رسوي. دا ډله خلک په داسې وخت کې چې ذلیل انسان باعزته او محترم بلل کېږي، باعزته انسان ذلیل ګڼل کېږي، د ناپوه درناوی کېږي او هوښیار انسان له پامه لوېږي؛ د خلکو  د غوسې او سپکاوي، د زنداني کېدو، شکنجې او یا تبعید له وېرې علم پټوي.

هغه کس چې علم پټوي او نورو ته یې نه رسوي، لوی زیان کوي او دوی هغه کسان منحرف کوي، چې د حق په لټه کې دي. کله چې علم له حق پلټونکي څخه پټېږي، نو چا ته باید مراجعه وشي؟ هغه عالم چې علم یې نورو خلکو ته نه دی رسولی، د الله سبحانه وتعالی پر وړاندې به څه ځواب وايي؟

بل ټکی چې په حدیث شریف کې ورته اشاره شوې، دا دی چې که چېرې ټولنه د دین له علماوو څخه خالي شي، نو پر ځای به یې داسې کسان راشي چې په دین به نه پوهېږي او داسې خبرې به کوي چې له دین څخه به نه وي. د هغوی خبرې به له اسلام سره هېڅ ورته‌والی نه لري او یوازې مزدور حکام به خوشحالوي. پر همدغه اساس په ټولنه کې د داسې کسانو د شتون او له حق خبرې څخه د دوی د مخ اړولو له امله، وینئ چې خلکو خپل دین ورک کړی او پر ناسمه لار روان دي. خو د الله سبحانه وتعالی په سنتو کې هېڅ بدلون نه راځي. 

ښايي داسې ګومان وشي، چې په دغه امت کې به علم او علماء نور پیدا نه شي، خو څوک چې داسې ګومان کوي، هغوی تېروتي دي؛ ځکه د الله سبحانه وتعالی د دین علم او علماء له منځه نه ځي او زیات دي. خو موږ چې اوس له کوم حالت سره مخ یو، ښايي هغوی ته لاس رسی سخت وي.

له الله سبحانه وتعالی څخه غواړو چې علم او متقي علماء را وګرځوي، ترڅو د بندګانو د لارې څراغ شي. اسلامي امت د کفارو له استعماري لومو څخه ازاد کړي او د امت له سترګو پرده لرې کړي، ترڅو حق وویني او د غوره او رښتیا خبرې پیروي وکړي!

ژباړه: بهیر «ویاړ»

د مطلب ادامه...

متقي علماء؛ د حکامو او امت د اصلاح یوه اساسي ستنه!

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

علماء د انبیاوو وارثین او د امت او حکامو د اصلاح یوه اساسي ستنه ده؛ لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي:

«صِنفَانِ مِنَ النَّاسِ إِذَا صَلَحَا صَلَحَ النَّاسُ وَ إِذَا فَسَدَا فَسَدَ النَّاسُ؛ العُلَمَاءُ وَ الأُمَرَاءُ» (رواه ابونعیم فی الحلیة)

ژباړه: که په خلکو کې دوې ډلې که اصلاح شي، خلک هم اصلاح کېږي او که فاسدې شي، خلک هم فاسد کېږي؛ علماء او حکام.

د حکامو او مسولینو فساد د علماوو په فساد پورې تړاو لري؛ ځکه د هغوی دنده پر حکامو نظارت، د دغه نظارت د اړتیا او څرنګوالي په اړه د امت پوهاوی او حق ته د دوی هدایت دی. پر همدغه اساس پر علماوو واجب دي، چې د دین د مبلغینو په توګه تر نورو وړاندې په ښه ډول خپل رول ادا کړي؛ ځکه دوی د خپل علم په سبب د الله سبحانه وتعالی پر حلالو او حرامو تر نورو ښه پوه دي. علم، عمل او خلکو ته یې لېږد، په حقیقت کې د دوی دعوت او میراث بلل کېږي؛ ځکه دوی لومړني کسان دي چې فتنه یې پېژندلې او د الله سبحانه وتعالی پر کتاب او رسول الله صلی الله علیه وسلم پر سنتو د پوهېدو له امله د فتنې په پېژندلو کې تر نورو ښه خبر دي او د عامو خلکو غوندې نه دي چې د فتنې تر ښکاره کېدو او په هغې کې تر ښکېلېدو وروسته یې پېژني.

علماء باید د خپل دغه رول په ترسره کولو کې غفلت ونه کړي او نه یې هېر کړي؛ ځکه الله سبحانه وتعالی له هغوی څخه کلکه ژمنه اخیستې ده. لکه څنګه چې په قران کریم کې راغلي دي:

﴿وَإِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَـٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ﴾ [آل عمران: 187]
ژباړه: او (په یاد ولرئ) هغه وخت چې الله له اهل کتابو څخه ژمنه واخیسته، چې باید کتاب یې خلکو ته ښکاره او توضیح کړي او هغه پټ نه کړئ. خو هغوی دغه کتاب شاه ته وغورځاوه او په کمه بیه یې وپلوره. څه یو ناوړه شی یې واخیست! (هغوی دایمي دنیا په لنډمهاله دنیا بدله کړه!)

علماء د اسلامي زده کړو په بیان او تبلیغ مکلف دي، په اړه یې الله سبحانه وتعالی ته مسول دي او په دې موضوع اصحاب او تابعین ښه پوه وو. پر علماوو د نبوت د وارثینو په توګه واجب ده، چې د مسایلو په اړه لیدلوری یې باید د اسلام د احکامو، اصولو او عقیدې پر اساس وي او لیدلوری او نظرونه یې په هېڅ صورت باید له کفري افکارو اغېزمن نه شي.

همدارنګه علماء باید د اسلامي افکارو د پلي کېدو لپاره عملي ګامونه پورته کړي او د اسلام د حاکمیت پر اساس د اوسني واقعیت د بدلون اړتیا باید له نیمګړتیا او تدریج پرته په پوره معنا او جزیاتو بیان کړي.

علماء باید اسلامي مفاهیم خلکو ته په ساده او عملي بڼه ور وپېژني، ترڅو خلک د خپلو ستونزو په حل کې د هغو پر توانایۍ باور وکړي. همدارنګه بشپړ اسلامي نظام چې د ژوند ټولې برخې پکې شاملېږي، باید په سم ډول څرګند او په دې برخه کې له هر ډول کمزورۍ او تدریج څخه ډډه وکړي، ترڅو نیمګړی ماډل رامنځته نشي او په دې توګه له اسلام او د هغه له حاکمیت څخه د خلکو د کرکې لامل نشي. علماء باید هڅه وکړي، چې د اسلام د حاکمیت کیفیت او هغه ته د رسېدو لپاره لاره باید له نورو نظامونو سره له یو ځای کېدو او ګټې اخیستنې پرته بیان کړي او اوسني واقعیت، د رسمیت پېژندنې عرفونو او نړیوالو قوانینو ته له تسلیمېدو څخه ځان لرې وساتي.

الرایه جریده: ۵۰۳مه ګڼه

ژباړه: بهیر «ویاړ»

د مطلب ادامه...

پرېکون لازمي دی، خو حللاره نه ده؛ بلکې یوه غلط فهمي ده چې خلک پرې غولېږي او داسې احساس ورکوي چې خپل مکلفیت يې ترسره کړی دی!

  • خپور شوی په مصر

(ژباړه)

الازهر شریف د یوې جنجالي اعلامیې په ترڅ کې پر مسلمانانو غږ کړی، چې له ټولو سیاسي، ډیپلوماټیکو او ولسي وسایلو کار واخلي، تر څو په فلسطين کې د وينو تویولو د مخنيوي او د اسلامي مقدساتو، په ځانګړې توګه د الاقصی جومات د ساتنې لپاره د یهودي دولت له محصولاتو سره د پرېکون د بیا فعالولو لپاره هڅې وکړي. دغه غوښتنه داسې مهال کېږي، چې په فلسطين کې پېښو شدت موندلی او دغه اقدام د فلسطین د خلکو د ملاتړ لپاره یو مهم ګام بلل شوی دی. الازهر ټینګار وکړ چې پرېکون د ولسي مقاومت له خورا مهمو بڼو څخه دی چې د اشغال پر وړاندې د فشار په راوستلو کې مرسته کولای شي. په دغې اعلامیه کې د فلسطینیانو د حقونو د نقض په اړه ژوره اندېښنه څرګنده شوې او د هغوی له عادلانه مبارزې سره د نړیوالې همکارۍ پر اهمیت ټینګار شوی دی. د الازهر علماوو وویل چې د پرېکون بیا فعالول یو روښانه پیغام دی چې د فلسطین د قضیې په ملاتړ کې د اسلامي امت د چمتووالي کچه ښیي. الازهر د ځینو حکومتونو له لوري د هڅو د زیاتولو او د فلسطین د قضیې له ملاتړو اسلامي هېوادونو سره د همکارۍ د پیاوړي کولو غوښتنه وکړه. (اخبار الغد ۱/۹/۲۰۲۴)

د فلسطین قضیه د ټول امت لپاره یوه محوري مسله ده، چې مشري یې مصر کوله او د سپېڅلې خاورې ساتونکی و. له څو لسیزو وروسته، له همدې ځای څخه ناصر صلاح الدین د صلیبیانو د الاقصی جومات د ازادۍ لپاره پاڅون وکړ. اوس دغه سپېڅلې خاوره د یهودانو له لوري اشغال شوې ده، چې هلته اسلامي مقدساتو ته سپکاوی کوي او زموږ د خلکو وینې تویوي. مسله یوازې د ۲۰۲۳م کال د اکتوبر له ۷مې نه، بلکې له هغه وخت راهیسې پیل شوې، چې د دوی چټل قدمونه زموږ پر سپېڅلې خاوره کېښودل شول. نو ولې دا د پرېکون غوښتنې وخت ناوخت راپورته کېږي؟ ایا امت له پرېکون پرته بل څه نه شي کولی؟ ایا پرېکون کومه ګټه لري؟ امت باید د فلسطین له خلکو سره څه وکړي؟

پرېکون پر مسلمانانو لازم دی. له یهودي دولت سره - چې په حقیقت کې په جګړه کې ښکېل دی او د فلسطین سپېڅلې خاوره یې اشغال کړې ده- هېڅ سیاسي، سوداګریزي یا کلتوري اړیکې نه شي جوړېدلی. سره له دې چې د یهودي دولت پر وړاندې پرېکون لازمي دی، خو دا د کمزورو کار او د هغه څه برعکس عمل دی، چې په عمومي توګه امت او په ځانګړې توګه د مصر خلک پرې باور لري، ځکه هغوی یهودي دولت په یوه ورځ کې له منځه وړلی شي. د مصر د خلکو له لوري پرېکون کول هغوی له خپل ستر مکلفیت څخه، چې د یهودانو پر وړاندې جګړه کول او د لومړۍ قبلې او د درېیم سپېڅلي ځای ازادول دي، نه شي خلاصولی. پرېکون له لومړۍ ورځې څخه یوازې د خلکو نه، بلکې د دولت مکلفیت دی چې د وارداتو او صادراتو د مخنیوي واک لري. که دولت دا کار وکړي، پرېکون به په طبیعي ډول ترسره شي، خو که دولت وارداتو او صادراتو ته دوام ورکړي او خلکو ته د پرېکون امر وکړي، نو دا یوه مسخره ده! دولت تل د پرېکون غوښتنه نه کوي؛ بلکې هغه وخت یې کوي چې یهودیان د سپېڅلې خاورې پر وړاندې خپل وحشت زیاتوي، زموږ د خلکو وینې تویوي، د امت مقدساتو ته سپکاوی کوي او د سپېڅلو ځایونو بې عزتي کوي! کله چې د یهودانو پر وړاندې د خلکو غوسه زیاته شي او دغه غوسه د شرمېدلو رژیمونو پر وړاندې چې دغه غاصب دولت ساتي، د اور په څېر د چاودېدو په حال وي، نو دغه غوښتنې رامنځته کېږي چې خلک ارام کړي!

سره له دې چې پرېکون لازمي دی، خو دا په فلسطین کې زموږ خلک نه شي خوندي کولی او د یهودانو پر وړاندې د غرب ملاتړ هم نه دروي. دا په حقیقت کې یو واقعي پرېکون نه دی. د مصر رژیم له یهودي دولت څخه طبیعي ګاز واردوي، او هغوی ته یې هغه ساحې وسپارلې چې د مصر په سمندري اوبو کې وې. همدارنګه، مصر د یهودي دولت لومړنی ملاتړی او د هغوی د سرحدونو نږدې ساتونکی دی. د مصر بندرونه د هغوی د اړتیاوو د پوره کولو لپاره کارول کېږي. سربېره پر دې، همدا رژیم دی چې د خلکو غوسه سړوي او د مصر خلک او پوځ د ټول فلسطین له ازادولو منع کوي.

د الازهر علما یا په ټوله کې د امت علماو د دې پر ځای چې د پرېکون غوښتنه وکړي، بايد د هغو پوځونو د بسیج کولو غوښتنه وکړي چې د فلسطین د ازادولو پوره وړتیا لري. د فلسطین خاوره په ټول امت پورې اړه لري او دوی پوهیږي چې له ایمان وروسته تر ټولو لوی فرض د هغه چا مخنیوی دی، چې د اسلامي خاورو یوه لویشت یې غصب کړې وي. ابن عابدین په "حاشیه" (۳/۲۳۸) کې وايي: "که دښمن د اسلام پر یوه سرحد برید وکړي، نو دفاع یې پر هغه چا فرض عين ګرځي چې دغه سرحد سره نږدې وي. خو د هغو کسانو لپاره چې له دښمن څخه لرې دي، نو که دوی ته اړتیا نه وي، نو د هغوی لپاره کفايي فرض دی. که چېرې دوی ته اړتیا وي، داسې چې نږدې کسان د دښمن پر وړاندې مقاومت نه شي کولی، یا که دوی په دې کې سست وي او جګړه نه شي کولی، نو دا پر هغو کسانو فرض عين ګرځي چې له دوی سره نږدې وي. داسې فرض لکه لمونځ او روژه چې پرېښودلی یې نه شي. او همداسې پر نور امت، تر هغې چې دا پر ټولو مسلمانانو په ختیځ او لویدیځ کې په تدریجي توګه فرض ګرځي."

د امت لپاره یوازې د پرېکون غوښتنه له فرض جهاد څخه انحراف او له دغې اړتیا څخه پام بلخوا اړول دي چې پوځونه باید د سپېڅلې خاورې د خلکو د ملاتړ لپاره بسیج شي او د هغو حکامو محاسبه وکړي چې زموږ د خلکو د ملاتړ په برخه کې ناکام دي. نو ځکه، پرته له دې چې د پوځونو د بسیج غوښتنه وکړي، یوازې د پرېکون غوښتنې د فلسطین د خلکو لپاره خطر دی، ځکه چې دا خلکو ته یو ناسم احساس ورکوي چې دوی د سپېڅلې خاورې لپاره خپل مکلفیت ترسره کړی دی. دا د هغوی د ناکامۍ بله بڼه ده، داسې احساس پیدا کوي چې د ډیر څه کولو وړتیا نه لري؛ په داسې حال کې چې امت د هر څه کولو وړتیا لري. خلک کولی شي د دغه رژیم پر وړاندې، چې یهودي دولت ساتي، ودرېږي او د مصر له پوځ څخه وغواړي چې دا او هر هغه څه چې د فلسطین د ازادۍ او د اسلامي دولت د جوړولو ترمنځ خنډ دي، له ریښو څخه وباسي. اسلامي دولت به دوی د هغه څه کولو ته هڅوي چې الله سبحانه و تعالی پرې فرض کړي او د فلسطین په ګډون د امت ټولې اشغال شوې خاورې به ازادې کړي او د مظلومو خلکو ملاتړ به یې وکړي. دا پر الازهر او د هغه پر علماوو فرض دی چې خلکو ته وښيي چې پرېکون یوازې د محصولاتو نه پېرل نه دي، بلکې دا دی چې د لاسپوڅو جرړې یې وباسو او له یهودي دولت سره مو اړیکه یوازې د جګړې حالت وي، تر هغه چې دا سرطاني دانه له اسلامي خاورو پاکه کړو. دوی ته باید دا روښانه کړي چې الله سبحانه وتعالی د فلسطین، د فلسطین خاورې او اسلامي مقدساتو په اړه پر امت او د امت پر پوځونو څه شی فرض کړي. د مصر د پوځ لپاره د فلسطین ازادي تر ټولو ستر فرض دی او په حقیقت کې دوی د دې وړتیا لري چې په یوه ساعت کې دغه کار وکړي.

اې د الازهر علماوو: دا پر تاسو فرض دی، نو الله سبحانه وتعالی ته هغه څه وښاياست چې هغه یې له تاسو څخه خوښوي، د خیر او صداقت لپاره د لارښود رڼا شئ او د هغه رژیم پر وړاندې اور شئ چې له یهودي رژيم سره شریک دی او ملاتړ یې کوي؛ هغه څه ورته ووایئ چې جادوګرانو فرعون ته وویل:

«فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِي هَذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا»

ژباړه: «نو هره پرېکړه چې کوې ويې کړه! ستا واک یوازې د دې نړۍ په ژوند کې دی." [طه: ۷۲]

پوه شئ چې دا دسيسه به برعکس عمل کوي. الله سبحانه وتعالی د خپلو پوځونو ملاتړ کوونکی او د خپل دین ساتونکی دی، که څه هم د دښمنانو دا نه خوښېږي. نو خلک حق ته وهڅوئ؛ پر حق ثابت قدمه شئ او خلک پرې ثابت قدمه کړئ، تر څو چې د الله سبحانه وتعالی نصرت راشي. پوه شئ چې د الله سبحانه وتعالی جنت قیمتي دی، نو دا په حق سره وغواړئ او ستاسو اجر له الله سبحانه وتعالی سره دی. ښايي حق ستاسو په لاسونو سره تحقق ومومي او یو څوک به تاسو ته ځواب ووایي چې د اسلام ملاتړ وکړي او یو داسې دولت جوړ کړي چې حق پر خلکو تطبیق کړي او نړۍ ته د دعوت او جهاد له لارې د لارښوونې او رڼا پیغام ورسوي.

«وَإِذْ أَخَذَ اللهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ»

ژباړه: «یاد کړه، اې پیغمبره، کله چې الله سبحانه وتعالی له هغو کسانو څخه عهد واخیست چې کتاب ورکړل شوی و چې خلکو ته یې ښکاره کړئ او پټ یې نه کړئ، خو دوی دغه کتاب شاته وغورځاوه او هغه یې په ټيټه بیه وپلوره. څه ناوړه سودا یې وکړه!» [عمران: ۱۸۷]

د حزب التحريرـ ولایه مصر مطبوعاتي دفتر

۱۴۴۸ هـ.ق کال، د صفر ۲۸مه

۲۰۲۴م کال، د سپټمبر ۲مه

ژباړن: اسرار تکل

د مطلب ادامه...

د افغانستان او پاکستان ترمنځ سرحدي شخړې

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

پوښتنه:

د طالبانو حکومت سه شنبه پاکستان تورن کړ چې د یوې ښځې او دوو ماشومانو په ګډون درې ملکیان یې د دواړو هیوادونو ترمنځ د پولې پر سر شخړو کې وژلي. په تورخم کې یوه پاکستاني چارواکي وویل چې په دغو شخړو کې درې پاکستاني عسکر هم ټپيان شوي...

تر دې وړاندې د پیسو نړیوال صندوق د جمعې په ورځ له پاکستان سره یوه هوکړه لاسلیک کړه چې د ۷ ملیاردو ډالرو په ارزښت د مالي مرستو کڅوړه په درېیو کلونو کې پلې کړي. (سکای نیوز عربي؛ ۲۰۲۴ د جولای ۱۳مه).

د دغو شخړو ترشا څه دي؛ په ځانګړي ډول دا چې پخوا هم دا ډول شخړې وې؟ ایا دا د پیسو نړیوال صندوق له مرستو -چې د امریکا تر کنټرول لاندې دي- او پر هند د تمرکز پر ځای له افغانستان سره د پاکستان له شخړې سره اړیکه لري تر څو هند وکولی شي له چین سره پر مقابلې تمرکز وکړي او د امریکا د ګټو لپاره چین له ستونزو سره مخ کړي؟ او که نور دلیلونه لري؟

ځواب:

د دغو پوښتنو د روښانه کولو لپاره د لاندې ټکو یادونه اړینه ده:

۱. د ۲۰۲۳م کال د جنوري په ۲۸مه د افغانستان او پاکستان ترمنځ د بریتانیې استعماري حکومت لخوا کاږل شوې پولې اړوند یوې پوښتنې ته زموږ په ځواب کې راغلي:

«په ۱۸۹۳ کال کې د بریتانيې د بهرنیو چارو وزیر، سر مورټیمور ډیورنډ او د افغانستان حاکم، امیر عبدالرحمن خان ترمنځ یو هوکړه‌لیک لاسلیک شو چې د ډیورنډ په نامه سرحدي کرښه وکاږل شي؛ دا کرښه له شمال ختیځ څخه تر سویل لوېدیځ پورې ۲۶۴۰ کیلومتره اوږده ده. دا کرښه د افغانستان او پاکستان ترمنځ رسمي پوله وټاکل شوه چې د پښتنو قبیله په دوو برخو ویشي. د یادولو وړ ده چې په دغې سرحدي سیمه کې پښتانه اوسېږي چې د افغانستان تر ټولو لوی قوم دی او د افغانستان د ټول نفوس شاوخوا ۴۰ سلنه جوړوي. په تېرو دوو  پېړیو کې د افغانستان ټول حاکمان له همدغه قوم څخه وو. پښتانه په پاکستان کې هم تر پنجابیانو وروسته دویم لوی قوم دی...

افغانستان دا پوله نه مني؛ په ځانګړي ډول دا چې بریتانیې هغه وخت –د ۱۸۹۳م کال د نومبر ۱۲مه- د دغې سیمې جمیعتي، قومي او قبیله‌اي جوړښت په پام کې ونه نیوه او دا کرښه یې رسم کړه چې له دې لارې خپلې ګټې خوندي کړي. انګریزان د ډیرو پخوانیو پشان د سرحدي سیمو په کنټرول کې له ستونزو سره مخ شول. بریتانیه د ۱۸۳۹-۱۸۴۲ کلونو ترمنځ پر افغانستان تر برید وروسته له سترې ماتې سره مخ شوه. دوی په ۱۸۷۸م کال کې بیا پر افغانستان برید وکړ، خو تر دوو کلونو ورسته یې شاتګ وکړ؛ خو ویې وکولی شول چې د افغانستان د حاکمانو له لارې سیاسي نفوذ ترلاسه او په ۱۸۷۹ کې ګندمک معاهده لاسلیک کړي؛ دا معاهده د دې سبب شوه چې افغانستان خپله ډیره خاوره له لاسه ورکړي او په هند کې د بریتانیې تر استعمار لاندې راشي».

۲. د ډیورنډ کرښې په افغانستان کې د نا ارامۍ پر مهال؛ په ځانګړي ډول په ۱۹۷۹ کې د شوروي او بیا په ۲۰۰۱ کې د امریکا د یرغل پر وخت خپل ارزښت بایللی و. خو په ۲۰۲۱ کې له افغانستان څخه د امریکا تر ذلیلانه وتلو وروسته یو ځل بیا د مناقشې د یوه ټکي په توګه راپورته شوې چې د امریکا د اوسني سیاست د ګټو انعکاس کوونکې ده.

د یادولو وړ ده چې دا پوله د شوروي د اشغال پر وخت نسبتاً د نفوذ وړ وه؛ دغه کار په پاکستان کې روزل شوو مجاهدینو ته، چې د شوروي پر وړاندې یې جهاد کاوه، تګ راتګ اسانه کاوه. له بلې خوا دا چاره د کرښې دواړو خواوو ته د پرتو پښتو ترمنځ کورنیو اړیکو او جمیعتي واقعیتونو سره همغږې وه. سربېره پر دې، د امریکا له سیاست سره چې له شوري سره مقابله وه، هم همغږې وه.

خو کله چې افغانستان د امریکا لخوا اشغال شو، د امریکا سیاست هم بدل شو او په پایله کې یې له پاکستانه وغوښتل شول چې پر پوله کنټرول زیات او د امریکا ضد مجاهدینو د تګ راتګ مخه ونیسي. په همدغه سبب د پاکستان پوځ د پاکستان دننه سرحدي سیمو کې سختې نښتې پیل کړې.

۳. د ۲۰۱۸م په مې میاشت کې پاکستان هغه قبایلي سرحدي سیمې چې د افغانستان پولې ته نږدې پرتې دي، له خیبر پښتونخوا ایالت سره یو ځای کړې او په دې ترتیب یې په دغو سیمو کې د پاکستان د قوانینو، پولیسو او قضاء د صلاحیت نشتون ته د پای ټکی کېښود. پاکستان له افغانستان سره سرحدي مسله حل شوې ګڼي، لکه څنګه چې لنډمهاله لومړي وزیر انور الحق کاکړ د افغانستان له طلوع نیوز ټلویزیون سره په مرکه کې تایید کړه، هغه وایي: «د ډیورنډ کرښه د افغانستان او پاکستان تر منځ د نړیوال سرحد په توګه پېژندل شوې ده ... ملګرو ملتونو او ۲۰۶ هېوادونو د یوه نړیوال سرحد په توګه تایید کړې ده او هغه څه چې د افغانستان خلک یې په دې اړه وایي، چې دا د دوی داخلي بحث دی، زه ورسره موافق نه یم.» (طلوع نیوز، ۶ فبروري ۲۰۲۴).

په همدې توګه د تاریخ په اوږدو کې د افغانستان ټولو حکومتونو، پرته له دې چې سیاسي یا ایډیولوژیک تړاو ته یې پام وشي، د دوو هېوادونو تر منځ د رسمي سرحد په توګه د ډیورنډ کرښې له پېژندلو ډډه کړې ده. په دې اړه وروستی نظر د طالبانو د حکومت د سرحدونو او قبایلو چارو د وزیر ملا نور الله نوري دی، چې ویې ویل: «د افغانستان او پاکستان تر منځ هېڅ رسمي سرحد نشته دی».

د دغه سرحد پر سر اختلاف چې ۲۶۰۰ کیلو متره اوږدوالی لري، ورځ تر بلې زیاتېږي. په مخکینۍ پوښتنه او ځواب کې د ۲۰۲۳م د جنوري په ۲۸مه موږ یادونه وکړه چې؛ «پاکستان د افغانانو لپاره د وېزې پر لګولو د لومړي ځل لپاره په تاریخ کې کنټرول زیات کړی دی. دغه اختلافات د یوه ۳ متري سرحدي دیوال په جوړولو سره نور هم ډېر شوي، چې د سلګونو کیلو مترو په اوږدو کې سلګونه میلیون ډالر لګښت پرې راغلی دی. دا ټول په دې پلمه ترسره شول، چې د توکو او خلکو تګ راتګ تنظیم کړي او د «تروریستانو» مخه ونيسي. دغه دیوال د دواړو هېوادونو تر منځ د سرحدي شخړو او اختلافونو د زیاتوالي یو دلیل وګرځېد. د طالبانو حکومت د ۲۷۰ کیلو متره سرحد په اوږدو کې د دیوال د جوړولو مخه ونیوله، وروسته له هغه چې ۹۰ سلنه بشپړ شوی و. د اشرف غني حکومت له نسکورېدو وړاندې توافق کړی و، چې دیوال دې په بشپړه توګه جوړ شي. پاکستاني ځواکونه چې هر ځل د دیوال د بشپړولو هڅه وکړي، د طالبانو حکومت ورسره شخړه کوي، چې په پایله کې یې په مختلفو سرحدي سیمو کې یو شمېر شخړې کړې دي او دواړو خواوو ته ځاني مرګ‌ژوبلې اوښتې دي. په همدغه ترتیب د دواړو هېوادونو تر منځ شخړې زیاتې شوې، په ځانګړې توګه کله چې د پاکستان حکومت طالبان په دې تورن کړل، چې د پاکستان پر پوځ د تحریک طالبان پاکستان (TTP) د بریدونو مخه نه نیسي. پاکستان له هغه وروسته د افغانستان په خاوره کې هوايي بریدونه وکړل او ادعا یې وکړه چې د تحریک طالبان پاکستان (TTP) مجاهدین په نښه کوي.

۴. په همدغه ترتیب د پاکستان د پوځ او د طالبانو د ځواکونو تر منځ سرحدي شخړې او مخالفتونه د دواړو هېوادونو تر منځ په اړیکو کې پر یوه نوي واقعیت بدلې شوې دي. دغه شخړې د سرحدي مسایلو او د تحریک طالبان پاکستان (TTP) او د پاکتسان د پوځ تر منځ د بریدونو په سبب زیاتې شوې دي. تېر کال د مرګ‌ژوبلې شمېره په تېرو شپږو کلونو کې لوړې کچې ته ورسېده او د ملکیانو په ګډون تر ۱۵۰۰ ډېر امنیتي ځواکونه او شبه نظامیان پکې ووژل شول. د امنیتي څېړنو او مطالعو د مرکز په خبره (الجزیره نټ، ۱۷ جولای ۲۰۲۴).

دې ته په پام سره چې پاکستان پر افغانستان تور پورې کوي، چې د تحریک طالبان پاکستان (TTP) مجاهدینو ته یې ځای ورکړی، اسلام اباد پر افغانستان خپل فشار زیات کړی دی. د طالبانو د یوه ویاند، قاري یوسف احمدي په وینا: «ګاونډي هېوادونه-پاکستان او ایران- د ۲۰۲۴م کال له پیل راهیسې له ۴۰۰ زرو ډېر کډوال په زور ایستلي دي، چې ۷۵ سلنه یې د پاکستان په واسطه ایستل شوي دي.» (الحره، ۱۱ جون ۲۰۲۴).

۵. له دغو ټولو مسایلو څخه ښکاري چې د پاکستان حکومت د امریکا متحد دی او په فعاله توګه په افغانستان کې طالبان ازاروي او تحریکوي. دغه حکومت د ټول سرحد په اوږدو کې د افغانانو تګ راتګ محدود کړی، له خلکو د خپلو دوستانو د لیدو لپاره د وېزې غوښتنه کوي او سرحدي دیوال یې د یوه واقعیت په توګه تثبیت کړی دی. پر دې سربېره پاکستان په عملي توګه د افغانستان خاورې ته سرحد دننه کړی دی، پر افغان کډوالو یې محدودیتونه زیات کړي دي، تر ۲ میلیونو ډېر کسان یې له پاکستان څخه را ایستلي، چې په هغو کې ۶۰۰ هغه کسان وو چې په ۲۰۲۱م کال کې د امریکا له وتلو وروسته له هېواده وتلي وو (الحره، ۱ نقرضبر ۲۰۲۳). په ۲۰۲۲م کال کې پاکستان د امریکا الوتکو ته د تېرېدو اجازه ورکړه، ترڅو د افغانستان په دننه کې هوايي بریدونه وکړي، چې په پایله کې یې د القاعدې مشر ایمن الظواهري ووژل شو. پر دې سربېره پاکستان د افغانستان په سرحدي سیمو کې بریدونه کوي او په ځانګړې توګه د تحریک طالبان پاکستان (TTP) وتلې څېرې په نښه کوي.

۶. د پاکستان ټول اقدامات د امریکا د سیاست پر محور ترسره کېږي، چې موخه یې په افغانستان کې پر طالبانو د فشار راوستل دي، ترڅو په بشپړه توګه تسلیم شي. دا هم د واشنګټن له خوښې سره سم ترسره کېږي، ترڅو د پاکستان پوځ له یوې خوا داخلي جګړې ته تحریک کړي او له بلې خوا یې له افغانستان سره ښکېل کړي، ترڅو د چین پر وړاندې له امریکا سره د هند ملګرتيا ته لاره هواره شي. پر دې سربېره دغه اقدام د امریکا د هغو هڅو ښکارندویي کوي، چې د چین مخه ونیسي، ترڅو د افغانستان طبیعي سرچینې ترلاسه نه کړي. د امریکا او طالبانو تر منځ تر دوو لسیزو زیاتې اوږدې جګړې او په ۲۰۲۱م کال کې د امریکا تر وتلو وروسته، د چین هیلې زیاتې شوې دي، ترڅو د خپلو صنایعو لپاره د افغانستان له سرچینو څخه ګټه واخلي. د افغانستان او پاکستان تر منځ سرحدي اختلاف د چین د پلانونو پر وړاندې خنډ رامنځته کوي، په ځانګړې توګه د چین-پاکستان د اقتصادي کاریډور پر وړاندې، چې د پام وړ پانګونه یې پرې کړې ده.

دا د افغانستان پر وړاندې د پاکستان د سیاست یو بشپړ تصویر دی او کوم څه چې مشخص کېږي هغه دا چې امریکا د دوی تر منځ د شخړې د رامنځته کېدو اصلي لامل دی. همدارنګه په دې برخه کې د دښمنۍ زیاتوالی، وسله‌وال سرحدي اختلاف، په ټولو برخو کې د شخړو زیاتوالی او د افغانستان په دننه کې د پاکستان لخوا د هوایي بریدونو ترسره کول شامل دي. د بېلګې په توګه د افغانستان دفاع وزیر اعلان وکړ، چې د پاکستان هوایي ځواک جېټ الوتکو د خوست او پکتیکا پر سرحدي سیمو بریدونه کړي، چې په پایله کې یې بې‌ګناه ښځې او ماشومان وژل شوي دي. د پاکستان پوځ او حکومت په دې اړه خپل نظر نه دی څرګند کړی. دغه بریدونه له هغو بریدونو وروسته ترسره شول، کله چې شپږ پاکستاني عسکر د افغانستان او پاکستان د سرحد په اوږدو کې په یوه پوسته کې ووژل شول او له هغه وروسته بیا اووه عسکر د افغانستان پولې ته نږدې په شمالي وزیرستان کې د وروستي برید پرمهال ووژل شول. (الشرق الاوسط، ۱۸ مارچ ۲۰۲۴).

۷. د دواړو هېوادونو تر منځ خرابې اړیکې له ۲۰۲۱م کال راهیسې د لا خرابوالي خواته روانې دي او لامل یې د امریکا د ګټو خوندیتوب دی، چې دغه وضعیت ته لمن وهي. دغه ګټې دایمي دي او د شخړو د زیاتېدو لامل کېږي، مهمه نه ده چې پاکستان دې د پیسو له نړیوال صندوق (IMF) څخه پور واخلي یا وانه خلي. که څه هم د پیسو نړیوال صندوق شرطونه او د پور هوکړه لیکونه، یوازې هغه موضوعات لکه؛ داخلي کرنسي، نرخونه، سوداګري، انرژي او مالیات تر پوښښ لاندې راولي او په رسمي توګه د افغانستان او پاکستان اړیکې پکې نه شاملېږي، خو بیا هم د امریکا له فرېب څخه ډک سیاستونه له پامه نشو غورځولی. همدغه ډول سیاستونه پاکستاني چارواکي د پور ژمنتیا ته هڅوي او هغوی د امریکایي ګټو د خوندیتوب، په ځانګړې توګه له افغانستان سره د شخړو د پراخوالي، لپاره هڅوي.

پاکستان د ۲۰۲۳م کال په دوبي کې یو ۳ میلیارد ډالري پور د پیسو له نړیوال صندوق (IMF) څخه ترلاسه کړ، چې د امریکا تر کنټرول لاندې و او اوس د نورو مرستو ژمنې هم ورسره کوي. "د پیسو نړیوال صندوق د جمعې په ورځ د پاکستان له حکومت سره یو هوکړه لیک لاسلیک کړ، ترڅو د دریو کالونو په بهیر کې د ۷ میلیاردو په ارزښت د مالي مرستې یو پروګرام رامنځته کړي." (عربي سکای نیوز، ۱۳ جولای ۲۰۲۴). دغه مالي ملاتړ د امریکایي موخو د ترسره کېدو لپاره د پاکستان ژمنتیا نوره هم زیاتوي، په ځانګړې توګه له افغانستان سره د شخړو په برخه کې.

۸. دغو ټولو خبرو ته په کتلو، د پاکستان د اوسني دولت څرګندونو ـ چې له امريکايي ګټو سره همغږې دي ـ د دواړو هيواونو تر منځ ناندرۍ او شخړې ډېرې کړې دي. دا خبره په هغه پېښه کې چې د ۲۰۲۴ کال د جنورۍ په منځنيو کې پکې څو تنه پاکستاني سرتېري ووژل شول، څرګنده ده:

الف) د پاکستان دفاع وزير بې بې سي ته وويل چې «پاکستان به د تروريزم پر وړاندې د نوو نظامي عملياتو په چوکاټ کې په افغانستان کې خپلو بريدونو ته دوام ورکړي. (سرچينه: ... BBC English، ۲/۷/۲۰۲۴) د همدې سرچينې له مخې «طالبانو دغه څرګندونې"غیرمسئولانه" وبللې او پاکستان ته يې ګواښ وکړ چې تر پولې دې خوا بريدونه به"عواقب" ولري.»

ب) ډيپلوماټيکې ناندرۍ: «د پاکستان د بهرنيو چارو وزارت د چهارشنبې په ورځ د طالبانو تر رهبرۍ لاندې د افغانستان د حکومت مرستيال سفير احضار کړ او له طالبانو يې وغوښتل چې په افغانستان کې د مېشتو وسله‌والو ډلو پر وړاندې ګام پورته کړي، چې اسلام آباد وايي دا اونۍ يې پر يوه نظامي اډه بريد وکړ» (سرچينه: الجزیره ويبپاڼه، ۱۷جولای ۲۰۲۴)

ج) «د شبه نظاميانو يوې ډلې د دوشنبې سهار وختي مهال د خيبر پښتونخوا د بنو په سيمه کې پر يوه نظامي قرارګاه بريد وکړ چې لومړی یوه بريدګر خپل له چاوديدونکو توکو ډک موټر د قرارګاه له ديوال سره وجنګاوه چې د اتو عسکرو د وژنې باعث شو... پاکستان په مکرر ډول د افغانستان له حکومت سره خپلې اندېښنې شريکې کړي دي او له هغه يې غوښتي چې د تروريستانو لخوا د افغانستان د خاورې د دوامداره کارونې مخنيوی وکړي او د دغو عناصرو پر وړاندې اغېزناک ګام پورته کړي... بيانيه زياتوي چې پوځ د دغه بريد ګوته "حافظ گل بهادر" ته نيسي چې په پاکستاني طالبانو پورې تړاو لري او په افغانستان کې مېشت دی او پخوا يې هم د افغانستان له خاورې څخه په پاکستان کې د تروريستي بريدونو د پلانولو او اجرا کولو لپاره استفاده کړې ده.» (سرچينه: انادولو خبري اژانس، ۱۷جولای ۲۰۲۴)

د) سرحدي نښتې: العربيه ويبپاڼې د ۲۰۲۴ د اګسټ په ۱۳مه د يوه خبر په خپرولو سره وليکل: «د طالبانو دولت نن سه شنبه پاکستاني ځواکونه، د دواړو هېوادونو تر منځ په سرحدي نښتو کې د درې ملکيانو پر وژنه ـ چې يوه ښځه او دوه کوچنيان وو ـ تورن کړل... په تورخم کې د پاکستان يوه سرحدي مقام وويل چې په دغه نښته کې درې پاکستاني سرتېري ټپيان شوي دي.»

۹. لنډه دا چې: په پاکستان کې د افغان کډوالو په اړه سرحدي شخړې او اختلافات او دغه راز د افغانستان پر دولت د پاکستان دوامداره تورونه؛ چې د پاکستاني طالبانو جنګياليو ته پناه ورکوي او دا چې بريدونه د افغانستان له خاورې کېږي، دا ټول د دواړو طرفونو تر منځ د شخړو او ناندريو له ډېرېدو سره مرسته کوي. دا وضعيت شخړو، سرحدي نښتو او د افغانستان پر سرحدي ښارونو او کلو باندې د پاکستان هوايي بريدونو ته زمينه برابروي. په ډېر احتمال سره په دغه لړۍ کې له ۲۰۲۱ کال ـ چې د بايډن حکومت له افغانستان څخه ووت ـ راپدې خوا پرله پسې ډېروالی راغلی دی. د دغو شخړو اصلي عامل امريکايي ګټې دي، لکه څه ډول چې مو مخکې واضح کړه. د امريکا متحده ايالات په سيمه کې خپلو موخو ته د رسېدو او د چين د نفوذ پر وړاندې مقابلې لپاره د دغو شخړو او ناندريو د ډېرولو هڅه کوي.

که څه هم د پيسو د نړيوال صندوق (IMF) لخوا تعين شوي شرطونه په صريح ډول دا مسايل نه رانغاړي، خو د امريکا متحده ايالات د دغو قرضونو له لارې په پاکستان کې خپلو متحدينو ته انګېزه ورکوي چې له افغانستان سره ناندرۍ او شخړې زياتې کړي. د امريکا په ولسمشريزو ټاکنو کې د ډيموکراټانو او جمهوريت غوښتونکو تر منځ د شديد رقابت په درشل کې او د جمهوريت غوښتونکو د نوماند ډونالډ ټرمپ لخوا په ۲۰۲۱ کال کې له افغانستان څخه د امريکا د شرمناکې وتنې په اړه د بايډن پر حکومت د سختو نيوکو له امله، شونې ده چې د بايډن دولت پاکستان له طالبانو سره شديدو نښتو او شخړو ته وهڅوي، تر څو امريکايانو ته وښېی چې پاکستان د طالبانو مسله د امريکا متحده ايالاتو له طرفه مديريت کوي.

په همدې دليل، په پاکستان کې د امريکا د مزدورانو څرګندونې د تشديد او تهديد څرګندوی دي، ښايي دغه خال خال نښتې پر پراخو سرحدي نښتو بدلې شي؛ خو د يوې تمام عيارې او پراخې جګړې شونتيا لرې ده، په ځانګړې توګه دا چې ځواکمن لوری (پاکستان) د افغانستان پر ځمکو ادعا او د لاس ته راوړلو غوښتنه يې نه لري.

۱۰. دا د خلافت دولت او اسلامي شريعت د حاکميت په نشت کې د مسلمانانو وضعيت دی او  د دغه وضعيت بدلون دې ته اړتيا لري چې د مسلمانانو تر منځ پولې ړنګې او د یوه خليفه تر حاکمیت لاندې يې خاورې متحدې شي. دا وضعيت به تر هغه ادامه لري، تر څو امت او په ځانګړې توګه د قدرت خاوندان د الله سبحانه و تعالی او خپل امت په خاطر راپورته نه شي او دغه خاين حاکمان را و نه پرځوي؛ هغه حاکمان چې هر ماښام د خپلو خلکو پر وړاندې دسيسې جوړي او هر سهار دغه دسيسې د الله د دښمنانو؛ امريکا او نورو د خوشالولو لپاره پلې کوي. د مسلمانانو چارې يوازې په هغه څه سره اصلاح کېدی شي چې لومړی پرې اصلاح شوې وې: د هغه څه پر اساس حکم کول چې الله سبحانه و تعالی نازل کړي دي؛ د نبوت پر منهج خلافت دولت په چوکاټ کې چې کافران خپل شا ته تيت او پرک کوي: ﴿فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ﴾ هغه خلافت چې اساسي قانون يې له اسلام؛ کتاب الله، د رسول الله صلی الله عليه وسلم سنتو، د اصحابو له اجماع او شرعي قياس څخه اخيستل شوی وي، نه وضعي اساسي قانون. هغه که په ۱۹۶۴کال کې د محمد ظاهر شاه د دوران اساسي قانون وي چې په ۱۹۷۳ کال کې يې حکومت پای ته ورسېد او طالبانو د خپل عدليې وزير په بيانيه کې په ۲۸/۹/۲۰۲۱ نېټه اعلان کړه چې هغه مني (منبع: الجزیره و آناتولی، ۲۸/۹/۲۰۲۱) او که نور اساسي قوانين وي چې په اسلامي خاورو کې پلي کېږي، دا ټول له هغه څه سره مخالف دي چې الله سبحانه و تعالی پرې امر کړی دی:

﴿وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ﴾ [مائدة: ۴۹]

ژباړه: او د دوی په منځ کې پر هغه څه پرېکړه کوه چې الله تعالی نازل کړي دي او د دوی د خواهشاتو پيروي مه کوه او له دوی څخه ووېرېږه چې له ځينې هغه څه څخه دې په فتنه کې وا نه چوي چې الله تا ته نازل کړي دي، که چېرې يې مخ وګرځاوه، نو پوه شه چې الله تعالی دوی ته د دوی د ځينو ګناهونو د جزا ورکولو اراده لري.

افغانستان او پاکستان بايد درک کړي چې دوی دوه اسلامي خاورې دي او تر منځ يې جګړه حرامه ده... دوی بايد په خپل منځ کې د ورورۍ اړېکې قوي کړي او له استعمارګرو په ځانګړې ډول امريکا سره خپلې اړېکې پرې کړي او د حزب التحرير بلنې ته ـ چې د خلافت د تاسيس لپاره کار کوي ـ مثبت ځواب ووايي، تر څو مسلمانان د عزت خاوندان شي او کفار رسوا او ذليل شي.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4) بِنَصْرِ اللهِ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾ [روم: 4-5]

ژباړه: او په هغه ورځ به مسلمانان خوشاله شي. د الله په نصرت سره، د الله چې چا ته خوښه شي د هغه نصرت کوي او هغه برلاسی او مهربانه ذات دی.

۲۲ صفر ۱۴۴۶هـ.ق

۲۷/۸/۲۰۲۴م.

د مطلب ادامه...

د جینیوا مذاکرات او په سوډان کې د روانې جګړې د پای ته رسېدو لپاره هڅې

  • خپور شوی په سیاسي

(ژباړه)

پوښتنه:

په سوډان کې د روانې جګړې د پای ته رسېدو لپاره د هڅو په اړه د جینیوا د مذاکراتو پرانیست‌غونډه، د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه د نړیوالو منځګړو شریکانو لکه؛ امریکا، سویس، سعودي عربستان، مصر، متحده عربي اماراتو، افریقایي ټولنې او ملګرو ملتونو په حضور کې جوړه شوه؛ په داسې حال کې چې د سوډان پوځ په دغو مذاکراتو کې ګډون نه درلود.

امریکا د جدې پر ځای ولې جینیوا د دغه کنفرانس لپاره وټاکله او ولې یې ګډونوال ډېر کړي دي؟ د سوډان پوځ ولې په دغو مذاکراتو کې نه و؟ ایا د جینیوا مذاکراتو ته د امریکا د دعوت موخه دا ده، چې د اوسني ایتلاف د اوربند لپاره جدي نیت نه لري؟ یا دا موضوع په انګلیسي قدرتونو پورې، چې تراوسه مقاومت کوي، تړاو لري؟ همدارنګه دغه شخړې ولې یوازې په الفاشر کې تکرارېږي او دا سیمه د دواړو اړخونو لپاره څه اهمیت لري؟ له تاسو ډېره مننه!

ځواب:

د مطرح شوو پوښتونو د ځواب لپاره لومړی لاندې ټکو کتنه کوو:  

لومړی: موږ د ۲۰۲۳م د ډسمبر د ۱۹مې پوښتنې ته په ځواب کې یادونه کړې:

«...دا شخړه به ژر حل نه شي او ښايي ډېر وخت ونیسي؛ ځکه د دواړو اړخونو ترمنځ د شخړې محدودول د امریکا په لاس کې دي؛ د پوځ رهبري او د چټک ملاتړ ځواکونو رهبري. د دغو دواړو اړخونو ترمنځ د دې شخړې پایله د امریکا په واسطه د هغوی رول ته په پام سره کنټرولېږي. په پایله کې به په بریتانیا او اروپا پورې اړوند مخالفین لکه څنګه چې د شخړې په پیل یعنې د ۲۰۲۳م په اپریل کې وو، همداسې به فلج او کمزوري شي. د زیات وضاحت لپاره باید ووایم، چې د چټک ملاتړ ځواکونو د ۲۰۲۳م د نومبر په ۲۱مه د ختیځ دارفور ایالت مرکز الضعین ښار ونیو. همدارنګه له شخړې پرته یې د پوځ د قوماندې ځای ونیو؛ ځکه د پوځ سرتېرو په دې پلمه شاتګ وکړ، چې ملکیان له خطر او زیان سره مخ نه شي. د چټک ملاتړ ځواکونو په بیانیه کې ادعا کړې: "زموږ بریاوې د رښتینې سولې لپاره پراخه لاره پرانیزي ... د ختیځ دارفور ایالت او الضعین ښار به په بشپړه توګه په امنیت کې پاتې شي." (سرچینه: الجزیره، ۲۰۲۳ د نومبر ۲۲مه) د یادونې وړ ده چې الضعین د "رزیقات" قبیلې اډه ده، چې د چټک ملاتړ ځواکونو قوماندان "دقلو" او د دغو ځواکونو ډېری قوماندانان او غړي د دې سیمې اوسېدونکي دي. تر دې وړاندې دغو ځواکونو د جنوبي دارفور ایالت مرکز یعنې د "نیالا" ښار، د مرکزي ایالت مرکز یعنې د "زالنچي" ښار او د لویدیځ دارفور ایالت مرکز یعنې د "الجنینه" ښار نیولي دي او یوازې د شمالي دارفور ایالت مرکز یعنې د "الفاشر" ښار او د دارفور سیمې سیاسي او اداري پلازمېنه پاتې ده. که چېرې د چټک ملاتړ ځواکونه د الفاشر ښار ونیسي، نو په انګلیس او اروپا پورې اړوندو خوځښتونو او په ځانګړې توګه د سوډان ازادۍ غوښتونکي خوځښت او د عدالت او مساوات خوځښت ته به سخته ضربه ورسوي ...»

همدارنګه په همغه ځواب کې مو یادونه وکړه: «دغه خوځښتونه له الفاشر څخه د دفاع کولو تصمیم لري؛ ځکه له دې پرته به له منځه لاړ شي... په ځانګړې توګه د الفاشر ښار یو ستراتیژیک موقعیت لري او له لېبیا، چاد او د دارفور سیمې له لویدیځو ښارونو سره ګډه پوله لري...»

بیا موږ زیاته کړه: «... له بل اړخه د چټک ملاتړ ځواکونو د دارفور په لوري حرکت کړی؛ په داسې حال کې چې پوځ یې یوازې ننداره کوله، ترڅو په هېواد کې پر یوه اصلي مخالف بدل شي. امریکا ښايي په سوډان کې دوه لاسپوڅي پیدا کړي: یو یې له چټک ملاتړ ځواکونو څخه سیاسي لاسپوڅی دی، چې په وسلو سمبال او د مخالفینو رهبري پر غاړه لري او بل له پوځ څخه نظامي لاسپوڅی دی ... ترڅو دواړه د امریکا ګټې خوندي کړي. مګر دا چې د چټک ملاتړ ځواکونو مخالفین ولې په وسلو سمبال دي، ښايي دوه دلایل ولري: لومړی، د اروپایي مخالفینو د کنټرول لپاره، چې له انګلیسي مزدورانو څخه جوړ شوي دي؛ ځکه چې په سیاسي توګه د دوی له منځه وړل اسانه نه دي او نظامي اقدام ته اړتیا لري ... او دویم، دا چې د چټک ملاتړ ځواکونه په دارفور کې یو وسلوالو سیاسي ځواک پاتې شي، ترڅو د امریکایي ګټو خوندیتوب ته په پام سره د جنوبي سوډان په څېر په دارفور کې هم وېش رامنځته کړي ... داسې ښکاري چې تراوسه د دغه وېش وخت نه دی را رسېدلی؛ بلکې شرایط او حالات ورته برابرېږي...» د نقل قول پای.

پر همدغه اساس د الفاشر ښار د ټولو اړخونو لپاره اهمیت لري. د امریکا او ملاتړو لپاره یې (پوځ او د چټک ملاتړ ځواکونه). الفاشر ډېر اهمیت لري، ترڅو د چټک ملاتړ ځواکونه په دارفور کې د یوه وسله‌وال سیاسي ځواک په توګه پاتې شي، داسې چې که چېرې د امریکایي ګټو د خونديتوب لپاره اړتیا شي، نو له جنوبي سوډان وروسته به په دارفور کې یو بل وېش رامنځته کړي.

دا موضوع د اروپایي مخالفینو لپاره ډېر اهمیت لري؛ ځکه یوازې د هغوی پاتې اډه په دارفور یعنې الفاشر ښار کې ده. که چېرې هغوی له الفاشر څخه بهر کړل شي، دغه مخالفین به ډېر ژر له منځه لاړ شي. په ځانګړې توګه دا چې الفاشر له ستراتژیک اړخه ډېر مهم دی، ځکه چې له لېبیا، چاد او د دارفور له لویدیځو ښارونو سره ګډه پوله لري. په همدغه دلیل په دغه ښار کې سخته جګړه کوي او دا مسله د دې لامل شوې چې د چټک ملاتړ ځواکونه تر اوسه د الفاشر په کنټرول کې پاتې راغلي دي. که څه هم الفاشر په دارفور کې وروستۍ نظامي اډه ده او په ښکاره توګه د چټک ملاتړ ځواکونو پر وړاندې مخالفت کوي، خو په جدي توګه له هغوی سره جګړه نه کوي. له دې پرته پوځ کولی شي، چې هغوی ته ماتې ورکړي؛ ځکه په کافي اندازه ځواک په لاس کې لري. مګر د امریکایانو پلان دا دی، چې پوځ او د چټک ملاتړ ځواکونه د هغو موخو لپاره چې وړاندې مو یادونه وکړه، وساتي او اروپايي مخالفین یا له منځه یوسي او یا یې هم څنګ ته کړي.

دویم: د جینیوا د کنفرانس په اړه پوښتنې په لاندې ډول ارزوو:

۱ـ د امریکا د بهرنیو چارو وزیر انټوني بلینکن د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۳مه اعلان وکړ: واشنګټن د سوډان له وسله‌والو ځواکونو او له چټک ملاتړ ځواکونو څخه غوښتنه وکړه، چې د اوربند په تړاو په هغو مذاکراتو کې ګډون وکړي، چې د متحده ایالتونو په واسطه د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه په سویس کې پیل کېږي. هغه زیاته کړه چې دغه مذاکرات به هم د سعودي عربستان په ملاتړ پیل شي او افریقایي ټولنه، مصر، امارات او ملګري ملتونه به د څارونکو په توګه پکې ګډون کوي. د دغو مذاکراتو هدف به په هېواد کې د تاوتریخوالي درول، اړمنو ته د انساني مرستو د رسولو اجازه ترلاسه کول او د هر توافق په ترسره کولو کې د ډاډمنتیا لپاره د ارزونې او څارنې یو قوي میکانېزم رامنځته کول وي. بلینکن اشاره وکړه، چې په مذاکراتو کې به په پراخه کچه د سیاسي مسایلو یادونه ونشي. (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس،  ۲۳/۷/۲۰۲۴)

له دې موضوع څخه ښکاري چې د امریکا په واسطه په جده کې مخکیني مذاکرات کومې پایلې ته نه دي رسېدلي؛ ځکه واشنګټن د دواړو اړخونو تر منځ د شخړې درولو ته لېوال نه و. د بلینکن څرګندونې چې «په مذاکراتو کې به په پراخه کچه د سیاسي مسایلو یادونه ونشي» په دې معنا دي، چې د جینیوا د ناستې موخه به له یوې خوا د مذاکراتو دوام او له بلې خوا د شخړو نه درول وي. همدارنګه د امریکا د بهرنیو چارو وزارت ویاند "متیو میلر" تایید کړه، چې «موږ توافق ته د لاسرسي احتمال نشو ارزولی، خو زموږ موخه د مذاکرې مېز ته د دواړو اړخونو راګرځول دي» او زیاته یې کړه «هیله لرو چې دا فرصت د شخړو د پای ته رسېدو لامل شي.» (سرچینه: انډیپنډنټ، ۲۴/۷/۲۰۲۴)

برېتانویان هم په دې پوه وو، چې د جینیوا مذاکرات به چې د امریکا په غوښتنه جوړېږي، کومه حللاره ونه لري. د ملګرو ملتونو استازي "رمطان لعمامره" د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۹مه د امنیت شورا په غونډه کې د جینیوا د ناستې په اړه، چې د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه به جوړه شي، وویل چې دغه مذاکرات «په یوه اوږده او پېچلې لړۍ کې یو لومړنی تشویقي ګام» دی. (سرچینه: شرق الاوسط، ۲۹/۷/۲۰۲۴) په بل عبارت هغه اعتراف کوي چې دا ناسته به مسایل حل نه کړي او تر ډېره په جینیوا کې بې‌‌پایلې خبرو اترو ته ورته ده. د یادونې وړ ده چې د الجزایر د بهرنیو چارو پخوانی وزیر او د برېتانیا مزدور "رمطان لعمامره" هڅه کوي، چې اروپایي ټولنه او د برېتانیا نور متحدین به د سوډان اړوند مذاکراتو کې ګډون وکړي؛ لکه څنګه د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۶مه او ۲۷مه د جیپوټي په ناسته کې وو، هلته د اروپایي ټولنې تر څنګ ۲۰ نورو هېوادونو هم ګډون کړی و. همدارنګه امریکا په دې بریالۍ شوه، چې په لېبیا کې د ملګرو ملتونو د استازي په توګه د "لعمامره" د ګومارلو مخه ونیسي، خو برېتانیا بیا په دې بریالۍ شوه، چې نوموړی په سوډان کې د ملګرو ملتونو د استازي په توګه وګوماري.

۲ـ کله چې امریکا د خپلو بهرنیو چارو وزیر په خوله په سویس کې د کنفرانس جوړولو دعوت وکړ، چټک ملاتړ ځواکونو په بېړه دغه دعوت قبول کړ. له دغه اعلان وروسته د ۲۰۲۴م د جولای په ۲۳مه مازیګر د چټک ملاتړ ځواکونو مشر "محمد حمدان دقلو" د ایکس (پخواني ټویټر) له لارې د بلینکن دعوت ته ځواب ووایه او ویې ویل: «موږ خپل ګډون د اوربند د مذاکراتو پرمهال د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه په سویس کې بیانوو.» له دې څخه ښکاري چې دقلو وړاندې له دغه دعوت څخه خبر و او دلیل یې د امریکا د بهرنیو چارو وزارت له کانالونو څخه ترلاسه کړی و؛ ځکه په ځواب ویلو کې زړه نازړه نشو. په داسې حال کې چې د پوځ مشر او د حاکمیت شورا رئیس عبدالفتاح البرهان هم له دغه دعوت څخه خبر و او داسې توافق شوی و چې هغه دې خپل ځواب وځنډوي، ترڅو څرګنده کړي چې خپلواک دی او مخالفت کولی شي. په همدغه دلیل البرهان د جینیوا د کنفرانس په اړه د مذاکرې لپاره له امریکا سره د ناستې غوښتنه وکړه؛ یعنې دا چې د امریکا له تصمیم پرته هم تصمیم نیولی شي. وروسته اعلان وشو، چې دغه مذاکرې له ماتې سره مخ شوې دي. په رسمي توګه اعلان وشو، چې سوډاني-امریکایي مذاکرې چې له چټک ملاتړ ځواکونو سره په مذاکراتو کې د پوځ د ګډون لپاره یوه مقدمه وه، له ماتې سره مخ شوې دي. دغه مذاکرات د سعودي په جده ښار کې ترسره شول، د هغه دولت د غوښتنې په ځواب کې چې د پوځ ملاتړ ورسره و او دا پوځ په پورتسوډان ښار کې ځای پر ځای شوی دی او دې موضوع د جینیوا ناستې د بریالیتوب لپاره ګواښ رامنځته کړ، وړاندې تر دې چې هغه دې د چهارشنبې په ورځ پیل شي. د باخبره سرچینو په وینا د اختلاف اصلي ټکي چې د مذاکراتو د ناکامۍ لامل شول، د (ایګاد) او اماراتو په حضور کې د "ناظر" په توګه د سوډاني پلاوي مخالفت و او همدارنګه د پوځ پر ځای د دولت تر نامه لاندې د مذاکراتو د ترسره کېدو لپاره غوښتنه وه او د مذاکراتو له پیل کېدو وړاندې د "جدې انساني اعلامیه" د اجرا کولو لپاره اړتیا وه. د پلاوي رئیس "ابو نمو" په مذاکراتو کې د ګډون لپاره وروستی تصمیم رهبرۍ ته وسپاره او ویې ویل: «په پای کې دغه چاره د رهبرۍ په تصمیم او ارزونې پورې تړاو لري.» (سرچینه: شرق الاوسط، ۱۳/۸/۲۰۲۴)

۳ـ پر همدغه اساس د جدې مذاکرات د سویس د ناستې په تاییدولو له ستونزو سره مخ شول او دا پلمه رامخکې شوه چې ایا دعوت د دولت لپاره دی که د پوځ لپاره! یعنې دا چې البرهان دا توان لري، چې د جینیوا د ناستې لپاره د امریکا غوښتنه رد کړي. د دغه اقدام موخه دا وه، چې دواړه لوري د مذاکراتو په موضوع کې مصروف کړي، ترڅو امریکا په سوډان کې د اروپایانو نفوذ را کم کړي او داسې توافق ته ورسېږي چې د خپلو راتلونکو ټاکنو لپاره یې مثبت اغېز له ځان سره ولري. د امریکایانو د دغه ځنډ او د سوډان د ستونزې لپاره د حللارې د نه موندلو دلیل دا دی، چې اروپايي او انګلیسي قدرتونه اوس هم په سوډان کې قوي دي. لکه څنګه چې مخکې یادونه وشوه، امریکا هڅه وکړه چې د البرهان او حمیدتي تر منځ اختلافونه د اروپايي قدرتونو د کمزوري کولو په موخه زیات کړي، خو تراوسه دغه موخې ته نه ده رسېدلې. په سوډان کې د انګلیسانو فعالیتونه د اماراتو له لارې وروسته له هغه پیاوړي شوي، کله چې د کینیا هڅې د سولې ځواکونو د مداخلې او د مدني ټولنو د ګډون په برخه کې چې د انګلیس لاسپوڅي وو، ناکامې شوې. په پایله کې دواړو موخو "د شخړو درولو او د مدني ټولنو ګډون" ماته خوړلې ده.

۴ـ د سوډان دولت او عبدالفتاح البرهان له دې موضوع څخه خبر دي. د امنیت شورا په غونډه کې د ۲۰۲۴م د جون په ۱۸مه د سوډان او اماراتو استازو په ملګرو ملتونو کې پر یو او بل سختې نیوکې وکړې. د سوډان استازي "الحارث ادریس الحارث" وویل چې: «له چټک ملاتړ ځواکونو څخه د اماراتو د ملاتړ شواهد ورسره دي.» د اماراتو استازي "محمد ابو شهاب" دغه ادعاوې بې بنسټه تورونه وبلل او زیاته یې کړه: «په سوډان کې نظامي بریا یا نظامي توافق ممکن نه دی او یوازینۍ حللاره مذاکرات دي.» (سرچینه: سي ان ان، ۲۰۲۴/۶/۱۹) د اماراتو لخوا دغه څرګندونې په حقیقت کې د سوډان په روانو شخړو کې د دغه هېواد د مداخلې ښکارندویي کوي. له دې وړاندې د دواړو اړخونو تر منځ د ډیپلوماتانو د اخراج موضوع هم رامنځته شوې وه. برېتانویان د خپلو لاسپوڅو د محدودولو لپاره د امریکایانو په څېر لوبه روانه کړې ده. برېتانیا د اماراتو له لارې د چټک ملاتړ ځواکونو ملاتړ کوي، ترڅو د خپلو لاسپوڅو ساتنه وکړي او حضور یې خوندي کړي؛ داسې چې د چټک ملاتړ ځواکونه د هغوی له شر څخه نشي خلاصېدلی او نه هم پرې مسلط کېدلی شي. د برېتانیا لاسپوڅو د "تقدم یا مخته تګ" خوښځت تر نامه لاندې او د سوډان د پخواني لومړي وزیري "عبدالله حمدوک" په رهبرۍ چې په ۲۰۲۱م د البرهان او حمیدتي په واسطه له واکه ګوښه شو، محسوس فعالیتونه پیل کړل. د سوډان محکمې د ۲۰۲۴م د اپریل په ۳مه د حمدوک په ګډون د دغه خوځښت د ۱۶ رهبرانو د نیولو تصمیم ونیو او له هغوی څخه یې وغوښتل چې ځانونه محکمې ته د "مرستې او همکارۍ، توافق، د دولت ضد جرمونو، د قانوني نظام د له منځه وړلو، د جګړې د جرمونو او نسل وژنې" په تور معرفي کړي. (سرچینه: د سوډان ټلویزیون، ۲۰۲۴/۴/۳) په همدغه اساس له هغوی څخه هېڅوک ونه نیول شول او هېڅوک تسلیم هم نشول، چې دا په حقیقت کې د انګلیس د لاسپوڅو پر وړاندې د البرهان د نظام کمزورې اراده څرګندوي. پر دې سربېره عبدالفتاح البرهان له دې ډلې سره ان له مذاکرې کولو ډډه کړې ده: «د سوډان د حاکمیت شورا رئیس البرهان د پنجشنبې په ورځ د ډیموکراتیکو مدني ځواکونو له خوځښت (تقدم) سره د مذاکرې لپاره د نه لېوالتیا خبر هم ورکړ.» (سرچینه: د اناتولي خبري اژانس)

۵ـ له چټک ملاتړ ځواکونو څخه د اماراتو د ملاتړ موخه دا ده، چې په سوډان کې د خپل بادار ګټې خوندي کړي، نه دا چې د چټک ملاتړ ځواکونو مشر "دقلو" د بریتانیا لاسپوڅی دی؛ بلکې په دې دلیل چې هغه د امریکا لاسپوڅی دی. برېتانیا هڅه کوي چې په سوډان کې د امریکا طرحه له دقلو او د هغه له ځواکونو څخه په ملاتړ سره ناکامه کړي. کټ مټ د هغه اقدام په څېر چې په لېبیا کې یې ترسره کړ؛ هغه ځای چې بریتانیا اماراتو ته دا دنده ورکړه، چې د امریکا د لاسپوڅي "حفتر" تر څنګ نفوذ وکړي او د هغه په ملاتړ سره هڅه وکړي چې د حفتر خوځښت په طرابلس کې د برېتانیا د لاسپوڅو پر وړاندې ناکام کړي. همدارنګه بریتانیا په یمن کې په هغه ایتلاف کې د اماراتو له موقعیت څخه ګټه واخیسته، چې د سعودي عربستان په رهبرۍ د "الحزم" عملیاتو پرمهال جوړ شوی و، ترڅو د خپلو لاسپوڅو ملاتړ وکړي او هغوی د یمن پر جنوب واکمن کړي او حوثیان چې د امریکا لاسپوڅي دي، له هغه ځای څخه وباسي. امارات د الحدیده د کنټرول لپاره تر ډېره مخکې لاړل او د صنعا په لوري یې د حوثیانو د نسکورېدو په موخه حرکت وکړ، خو د الحدیده د خلکو د لوږې او ناروغۍ په اړه د امریکا تبلیغات د دې لامل شول، چې د ۲۰۱۸م د ډسمبر په ۱۳مه د ستاکهلم کنفرانس جوړ شي او د یمن په جنوب کې د اماراتو او د هغه د متحدینو پرمختګ ودروي. دا په نړیوال سیاست کې د بریتانیا د لوبې یوه بېلګه ده.  

۶ـ پر دغه اساس امریکا د حللارې په موندلو کې ځنډ کوي، د چټک ملاتړ ځواکونه موافق دي، خو پوځ مخ اړوي او په همدغه ترتیب مذاکرات له جدې څخه قاهرې ته او له هغه ځایه جینیوا ته لېږدول کېږي؛ د حللارې د موندلو لپاره نه، بلکې د هغې د ځنډولو لپاره. د حاکم انتقالي حاکمیت د شورا مجلس په خپله بیانیه کې اعلان کړی: «په سوډان کې د امریکا د استازي، ټام باریلو له لارې له امریکا دولت سره د اړیکې او د جدې تړون په پلي کولو کې د دولت د نظر څیړلو لپاره له دولتي پلاوي سره د مصر دولت د اړیکې پر بنسټ؛ دولت پرېکړه وکړه چې د دې موخې لپاره قاهرې ته یو پلاوی واستوي». همدارنګه زیاته یې کړه چې د جدې توافق به دا وټاکي، چې د چټک ملاتړ ځواکونه باید له ښاري سیمو څخه وایستل شي. (سرچینه: المرصاد-عربي، ۱۹/۸/۲۰۲۴)

۷ـ لنډیز:

الف) د جینیوا په کنفرانس کې چې د ۲۰۲۴م د اګېسټ په ۱۴مه جوړېږي او لس ورځې به دوام کوي، په ډېر احتمال سره چې له فرېب څخه ډک تصمیمونه به ونیول شي. له پلان سره سم د جینیوا مذاکرات به د امریکا او سعودي عربستان تر څارنې لاندې لس ورځې دوام وکړي ... (سرچینه: الجزیره، ۲۰۲۴م د اګېسټ ۱۴مه) خو دغه تصمیمونه ښايي یوازې ظاهري اړخ ولري او په عمل کې به اغېز ونه لري. ان که چېرې توافق وشي، لنډمهاله به وي او دوام به ونه کړي؛ ځکه امریکا تراوسه خپلو موخو ته نه ده رسېدلې. تر ډېره به تمرکز ښايي پر انساني مرستو راڅرخي. د سوډان دولت اعلان کړی، چې له چاد سره په پوله کې د "معبر ادري" له لارې د انساني مرستو تېرېدو ته اجازه ورکوي او د جینیوا په کنفرانس کې حاضرو نړیوالو اړخونو د دغه اقدام هرکلی کړی دی. (سرچینه: عربي سکای نیوز، ۱۷ اگېسټ ۲۰۲۴) امریکا د جینیوا مذاکرات د یوه نوي موډل په توګه یاد کړل او د دغو مذاکراتو موخه یې د انساني مرستو زیاتول او د انساني لارو پرانیستل اعلان کړې ده. (سرچینه: الجزیره، ۲۰ اگېسټ ۲۰۲۴)

ب) د سوډان له صحنې څخه د بریتانیا په ګوښه کولو کې د امریکا ناتواني، په ځانګړې توګه د سیمه‌ییزو لاسپوڅو لکه اماراتو او ځایي لاسپوڅو لکه د "تقدم" خوځښت له لارې، د دې لامل شوه، چې امریکا دې خپلې ستراتیژۍ یو ځل بیا له سره وارزوي او امارات دې د جینیوا کنفرانس ته وغواړي. په داسې حال کې چې مخکې امریکا یوازې له خپلو لاسپوڅو یعنې سعودي عربستان سره د جدې په پلټفورم کې د سوډان پر مسایلو بحث کړی و او اروپایي قدرتونو لکه "الحریة و التغییر" ته یې پام نه و کړی. خو د "تقدم" په رامنځته کېدو سره چې د اغېز له مخې له "الحریة و التغییر" څخه قوي دی او امارات یې ملاتړ کوي، نو امریکا دې پایلې ته ورسېده چې امارات باید دغه کنفرانس ته را ګډ کړل شي. دغه اقدام تر ډېره د فرېب او د شخړو لپاره د حللارو په موندلو کې د رښتینې هڅې د ځنډ لپاره دی، نه د دغه ناورین د اساسي حل لپاره.

ج) دغه ټول حالتونه د سوډان د مسلمانو خلکو په زیان دي. لکه څنګه چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفَيْهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِي النَّارِ»

ژباړه: که چېرې دوه مسلمانان په خپلو تورو سره د یو او بل پر وړاندې ودرېږي، قاتل او مقتول دواړه به په اور کې وي.

د پوځ پر مخلصینو او خلکو لازمه ده، چې د دغو ټولو دسیسو او د لاسپوڅو د دامونو د له منځه وړلو لپاره هڅې وکړي، ځکه دوی د فتنې اساس دی او د دوی په وسیله استعمارګران دغه دسیسې مخته وړلی شي. همدارنګه پر مخلصینو لازمه ده چې له حزب التحریر څخه ملاتړ وکړي، ځکه حزب التحریر تل په ډېر اخلاص سره دغه دسیسې افشاء کړې او هر ځل یې یو سم نظر وړاندې کړی دی. د قدرت د څښتنانو پر ټولو مخلصینو لازمه ده، چې حزب التحریر ته د الله سبحانه وتعالی د دین د نصرت او عزت لپاره نصرت ورکړي.

﴿وَلَيَنصُرَنَّ اللهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ﴾

ژباړه: او الله (سبحانه وتعالی) به هرو مرو له هغو کسانو سره مرسته وکړي، څوک چې له هغه (دین) سره مرسته کوي، له شک پرته چې الله (سبحانه وتعالی) زورور او برلاسی دی.

 د ۱۴۴۶هـ.ق د صفر ۱۵مه

د ۲۰۲۴م د اګېسټ ۲۰مه

ژباړن: منصور

د مطلب ادامه...

له افغانستان څخه د امريکا د وتلو درې کلني؛ که ځيرک و نه اوسو هغه امريکا چې له دروازې ووتله، له کړکۍ بېرته راګرځي! Featured

د وږي نهمه د امريکا د ماتې او له افغانستان څخه يې د وروستي سرتېري د تېښتې له درېيمې کليزې سره برابره ده. د حزب التحرير – ولايه افغانستان مطبوعاتي دفتر ټولو مسلمانانو او په ځانګړې توګه د افغانستان مبارزينو، دعوتګرانو او مجاهدینو ته د دغې لويې لاس ته راوړنې او مبارکې او تاريخي ورځې مبارکي وايي.

دا درېيم ځل دی چې د برېتانيا، شوروي او ورپسې د امريکا تر ماتې وروسته زموږ خاوره له نظامي اشغاله ازاده شوې او د خلافت د تأسيس لپاره زمينه برابره شوې ده. خو درېواړه ځله همغه ناکامې تجربې تکرار شوي او حکامو د خلافت د تأسيس پر ځای چې ـ ستره فريضه ده ـ ملي دولتونو او پراګماټيکو سياستونو ته مخه کړې ده. په داسې حال کې چې رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايلي دي: «لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ» «مومن له يوه غار څخه دوه ځلې نه چيچل کېږي» (متفق علیه)

په افغانستان او نورو اسلامي خاورو کې تاريخي تجربو ښودلې ده چې مسلمانان تل توانېدلي چې د اشغالګرو پر وړاندې په شجاعت او زړورتيا سره جهاد وکړي او پرې بريالي شي؛ خو د استعمار پر وړاندې په درېدو کې پاتې راغلي او مغلوب شوي دي. لکه څه ډول چې د امريکا نظامي اشغال د دروازې له لارې وشړل شو، خو اوس هڅه کوي چې د کړکيو له لارې بېرته افغانستان ته را وګرځي او دا خاوره بېرته په خپلو استعماري منګولو کې ونيسي.

سياسي استعمار په يو اړخيزو تړونونو کې د هېوادونو د راګيرولو له لارې، اقتصادي استعمار په مرستو پورې د تړاو او د نا دولتي او بشردوستانه سازمانونو د نفوذ له لارې او مالي استعمار د ډالر په څېر ارزونو او د بانکدارۍ استعماري سيستم پورې د تړاو له لارې عمل کوي. په دې منځ کې فکري او سياسي استعمار، د استعمار تر ټولو خطرناک ډول دی چې د ملي دولتونو، د ملي منافعو پر بنسټ ولاړو پاليسيو، اقتصاد محور او پراګماټيک سياستونو او د نړيوال سيکولر نظم په واسطه د رسميت پېژندنې له لارې مسلمانان د اسلامي مبدأ پر اساس له تفکر او سياستولۍ څخه را ګرځوي او بېرته يې د استعمار غېږې ته غورځوي. امريکا او غرب هڅه کوي چې د سيمې هيوادونو له لارې د اقتصادي پروژو د پلې کولو او دغه راز د نړيوالو سازمانونو لکه: ملګرو ملتونو، د دغه سازمان فرعي بنسټونو لکه یوناما،FAO, OCHA، WFP، د اسيا پراختيايي بانک، نړيوال بانک او جنیواکال له لارې خپل سياسي، فکري او استخباراتي نفوذ په افغانستان کې بنسټيز کړي.

واقعي خپلواکۍ ته د رسېدو اساسي حللاره په داخلي سياست کې د اسلام بشپړ او هر اړخیز تطبيق او په بهرني سياست کې په ټولو برخو کې له دښمن سره هر اړخيزه مقابله ده. نو له تېرو ترخو تجربو بايد عبرت واخيستل شي او هيڅ اړخ ته د دې اجازه ور نه کړل شي چې د اسلام په بشپړ او هر اړخيز تطبيق کې د مسلمان حاکم اراده تر خپل اغېز لاندې راولي. د استعمارګرو د نفوذ پر وړاندې په مقابله کې د نړۍ له مسلمانانو او اسلامي ډلو سره نږدېوالی خورا اغېزناک او ټاکونکی رول لري. ځکه د امت له وحدت او خلافت له تأسيس پرته دغه ستره مبارزه اغېزناکې پايلې ته نه شي رسېدای.

په واقعيت کې دویم راشده خلافت دی چې امت له جغرافيوي زندان، په نړيوال نظم پورې له تړاو او د استعمار له نفوذ څخه خلاصوي. د نبوت پر منهج خلافت دی چې امت د پانګوالۍ له ظلم او کفر څخه د اسلامي عدالت لور ته هدايت کوي، د امت جګړې له دفاعي حالت څخه هجومي ته تبديلوي او د استعمارګرو د دروازو په ټکولو سره هغوی په خپلو خاورو کې اسلامي نظم ته تسليموي. دا چاره هغه وخت محقق کېدی شي چې د قدرت خاوندان پر الهي حللارو، د الله تعالی پر وعده او نصرت ايمان ولري او د خلافت د تأسيس په لاره کې جهد، صبر، توکل او تقوا ته غوره کړي، تر څو الله سبحانه و تعالی موږ د استعمار له ټولو دسيسو او نفوذ څخه خلاص کړي.

وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَ يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (أل عمران، ۱۲۰)

ژباړه: او که تاسو صبر وکړئ او تقوا غوره کړئ، د هغوی کيد او دسيسه به تاسو ته هيڅ زيان و نه رسوي، بېشکه الله پر هغه څه چې دوی يې کوي، احاطه کوونکی (بشپړ مسلط) دی.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د مطلب ادامه...

د بنګلدیش د لومړۍ وزیرې استعفا او بهر ته یې تېښته

  • خپور شوی په سیاسي

پوښتنه:

د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۵مه اعلان وشو چې د بنګلدیش لومړۍ وزیرې استعفا کړې او بهر ته تښتېدلې. دا استعفا تر هغو لاریونونو وروسته وشوه چې د میاشتې له پیل راهیسې د دولتي دندو د سهمیه‌بندۍ د سیستم پر وړاندې پیل شول. دا لاریونونه د تېرې میاشتې له نیمايي وروسته په تاوتریخوالي بدل شول او د حاکم حزب ملاتړي له لاریونوالو سره ونښتل. پوځ اعلان وکړ چې قدرت یې نیولی او ولسمشر هم اعلان وکړ چې مجلس یې منحل کړی او لنډمهاله دولت جوړ شوی. داسې پوښتنې مطرح کېږي چې ایا دا لاریونونه پلان شوي وو؟ ایا د پوځ مداخله د توافق له مخې وه؟ او ایا دا موضوع د دغه هیواد پر سر له نړیوالو کشمکشونو سره اړیکه لري؟

ځواب:

د دغو پوښتنو د ځوابولو لپاره لومړی باید لاندې ټکي وڅېړو:

۱. بنګلدیش یوه اسلامي خاوره ده. د دیارلسمې میلادي پېړۍ په لومړیو کې مسلمانانو د بنګال سیمه فتحه کړه؛ دا فتحه د ۱۱۹۲م کال په وروستیو کې د محمد غوري د لښکرکشیو په پایله کې پیل شوه چې تر ډېره وخته یې د هند په شمال کې دوام درلود. بنګلدیش د نفوس له اړخه د نړۍ اتم لوی هیواد دی او شاوخوا ۱۷۱ ملیونه نفوس لري. بنګلدیش د اسیا په سویل کې پروت دی او له میانمار او هند سره ګډه پوله لري. تر ۹۰ سلنه زیات خلک یې مسلمانان دي او اسلام یې رسمي دین دی. د بریتانیې د «تفرقه واچوه او حکومت وکړه» سیاست د یوې برخې په توګه، بریتانیې له «عوامي حزب» چې د بریتانیې د مزدور شیخ مجیب الرحمن په مشرۍ په ختیځ پاکستان (اوسني بنګلدیش) کې و، ملاتړ وکړ. د بریتانیې له ملاتړ سره، دې ډلې په ۱۹۷۱ کې له پاکستان سره تر جګړې وروسته له پاکستانه خپله خپلواکي اعلان کړه.

۲. د بنګلدیش لومړۍ وزیرې، حسینې له خپل پلار، مجیب الرحمن څخه چې هغه وخت د بنګلدیش ولسمشر او د عوامي حزب رهبر و، په میراث واخیست. مجیب الرحمن او د کورنۍ غړي یې په ۱۹۷۵ کې د هغو افسرانو لخوا اعدام شول چې د هغه پر وړاندې یې کودتاه کړې وه. حسینه هغه وخت له هیواده بهر وه، ځکه ژوندۍ پاتې شوه. وروسته په بریتانیا کې اوسېده، تر دې چې په ۱۹۸۱ کې یې هیواد ته د بیا تګ او سیاسي فعالیت اجازه ترلاسه کړه. حسینې لومړی د ۱۹۹۶ او ۲۰۰۱ کلونو ترمنځ د دولت رهبري پر غاړه لرله او بیا له ۲۰۰۹ کال راهیسې تر اوسه په واک کې وه. هغه د روان کال په ټاکنو کې په درغلۍ تورنه شوه؛ په دغو ټاکنو کې د هغې حزب، یعنې عوامي حزب په پارلمان کې غوڅ اکثریت رایې ترلاسه کړې او له ۳۰۰ څخه ۲۳۳ څوکۍ یې ترلاسه کړې؛ له دې سره یې ۹ نورې څوکۍ د متحد حزب وې. نورو حزبونو دا پایلې رد کړې او ټاکنې یې نمایشي وبللې؛ امریکا هم نیوکه پرې وکړه. سره له له دې، د حسینې نظام دا بریا رسماً تایید کړه.

۳. حسینې د خپل حکومت پر مهال هڅه وکړه چې د امریکایانو نفوذ کم او په پوځ، سیاست او نورو مهمو برخو کې د بریتانیې قدرت زیات کړي. هغه له خپلې سیاسي سیالې او د ملي بنګالي حزب له رهبرې، خالدې ضیاء سره په مقابله کې وه. خالدې ضیاء مسولیت له خپل خاوند، جنرال ضیاء الرحمن څخه په میراث وړی و چې په ۱۹۷۷ کې واک ته ورسېد او په ۱۹۸۱ کې د انګلستان اجنټانو له منځه یووړ. خالده ضیاء دوه ځله د ۱۹۹۱-۱۹۹۶ او ۲۰۰۱-۲۰۰۶ کلونو ترمنځ ولسمشره وه. بیا په فساد او له واک څخه په ناړه استفادې تورنه شوه. د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۵مه د حسینې تر تېښتې وروسته هغه او نور زندانیان ازاد شول. نو په بنګلدیش کې د انګلستان –چې نفوذ یې پیاوړی دی- او امریکا – چې په پوځ او سیاست کې د نفوذ له لارې غواړي واک ترلاسه کړي- ترمنځ سیالي شته. سره له دې تر اوسه د انګلستان نفوذ غالب دی.

۴. حسینه او دولت یې واک ته د اسلام پالو د رسېدو کلک مخالفین وو؛ ځکه چې هغه او حزب یې ملي‌پال سیکولر دي او په غربي استعمار پورې تړلي دي. ځکه خو یې د ۲۰۰۹م کال د اکتوبر په ۲۲مه حزب التحریر، چې د خلافت دولت د بیا تاسیس غوښتنه یې کوله، منع اعلان کړ. په داسې حال کې چې حزب التحریر یو اسلامي سیاسي حزب دی چې د اسلامي اصولو پر بنسټ کار کوي او هڅه یې د مادي اقداماتو له لارې نه، بلکې د سیاسي او فکري مبارزې له لارې ده. د دې ترڅنګ یې د څلورو نورو اسلامي ډلو فعالیت هم منع کړ؛ د حزب التحریر او نورو ډلو ډیر ځوانان یې بندیان کړل او ځینې اسلامي رهبران یې اعدام کړل.

له ۲۰۱۳ کال راهیسې، حسینې د جماعت اسلامي په سیاسي تصفیه پیل وکړ او په دې پلمه یې هغوی وځپل چې د دې ډلې غړي جنګي مجرمین دي چې د بنګلدیش خپلواکي یې رد کړې. د حسینې اصلي موخه د اسلامي جریان حذف و. د جماعت اسلامي له رهبارنو څخه تر اوسه پنځه کسه اعدام شوي او دوه نور یې تر اعدام وړاندې وفات شوي (سرچینه: ۲۰۲۴/۸/۶؛ https://alestiklal.net/)

حسینه د اسلام، د اسلام د حاکمولو او د مسلمانانو د وحدت کلکه مخالفه ده او د یوه سیکولر حزب رهبري یې پر غاړه ده چې پلار يې تاسیس کړی دی؛ پلار یې یو لوی خیانت وکړ چې په ۱۹۷۱م کال کې یې د بریتانیا او په هند کې د هغو د مزدورانو په ملاتړ، ختیځ پاکستان (بنګلدیش) له غربي پاکستان څخه بېل کړ.

۵. بنګلدیش د ودې او پراختیا نشتون او په بهرنیو سیاسي او اقتصادي قدرتونو پورې د تړاو په سبب له سخت اقتصادي ناورین سره مخ دی. اټکل کېږي چې ۱۸ مېليونه بنګالي ځوانان د کار په لټه کې دي او د پوهنتونونو فارغین په لوړه کچه له بېکارۍ سره مخ دي. تر ۴۰ سلنه زیات د ۱۵-۲۴ کلونو ترمنځ بنګالي وګړي نه کار کوي او نه تحصیل. په ۲۰۲۴/۸/۵ بي بي سي د بنګلدیش د اقتصادي وضعیت په اړه راپور ورکړ چې د لندن پوهنتون کې موقت استاد، لطفي صدیقي وايي: «له اقتصادي اړخه په بنګلدیش کې د نظام بدلون حتمي دی او څه چې وشول یوازې د وخت موضوع وه. د حسینې دولت د حکومت حق او قدرت له لاسه ورکړی او د هغې لپاره به هم د سرچینو له کمښت سره مخ وي. بنګلدیش د اقتصادي پاشل کېدو په درشل کې دی.» دې ته په کتو چې د حسینې دولت د خپل هیواد اقتصاد او سرچینې بهرنیو، په ځانګړي ډول بریتانیايي، امریکايي، چینایي او هندي شرکتونو ته ورکړې، خو د پیسو نړیوال صندوق د لوړ سود او سختو شرایطو لرونکو پورونو پورې تړلی. دا موسسې د امریکا او د اسیا پراختیايي چینايي بانک تر تسلط لاندې دي. ځکه خو د بنګلدیش اقتصادي وضعیت سخت بحراني او د انفجار په درشل کې دی.

۶. بنګلدیش د ۲۰۲۴م کال د جولای له لومړۍ نېټې راهیسې د ګومارنې (استخدام) سیسټم پر وړاندې د زده‌کوونکو د لاریونونو شاهد و. دا لاریونونه په دولتي برخه کې سهمیه‌بندۍ د هغه سیسټم د لغوې په پایله کې پیل شول چې ۵۶ سلنه دندې یې ځانګړو ډلو ته ځانګړې کولې. دغه سیسټم ولسمشر او ملاتړو ته یې دا امکان ورکاوه چې خپل ملاتړي او خپلوان وګوماري او مخالفین یې له دولتي دندو بې برخې کړي. د دندو لپاره ځانګړو شوو دغو ډلو کې داسې کسان وو چې له خپل پلار او بچیانو سره یې د ۱۹۷۱م کال په لوی خیانت، د ختیځ پاکستان (بنګلدیش) بېلولو په جګړه کې، چې د بریتانیې او هغې د اجنټانو ملاتړ ورسره و، ګډون درلود.

دا د ګومارنې هغه سیسټم و چې پر وړاندې یې لاریونونه پیل شول او زده‌کوونکو غوښتل چې ګومارنې د فردي وړتیا پر بنسټ وي. دا لاریونونه د نظام د سقوط سبب شول او د بنګلدیش سترې محکمې د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۲۱مه اعلان وکړ چې د سهمیو د بیا راوستلو پرېکړه ناقانونه ده. سره له دې، دغې پرېکړې د لاریونونو مخه ونه شوه نیولی. د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۶مه په دغو لاریونونو کې لومړنۍ وژنه وشوه؛ دا پېښه هغه وخت وشوه چې د حسینې د دولت ملاتړو په ډاکه کې پر لاریونوالو په ډبرو او لرګیو برید وکړ.

۷. د دغو لاریونونو د درولو لپاره، د حسینې دولت امر وکړ چې په ټول هیواد کې دې ښوونځي او پوهنتونونه وتړل شي. حسینې همداراز له زده‌کوونکو وغوښتل چې ارام اوسي او ژمنه یې وکړه چې د لاریونونو پر مهال به د هغو ټولو جنایتونو څېړنه وشي چې د وژنې سبب شول. خو لاریونوالو یې خبرې ونه منلې او په ځانګړي ډول یې پر هغې برید وکړ او «د دیکتاتورې سقوط» له شعار سره یې خپلو لاریونونو ته دوام ورکړ. دوی دغه راز د بنګلدیش د ملي راډیو تلویزیون دفتر او لسګونه نور دولتي ودانۍ وسوځولې. دولت هم د انټرنټ خدمتونه پرې کړل. لاریونونه زیات شول او د مړو او ټپیانو شمېر ورځ تر بلې زیاتېده. دولت له دغه وضعیت سره د مقابلې لپاره، د شپې او ورځې ټولو ساعتونو لپاره پر تګ راتګ سخت محدودیتونه وضع کړل او له نظامي ځواکونو یې کار واخیست. پولیسو پر لاریونوالو ډزې وکړې، اوښکې بهوونکی ګاز یې وکاراوه او د هیواد په کچه فوق العاده وضعیت اعلان شو. د امنیت د ټینګښت لپاره پوځیان هم ځای پر ځای شول. د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۹مه د ۱۰۵ کسانو د وژل کېدو خبر ورکړل شو. د لومړۍ وزیرې د دفتر ویاند، نعیم اسلام خان اعلان وکړ چې «دولت له مدني چارواکو سره د مرستې لپاره پر تګ راتګ د سختو محدودیتونو لګولو او پوځیانو د ځای پر ځای کولو پرېکړه کړې ده». (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۷/۱۹) د لاریونونو د ځپلو لپاره اړیکې، خبري پروګرامونه او ځینې د مبایل خدمتونه پرې شول. لاریونوالو پر یوه زندان برید وکړ او د ۲۰۲۴م کال د جولای په ۱۹مه یې سلګونه زندانیان ازاد کړل او د زندان ودانۍ یې وسوځوله.

د فرانسې خبري اژانس د راپور پر بنسټ، په بنګلدیش کې په لاریونونو کې د وژل شوو کسانو شمېر شاوخوا ۴۰۹ کسانو ته ورسېد؛ دا شمېر د پولیسو، دولتي چارواکو او ډاکټرانو د معلوماتو له مخې ښودل شوی. داسې ښکاري چې دا لاریونونه د ګومارنې د هغه قانون پر وړاندې د زده‌کوونکو د اعتراض په توګه پیل شول چې ډیری کسان یې له دندو محرومول. دا لاریونونه تر زده‌کوونکو محدود نه شول، د ټولو قشرونو خلک ورسره ملګري شول چې شمېر یې تر ۴۰۰ زرو کسانو رسېده. دا لاریونونه د حسینې د استبدادي حکومت لپاره، چې ۱۵ کاله واک ورسره و، یو جدي ګواښ او ننګونه وګڼل شوه.

۸. د بنګلدیش د پوځ مشر، جنرال وقرالزمان په ۲۰۲۴/۸/۵ نېټه اعلان وکړ چې د حسینې تر استعفا او تېښتې وروسته به دی د هیواد بشپړ مسولیت پر غاړه واخلي او موقعت دولت به جوړ کړي. هغه په رسمي تلویزیون کې وویل: «له تاسو سره ژمنه کوم چې ټولې نارضایتۍ به حل شي». ده زیاته کړه: «هیواد سخت زیانمن شوی، اقتصاد زیان لیدلی او ډیر خلک وږي دي؛ اوس د دې وخت دی چې تاوتریخوالی ودرول شي». (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۸/۵)

جنرال وقرالزمان چې تر دې وړاندې د پیاده نظام افسر و، په جون کې د پوځ مشر وټاکل شو. حسینې د لرې کورنۍ اړیکې په سبب باور پرې وکړ او د هغې د سلاکار په توګه یې په دفتر کې و. د هغې د ښځې پلار هم د حسینې په لومړي ځل حکومت کې، له ۱۹۹۶ تر ۲۰۰۱ پورې د پوځ مشر و. وقرالزمان په بریتانیا کې نظامي زده‌کړې کړې او د دفاعي څېړنو په برخه کې له بنګلدیش پوهنتون او په لندن کې له سلطنتي «کینګز کالج» څخه ماسټري لري. دا د حسینې نظام او بریتانیې ته د هغه نیږدې‌والی ښيي. داسې ښکاري چې بریتانیې هغه په بنګلدیش کې د خپل نفوذ خوندي کولو لپاره واک ته رسولی او هوکړه یې کړې چې حسینه د خپل ځان ژغورلو لپاره له هیواده ووځي؛ ځکه چې د هغې شتون وضعیت لا بحراني کاوه او لا ډیرې وینې تویېدې. وروسته له دې پوځ هڅه وکړه چې لاریونوالو ته نږدې شي او وضعیت ارام کړي. ځکه خو په وروستۍ ورځ، د واک تر بشپړ اخیستو وړاندې، پوځ لاریونونو ته اجازه ورکړه او پر لاریونوالو یې ډزې ونه کړې؛ په دغه کار یې غوښتل لاریونوالو ته نږدې شي او وضعیت ارام کړي.

۹. کله چې د پوځ مشر، جنرال وقرالزمان د هیواد د چارو په لاس کې اخیستو خبر ورکړ، ژمنه يې وکړکه چې ژر به موقت دولت جوړوي او د حسینې له حزب پرته به له نورو اصلي مخالفو حزبونو او د مدني ټولنې له غړو سره خبرې اترې کوي. د امریکا د رضایت ترلاسه کولو او د انګلستان د سیاستونو د نفوذ د مخنيوي لپاره، د بنګلدیش ولسمشر د ۲۰۲۴م کال د اګسټ په ۷مه اعلان وکړ چې د نوبل د سولې جایزې ګټونکی، محمد یونس به د دولت موقت ریاست پر غاړه واخلي. د ولسمشر دفتر په بیانیه کې راغلي: «د ولسمشر محمد شهاب الدین، د پوځ لوړپوړو افسرانو او د تبعیض مخالفو زده‌کوونکو د مشرانو په جلسه کې د محمد یونس په مشرۍ موقت دولت د جوړولو پرېکړه وشوه». دغه راز ویل شوي: «ولسمشر له خلکو غوښتي چې له هغه سره له بحران څخه د وتو په برخه کې مرسته وکړي او دا چې پر بحران د غلبې لپاره د موقت دولت جوړول اړين وو.» (سرچینه: د فرانسې خبري اژانس؛ ۲۰۲۴/۸/۷) وروسته تر دې محمد یونس، چې ۸۴ کلن دی او په اروپا کې اوسده، اعلان وکړ چې د موقت دولت د مشرۍ پر غاړه اخیستو لپاره تیار دی.

نو انګلیس، وروسته له هغه چې مزدوران یې په یوه نظامي هلیکوپتر کې د لاریونونو تر فشار لاندې هند ته وتښتېدل، هڅه وړکه چې د خپل نفوذ له لاسه ورکولو مخه ونیسي. د دولت او مجلس انحلال یې د پوځ د کنټرول په ترلاسه کولو او د محمد یونس غوندې د امریکا پخواني مامور په ټاکلو سره د مجلس تر راتلونکو ټاکنو او د نوي منتخب دولت تر جوړولو اعلان کړ. په دغه ډول یې هڅه وکړه چې د حسینې په ایستلو سره لاریونوال ارام کړي او د محمد یونس، چې امریکا ته وفادار دی، په ټاکلو سره امریکا هم خوشاله کړي. تر دې وړاندې د امریکا پخواني ولسمشر، بیل کلینټن هغه د نوبل د سولې جایزې وړ بللی و.«پروفیسور محمد یونس د نوبل جایزه وګټله. د نوبل د سولې جایزه په ۲۰۰۶م کال کې، له بانک ګرامین سره په ګډه ... او بیل کلینټن محمد یونس ته د دغې جایزې له ورکولو ملاتړ کوي؛ ولسمشر کلینټن په ۲۰۰۲ کې یونس د داسې کس په توګه توصیف کړ چې باید ډیر وخت وړاندې یې د نوبل د سولې جایزه اخیستې وای.» (سرچینه: الجمهور؛ ۲۰۲۴/۶/۸/).

دې ته په کتو چې حسینې تر دې وړاندې له یونس سره مخالفت کړی و او د بنګلدیش محکمې د ۲۰۲۴م کال د جنوري په لومړۍ نېټه هغه د کار قوانینو د نقض په سب په شپږ میاشتو بند محکوم کړی و؛ قاضي خورشید علم دوشنبه د فرانسې خبري اژانس ته وویل چې د نوبل جایزې ګټونکی محمد یونس د بنګلدیش د کار قانون د نقض په سبب په هغه دوسیه کې تورن شوی چې پلویان یې وايي سیاسي انګېزه لري. هغه زیاته کړه چې یونس او همکاران یې د کار قانون له مخې مجرم پيژندل شوي او په شپږ میاشتو بند محکوم دي او د وثیقې له مخې ازاد شوي چې استیناف محکمې ته په تمه شي. د بارک اوباما او بانکي مون په ګډون ۱۶۰ نړیوالو شخصیتونو یو ګډ لیک خپور کړ چې په هغې کې یې د یونس پر وړاندې د قضایي ځورونو د دوام په اړه نیوکه کړې او د هغه د ازادۍ او امنیت په اړه یې اندېښنې ښودلې. (سرچینه: شرق الاوسط؛ ۲۰۲۴/۱/۱)

نو، محمد یونس د تایید وړ کس و؛ انګلستان د حسینې په لرې کولو لاریونونه کم کړل او په امریکا پورې تړلي زاړه کس په ګومارلو یې د امریکا رضایت هم خپل کړ. نو بریتانیا لا هم د پوځ د مشر له لارې د بنګلدیش پر وضعیت کنټرول لري او د هیواد وضعیت یې د حسینې تر تېښتې وړاندې وضعیت ته بېرته یووړ.

۱۰. نو په بنګلدیش کې نړیوالې لانجې او کشمکشونه لا هم دوام لري. څوک چې د استعمارګرو پر نظریاتو تکیه کوي او د هغو د ګټو خوندي کولو په لټه کې دي، په دنیا او اخرت کې زیان کوي. په دنیا کې به د خپلو ګناهونو په سبب رسوا کېږي او په اخرت کې یې هم سخت عذاب په تمه دی.

﴿سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ﴾

ژباړه: ژر به هغه کسان چې مجرمان دي د الله پر وړاندې له حقارت او سپکوالي او سخت عذاب سره مخ شي، د دوی د هغو مکرونو په سبب چې کول يې.

که دغو کسانو عقل لرلی، په نورو هیوادونو په ځانګړي ډول اسلامي خاورو کې به یې د ځان پشان نورو کسانو له برخلیک څخه عبرت اخیستی وای. هغوی یا زنداني کېږي، یا وژل کېږي یا هم په ذلت تښتي. خو دا کسان عبرت نه اخلي او لا هم په خپله ګمراهۍ کې پاتې کېږي. ایا دوی باید د خپل رب لوري ته ونه ګرځي او دین ته یې بابند نه وي؟ ایا دوی باید د هغو کسانو له هڅو ملاتړ ونه کړي چې د نبوت پر منهج د خلافت دولت د بیا تاسیس لپاره کار کوي؟ هغه خلافت چې په اړه یې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمايي:

«ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»

ژباړه: بيا به د نبوت په منهج خلافت راشي.

که دوی عقل لرلای، خپل رب ته نه ورګرځېدل؟

﴿إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ﴾

ژباړه: بېشکه په دې کې تذکر او لوی عبرت دی د هغو کسانو لپاره چې زړه لري (تعقل کوي) او په قلبي حضور او توجه سره غوږ نيسي.

۱۴۴۶هـ.ق کال د صفر الخیر ۱۱مه

۲۰۲۴م کال د ګسټ ۱۶مه

د مطلب ادامه...
Subscribe to this RSS feed

اسلامي خاورې

اسلامي خاورې

غربي هېوادونه

ټول لینکونه

د پاڼې برخې