امير الحاج جب ته:

پوښتنه:

السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته، ښاغلی امير صاحب! د دولت د تاسيس لپاره زه د خپل رول په اړه پوښتنه لرم، په داسې حال کې چې زه د دې کار لپاره کومه ځانګړې وړتيا نه لرم؟

زه ستاسو د ځواب په تمه یم.

زه له تاسو لارښوونه غواړم ځکه چې د دې موضوع په تړاو ګډوډ يم، زه نه پوهېږم چې زه څوک يم او په الله سبحانه وتعالی قسم چې په دې کار کې خپله ونډه نه را مالومېږي؟

ځواب:

وعليکم السلام ورحمة الله وبرکاته!

زما وروره، الله سبحانه وتعالی يو نفس د ده له وس څخه په پورته شي نه مکلفوي. خلک د وړتياوو، په دعوتي چارو کې د پوهې او د دعوت په لېږد کې د بېلابېلو مهارتونو د لرلو له امله یو له بل څخه بېل ظرفيتونه لري. همدارنګه دوی په زده کړه، فکري وړتیا او موضوعاتو په ارایه کولو کې يو له بل سره توپير لري. همدا راز د قران او د رسول الله صلی الله علیه وسلم د سنتو د علم له مخې انسانان يو له بل سره توپير لري... دا هغه شيان دي چې د انسانانو ترمنځ دي او د تکليف ادایه د وړتيا له مخې ده. دا د قران کريم په ايتونو او د رسول الله صلی الله عليه وسلم په احاديثو کې څرګنده شوې ده. الله سبحانه وتعالی فرمایي:

﴿لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا﴾ [البقرة:۲۸۶]

ژباړه: الله تعالی یو نفس د هغه له وس سره سم مکلفوي.

بل ځای الله سبحانه وتعالی فرمایي:

﴿لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا﴾ [الطلاق: ۷]

ژباړه: الله هېڅ یو نفس نه مكلف كوي مګر هومره چې ده ته يې (وس) وركړى دى.

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي:

«لَا تَحْقِرَنَّ مِنْ الْمَعْرُوفِ شَيْئًا وَلَوْ أَنْ تَلْقَى أَخَاكَ بِوَجْهٍ طَلْق» (مسلم)

ژباړه:له هېڅ نېک کار څخه مخ مه اړوه، که څه هم ډېر کوچنی وي،  ان که له خپل ورور سره په ورين تندي ليدل وي.

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمايي:

«بَلِّغُوا عَنِّي وَلَوْ آيَةً» [بخاري]

ژباړه: زما له لوري يې ورسوئ که څه هم د قران يو ايت وي.

له زيد ابن ثابت رضي الله عنه څخه روايت دی چې رسول الله صلی الله عليه وسلم وفرمايل:

«نَضَّرَ اللَّهُ امْرَأً سَمِعَ مِنَّا حَدِيثًا فَحَفِظَهُ فَبَلَّغَهُ، فَرُبَّ حَامِلِ فِقْهٍ لَيْسَ بِفَقِيهٍ»

ژباړه: الله تعالی دې هغه سړي ته خیر ورکړي، چې له موږ څخه يوه خبره واوري، له ځان سره یې حفظ کړي او نورو ته يې ورسوي. ډېری وخت يو دعوتګر هغه چا ته دعوت کوي، چې هغه تر ده زيات پوه وي او ډېر وخت يو دعوتګر له خپل دعوت سره بلدتيا نه لري. (د طبراني په الکبير کې ياده موضوع بيان شوې ده)

نو زما وروره، ته په نيکۍ سره امر کوه او تر خپله وسه د بدۍ مخه نيسه. ته کولای شې یو یا دوه ایته چا ته ورسوې. دا دې ته اړتیا نه لري چې ته دې خامخا باید د قران کریم حافظ وې او یا دې حدیثونه په یاد وي، ترڅو په نېکۍ امر وکړې او له بدیو منعه وکړې. ته دا کار له خپل وس سره سم ترسره کوه او له الله سبحانه وتعالی څخه د مرستې غوښتنه کوه. دغه راز پر الله سبحانه وتعالی باور ولره. الله سبحانه وتعالی د صالحینو مل دی.

ستاسې ورور عطا بن خليل ابو الرشته

ژباړن: صديق احمدزی