این روزها جنجال‌های سیاسی در افغانستان اوج گرفته‌است. مسئله تعین رئیس پارلمان افغانستان باعث ایجاد کشمکش‌ها شده و بحث‌های قومی را دامن زده‌است. مهلت کار رئیس جمهور در اول جوزا به پایان رسیده و کاندیدان و مخالفین سیاسی رئیس جمهور تداوم حکومت وی را نامشروع دانسته و خواهان استعفای وی از قدرت می‌باشند. دولت برای جلوگیری از اعتراضات مخالفین سیاسی پایتخت را به پایگاه نظامی مبدل ساخته‌است. حملات هوایی نیروهای امریکایی بر مواضع مخالفین داخلی دولت و غیرنظامیان افزایش بی‌پیشینه داشته‌ که منجر به تلفات غیرنظامیان و حتی نیروهای امنیتی افغان گردیده‌است. امریکایی‌ها در بحبوحه‌ی مذاکرات صلح با طالبان از گسترش فعالیت‌های القاعده و داعش در افغانستان خبر می‌دهند. فقر، بیکاری، جرایم جنایی و فساد کارد را به استخوان مردم رسانده‌است. نرخ افغانی در برابر دالر کاهش بی‌سابقه داشته است.

این وضعیت مردم عام، متنفذین قومی و رهبران سیاسی را در یک سردرگمی سیاسی قرار داده و اراده و تصمیم را از آنان سلب نموده‌است. از این جهت بحران پس از بحران دامن‌گیر مردم افغانستان می‌گردد، اما هر جنایت و رویداد تلخی که اتفاق می‌افتد با واکنش احساساتی روبه‌رو گشته و بعد بدون هیچ تصمیم و تدبیری برای بیرون شدن دایمی از این بحران‌ها، آن فجایع تلخ فراموش می‌شود، رهبران سیاسی و مردم دوباره سرگرم کارهای روزمره شده و در انتظار جنایت و فاجعه‌ دیگری بسر می‌برند. این بحران‌ها باعث متلاشی شدن مردم از داخل گردیده و باعث شده تا امریکا و مزدورانش از این وضعیت منحیث تخته‌خیز برای تحقق اهداف منطقوی شان بهره‌برداری کنند و مردم و رهبران سیاسی مصروف حوادثی باشند که استعمار برای شان یکی پس از دیگری ایجاد می‌کند.

در واقع سیاست امریکا ایجاد هرج و مرج و سردرگمی سیاسی در افغانستان است تا در نهایت مردم را مجبور به گردن نهادن به راه حل آنان کند. در حالی‌که همه‌ای این بحران‌ها ریشه در استعمار امریکایی و تطبیق نظام دموکراسی دارد و تا زمانی‌که مسلمانان افغانستان در میدان دموکراسی ـ که خلاف عقیده و ارزش‌های آنان است ـ سیاست می‌کنند این سردرگمی همچنان ادامه می‌داشته باشد. چون قومی که بالای شان نظامی تطبیق گردد که خلاف عقیده‌ی شان باشد، در نهایت با بن‌بست‌های سیاسی دچار می‌شوند. پس مسلمانان افغانستان برای تأسیس نظامی تلاش کنند تا امور شان را براساس ارزش‌ها و افکار اسلامی سرپرستی و رهبری کند، تا در نهایت از این حالت هرج و مرج رهایی یافته و از خود اراده و تصمیم سیاسی داشته باشند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر - ولایه افغانستان