بعد از گذشت نزدیک به هفت ماه از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و کشمکش‌های برخاسته از آن سرانجام این جنجال‌ها با امضای توافق‌نامۀ سیاسی میان اشرف‌غنی و عبدالله عبدالله و ایجاد حکومت مشارکتی ظاهراً به پایان رسید.

در پیوند به امضای این توافق‌نامه ذکر نکات ذیل مهم و ارزنده می‌باشد:

یکم: امضای این توافق‌نامه بعد از برگزاری انتخابات پُر مصرف و با تلفات بالای انسانی به این معناست که حق رأی و سهم مردم در تعیین رهبری حکومت شعارهای میان تهی اند که در نظام دموکراسی به خورد مردم داده می‌شوند. ولی در واقعیت رأی مردم هیچ ارزشی در این نظام ندارد، اگر می‌داشت نتیجه‌ی انتخابات 2014 و 2019 ریاست جمهوری با معامله‌گری و رسوایی به سرانجام نمی‌رسید. در واقع با گذشت هر روز دموکراسی، جمهوریت، انتخابات دموکراتیک و سایر ارزش‌های تحمیلی غربی در افغانستان رسواتر می‌گردند؛ و پیامد تطبیق آن نیز چیزی جز تفرقه و سردرگُمی بیشتر سیاسی نیست.

دوم: هر دو رهبر حکومت ـاشرف‌غنی و عبدالله عبدالله‌ـ به شدّت از سوی مردم افغانستان مطرود شده‌اند و جایگاهی در میان مردم ندارند. زیرا میزان اشتراک کمرنگ مردم در انتخابات 2019 گویای این واقعیت است. تمامی تلاش این هر دو باقی ماندن در قدرت و تأمین منفعت شخصی و تیمی شان است. این سران حکومت فاقد ارزش و معامله‌گران سیاسی اند که از مردم منحیث پله‌ای برای رسیدن به قدرت و حفظ قدرت استفاده می‌کنند و ارزشی به آن‌ها قایل نیستند. اگر یکی از این کاندیدان با آرای واقعی مردم برنده انتخابات شده‌اند، چرا از رأی مردم دفاع نمی‌کنند که تن به معامله داده‌اند؟ این مسئله ثابت می‌سازد که دموکراسی تنها یک ارزش را می‌شناسد و آن هم منفعت است و بس.

سوم: توافق‌نامه سیاسی فعلی همانند توافق‌نامه 2014 با فشار و تهدید امریکا و اروپا از سوی این دو رهبر به امضاء رسید. امریکا در وهله‌ی اول بحران انتخاباتی را ایجاد کرد و بعد در نقش میانجی داخل قضیه شده و با فشار و تهدید رهبران افغان را وادار به تقسیم قدرت نمود. این واقعیت به صراحت ثابت می‌سازد که امریکا در افغانستان به دنبال یک حکومت با ثبات نیست، بلکه یک حکومت شکننده و مزدور را ترجیح می‌دهد تا از آن در بازی‌های چندگانه سیاسی استفاده کند به خصوص در هنگامی که گفت‌وگوهای بین‌الافغانی با طالبان قدم بعدی خوانده می‌شود.

در اخیر مردم مسلمان و مجاهد افغانستان از رسوایی انتخابات دموکراتیک درس عبرت گرفته باشند که پروسه‌های غربی بحران و بی‌ثباتی سیاسی را در افغانستان رقم می‌زند و تنها راه ثبات و سلامتی چنگ زدن به مفکوره‌ها و ارزش‌های سیاسی اسلام است که می‌تواند نقطه‌ی پایان به این بحران‌ها و فجایع باشد. 

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان