(ترجمه)

پس از جلسه‌ای تحت نام "کمیتۀ وزارتی عربی و اسلامی، مأمور به اقدام بین‌المللی برای توقف جنگ در غزه" ایمن الصفدی، وزیر خارجۀ اردن، اظهارات شرم‌آوری به خبرنگاران بیان کرد که متناسب با بزرگی رویدادی که برای آن گرد هم آمده بودند نبود. او دربارۀ پیمان صلح بین اردن و رژیم یهود صحبت نمود و گفت که این پیمان اکنون غبار گرفته است. او اظهار داشت که تشدید اقدامات رژیم یهود کل منطقه را به پرتگاه می‌کشاند و منطقه در بدترین دوران خود به سر می‌برد؛ زیرا امید برای دستیابی به صلح از بین رفته است. او افزود: «ما بر این باور نیستیم که لغو پیمان صلح (با یهود) به نفع اردن و فلسطین باشد و از این پیمان برای حفاظت از منافع اردن و خدمت به مردم فلسطین استفاده می‌کنیم.» سپس در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران گفت: «تمام گزینه‌های موجود برای توقف تجاوز به غزه در حال بررسی است.» وی هم‌چنین اشاره نمود که اشغالگران حتی حامیان خود را نیز به چالش می‌کشند و باید تحریم‌هایی علیه آن‌ها اعمال شود. او افزود: «ما همیشه درباره اتفاقاتی که در کرانه باختری جریان دارد، زنگ خطر را به صدا درآورده‌ایم.»

در مقابل این اظهارات ضعیف که موقف نظام اردن و سایر نظام‌های بلاد مسلمان را واضح می‌کند، می‌گوییم:

اول: این رویداد بزرگ به "کمیته وزارتی مأمور به اقدام بین‌المللی برای توقف جنگ در غزه" نیازی ندارد، بلکه نیازمند شورای نظامی است که شامل فرماندهان ارتش‌های مسلمان باشد تا یک طرح نظامی برای آزادسازی فلسطین تدوین کرده و سپس این ارتش‌ها را برای حمله و نابودی رژیم غاصب یهود به حرکت درآورد.

دوم: این رویداد بزرگ که برای آن گردهم آمده‌اید، به مردان بزرگ نیاز دارد، نه به افراد پست و بی‌ارزشی که سخنان اربابان پست خود را تکرار می‌کنند؛ کسانی‌که با چسپیدن به کرسی‌های ناپایدار خود امت را تکه‌تکه کرده، مسائل مهم و حیاتی امت را نادیده گرفته و باعث نابودی آن‌ها می‌شوند و آن را به دشمنانش تسلیم می‌کنند.

سوم: وزیر خارجه اردن از پیمان ننگین و خیانت‌کارانه با رژیم یهود دفاع می‌کند و ادعا دارد که این پیمان در خدمت مردم اردن و مردم فلسطین است؛ در حالی‌که مردم را بی‌عقل و بی‌خرد می‌پندارند؛ زیرا مردم به‌خوبی می‌دانند که خدمت به منافع اردن و مردم فلسطین در از بین بردن رژیم اشغالگر یهود و محو آن از صفحه روزگار است؛ نه در انعقاد پیمان‌، حمایت و فراهم کردن اسباب بقای آن.

چهارم: شما گزینه صحیح و ضروری یعنی اقدام نظامی را کنار گذاشتید، سپس جناب وزیر ادعا می‌کند که «همه گزینه‌های موجود برای توقف تجاوز به غزه در دست بررسی است» و عقل‌های مردم را نادیده می‌گیرد؛ زیرا گزینه نظامی در میان گزینه‌های پیشنهادی وجود ندارد. آن‌گاه وزیر خارجه می‌گوید که باید تحریم‌هایی علیه اشغالگران اعمال شود.  این تمام صلاحیت او و بیشترین چیزی است که می‌تواند بگوید و اعلام کند. او هرگز به جایگاه بلند و اراده قوی کسانی‌که آماده‌اند جان و مال خود را برای آزادسازی سرزمین‌های اشغال‌شده مسلمانان قربانی کنند، نخواهد رسید.

پنجم: این چه خطری است که ادعا می‌کنید همیشه زنگ خطر آن را به صدا در می‌آورید؟! آیا به ذهن شما خطور نکرده که به راه‌حل صحیح برای از بین بردن این خطر فکر کنید؛ به‌جای این‌که فقط زنگ خطر را به صدا درآورید؟! مردانه بایستید و درک کنید که برای مقابله با تجاوز مسلحانه باید به همان شکل وارد میدان شویم و به‌جای این‌که خود را به صدا درآوردن زنگ خطر مشغول کنید، باید خطر را از بین ببرید.

ششم: وزیر هنوز امیدوار به تحقق صلح است؛ صلح با کسانی که زمین‌ها را غصب می‌کنند، حرمت‌ها را نقض می‌کنند، مردم را می‌کشند، آواره می‌کنند و گرسنه نگه می‌دارند. بنابراین این سخن رسول الله صلی‌الله علیه وسلم در حق آن‌ها صدق می‌کند:

«... إِذَا لَمْ تَسْتَحْيِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ»

ترجمه: ... اگر حیا نمی‌کنی، هرچه می‌خواهی انجام بده.

دشمن اشغالگر هر کاری‌که می‌خواهد انجام می‌دهد و وزیر خارجه، همتایان و اربابانشان نغمه صلح می‌نوازند، این افراد چه نوع انسان‌هایی هستند؟ و با چه معیاری سنجش می‌کنند؟!

هفتم: این وزیر، همتایان و اربابان خیانتکارشان، سخنان ارباب‌های خود در پایتخت‌های کشورهای غربی را تکرار کرده و از این‌که اوضاع منطقه به هم ریخته و به سمت پرتگاه پیش برود ابراز نگرانی می‌کنند و از ترس‌های خود از یک جنگ منطقه‌ای صحبت می‌کنند. وزیر باید بداند - اگر نمی‌داند- که غرب از تحرک امت اسلامی برای از بین بردن رژیم یهود می‌ترسد. به همین دلیل است که با ناوگان‌ها و هواپیماها و نیروهایش به منطقه آمده و تصور می‌کند که می‌تواند از حرکت آن جلوگیری کند؛ اگر اراده‌ای برای این کار وجود داشته باشد.

هشتم: هنوز هم حکام پَست و فرومایۀ مسلمانان و پیروان‌شان بیرون از صف مسلمانان به سر می‌برند. امت حقیقت آن‌ها را شناخته و پی برده است که این حکام دلیل تمام مشکلات هستند و سقف درخواست‌های امت به قدری افزایش یافته که از آن‌ها فراتر رفته و فقط این مانده است که بر آن‌ها یورش برده، تاج و تخت‌شان را سرنگون کنند و امور امت را به فرزندان مخلص و آگاه امت بسپارند تا خلافت راشده بر منهج نبوت تأسیس شود. آن‌گاه ارتش‌های مسلمانان برای نابود کردن رژیم یهود به صورت کامل و ریشه‌ای اقدام خواهند کرد.

در نهایت حکام پست ما و همراهان آنان ذلت و خواری را پذیرفته و طعم مردانگی، عزت و کرامت را نچشیده‌اند. آن‌ها راضی به این هستند که پیروان کفار استعمارگر و نگهبان رژیم یهود باشند؛ در حالی‌که جنایات آن‌ها در حق مردم فلسطین و دیگر مسلمانان را مشاهده می‌کنند و عرق شرف پیشانی‌شان را تَر نمی‌کند و از خیانت خم به ابرو نمی‌آورند. بهترین عکس‌العمل‌شان اینست که سخنان سروران غربی خود را تکرار کنند و به دروغ‌های جامعه بین‌المللی، قوانین بین‌المللی و سازمان ملل که اساساً برای جنگ علیه اسلام و مسلمانان وضع شده است، چنگ بزنند. آن‌ها در حقیقت همکاران غرب در جنگ علیه اسلام و مسلمانان هستند! شاید با آگاهی امت نسبت به این حکام بشارت‌هایی در پیش باشد و زود است که در مقابل آنان طوفانی بر خیزد که بعد از آن‌ها باعث نابودی یهود و غرب شود و آن روز به اذن الله سبحانه وتعالی نزدیک است.

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

19 ربیع الاول 1446ه‍.ق.

22 سپتامبر 2024م.

مترجم: عبدالرحمن مستنصر