(ترجمه)

وزارت‌خانه‌های امور خارجه اردن، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، حکومت فلسطین و اتحادیه عرب طی روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه، انتشار نقشه‌هایی از سوی حساب‌های رسمی رژیم یهود را محکوم کردند. این نقشه‌ها شامل بخش‌هایی از اراضی اشغالی فلسطین، اردن، لبنان و سوریه بوده و به‌عنوان نقشه تاریخی رژیم یهود معرفی شده‌اند. این کشورها نگرانیِ خود را درباره دو مسئله ابراز کردند:

نخست؛ تجاوز به آنچه "حاکمیت کشورها" و "طرح دولت فلسطینی" خوانده‌اند. در این راستا، وزارت خارجه عربستان در بیانیه‌ای اعلام کرد: «چنین ادعاهای افراطی نشان‌دهنده نیات رژیم اشغالگر در تثبیت اشغالگری و ادامه تجاوز به حاکمیت کشورها و نقض قوانین و عرف‌های بین‌المللی است.» هم‌چنین وزارت خارجه امارات خواستار «پایان دادن به اقدامات غیرقانونی تهدیدکننده راه‌حل دو دولتی و تشکیل دولت مستقل فلسطینی» شد.

دوم؛ شعله‌ور شدن آنچه "افراط‌گرایی در منطقه" نامیده‌اند. احمد ابوالغیط هشدار داد: «نادیده گرفتن چنین مطالب تحریک‌آمیز و اظهارات غیرمسئولانه توسط جامعه جهانی می‌تواند زمینه‌ساز افراط‌گرایی و واکنش‌های متقابل از همه طرف‌ها شود.»

بنابراین، حکام مزدور بیش از هر چیز، نگران تهدیدهای بالقوه‌ای هستند که تاج و تخت‌های‌شان را هدف قرار می‌دهد؛ خواه این تهدیدها ناشی از رؤیاهای توراتی و توسعه‌طلبانه رژیم یهود باشد یا واکنش احتمالی مسلمانان به تحریکات جدید که ممکن است به سرنگونی حکومت‌های‌شان بینجامد.

در همین حال، آن‌ها نسبت به نسل‌کشی رژیم یهود علیه مردم غزه که بیش از ۱۵ ماه ادامه دارد، هیچ نگرانی از خود نشان نداده‌اند. این نسل‌کشی منجر به کشته و زخمی شدن بیش از ۱۵۰ هزار کودک، زن و سالمند شده است. صحنه‌های مرگ کودکان از گرسنگی و سرما، پاره‌پاره شدن اجساد شهداء توسط سگ‌ها در خیابان‌ها و ویرانی خانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و مساجد غزه که به تلی از آوار تبدیل شده‌اند، هیچ واکنشی را از سوی آنان برنینگیخته است؛ اما هنگامی‌که بحث تاج و تخت‌های‌شان پیش آمد، فوراً ابراز نگرانی کردند.

ای کاش آن‌ها علاوه بر این نگرانی‌ها، امت و ارتش‌ها را برای مقابله با نقشه‌های یهود و رؤیاهای‌شان بسیج می‌کردند تا شاید امیدوار شویم که در نهایت به خود جرأت داده و به تکبر رژیم یهود پایان می‌دهند. اما آن‌ها نگرانی‌های‌شان را با سازش و کوتاهی دنبال کردند و بار دیگر دست به دامن همان نظام بین‌المللی شدند که یهود را تقویت کرده و از ابتدا حامی آن‌ها بوده است. هم‌چنین، بار دیگر از طریق طرح دولت فلسطینی و راه‌حل دو دولتی، به خیانت به فلسطین ادامه دادند!

این حکام، نمایندگان استعمارگران و هم‌پیمانان دشمنان ما هستند که در خدمت به آن‌ها از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند. با این حال، استعمارگران با آن‌ها مانند اربابانی رفتار می‌کنند که تنها به اندازه زنده ماندن به بردگان‌شان غذا می‌دهند و در صورت ضعف یا ناتوانی در خدمت‌رسانی، آن‌ها را کنار می‌گذارند. نمونه‌های بسیاری از این موارد وجود دارد؛ از جمله بشار اسد که هم‌چنان تازه است. بنابراین، هر بار که این حکام احساس خطر می‌کنند، به لرزه می‌افتند. اگر عقل داشتند، این حقیقت را درک کرده و به سوی توبه و آزادسازی از قید استعمارگران شتافته بودند؛ اما چه می‌توان کرد که خیانت در وجودشان نهادینه شده است!

این امت است که باید ابتکار عمل را به دست گیرد، کنترل اوضاع را بازپس گیرد و این حکام را برکنار کند. جای آن‌ها باید یک خلیفه صالح و عادل بنشیند که امت را از دست یهود و رؤیاهای توراتی آن‌ها و نیز از شر و طمع استعمارگران نجات دهد تا باشد که این امت یکبار دیگرعزت و آزادی خود را به دست آورد.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ﴾ [روم: ۴]

ترجمه: و در آن روز مٶمنین خوشحال می‌شوند.

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

۱۳ رجب ۱۴۴۶ه.ق.

۲جنوری ۲۰۲۵م

مترجم: عبدالله دانشجو