گمراه کننده خواهد بود که اگر موضوع الحاق را یگانه دسیسه در برابر قضیۀ فلسطین بپنداریم، زیرا باید به این موضوع به چشم حجم عظیمی از توطئه‌ها نگاه کنیم که از زمان اشغال فلسطین تاکنون ادامه دارد و متوقف نشده‌است، دولت یهود می‌خواهد کُل سرزمین مقدس فلسطین را اشغال کند و حتی یک روز یا یک ساعت هم از ساخت شهرک‌ها و برقراری معاهدات دست نکشیده‌است. حکومت دست‌نشاندۀ فلسطین و حکام‌اش با سخنرانی‌ها و بیانیه‌های‌شان می‌خواهند نسبت به این الحاق ابراز ناخوشنودی کنند و آن را نامشروع بخوانند؛ اما همزمان از طرف دیگر، به گزینۀ صلح و مذاکرات اشتیاق نشان می‌دهند؛ آن‌چه مشروعیت این دولت اشغال‌گر و واگذاری ۷۸٪ از سرزمین فلسطین را برایش تضمین کرده‌است! حکومت فلسطین نیز یکی از شرکای این طرح الحاق است، زیرا مذاکرات یعنی بحث و گفت‌وگو روی چیزی‌های باقی‌مانده، و مذاکره نیاز به امتیاز دارد. حکومت فلسطین در مذاکرات‌اش پذیرفته‌است که دست از معاهدات بزرگ بردارد. این موضوع از بیلین / عباس و اولمرت / عباس دانسته می‌شود، که رئیس حکومت خودگردان فلسطین آن را انکار نمی‌کند. دولت یهود واقعیت حکومت فلسطین و این رژیم‌های دست‌نشانده را می‌داند و ازین‌رو درپی تثبیت حضورش در این سرزمین مقدس است.

آن‌چه اخیراً حکومت فلسطین انجام داده‌است، توطئه‌اش را در قبال موضوع فلسطین و تلاش‌اش را برای نابود کردن این قضیه به یاری اشغال‌گران جنایت‌کارش تأیید می‌کند. ازین‌پس، نه حکومت فلسطین مشروعیت اشغال را زیر سوال می‌برد و نه ۷۸٪ از اراضی اشغال‌شدۀ فلسطین در سال ۱۹۴۸ م موضوع مناقشۀ حکومت فلسطین و دولت یهود را شکل می‌دهد. این حکومت مناطق مذکور را جز سرزمین‌های اسلامی نمی‌داند، بل اصرار دارد به‌عنوان "اسرائیل" شناخته شود. به‌همین‌ترتیب، معاهدات موجود، مخصوصاً بزرگ‌ترها، دیگر مشکل اصلی حکومت فلسطین پنداشته نمی‌شود، بلکه آن‌ها همان‌هایی اند که گسترش این معاهدات را تسهیل کرده و برای ممانعت دلالانی که می‌خواهند این سرزمین‌ها را با معامله‌گری برای اشغال‌گران رها کنند و هیچ گام جدی برنداشته‌اند. اما انگشت اتهام واگذاری قسمت‌هایی از این سرزمین به سمت آنان نشانه رفته‌است، چون آن‌ها این تعارض‌ها را در یک قسمت اشغال‌شدۀ کوچک منحصر کرده‌اند و با گفتن این‌که یگانه تعارض باقی‌مانده همین تعارض است، به سر مردم شیره مالیده‌اند. این توطئه از جانب حکومت فلسطین بر فلسطین قصداً اعمال شده‌است، چون تمام فلسطین اشغال‌شده است و هیچ تفاوتی میان هیچ قسمت آن وجود ندارد.

باوجود تمام صدمات و سیلی‌هایی‌که حکومت فلسطین از جانب ادارۀ امریکا – که آن را من حیث قبله‌اش می‌پندارد – و رهبران این دولت اشغال‌گر – که آن را شریک صلح‌اش می‌داند – دریافت کرد، هنوز دست از گفت‌وگو روی مذاکرات و معاهدات خائنانه‌ای که آن‌ها را راه‌حل قضیۀ فلسطین می‌خواند، برنداشته‌است و حتی یک لحظه هم درخصوص راجع کردن این قضیه به عمق اسلامی‌اش، و تقاضای امت و ارتش‌های‌شان به‌منظور حرکت برای آزادی این سرزمین صحبت نکرده‌است. در عوض، این حکومت با تطبیق راه‌حل‌های صلح‌آمیز و خائنانه، با دراز کردن دست به دامان کشورهای استعمارگر؛ نظیر: امریکا، انگلیس، روس، چین و اروپا، از آنان می‌خواهد که بر دولت یهود برای بازگشت به مذاکرات فشار بیاورند.

حکومت فلسطین و رهبران‌اش واقعیت نقش خود را به‌عنوان بازوی امنیتی اشغال و تأمین کنندۀ منفعت راهبردی‌اش می‌شناسد، و این امر از بیانیۀ عباس و اِرکات ثابت می‌شود که اخیراً گفتند حکومت فلسطین در عوض اشغال، وظیفۀ جمع کردن پس‌مانده‌ها را دارد. با این وجود، آنان به حکومت حقیر فلسطین و نقش شرم‌آورش امیدوار اند تا هنگامی‌که در مقام‌های‌شان باقی بمانند و پروژه‌های حکومت فلسطین را به سرانجام برسانند.

حکومت فلسطین مدام دروغ‌پراگنی می‌کند و از مردم فلسطین می‌خواهد که اشغال را امری واقع‌شده بدانند و اختلاف را نه یک امر وجودی، بلکه به‌عنوان مجادله‌ای در خصوص مرزها و جزئیات بپذیرند. این حکومت مردم را مجبور می‌کند که با شیوۀ وحشی‌گری اشغال و نخوت‌اش کنار بیایند و بدین منظور روی هر حادثه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند. به‌طور مثال، در اقدامات اخیرش در برابر همه‌گیری ویروس کرونا، مردم را با امکانات ناچیز طبی/پزشکی دست‌داشتۀشان به حال خود رها کرده‌است، بدین ترتیب، منافع‌شان را مختل می‌کند و دست‌مزدهای آن‌ها را نمی‌پردازد. از جمله برجسته‌ترین اهداف‌اش این است که مردم را تضعیف کند، آنان را به زیر سلطۀ اشغال و برنامه‌هایش درآورد و دارایی‌شان را تصرف کند. بنابرین آنان را از گزینۀ خطیری‌که قضیۀ فلسطین می‌طلبد – یعنی گزینۀ نصرت امت و ارتش‌هایش برای تأسیس خلافت و آزادسازی کُل این سرزمین مقدس – دور نگه می‌دارد.

بیانات و حرکات حکومت فلسطین حرکات رسمی است. آنان می‌کوشند مردم را گمراه کنند، توجهات از منشأ اختلافات دور نگهدارند و حقیقت وضع شرم‌آورشان را نزد اشغال می‌پوشاند. بگذارید کسانی‌که اشغال را شدیداً رد می‌کنند، بلند بگویند که تمام سرزمین فلسطین جزء سرزمین‌های اسلامی می‌باشد، که توسط یهودیان اشغال شده‌است و دولت یهود در آن‌جا هیچ مشروعیتی ندارد. هیچ اتاقی برای مذاکره یا واگذاری حتی یک وجب از سرزمین‌هایی مسلمانان وجود ندارد، ارتش‌های امت باید سریعاً برای ازادی کُل خاک فلسطین اقدام کنند و این را شعار خود قرار دهند:

﴿وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾ [بقره: ۱۹۱]

ترجمه: و از آن‌جا که شما را بیرون کردند، آن‌ها را بیرون کنید.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – سرزمین مقدس فلسطین

مترجم: محمد حارث پویا