(ترجمه)

مجلس قانون‌گذاری ایالتی صباح در تاریخ 6 آگست 2019م لایحه‌ای را برای اصلاح آئین‌نامه‌ی جرائم شرعی در سال 1995م با اضافه کردن تعاریف اسلام و اهل سنت والجماعت تصویب کرد. علاوه براین، شلاق‌زدن به عنوان یکی از مجازات‌ برای آموزه هر دکترین یا اجرای هرگونه مراسم یا اقدامی مرتبط با اسلام که خلاف شرع اسلامی یا هر فتوایی‌ست که در دولت اجرا می‌شود. وزیر قانون و امور محلی و بومی صباح، عیدی مختار، که این لایحه را ارائه کرد، گفت که از سال 2017 در صباح 25 آموزه‌ای منحرف وجود داشته است و از جمله آن‌ها ملا ابراهیم، حزب‌التحریر و شیعه که ریشه‌های افراطی دارند و می‌توانند به آغاز جنگ علیه حاکمان و دولت‌هایی‌که به آن اعتقاد ندارند یا فکر آن‌ها مطابق با آموزه‌های آن‌ها نیست، متوسل شوند. وی گفت: "آموزه‌های انحرافی؛ به‌ویژه موارد بسیار افراطی آن نه تنها تأثیر منفی بر امنیت و سلامت مسلمانان؛ بلکه بالای سایر اشخاص بدون در نظر گرفتن نژاد و دین نیز تأثیر می‌گذارد."

فتوا صباح صادر شده علیه حزب‌التحریر در تاریخ 07/09/2017، بیان می‌دارد که حزب‌التحریر، دولت، نمایندگان مجلس و علما را کافر خوانده است و برای قبول نمودن سیستم کفری باید علیه آن‌ها جنگ برپا شود. این فتوا یا به اصطلاح تهمت، توسط حزب‌التحریر در کتاب‌چه‌ی اعتراض مورخ 11/11/2017 پاسخ داده شده است که در تاریخ 11/11/1397 به وزارت مفتی تحویل داده شده است. بااین‌حال، تا امروز، بخش مذکور نتوانسته است به اعتراض پاسخ دهد و به خواست الله سبحانه و تعالی، به سوالات پاسخ نخواهند داد! فتوایی‌که صرفاً کپی/روبرداشت و چسپاندن فتوای سلنگور است که توسط شورای فتوا صباح و بدون هیچ‌گونه تایید (صحیح) صادر شده است! و هيچ‌گاه از حزب‌التحرير خواسته نشده است كه درباره‌ی افكار و آموزه‌هاي خود بحث و تبادل نظر كند. بااين‌وجود، افكار ما را متهم به تضاد و انحراف از آموزه‌هاي واقعي اسلام و برخلاف آموزه‌هاي اهل سنت والجماعت کرده‌اند. کجاست عدالت، نظم و انضباط شورای فتوا صباح در صدور فتوا، آن‌گونه که اسلام آموخته است! نه تنها این؛ بلکه تلاش حزب‌التحریر برای ملاقات با مفتی به منظور بحث و گفت‌وگوی دوستانه در مورد مسائل، بارها و بارها توسط مفتی تکذیب شد که وی خود را از ملاقات با ما امتناع کرد. بدتر این‌که، در آخرین تلاش هیئت حزب‌التحریر برای دیدار با مفتی در دفتر خود برای بحث و ارائه‌ی کتاب‌چه اعتراض، این هیئت توسط خود مفتی اخراج شد، قبل از آن‌که حتی فرصتی برای سلام دادن بدهند!

دقیقاً همان‌گونه که شورای فتوا صباح قبل از صدور فتوایی هیچ‌گونه اثبات (تبیین) را انجام نداده، همین موضوع به وزیر قانون و امور بومی و محلی نیز می‌رود! چطور جرائت می‌کند که یک نماینده‌ی ایالتی چنین سخنان سخیف و بدون هیچ‌گونه تأییدی را بیان کند و با کمال تعجب، او به اتفاق آراء توسط دیگر نمایندگان مجلس حمایت شود!؟ عقل و هوش آن‌ها در تأیید یک واقعیت قبل از اتخاذ هر تصمیمی کجاست؟ حزب‌التحریر نه تنها متهم به انحراف شده بود؛ بلکه به داشتن افکار افراطی که می‌تواند به راه انداختن جنگ علیه حاکمان و دولت‌هایی‌که به آن‌ها اعتقاد ندارد یا فکر آن‌ها مطابق با آموزه‌های حزب‌التحریر نیست؛ نیز تهمت شده است. از این گذشته، چنین تهمت بسته‌اند که گویا حزب‌التحریر تهدیدی برای امنیت مردم است! سبحان الله! ما می‌خواهیم از تمام نمایندگان صباح سؤال کنیم و آن‌ها را به چالش بکشیم تا ثابت کنند که در کجای انتشارات یا سخنان‌مان چنین چیزی را گفتیم؟! حزب‌التحریر در جهان علیه چه تعداد حاکم و حکومت جنگ را برپا کرده است؟! خون چه کسی را ریخته‌ایم؟ امنیت چه کسی را تهدید کرده‌ایم؟ چه کسی را کشته و یا زخمی کرده‌ایم؟ اموال چه کسی را ربوده‌ایم؟ اموال چه کسی را مصادره کرده‌ایم؟ خانه چه کسی را سرقت کرده‌ایم؟ کدام امکانات عمومی را تخریب کرده‌ایم؟! ای نمایندگان مجلس صباح! چه کسی سرمایه صباحان و منابع طبیعی دولت را غارت کرده است و در نتیجه مردم صباح در فقر زندگی می‌کنند؟ لطفاً خودتان را در آیینه نگاه کنید!

این‌ها نمایندگان مردم هستند که قرار است صدا و منافع مردم را به مجلس بیاورند؛ اما آن‌چه در عوض انجام می‌دهند تهمت‌زدن به حزب‌التحریر در جلسه‌های‌شان است. ای نمایندگان مجلس صباح! چه کسی در میان افرادی است که شما نماینده آن‌ها هستید، و از شما خواسته است که حزب‌التحریر را تهمت بزنید؟ چه کسانی در بین افرادی هستند که شما نماینده آن‌ها هستید، به دلیل دعوت حزب‌التحریر مورد تهدید قرار گرفته و امنیت آن‌ها در معرض خطر است؟ که شما نیاز به اصلاح قانون مربوط دارید. در واقع، مردم درباره‌ی حزب‌التحریر می‌دانند و مردم می‌دانند که حزب‌التحریر یک حزب سیاسی است که به شکل فکری و سیاسی فعالیت می‌کند. حزب‌التحریر هرگز و هرگز درگیر خشونت نمی‌شود؛ چه رسد به این‌که علیه مسلمانان جنگ را برپا کند! مردم می‌دانند که حزب‌التحریر هر نوع تروریسم را رد می‌کند؛ اما به نوبه‌ی خود حزب‌التحریر توسط حاکمان "ترسانیده" می‌شود که اعضای آن دست‌گیر شده، زندانی و شکنجه می‌شوند و بسیاری از آن‌ها به طرز وحشیانه‌ای کشته می‌شوند! مردم می‌دانند که حزب‌التحریر در تلاش است تا افکار مردم را بالا ببرد و آن‌ها را متحد سازد.  حزب‌التحریر در تلاش است تا با استقرار دوباره‌ی خلافت، مسلمانان را در سراسر جهان از استعمار، قتل عام و استبداد حاکمان نجات دهد. مردم می‌دانند که نمایندگان آن‌ها وقتی امت توسط دشمنان آن مورد حمله قرار گرفته و کشته می‌شوند سکوت می‌کنند. مردم می‌دانند هنگامی که فلسطین توسط نیروهای یهودی مورد حمله قرار می‌گیرند، نمایندگان آن‌ها مشغول جست‌وجوی ثروت دنیوی هستند. مردم می‌دانند که وقتی مسلمانان روهینگیا توسط ارتش‌های بودایی کشته می‌شوند، نمایندگان آن‌ها مشغول فساد و رسوائی‌های مختلف هستند. مردم می‌دانند که وقتی مسلمانان کشمیر توسط نیروهای دولت هندو مورد حمله قرار می‌گیرند، نمایندگان آن‌ها مشغول کار برای دفاتر و صفوف هستند. در واقع ، مردم می‌دانند نمایندگان آن‌ها چه کسانی هستند و مردم می‌دانند که حزب‌التحریر کیست و مردم می‌توانند بین الماس و شیشه تفاوت قائل شوند!

تهمت‌ها و اتهاماتی که به طور خاص توسط وزیر قانون و امور بومیان صباح و به طور کلی قانون‌گذاران ایالتی صباح علیه حزب‌التحریر وارده شده‌اند و تکرار تهمت‌های شورای فتوا صباح و بدون هیچ‌گونه تایید، واقعاً بسیار جدی هستند. چه سخن و ملاحظه‌ی منزجرکننده‌ای که از دهان‌شان بیرون آمده است، گویا هیچ‌فرشته‌ای در کنارشان نیست؛ تاآن‌چه را که می‌گویند ضبط کند! چه جنجال و ادعای شجاعانه‌ای آن‌ها ساخته‌اند، گویی هیچ روز داوری و حشری وجود ندارد که آن‌ها خدا را ملاقات کنند! اگر فقط آن‌ها کمی شعور، کمی شرم، اندکی عزت و کمی ترس به الله سبحانه و تعالی می‌داشتند، آن‌ها چنین اتهام جدی و وحشی را علیه حزب‌التحریر مطرح نمی‌کردند!

تا کی نمایندگان مردم و آن مردان مذهبی هم‌چنان به دروغ‌گویی و فریب مردم در مورد حزب‌التحریر ادامه خواهند داد؟ تا چه زمانی نمایندگان مردم و آن مردان متدین به اتهام بستن ادامه خواهند داد؟ تا چه زمان نمایندگان مردم و آن مردان متدین خواهند فهمید که همه تهمت‌ها و ظلم (استبداد) که علیه حزب‌التحریر مرتکب شده‌اند؛ فقط در این دنیا به آن‌ها بازگردانده می‌شود و در آخرت، بدترین عذاب در انتظار آن‌هاست؟ کافی است؛ ای نمایندگان مردم و مردان مذهبی! فوراً تمام تهمت‌ها، دروغ‌ها و استبدادهای خود را علیه حزب‌التحریر متوقف کنید! شما با تهمت‌زدن به حزب‌التحریر در این دنیا چیزی به دست نخواهید آورد، چه رسد به آخرت. به توصیه‌های ما گوش فرا دهید، به طوری‌که وقتی به زودی به سوی الله سبحانه و تعالی  بازگشتید، هیچ بحثی با ما نخواهید کرد. توجه داشته باشید که دعوت حزب‌التحریر هرگز با این همه تهمت‌ها، آزار و اذیت، دست‌گیری و حبس که ما به آن روبرو هستیم توقف نخواهد کرد. آیا می‌دانید که مردمانی قبل از شما، که بسیار قوی‌تر و نیرومندتر از شما بود، مرتکب تهمت و استبداد بیشتری نسبت به حزب‌التحریر شده‌اند؛ اما با نصرت الله سبحانه و تعالی دعوت حزب‌التحریر با شکوه‌تر از پیش شده است. و مورد پذیرش مسلمانان در سراسر جهان است و حزب‌التحریر حتی روز به روز قوی‌تر می‌شود. از این‌رو، برای رفاه و آسایش شما در این دنیا و آخرت، از شما می‌خواهیم تا از خدا بترسید و دوباره به شما توصیه می‌کنیم که فوراً تمام تهمت‌ها، دروغ‌ها و استبدادهای خود را در برابر حزب‌التحریر متوقف کنید. ما به الله سبحانه و تعالی تسلیم می‌شویم و از او حمایت و محافظت طلب می‌کنیم.

عبدالحکیم عثمان سخن‌گوی حزب‌التحریر-مالیزیا

 مترجم: کریم خان

(ترجمه)

سوال:

 شیخ بزرگوار ما، الله سبحانه و تعالی در عمر شما برکت نهاده و شما را در حفظ خود داشته باشد! نزدم سوالی ایجاد شده و آن سوال این است که من در یک موسسه کار می‌کنم که یک مقداری از معاشاتم را کسر می‌کند تا در آینده همین کسر معاشم پرداخت گردد؛ ولی من می‌خواهم که بخشی از آن مبلغ را بگیرم؛ اما موسسه با پرداخت این پول به شرطی موافقه می‌نماید که فیصدی مشخصی را از آن مبلغی‌که حق من است برایم ندهد. سوالم این است که آیا برایم جائز است که فیصدی مشخصی برای موسسه در برابر تعجیل حصول این معاشم کم کنم؟ خالد ابو ولید

الله سبحانه و تعالی به شما برکت داده و عمر شما را طولانی گرداند!

جواب:

 وعلیکم السلام و رحمت الله و برکاته!

 از سوال‌تان طوری دانسته می‌شود که شما می‌خواهید بخشی از معاشات تقاعدی خود را که در عقد قرارداد تعیین شده، قبل از فرارسیدن میعاد آن بگیرید.

 فکر می‌کنم این موضوع را قبلاً در مسأله‌ای تعجیل پرداخت دین/قرض بیان کرده بودم؛ یعنی وقتی یک شخص، از شخص دیگری دین می‌خواهد و قرار است که دین را در میعاد مشخصی پرداخت کند؛ مثلا: بعد از دو سال، فرق نمی‌کند که این پرداخت به صورت اقساط باشد و یا بدون اقساط؛ در چنین مسأله‌ای دائن/قرض‌دهنده به مدیون/قرض‌دار پیش‌نهاد کند که تو دین خود را همین اکنون عجالتاً پرداخت کن و من مقداری از دین را برایت کم می‌کنم، این مسأله شباهت کاملی به سوال شما دارد. شما هم مبلغی در نزد موسسه دارید و این مبلغ را زمانی برایت پرداخت می‌کند که تقاعد کنید؛ مثلا: عمر شما به شصت سال برسد و این در حالی است که شما حالا چهل سال دارید و می‌خواهید که مقداری از همان پول بیست سال قبل از میعادش برایت داده شود.

موضوع تعجیل در پرداخت دین در مقابل کم کردن بخشی از دین؛ مثلاً: در عوض این‌که دائن بعداً 1000 دین خود را بگیرد، حالا به صورت تعجیل 900 بگیرد، این مسأله یک مسأله‌ای اختلافی است و ما این مسأله را به تاریخ 14 صفر1434هـ برابر به 27 دسمبر2012م پاسخ داده بودیم که بعضی از قسمت‌های آن پاسخ را که به این موضوع ارتباط مستقیم دارد بیان می‌کنیم: 

 (سوال شما طوری‌که در بیان مسأله‌ای تحت عنوان (کم کن و پرداخت کن) بیان نمودم؛ یعنی قسمتی از دین را که میعاد آن به تأخیر است کم کن! در مقابل این‌که دین‌ات حالا به صورت تعجیل پرداخت می‌گردد و این موضوع یک موضوع اختلافی است:

بعضی از علماء این عمل را جائز ندانسته و به دلائل ذیل استناد می‌کنند:

1-               روایتی‌که بیهقی در سنن کبری خود از مقداد ابن اسود روایت کرده که گفته است:

«أَسْلَفْتُ رَجُلاً مِائَةَ دِينَارٍ، ثُمَّ خَرَجَ سَهْمِي فِي بَعَثٍ بَعَثَهُ رَسُولُ اللهِ، فَقُلْتُ لَهُ: عَجِّلْ لِي تِسْعِينَ دِينَاراً وَأَحُطُّ عَشَرَةَ دَنَانِيرَ، فَقَالَ: نَعَمْ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللهِ، فَقَالَ: «أَكَلْتَ رِباً يَا مِقْدَادُ، وَأَطْعَمْتَهُ»

ترجمه: برای  یک شخص صد دینار به قرض دادم؛ سپس نوبتم رسیده و با یک لشکری که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرستاد نصیبم شد؛ بناءً برای آن مرد گفتم برایم نود دینار از همان صد دیناری‌که از تو طلب می‌باشم حالا پرداخت کن و در برابر آن تعجیل پرداخت ده دینار را برایت کم می‌کنم، مرد قبول کرد و این مسأله را به رسول الله صلی الله علیه و سلم گفت، اما رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: «آیا سود می‌خوری ای مقداد؟» ولی امام ابن قیم در کتاب اغاثة اللهفان گفت است در سند حدیث بیهقی ضعف وجود دارد.

2 – هم‌چنان این طبقه از علماء گفتند: سود جاهلیت طوری بود که قرض در طی میعادی داده می‌شد به شرط زیادت و همان زیادت در بدل زیادت وقت بود و الله سبحانه و تعالی آن را حرام قرار داد و فرمود:

«وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ»

ترجمه: اگر واقعاً شما توبه کردید، تنها سرمایه شما برای شما است.

 و این علماء گفتند که کنار رفتن از یک بخش دین در عوض تعجیل حصول آن حرام است؛ زیرا کم کردن بخشی از دین در عوض همین کمی و زیادت وقت قرار می‌گیرد.

و جمهور فقهاء اعم از حنفی، مالکی، شافعی و حنابله گفتند: چنین چیزی حرام است؛ ولی زید بن ثابت، ابن عمر و تعدادی از تابعین این موضوع را مکروه پنداشتند.

 و بعضی از علماء این مسأله را جائز دانسته و به دلائل ذیل استناد می‌نمایند:

از ابن عباس رضی الله عنهما رایت شده است که وقتی خواستند بنی نضیر را اخراج کنند، گفتند: ای رسول الله! تو ما را به بیرون شدن امر کردید؛ درحالی‌که ما از مردم طلب‌گار هستیم که تا اکنون قرض ما را پرداخت نکردند، رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود:

«ضَعُوا وَتَعَجَّلُوا»

ترجمه: یعنی کم کنید و به صورت تعجیل دیون خود را از مردم بگیرید.

 این حدیث را در مستدرک خود روایت نموده و گفته است این حدیث، حدیث صحیح الاسناد است که صحیحین آن را تخریج ننموده است.

هم‌چنان باید دانست که ذهبی در تلخیص‌اش گفته است: «زنجی ضعیف است و عبدالعزیز ثقه نیست.» و ابن قیم در احکام اهل ذمه گفته است: «اسناد این حدیث حسن است در روایت این حدیث مسلم ابن زنجی است و حدیث این شخص کم‌تر از حسن نیست.»

این فرمودۀ عبدالله بن عباس رضی الله عنهما است که گفته است:

«إنما الربا أَخِّرْ لي وأنا أزيدك وليس "عَجِّلْ لي وأنا أضع عنك»

یعنی گفتۀ ابن عباس این است که زمانی سود گفته می‌شود که شخص بگوید برایم مهلت بده و من برایت اضافه می‌پردازم؛ نه این‌که بگوید در پرداخت دین تعجیل کن! من برایت کم می‌کنم.

 هم‌چنان جواز این مسأله از ابن عباس، نخعی، حسن و ابن سیرین روایت شده و این روایتی است که از امام احمد روایت شده است؛ اما این روایت در نزد علماء شافعی توجیه گردیده و جواز این مسأله چیزی است که شیخ الاسلام ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم اختیار نموده است؛ هم‌چنان ابن عابدین از فقهاء حنفی این مسأله را در حاشیۀ درالمختار نیز جائز دانسته است.

 اما ما نمی‌خواهیم که این مسأله را به عنوان یک نظر تبنی کنیم، هرکسی‌که می‌خواهد به نظر هریک از فقهاء که آن را قناعت می‌دهد، عمل کند.

طوری‌که شما دانستید ما نمی‌خواهیم که در این مسأله تبنی داشته باشیم؛ بناءً شما می‌توانید نظر هر مجتهدی‌که به حق نزدیک‌تر است پیروی کنید و هر دو نظری‌که در فوق تذکر داده شد واضح است. نظر اول به این دیدگاه است که گرفتن حق‌تان با کم کردن قسمتی از آن در عوض تعجیل وقت جائز نبوده، سود است؛ ولی دیدگاه دوم می‌گوید گرفتن حق به صورت تعجیل در برابر کم کردن قسمتی از حق جائز است و طوری‌که بیان کردیم ما نمی‌خواهیم در این مسأله کدام نظری را تبنی کنیم.

در اخیر از الله سبحانه و تعالی می‌خواهم که سینه‌ات را به خیر و اصابت به حق باز کند.

برادرتان عطاء ابن خلیل ابو رشته

8 ذوالقعدة 1440هـ.ق

11جولای 2019م

مترجم: مصطفی اسلام

(ترجمه)

عَنْ أبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَال: قُلْتُ يا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّي اللهَ عَلَيهِ وَسَلَّم! أيُّ الْإِسْلَامِ أفْضَلُ؟ قال:

«مَنْ سَلِمَ المُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ» (متفق عليه)

ترجمه: از ابو موسی رضی الله عنه روايت است که گفت: گفتم: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم! کدام مسلمان بهتر است؟ فرمود: آن که مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند.

تشریح حدیث

در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده: اسلام و مسلمانی کسی بهتر است که مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند؛ زیرا زبان با تهمت، غیبت، دشنام دادن و از بین بردن حرمت اذیت می‌رساند، پس کسی‌که زبانش محفوظ از اذیت مردم نباشد خسارت بزرگی را متحمل می‌شود که بهتر آن عبارت از بهترین اسلام را داشتن است، و گاهی در مقابل این خسارت جایزه‌ی بزرگی را نصیب می‌شود که آن رفتن بصورت واژگون به سوی دوزخ می‌باشد؛ چنان چه رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«وَهَلْ يَكُبُّ النَّاسَ فِي النَّارِ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ، إِلاَّ حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ» (رواه الترمذی)

ترجمه: آيا مردم را بر بينی شان به دوزخ می‌اندازد، به جز نتيجه زبان‌های‌شان؟

پس مبارک باد بر کسی‌که زبان خود را برکلام‌ که الله سبحانه وتعالی از آن راضی می‌گردد، آراسته سازد؛ طوری‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «کسی‌که ایمان به الله سبحانه وتعالی و روز آخرت دارد، باید سخن نیکو گوید یا این که خاموش بنشیند.» هم‌چنان دست اشاره به سوی فعل می‌نماید، چنان‌چه در سخن اذیت رساندن وجود دارد در فعل نیز اذیت موجود می‌باشد، بناً بر یک مسلمان ضرور است که از اذیت زبان و هرآن فعلی‌که سبب اذیت مسلمانان می‌گردد، اجتناب نماید؛ مادامی‌که عقیده‌ی اسلامی قانون و مرجع یک مسلمان بوده، سخن و عملش باهم یکسان باشد.

پس مسلمان باید هوا و خواهشات نفس خود را تابع آن چه رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده است نماید، لیکن حال کسی‌که افعال و اقوالش تابع شریعت نباشد، چگونه خواهد بود؟ هم‌چنان حال کسانی‌که شب و روزشان در قتل، کشتار و ظلم بالای مسلمانان سپری می‌شود چه خواهد بود؟

خلاصه‌ی حدیث

مسلمان واقعی کسی است که از هوی و هوس و خواهشات نفسانی اجتناب نماید و از دست و زبانش کسی را اذیت نرساند. بدین اساس کسی‌که عملش مطابق و موافق با عقیده‌اش باشد، او یک شخصیت اسلامی خوانده می‌شود.

(ترجمه)

عمران‌خان به عوض بسیج‌سازی فوری ارتش تا به دندان‌مسلح پاکستان، برای جلو‌گیری از ظلم روز‌افزون مودی‌خائن صرف حالتی دفاعیِ انتظار و نگاه‌کردن را در قضیۀ کشمیر‌آزاد گرفته است. به تاریخ 14 آگست 2019م عمران‌خان گفت: «برای دور‌سازی و تغییر تمرکز‌ جهان از کشمیر‌اشغال شده، هندو‌ها می‌خواهند تا در این کشور اقدام‌مسلحانه کنند. رسول الله صلی الله علیه‌و‌سلم می‌فرماید:

«وَمَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللهِ وَاليَومِ الآخِرِ، فَلْيَقُلْ خَيْراً أَوْ لِيَصْمُتْ» (بخاری و مسلم)

ترجمه: کسی‌که به الله و روز‌آخرت ایمان دارد، باید سخن‌نیک گوید و یا این که ساکت بماند.

در حقیقت حالت‌دفاعی و خود‌داری از حمله در مقابل ظالم؛ صرف زمینۀ ظلم بیش‌تر را فراهم می‌سازد؛ نه چیز دیگر را. در زمانی‌که مودی فعالانه تسلط‌اش را بر کشمیر‌اشغال شده با ریختاندن خون‌مردم و بی‌حرمتی به مقدسات آن‌ها تحکیم و تقویت می‌بخشد، از سوی هم موقف‌دفاعی عمران‌خان به ساده‌گی مودی را فرصت می‌دهد تا برای حملۀ مدبرانه بالای پاکستان، زمان خریده و خود را قوت ببخشد. در واقع حالا وقت آن است تا جواب دندان‌شکنی از طرف شیران شجاع ارتش‌مسلح پاکستان برای مودی داده شود تا صبر، برده‌باری و مقاومت مردم را در کشمیر‌اشغال شده تقویت بخشیده؛ نهایتاً منجر به بیرون‌رفتن ارتش هندوی‌بزدل گردد.

ای مسلمانان پاکستان! در حقیقت حالت‌دفاعی و خود‌داری از حمله، پالیسیِ رژیم بجوا‌‌-عمران است که باعث پیش‌روی مودی خائن در خاک کشمیراشغال شده گردیده است. این رژیم قبل از برگزاری انتخابات دولت هندو از مودی درخواست گفت‌وگو نمود؛ در مقابل جنایات‌مکرر " لاین آف کنترل"  بعد از انتخابات از هر اقدامی خود‌داری کرد؛ با نغمه‌سرایانی پیوست که صرف وظیفۀ آن‌ها تقبیح نمودن و عمل‌تروریستی قلمداد نمودن است؛ با تقاضا‌هایش در صفی قرار گرفت که پایداری حمایت‌مالی را به قحطی دچار ساخت و حالا این رژیم با ارتش‌اش هیچ جوابی بر ظلم‌جاریِ مودی نمی‌دهد و حالت خود را مانند یک بُت به امید ظلم بیش‌تر حفظ‌کرده است. یقیناً که حالت‌دفاعی و عدم اقدام بر حمله تنها دشمن را قوی‌تر می‌سازد.

ای شیران اردوی‌مسلح پاکستان! الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ﴾ بقره:191[

ترجمه: و آن‌ها را (بت‌پرستانی‌که از هیچ‌گونه جنایتی ابا ندارند) هر کجا یافتید، به قتل برسانید و از آن جا که شما را بیرون ساختند (مکه‌) آن‌ها را بیرون کنید و فتنه (و بت‌پرستی) از کشتار هم بد‌تر است.

این را بدانید که شما کاملاً قادر‌هستید تا نیرو‌های مودی را از کشمیر‌اشغال شده بیرون کنید؛ قبل از این که مودی با تمام قدرت به پا‌خیزد و فتنۀ بزرگی بر پاکند. پالیسیِ خود‌داری و تأخیر‌جنگ دیگر بس است؛ روز‌عمل فرا رسیده باشد. چنین رهبریِ که از پیش‌روی دشمن در برابر استعمار‌گران گریه کند، دیگر بس است؛ وقتی‌که استعمار‌گران در دشمنی با اسلام و مسلمین پیشتاز و با هندوی‌مشرک هم‌پیمان اند. حالا وقت آن فرا‌رسیده است تا حزب‌التحریر را برای احیای دوبارۀ خلافت بر منهج‌نبوت نصرت دهید تا این که در جنگ‌ها توسط خلیفۀ‌راشد رهبری گردید و با خون، آتش و ارادۀ‌فولادین خویش کسب پیروزی‌کنید. ضمناً دعای مؤمنین را نصیب و مقام اعلی در میان پیامبران، صدیقین و شهدأ در جنت‌الفردوس را نصیب شوید. الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ﴾ آل عمران:160[

ترجمه: اگر الله شما را یاری‌کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد و اگر دست از یاریِ شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری‌کند؟ و مؤمنان تنها بر الله باید توکل‌کنند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایۀ پاکستان

مترجم: عبدالله‌"صالحی"