(ترجمه)

واضح است که رهبری نظامی و سیاسی پاکستان به دلیل وضعیت مرزهای غربی‌اش با افغانستان در دوراهی گیر افتاده است و غرب علت بحران امنیتی را به دست کشیدن پاکستان از دیدگاه استراتژیک امریکا در منطقه نسبت داده است. آن‌ها مرتکب اشتباه شده اند؛ زیرا ارزش واقعی مسلمانان را قدر ندانسته اند و به کارآمدی احکام اسلام در مقابله با بحران‌ها پی نبرده‌اند که بدون آن، پاکستان و افغانستان در خطر خواهند بود.

چشم‌انداز استراتیژیک:

امریکا و هند یک مشارکت امنیتی را به هدف تبدیل شدن هند به یک مرکز صنعتی اعلام کردند و در مقابل، امریکا پاکستان را تشویق کرد تا در عملیات داخلی برای مبارزه با اسلام شرکت کند. دیدگاه هند یک دیدگاه هندی نیست، بلکه یک دیدگاه امریکایی است و سیاست پاکستان در منطقه تحت دستورات امریکا است. مشرف در این ادعایش که «چشم‌انداز استراتیژیک برای منطقۀ افغانستان و پاکستان باید جهانی باشد و لازم است تا از چشم‌انداز قدرت‌های خارجی جدا نگردد» به اشتباه بود؛ زیرا وابستگی پاکستان به غرب در ازای "توسعه" همان چیزی است که نفوذ استراتیژیک و اقتصاد پاکستان را از بین برده است و همین امر باعث شده که جغرافیای سیاسی منطقۀ مرزی افغانستان و پاکستان با رقابت قدرت‌های بزرگ و نفوذ آن‌ها در منطقه در نوسان باشد. ابتدا بین روسیه و انگلیس، سپس بین اتحاد جماهیر شوروی و امریکا و سپس تحت استعمار سیاسی امریکا قرار گرفت که برای کشورهای اسلامی به پیش میبرد.

پاکستان در برابر جنگجویان پشتون:

پس از اشغال افغانستان، امریکا به پاکستان دستور داد تا از جنگ پشتون‌ها در مناطق قبایلی در افغانستان جلوگیری کند و از حمایت طالبان علیه امریکا دست بردارد. هم‌چنین دستور داد تا مبارزه علیه گروه‌های جنگی در هند را آغاز نماید که درگیری بین قبایل پشتون و پاکستان نتیجه‌ی آن بود و ارتش پاکستان مجبور گردید تا به مناطق قبایلی انتقال کند و اردوگاه‌هایی در آنجا تأسیس نماید و به عنوان پاسخ مستقیم به آن، جنبش طالبان پاکستان به رهبری بیت الله محسود در سال 2007 میلادی شکل گرفت.

جنگ بین ارتش پاکستان و جنگجویان پشتون باعث تخریب ساختار اجتماعی و استبدادی در منطقه‌ی قبایلی شد و قبایل و رهبران آن‌ها تحت فشار قرار گرفتند تا یکی از طرفین درگیری را انتخاب کنند؛ یا پاکستان یا جنگجویان. درگیری‌ها ترتیبات امنیتی منطقه را خراب کرد. در گذشته سیاست پاکستان برای حفظ امنیت در مرزهای غربی این بود که به قبایل سرحدی اجازه می‌داد تا از خط دیورند عبور کنند، سلاح حمل کنند و از آن به عنوان نیروهای امنیتی مرزی با پشتیبانی استخباراتی و لوژستیکی استفاده کنند؛ اما پس از تخریب آن ساختار امنیتی، اختلافی بین پاکستان و جنگجویان پشتون بر سر ساختار جدید امنیتی به وجود آمد که منجر به درگیری بین دو طرف شد.

سیاست‌های مربوط به مناطق قبیله‌ای و کمربند قبیله‌ای:

هدف ارتش پاکستان حفظ حضور دائمی در مناطق قبایلی است. امریکا به پاکستان دستور داده بود تا تحریک طالبان افغانستان و دولت آن را مدیریت کند و برای اجرای این دستور، پاکستان حضور فعال‌تر در مناطق قبایلی را از طریق اردوگاه‌ها و نیروهای امنیتی قوی ضروری می‌داند. حاکمان پاکستان به مناطق قبیله‌ای و مشکل افغانستان به عنوان فرصتی برای جلب رضایت موقف بین المللی نگاه می‌کنند و عملیات‌ها و مبارزات ضد نظامی را فرصتی برای کسب دستاوردهای ژئوپلیتیکی از امریکا و غرب می‌بینند.

در دهۀ هفتاد و هشتاد، تشکیلات نظامی پاکستان به شدت نگران توان دفاعی هند، به ویژه پس از شکست در سال 1971 میلادی و آزمایش هسته‌ای هند در ماه می 1974 میلادی بود و این نگرانی به افغانستان نیز کشیده شد. بنابراین، یکی از اهداف رهبری نظامی پاکستانی‌ها، نگهداشتن نفوذ هند در خارج از افغانستان و بهره‌برداری از افغانستان به عنوان یک زمینه استراتیژیک بود. بنابراین، برای ما روشن می‌شود که رهبری نظامی پاکستان چگونه دیدگاه غربی را در حل بحران سیاسی اتخاذ کرده است.

یک دولت غیر مشروع سکولار نمی‌تواند حمایت مسلمانان را جلب کند:

ماهیت و مشروعیت نظام در پاکستان بحث‌های گسترده‌ای را در پاکستان به خود اختصاص داده که در مرکزیت آن این است که آیا پاکستان باید یک دولت سکولار باشد یا اسلامی. مخالفت قبایل پشتون از اتحاد پاکستان با امریکا و سیاست خارجی مغرضانه‌ی آن بر اساس میلان به قدرت‌های غربی منجر به درگیری بین پاکستان و قبایل شد. گروه‌های جنگی پشتون به عنوان یک مخالف فعال علیه سیاست خارجی پاکستان ایستادند. انحصار کامل (به دست گیری کامل قدرت) پاکستان برای زورگویی و تقاضای آن مبنی بر پذیرش این انحصار از سوی قبایل، با سیاست پنجاه ساله‌ی اعطای خودمختاری قبایل، حق حمل اسلحه و تامین امنیت اراضی آن‌ها در تضاد بوده و قبایل؛ این تغییر ناگهانی را در موقف پاکستان، نتیجه‌ی مداخلات بیگانگان دانستند –حقیقت هم همین بود.

در جریان جنگ با اسلام، به تشویق امریکا، تمام نظام پاکستان بازسازی شد، چنانکه نهادهای مبارزه با تروریسم مانند محاکم مبارزه با تروریسم، سازمان ملی مبارزه با تروریسم ایجاد گردید، در باورهای نظامی نزد ارتش تغییر پدیدار شد، تغییراتی در مدارس دینی و برنامه‌های درسی آموزشی ایجاد شد، واحدهای پولیس ویژه تأسیس گردید و محاکم نظامی و برنامه‌ی اقدام ملی ساخته شد تا پاکستان به کشوری تبدیل شود که بسیاری در مناطق قبیله‌ای آن را کشوری نامشروع و سرکوبگر بدانند.

ظهور جنبش محافظه‌کار پشتون، خشم قبایل پشتون را به سمت فعالیت‌های سیاسی غیرمادی برای ابراز نارضایتی شان از سیاست‌های ارتش در منطقه سوق داد و از این رو، تقاضای پاکستان برای داشتن یک اقتدار در منطقه به عنوان تقاضا برای یک دولت نامشروع تلقی شد که نفوذ و کنترل خود را بر مناطق قبیله‌ای گسترش می‌دهد تا آن را وادار به تسلیم کند. اقوام پشتون به اسلام محبت داشته و جهاد را دوست دارند. از این رو پاکستان را یک دولت سکولار و غیراسلامی متحد با امریکا، دشمن اسلام و مسلمانان می‌دانند و به همین دلیل است که افراد مسلح، حاضر به تسلیم شدن در برابر آن نشدند.

واقعیت طالبان افغانستان:

طالبان افغانستان از طالبان پاکستانی حمایت واقعی نمی‌کنند، اما از هدف قرار دادن پایگاه‌های شان در افغانستان خودداری می‌نمایند. از نظر ایشان، اگر پاکستان با امریکا در سرکوب جنگ‌جویان در مناطق مرزی موفق نشد، در چنین تلاشی نیز موفق نخواهد گردید. چون طالبان افغانستان توانایی انجام عملیات نظامی گسترده علیه گروه‌های مسلح در مناطق مرزی را ندارند، زیرا معتقد اند که در صورت اقدام علیه برادران مجاهدشان، مشروعیت جهادی شان را خدشه‌دار می‌کند و در صورت حمله به پایگاه‌های طالبان پاکستانی در افغانستان، اعضای آن اعتماد خود را نسبت به آن از دست خواهند داد.

دولت افغانستان تحت حاکمیت طالبان در معرض موجی از بمب‌گذاری‌ها قرار گرفته که گروه داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفته است. بنابراین، بیم آن می‌رود که هرگونه عملیات علیه طالبان پاکستانی ممکن است در واقع عناصر آن را تشویق کند تا به گروه داعش بپیوندند یا آنان را وادار کند که سلاح‌های شان را به سوی نظام در کابل بچرخانند. بنابراین، اگر با آن‌ها حکیمانه تعامل نشود، به نظرشان، خطر ستیزه‌جویی در شرق افغانستان می‌تواند به جبهه‌ای علیه آن تبدیل شود.

طالبان افغانستان می‌خواهند مرزهای پاکستان و افغانستان را زیر کنترل بگیرند، اما حضور طالبان پاکستانی در مناطق مرزی و عملیات نظامی که ارتش پاکستان در آنجا انجام می‌دهد، هدف طالبان افغانستان را از تبدیل خط دیورند به یک مرز نرم دشوارتر می‌سازد. به همین دلیل است که می‌خواهند به پاکستان کمک کنند تا تهدید طالبان پاکستان را بدون آسیب رساندن به آن کاهش دهد و آن‌ها معتقدند که بهترین راه برای انجام این کار تسهیل مذاکرات بین نظام پاکستان و طالبان پاکستانی است. پیش از این تلاش کرده‌اند در بین آن‌ها میانجی‌گری کنند؛ اما نتیجه‌ی قابل توجهی نداشته اند.

راه‌‌حل اسلام:

جنگ و کشتار میان مسلمانان گناه بزرگی است و الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَن یقْتُلْ مُؤْمِناً مُّتَعَمِّداً فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِیهَا وَغَضِبَ اللهُ عَلَیهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِیماً﴾ [نساء: 93]

ترجمه: و كس‌كه مؤمنی را از روی عمد بكشد (و از ایمان او باخبر بوده و تجاوزكارانه او را به قتل برساند و چنین قتلی را حلال بداند، كافر بشمار می‌آید و) كیفر او دوزخ است و جاودانه در آنجا می‌ماند و الله بر او خشم می‌گیرد و او را از رحمت خود محروم می‌سازد و عذاب عظیمی برای وی تهیه می‌بیند.‏

رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَیفَیهِمَا فَالْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ فِی النَّارِ» قیل یا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا الْقَاتِلُ فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ؟ فأجابهم: «إِنَّهُ كَانَ حَرِیصاً عَلَى قَتْلِ صَاحِبِهِ.»

ترجمه: هرگاه دو مسلمان با شمشیرهای شان در برابر همدیگر قرار گیرند، قاتل و مقتول در آتش (دوزخ) هستند. گفته شد که ای رسول الله صلی الله علیه وسلم! این (جزای) قاتل است، چرا جزای مقتول هم این است؟ گفت: او نیز برای کشتن طرف مقابلش کوشا بود. 

تنها خلافت راشده بر منهج نبوت است که امنیت و رفاه را در مرزهای غرب پاکستان تضمین می‌کند و خط دیورند را از بین می‌برد، قبایل مرزی را مدیریت سیاسی می‌کند و آن‌ها را در یک واحد اداری گرد هم می‌آورد؛ زیرا مسلمانان دو طرف مرز دیورند با هم برادرند و جزء جدایی ناپذیر از امت اسلامی می‌باشند و تجزیه‌ی امورشان با مرزهای ساختگی جواز ندارد.

خلافت راشده؛ مبارزان قبیله‌ای و ارتش را باهم به عنوان یک نیروی مؤثر علیه کفار بسیج خواهد کرد و پاکستان، افغانستان و آسیای میانه را در یک دولت متحد نموده و منابع آن‌ها را برای انفاق در رعایای تمام دولت متحد خواهد ساخت و این کار رونق اقتصادی را به همراه خواهد داشت و فقر افسارگسیخته‌ی آنجا را از بین می‌برد.

بنابراین، بر ارتش پاکستان لازم است تا برای اقامۀ خلافت راشده بر منهج نبوت جهت نجات پاکستان و افغانستان از این درگیری ویرانگر به حزب التحریر نصرت دهد.

منبع: جریده الرایه، شماره ۴۵۵

نویسنده: انجنیر معز–ولایه پاكستان

مترجم: احمد صادق امین

(ترجمه)

غرب کافر دریافته است که سرنگونی سیاسی مسلمانان به نمایندگی دولت خلافت و تجزیۀ کشورشان تا زمانی‌که هؤیت اسلامی خودرا و احکام شریعت الهی را ترک ننمایند، محقق نخواهد شد. بنا براین، آن‌ها سخت کوشیدند تا اذهان آن‌ها را اشغال و تصرف نمایند و آن‌هارا بردۀ خود سازند. غرب تلاش می‌نماید تا با به فساد کشاندن زنان و ازهم پاشیدن خانواده ضربۀ نهایی را وارد کند و بدین ترتیب جامعۀ آن‌هارا به جامعه‌ای منحط و تحت سلطۀ فساد و انحراف تبدیل نماید.

آن‌چه ما امروز می‌بینیم از دعوت به جنسیت‌گرایی و معانی متعدد آن، و پلان‌های بزرگی که جوامع را به طور عام و جوامع سرزمین‌های اسلامی را به طور خاص هدف قرار می‌دهد؛ این‌که تفاوت میان زن و مرد را به طور کلی از بین ببرند یا به عبارت دیگر، جنسیت را از بین ببرند، گویا هیچ زن و مردی وجود ندارد، و جوامع سرزمین‌های اسلامی را به عقب ماندگی فرهنگی جنسی متهم نمایند و از ظلم و ستم به زنان در آن کشورها صحبت نموده و جوامع را به آزادی انسان در انتخاب جنسیت بر اساس میل خودش نه آن‌گونه که الله سبحانه و تعالی وی را آفریده است، دعوت نمایند. این یک تحول خطرناک است که از دعوت برای هم‌جنس‌گرایی و انحراف، حمایت از طرح های هم‌جنس‌گرایی و تحکیم اصول CEDAW (کنوانسیون رفع تمامی انواع تبعیض علیه زنان) پیشی گرفته است.

غرب کافر برای تطبیق نقشه‌های بدخواهانه خویش در کشورهای اسلامی مزدورانی را به خدمت گرفته است. بنابراین، جای تعجب نیست که ریاست جمهوری یک پیش‌نویس قانون را برای مقام عالی جهت توان‌مندسازی زنان ارسال نمود که شامل خطرات زیادی بود که برخی از آن‌ها توسط معاون اسبق، "عمار توهم" توضیح داده شده است. وی اظهار داشت: «برخی از مواد کمیسیون عالی توان‌مندسازی حقوق زنان با احکام عقلی و عقل سلیم و موازین اسلامی مغایرت دارد و موجب ظلم به خود زن می‌گردد.» وی افزود: قانون جنسیت به فرد این امکان را می‌دهد که در روز به عنوان یک مرد و در شب به عنوان یک زن عمل کند و تغییر جنسیت را برای اهداف وحشیانۀ حیوانی مجاز می‌سازد. به این معنی که تصویب این قانون جامعه را به سمت هرج و مرج اخلاقی سوق داده که در آن عمل هم‌جنس‌گرایی و سایر اشکال انحراف جنسی گسترش خواهد یافت.

شبکه‌های ماهواره‌ای سخنان "عمار الحکیم" رئیس جنبش الحکمه را به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان و دعوت وی برای گسترش فرهنگ جنسیتی/جندر گزارش دادند و وی مورد انتقاد قرار گرفت، که این امر دفتر مطبوعاتی وی را وادار نمود تا توضیح دهد که: «آن‌چه الحکیم با اولین بیان خود قصد داشت و راه را برای آن هم‌وار نمود، درک صحیح مفهوم جنسیت است(و در این‌جا منظور وی نقش اجتماعی مرد و زن باهم، در مسئولیت و ساختن جامعه است). بدون چشم‌پوشی از یکی از طرفین و بدون تجاوز به ماهیتی که الله سبحانه وتعالی برای هر یک از طرفین قرار داده است.»

مفهوم جنسیت که قرار است در سرزمین‌های اسلامی ترویج گردد، این است که نقش اجتماعی زن و مرد یک خلقت نیست؛ بلکه مفاهیمی است که مردم با آن آشنا هستند. نه زن به عنوان خانم خانه آفریده شده و نه مرد به عنوان قوام (سرپرست) و حتی رابطه جنسی همان چیزی است که مردم به آن عادت کرده‌اند. پس لزوماً بین زن و مرد فرق وجود ندارد؛ بلکه می‌تواند بین مرد و مرد یا زن و زن باشد یا حتی می‌تواند با حیوان برقرار گردد؛ زیرا انسان در چگونگی ارضای غریزۀ خود مختار است.

این دعوت دعوتی‌ست به هرج و مرج در اخلاق و در جامعه، مهم نیست که طرف‌داران آن چقدر تلاش می‌کنند آن را با کلمات نرمی مانند حقوق زنان، توقف خشونت علیه آن‌ها، یا حق تحصیل و کار آن‌ها بپوشانند.

ای مسلمانان: الله سبحانه وتعالی خلقت را آفرید و هرکس‌را برای آن‌چه آفریده است، سهل و آسان نموده و او به آن‌چه آفریده داناتر است، و نظام جامعی را در تمام عرصه‌های زندگی فرستاد تا مردم در آرامش و امنیت زندگی نمایند و اصلاح و انسجام در جامعه حاکم گردد. اسلام زمانی‌که زن را مادر و خانم خانه‌ قرار داد و شرافتی به وی داد که باید حفظ گردد، مقام و منزلت وی را بلند برد، پس او را در حالی که مادر، خواهر، همسر و دختر بود، گرامی داشت و برای مرد قوام داد که الله بعضی را بالای بعضی دیگر ترجیح داد. رسول الله صلی‌الله علیه وسلم می‌فرماید:

«وَالرَّجُلُ فِي أَهْلِهِ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ وَالْمَرْأَةُ فِي بَيْتِ زَوْجِهَا رَاعِيَةٌ وَهِيَ مَسْئُولَةٌ عَنْ رَعِيَّتِهَا»

ترجمه: و مرد در خانۀ خویش سرپرست بوده و مسئول زیردستان خویش است، و زن در خانه شوهرش سرپرست بوده و از مسئول زیر دستان خویش می‌باشد.

با این مفاهیم، آرامش در جامعه حاکم گردیده و مسلمانان زندگی شایسته‌ای داشتند.

امروز دشمنان اسلام و بشریت می‌خواهند این جوامع را متلاشی نموده و با تبلیغ فحاشی مسلمانان را به هلاکت برسانند تا بتوانند آن‌هارا تحت کنترل خود درآورند و ابلهان را در میان آن‌ها شکار نمایند تا بلندگوی این نقشۀ شوم باشند. الله سبحانه وتعالی به کسانی‌که فحاشی می‌نمایند، وعدۀ اشد عذاب داده است. او سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾ [نور: 19]

ترجمه: کسانی‌که می‌خواهند فحشارا در بین مؤمنان پخش نمایند، برای ایشان عذاب دردناک در دنیا و آخرت است، و الله می‌داند و شما نمی‌دانید.

رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله وسلم این بلا را دعوت به سوی دروازه‌های جهنم توصیف نمود و در آن‌جا به روایت حذیفه بن الیمان رضی‌الله عنه فرمود:

«...قُلتُ: فَهلْ بَعْدَ ذلكَ الخَيْرِ مِن شَرٍّ؟ قالَ: نَعَمْ، دُعاةٌ على أبْوابِ جَهَنَّمَ، مَن أجابَهُمْ إلَيْها قَذَفُوهُ فِيها، قُلتُ: يا رَسولَ اللهِ صِفْهُمْ لَنا، قالَ: هُمْ مِن جِلْدَتِنا، ويَتَكَلَّمُونَ بأَلْسِنَتِنا»

ترجمه: گفتم: آیا بعد از آن خیر، شری وجود خواهد داشت؟ فرمود: بلی؛ عده‌ای هستند که دیگران را به دروازه‌های جهنم دعوت می‌کنند و هرکس دعوت آنان‌را بپذیرد، در آن افگنده می‌شود. گفتم: ای رسول الله آن مردم را برای ما توصیف کن.  گفت: آن‌ها از ما خواهند بود و به زبان ما صحبت خواهند کرد.

ای مسلمانان! کافر دندان‌های نیش‌دار خودرا نشان داد و از دهان‌شان کینه ظاهر گردیده است و آن‌چه در سینه‌های‌شان نهفته بزرگ‌تر است، با اسلام و مفاهیم آن اعلان جنگ نموده‌اند، مقدسات امت را ناچیز شمرده‌اند و ثوابت آن‌را زیر سؤال برده‌اند و سرانجام به خانواده‌های مسلمانان نفوذ کرده‌اند تا آنان را برچینند. وظیفۀ ما این است که از دین و موجودیت خود به عنوان امت دفاع نماییم و با تلاش در جهت زدودن نظام‌های کفر و مزدوران آن سبک زندگی اسلامی را با تأسیس خلافت به منهج نبوت از سر بگیریم. این تنها زمانی امکان پذیر است که به قضیۀ سرنوشت‌ساز تبدیل گردد، پس یا زندگی با عزت یا مرگ با عزت و وقار.

﴿فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴾ [غافر: 44]

ترجمه: شما به خاطر خواهید داشت، چیزی را که برای تان بیان می‌کنم، و من امورم را به الله می‌سپارم، بدون شک الله به بنده‌های خویش بینا است.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه عراق

12 محرم 1445هـ.ق.

یک‌شنبه 30 جولای 2023م.

مترجم: عبدالرحمن "قاطع"

(ترجمه)

خبر:

ایلی کوهن، وزیر امور خارجه رژیم یهود، روز دوشنبه در یک مصاحبه مطبوعاتی درباره پیشرفت در تماس‌های آمریکا و عربستان سعودی برای بستن  یک توافق امنیتی که شامل عادی‌سازی روابط با این رژیم است، صحبت کرد.

مقاله‌ توماس فریدمن، روزنامه‌نگار نیویورک تایمز که پنج‌شنبه گذشته منتشر شد، فاش کرد که جوبایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در حال بررسی پیشبرد توافقنامه امنیتی با ولیعهد سعودی است که شامل عادی‌سازی روابط بین کیان یهود و عربستان سعودی است. فریدمن اظهار داشت؛ با وجود این‌که بایدن به ارائه چنین توافقنامه‌ای پرداخته است، انجام آن مشروط به تنازلاتی در قبال فلسطینی‌ها خواهد بود و امکان راه‌حل دو کشوری روی میز باقی می‌ماند. (منبع: روسیه امروز، با اندک تصرف).

تبصره:

دولت‌‌های موجود در سرزمین‌های ما نقشی را ایفا می‌کنند که توسط غرب کافر و در رأس آن آمریکا ترسیم شده است. آن‌ها در سیاست‌های خارجی و داخلی خود بر اساس برنامه‌هایی که برای‌شان تهیه شده عمل می‌کنند و هم‌چنان بازیچه دست استعمارگران هستند.

بنابراین، هر پیشنهادی که به او ارائه شود، فقط در خدمت منافع آمریکا در سرزمین‌های ما و تثبیت کیان یهود به عنوان یک منفعت امریکایی است. بنابراین، دیدگاه نظام‌ها در مورد یهود مرتبط به اجرای دیدگاه‌های استعماری در حمایت، تثبیت ارکان و ادغام آن در منطقه است. این کار با عادی‌سازی روابط صورت می‌گیرد تا این رژیم مسخ شده، پایگاهی پیشرفته برای غرب در جنگ با امت اسلامی است تا از وحدت امت زیر چتر یک نظام سیاسی واحد  که ریشه استعمار را از سرزمین‌های ما بر می‌چیند، جلوگیری نماید.

نظام سعودی مانند دیگر نظام‌های  دست‌نشانده غرب در سرزمین‌های مسلمانان، کیان یهود را به عنوان یک رژیم اشغالگر و غاصب سرزمین مبارک فلسطین و محل اسرای رسول ﷺ نمی‌داند که باید ریشه‌کن گردیده و اُمت از شر آن خلاص شود؛ بلکه آن را به چشم آمریکا و غرب می‌بیند؛ رژیمی‌که باید حفظ شود روابط با آن عادی‌سازی شود!

قضیۀ سرزمین مبارک فلسطین و آزادسازی آن به رهایی امت از دست این نظام‌‌ها پیوند خورده است که آن را در غل و زنجیر قرار داده و مانع وحدت امت و بازگرداندن اقتدار، حاکمیت، اراده سیاسی و آزادی مقدسات آن می‌شوند؛ لذا امت و اهل قدرت و نیرو در آن باید این نظام‌ها را ریشه‌کن کنند و دولت خلافت را به طریقه نبوت تأسیس نمایند؛ دولتی‌که تصمیم سیاسی امت را باز می‌گرداند و آن را از وابستگی به غرب و آمریکا رهایی می‌بخشد تا خودش بالای خود حکومت کند و لشکریانش را برای آزادی فلسطین بسیج نماید، همانطور که صلاح الدین در گذشته آن را آزاد ساخته بود و رژیم یهود و ریشه‌ و نفوذ استعمار را از سرزمین‌های ما ریشه‌کن نماید.

نویسنده:دکتر مصعب ابوعرقوب

مترجم: خالد یوسفی

 (ترجمه)

هرازگاهی از طریق رسانه‌های تصویری و صوتی، خبر آتش‌زدن مصحف شریف در جهان اعلام شده و هم‌چنان این حادثه در برخی از کشورهای اروپائی تکرار و فرد مجرم آزادانه گشت‌وگذار کرده؛ گویا حادثه‌ای رخ نداده باشد! مسلمانان از اظهار غم و اندوه و اعتراضات پا فراتر نگذاشته و نمایندگان سفارت‌‌خانه‌های‌ سرزمین‌های اسلامی در کشوری که این حادثه در آن اتفاق افتاده نیز به گفتن کلمات توبیخی و تقبیحی بسنده می‌کنند! اما چیزی‌که قابل توجه است؛ سازماندهی بودن سوختاندن مصحف شریف در اول روز عید قربان در سوید در جلو مردم از سوی مجرمی است که این جنایت را مرتکب شده و برای این کار خود جواز رسمی را از مقامات این کشور به همراه داشته است و مسلمانان هم مثل همیش به تقبیح و سرزنش کردن اکتفاء کردند! اما پوتین، رئیس‌جمهور روسیه با حیله‌گری برای دلجوئی و همدردی مسلمانان؛ بیانیه‌ای تصویری را ارائه و در آن اظهار داشت که وی مخالف این حادثه بوده و آن را تقبیح می‌کند. وی اظهار داشت که: «این حوادث موافق قوانین و دساتیر دولت روسیه و قوانینی‌ نیست که قائل به احترام ادیان است.» وی با این بیانیه خود تظاهر به فراموشی اقدامات روسیه در افغانستان و کشورهای همجوارش نموده و کشتارها و آفت‌هایی را که روسیه در طول سال‌ها مرتکب شده، به فراموشی سپرده؛ اما بیانیه وی از همدردی و دلجوئی احساسات آن عده از کسانی‌که در کنار خود از حکام مزدور و ذلیل مسلمانان برگزیده و آن‌ها بودن در کنار روسیه را برای خود افتخار می‌دانند، تجاوز نمی‌کند، مانند رمضان قدیروف، رئیس جمهور چیچن

 اما امریکا، در بیانیه رسمی این حادثه را محکوم و از اقداماتی‌که در عراق از قبیل آتش‌زدن مساجد و نابودی کامل آن‌ها انجام داده تظاهر به فراموشی کرده و به دنبال آن، بیانیه‌ای دیگری از سوی اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه صادر شد. وی نیز مانند دیگران با احساسات مردم بازی کرده و بسیاری را غافل و از طریق بیانیه‌های که تظاهر به حمایت از اسلام و مسلمانان کرده احساسات شان را به دست آورده است؛ اما واقعیت وی را تکذیب و با زبان حال می‌گوید که عملکرد وی مخالف قولش می‌باشد؛ زیرا وی رئیس‌جمهور دولت سکولار و سیاست داخلی و خارجی آن منافع غرب را تهدید نکرده و حتی در خدمت پروژه‌های امریکائی در سوریه و لیبیا بوده و وی برای تقدیم و إجرای خواسته‌های امریکا آمادگی کامل دارد.

سوالی که باقی می‌ماند و آن این‌که؛ در این میان مسلمانان کجایند؟! واقعیت موجوده وضعیت مسلمانان را انعکاس داده و چنین می‌نمایاند که مسلمانان، امروز در نتیجه ظلم و ستم حکام فعلی و سیاست‌های طرح‌ریزی شده از سوی دولت‌های که سرزمین‌های مسلمانان را بعد از پیمان سایکس‌پیکو تقسیم کرده اند، ضعیف و ناتوان گشته اند. بلی، همان پیمانی که هدفش نادان ساختن جوامع در سرزمین‌های اسلامی و ساختن نسلی است که دین را از پدران خود به ارث برده و از دین خود چیزی فراتر از آنچه در کتاب‌هاست ندانند؛ حتی این پیمان، شب و روز در عرصه کینه‌ ورزیدن با مسلمانان و خوار و ذلیل کردن شان با استفاده از وحشتناک‌ترین و پلیدترین اسالیب کار و فعالیت می‌کند.

اما واقعیت چنین می‌گوید که مسلمانان با وجود آن‌که مقداری ضعیف گشته اند، دارای عقیده راسخ و قوی بوده که مضطرب کردنش غیرممکن بوده و دیگر این‌که برای شان فرصت مهیا شده و آنان را هم‌چون سلف شان؛ شیرانی می‌یابید که غرب توان رویارویی و مقاومت با آنان را نداشته و غرب این را خوب می‌داند.

بنابر این، پیام ما به مسلمانان اینست که: باید بدانید که حقوق خود را با سخنان و عبارات آراسته پس گرفته نمی‌توانید؛ بلکه با ایجاد وحدت، ایستادن در صف واحد و با یادآوری از قهرمانی‌های که برای توحید صف و کلام انجام شده است و از طریق فعالیت جدی برای ایجاد کیان سیاسی که مبدأ آن اسلام بوده و برای مسلمانان حیثیت زره را داشته و از مقدسات اسلام تحت پرچم اسلام حمایت می‌کند، می‌توانید حقوق خود را بازپس گیرید. وقتی کیان خود را برگردانیم، متعاقباً با قدرت‌ها روبرو شده و با آن‌ها به مبارزه می‌پردازیم و آنجاست که خواهیم توانست حقوق خود را بازپس گرفته و کسانی را که به مصحف  شریف و حرمات رسول الله تجاوز و بی‌حرمتی می‌کنند، محاسبه کنیم؛ نه مثل اکنون که به اعتراضات و تقبیحات متوسل شده و به همین حد اکتفاء کنیم. این بسان چیزی است که خلافت در طول عمر 1300 ساله‌ی خود آن را عملی  و هر چکس را که به حرمات و مقدسات مسلمانان گوش‌درازی و تجاوز کرد، تادیبش نمود.

بنابر این، ای مسلمانان! اعتراضات و تقبیحات حکام این دولت‌ها  و نمایندگان سفارت‌خانه‌های آن‌ها در سرزمین‎‌های ما و هم‌چنین اظهارات و بیانیه‌های دولت‌های غربی که گویا ما جنایت‌ها و زخم‌های وارده از سوی شان را از قبیل قتل و غارت اموال سرزمین‌های اسلامی فراموش کرده ایم، فریب تان ندهد. الله سبحانه وتعالی فرموده است:

‏﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ یأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَینَّا لَكُمُ الآیاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ﴾  [آل عمران: 118]

ترجمه : ‏ای كسانی‌كه ایمان آورده‌اید! از غیر خود محرم اسرار برنگزینید، آنان از هرگونه شر و فسادی در حق شما كوتاهی نمی‌كنند. آنان آرزوی رنج و زحمت شما را ( در دل ) دارند (و پیوسته در انتظار آنند. نشانه‌های ) دشمنانگی از دهان آنان آشكار است، و آنچه در دل دارند بزرگتر است (از بدسگالی‌هائی كه ظاهر می‌سازند). ما نشانه‌هائی را (كه بتوان با آن‌ها دشمن را از دوست باز شناخت) برای شما بیان كردیم؛ اگر اهل عقل و درایت هستید.‏

نویسنده: استاد محمد عبدالله–ولایه عراق

برگرفته از شماره 452 جریده الرایه

مترجم: محمد مزمل