(ترجمه)

در آخرین روز دیدار ولیعهد سعودی، عمران خان، نخست وزیر پاکستان، موضوع هزاران زندانی پاکستانی را در سعودی مطرح کرد، که در نتیجه ولیعهد سعودی از آزادی قریب به ۲۱۰۰ زندانی اطمینان داد؛ قسمی‌که نخستین گروه از این زندانیان به تاریخ ۲۱ فبروری ۲۰۱۹م به پاکستان رسیدند. عمران خان با انجام این کار این گمان را غالب کرد که واقعاً نگران احوال مردم پاکستان می‌باشد؛ به‌خصوص آنانی‌که در خارج از کشور به‌سر می‌برند.

عمران خان گفت: «کارگران پاکستانی برای حمایت خانواده‌های‌شان در سعودی کار می‌کنند. این‌گونه افراد بسیار به قلب‌ام نزدیک اند و ۳۰۰۰ تن از آنان اکنون به‌دلیل جرائم کوچک در حبس اند.» هرچند در حقیقت، این نیز دورویی دیگر از جانب رژیمی است که از همان ابتدای در دست گرفتن زمام حکومت، ریاکاری‌اش را به‌خوبی نشان داده‌است. از یک طرف، عمران خان با برگزاری یک نمایش بزرگ خود را نگران زندانیان پاکستانی در سعودی نشان می‌دهد؛ ولی از طرف دیگر، رژیم بجوا-عمران سنگ‌دلانه صدها تن را می‌رباید و مفقود نگه‌می‌دارد؛ بدون این‌که حتی خانواده‌های‌شان را از اوضاع، احوال و مکان‌شان باخبر کند، و یا با احضارشان در محکمه، خانواده‌های‌شان را در رنج و اندوه طولانی قرار می‌دهند. رژیم در خصوص مدافعان خلافت، کسانی را که تا امروز مفقودالاثر نگهداشته‌است، بی‌رحمانه عمل کرده‌است. انجنیر نوید بت، سخنگوی رسمی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان، به تاریخ ۱۱ می ۲۰۱۲م، تقریباً هفت سال پیش، از لاهور ربوده شد و همین‌طور انجنیر محمد جنید اقبال و سید نبیل اختر به تاریخ ۱۵ سپتمبر ۲۰۱۵م از کراچی ربوده شدند.

مطابق به سخنان عمران خان، پاکستانی‌هایی‌که در عربستان سعودی زندانی اند، باید آزاد شوند؛ چون جرائم‌شان جزئی است. بناءً در مورد آن مسلمانان مخلصی‌که فقط به‌خاطر حمایت از خلافتی‌که الله سبحانه‌وتعالی تأسیس‌اش را فرض کرده‌است می‌پرسیم که مفقود مانده‌اند یا چطور؟ آیا حامیان خلافت برای آزاد شدن شایسته‌تر نیستند؛ چون کوچک‌تر از این‌که بگویند دفاع از خلافت یک وظیفۀ اسلامی است جرمی نداشتند؟ در واقع، دقیقاً همانند رژیم‌های دیموکراتیک پیشین، رژیم کنونی نیز با هم‌پیمان شدن با امریکا در جنگ علیه اسلام، برای ممانعت از اعادۀ اسلام به عنوان یک دولت و قدرت، خود را درمانده کرده‌است. با این‌حال، نقاب صداقتی‌که رژیم در عقب‌اش پنهان شده‌است، افتاده‌است و به‌زودی دستان مسلمانان پاکستان به گردنش خواهد بود. حداقل کاری‌که این حکام می‌توانند انجام دهند، امتناع از این‌گونه ستم‌هاست تا از مجازاتی‌که در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم برای ستم‌گران وعده داده‌است، نجات یابند:

«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يُمْلِي لِلظَّالِمِ فَإِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ»
(رواه ترمذی، بخاری و مسلم)

ترجمه: الله(سبحانه وتعالی) ریسمان ظالم را دراز‌تر می‌کند و زمانی‌که او(سبحانه و تعالی) ریسمان را بگیرد، سپس رهایش نخواهد کرد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان