سران احزاب سیاسی افغانستان در طول یک‌ونیم دهۀ گذشته در مکر و کید امریکا از زمانی گیر مانده‌اند که به سوی سازش‌های ملی و دموکراتیک در چارچوب نظام پوشالی، سر به سرِ امریکا گذاشته‎اند؛ در ضمن با وجود خود عرضه‌گی در عرصه حمایت و تطبیق نظام وارد شده و سلطه پذیری امریکا، اما هنوز هم موفق به کسب اعتماد و پاداش نشده‌اند.

سیاست امریکا در قبال افغانستان از ابتدا به سلب هویت‌ها و موقف کُشی‌های طرز دید اسلام گرایانه و رهبران و قوماندانان جهادی بوده، به همین دلیل کوشیده‌اند تا در عرصۀ سیاسی و صلاحیت‎های دولتی افغانستان کسانی را روی کار بیاورند که با هداف و سیاست‌های امریکا کاملاً رو راست بوده و همکاری‌های بی قید و شرط را برای تداوم نظام و منفعت آن‎ها در این سرزمین انجام دهد، تا به ساده‌گی از عهده‎ای رهبریت و سرپرستی دولت بیرون آیند.

اخیراً شایعات پراگنده حکومت و رسانه‎ها که سلب اعتماد و موقف عطا محمد نور، والی بلخ مشهور به"امپرتور شمال"و عضو برجستۀ حزب جمعیت را در اذهان مردم به خود پیچیده است، قرار است که از سِمت اش به زیر کشیده شود؛ این درحالیست که از آغاز شکل‎گیری حکومت وحدت ملی چندمین باری است که اعضای مهم حزب جمعیت مانند: محمد اسماعیل خان، احمد ضیاء مسعود... و اینک عطا محمد نور به استهزا و خلع قدرت محکوم شده و به حاشیه رانده می‌شوند.

حزب جمعیت از شروع اشغال که بیش‌ترین قربانی‌ها و مورد سودجویی‎ها از جانب دولت و سیاست‌های امریکا متقبل شده، اما تا هنوز در تغییر هدف و روند سیاسی خود نسبت به این پیش پا زنی‌ها عکس العمل جدی نشان نداده است. با این وجود که در طی یک دهۀ گذشته رهبران تاثیرگزارشان را مانند: احمد شاه مسعود، برهان الدین ربانی، جنرال داوود، جنرال سیدخیلی و سایر اعضای برجستۀ خود را با ترور و وحشت امریکا از دست داده است.

احزاب و گروه‌های که هنوز هم در پای خدمت و متقاعد ساختن امریکا برای مسوولیت پذیری حفظ منافع و تطبق نظام آن هستند تا حالا باید از برخورد متقابل امریکا در برابرشان عبرت گرفته باشند. این تنها جمعیت و اعضای او نیست که به اساس زمان و انقضای مصرف شان از قدرت کنار زده می‌شوند، بلکه بقیه احزاب و جریان‎های اسلامی با پیشینۀ جهاد نیز منتظر چنین سرنوشتی باشند؛ بعید است که از تله گزاری و نقشه خفت بارِ امریکا سالم بیرون آیند.

اگر در طول حاکمیت اشغالگرانۀ امریکا در افغانستان عمیق شویم درمی‌یابیم که برای امریکایی‌ها جمعیت اسلامی، حزب اسلامی، حنبش و حراست ثبات تفاوتی ندارد، چون در گذشته برهان الدین ربانی، ولی کرزی و حالا عطا محمد نور، عبدالرشید دوستم بعداً هم گلبدین حکمتیار را به سرنوشت قبیح دچار خواهند کرد.

پس بهتر است قبل از دچار شدن به چنین سرنوشتِ رقت بار عمل‎‌کردهای سیاسی و هدف‎های خود را در چارچوب اسلام تغییر اساسی داده و از یاری و خودوابسته گی به کفار دست کشیده تا باشد سعادت نوین و نصرت الهی شامل حال تان گردد.

نویسنده:علی عزیز عزیزی