(ترجمه)

گرایش وحشیانه‌ای که در حال حاضر در فلسطین شکل گرفته، با فعالیت‌های مافوق درسی ذیل در وزارت معارف فلسطین باجوانان، محدود نمی‌شود:

-رقابت‌های مختلط مباحثه‌یی در چندین شهر برای لیسه‌ها، که بیشتر قریه‌های کوچک را هدف قرار می‌دهد.

-اشتراک هزاران شاگرد به خاطر اعتراض در برابر موافقتنامۀ "بالفور" در مارادون.

-برگزاری رقص مختلط دابکا در دانشگاه امریکایی-عرب در شهر جنین، دانشگاه القدس در شهر ابو دیس و دانشگاه ملی النجاه در شهر نابلوس که در آن  شاگردان بی‌شماری از چندین شهر برای نشان دادن فعالیت‌های مافوق درسی، جمع می‌شوند.

-برگزاری رقص مختلط دابکا در کوچه‌های رام‌الله به پاس القدس و زندانیان فلسطینی در زندان‌های دولت یهود.

-استخدام مربی‌های مرد برای تیم ورزشی دختران، که دور از نظر و در لباس نامناسب به سفر می‌روند(یخن قاق و شلوار).

-اردوگاه‌های مختلط شبانه برای ناظرین فلسطینی.

امریکا و سایر کشور‌های اروپایی، میلیون‌ها دالر را بالای نظام تعلیمی در فلسطین و سایر بلاد  اسلامی به مصرف می‌رسانند. در فرجام این مقاله لیست کوچکی از آدرس‌های است که اتفاقاتی اخیر در سراسر فلسطین را نشان می‌دهد.

-دختران خوردسال با پوشیدن ثاب(لباس عنعنوی فلسطین) دابکا انجام داده و تمرین و ترغیب می‌شوند تا در رویداد‌ها، رقابت‌ها و اجتماعات عامه دابکا بکنند؛ مگر بعضی‌ها استدلال می‌کنند که دختران جوان اند و اگر با پسران کوچک رقص و آواز بخوانند، مشکلی ندارد.

-دختران و پسران تنها به انجام رقص دابکا در محلات عنعنوی، جداگانه و محصور در مراسم خاص تمرین داده نمی‌شوند، بلکه آن‌ها آموزش می‌بینند و وادار ساخته می‌شوند تا این رقص مختلط را در محضر عام به نماینده‌گی از فلسطین انجام دهند. آیا میراث فلسطین برضد هویت اسلامی است؟! رقصیدن، آواز خواندن و نمایشات رقص دابکا سرگرمی تجارتی بوده و اجتماعات در رام‌الله، هبرون، نابلوس و سراسر شهرهای فلسطین با عکس‌برداری با مقامات طبقۀ ذکور حکومتی، که در چندین شبکۀ خبری فلسطینی به یک دید عام تبدیل شده، همه‌وهمه تحت نام فعالیت‌های مافوق مکتبی صورت می‌گیرد تا برای شاگردان فرصت‌های فوق را به وجود بیاورند.

-عادی سازی اختلاط جنسیتی(فعالیت‌های مختلف مافوق درسی مانند: نمایشنامه یا ارکسترسازی که هردو جنسیت را مجبور به اختلاط و تقابل کرده و این کار را به یک امرعادی مبدل سازد، یا هم اجرای رقص دابکا در مقابل حاضرین خیالی در تالار تحت نور نمایشی روی صحنه بصورت مختلط، تا همۀ جهان آنان را تماشا کنند) در حالی‌ست که وزارت معارف فلسطین لاف از پیشرفت می‌زند و معلوم نیست که به معیار چی کسانی چنین اظهار نظر می‌کند؟ بدون شک که با ارزش‌های اسلامی از قبیل عفت، حفاظت و احکام شرعی این‌گونه پیشرفت برابری ندارد. چنین چیزها با معیار‌های غربی سازگاری داشته و فرمایشات شان را به بسیار دقت تعقیب می‌کند تا هدف اساسی نصاب تعلیمی فلسطین را بدست بیاورند و اسلام را از زنده‌گی اطفال مسلمان دور سازند.

-بخش دیگری از فعالیت‌های مافوق درسی تشویق دختران به ورزش‌های رقابتی تحت نام این‌که دختران هم حق بازی و اشتراک  در ورزش‌های رقابتی و تفریحی را دارند، می‌باشد. سوال این جاست که چرا چنین فعالیت‌ها طبق احکام الهی برای‌شان مد نظر گرفته نمی‌شود؟ چرا باید دختران مسلمان مجبور شوند تا در محلۀ عام به شلوار و یخن قاق ظاهر شوند؟ یا این‌که بدون نظارت مخصوص برای رقابت‌ها به سفر برده شوند و در برابر تماشاچیان بازی کنند؟ یا با لباس نامناسب یک‌جا با مردان در مرادون به دوِش بپردازند؟

جِبریل راجوب رئیس قبلی نیرو‌های امنیتی ضد شورش در مصاحبه‌اش با تلویزیون "اسراییلی" با سخنان مبهم‌اش بیان داشت:  «برای آن‌ها کدام یک خوب‌تر خواهد بود، این‌که دختران ما شلوار به تن کنند یا این‌که دختران ما حجاب کنند؟ و یا شلوار به تن کرده فوتبال بازی کنند؟» لکنت در بیانیه‌اش باید امواج غضب را در امت ایجاد کند.

﴿يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ﴾

[تحریم : ۶]

ترجمه: ای مؤمنان! خود و خانوادۀ خویش را از آتش دوزخی برکنار دارید که افروزینۀ(هیزوم) آن انسان‌ها و سنگ‌ها است؛ فرشتگانی بر آن گمارده شده اند که خشن و سخت‌گیر، زورمند و توانا هستند. از الله(سبحانه وتعالی) در آن‌چه بدیشان دستور داده است، نافرمانی نمی‌کنند و همان چیزی را انجام می‌دهند که بدان مأمور شده اند.

چرا اطفال امت عمداً تخریب می‌شوند؟ چرا این تخریب از سن حساس پنچ سالگی شروع می‌شود؟ چرا این قدر توجۀ گستاخانه بالای جوانان صورت می‌گیرد؟ این‌همه آیا بخاطری‌ست تا جوانان ما موضوعات حیاتی امت را کار خودشان ندانند؟ آیا این‌همه بخاطری‌ست تا آن‌ها قهرمانان، رقاصان و خوانندگان را به عوض محمدالرسول الله صلی الله علیه وسلم و صلاح الدین ایوبی، که فلسطین را از دست اشغالگرایان آزاد کرد، الگوی خود قرار بدهند؟ و یا می‌خواهند نصیبه بنت خطاب را که در غزوۀ احد دوشادوش پیامبر صلی الله علیه وسلم جنگید، به عوض هنرپیشه‌ها برای دختران ما به حیث الگو معرفی کنند؟

این که دختران ما با اشتراک‌شان در ورزش‌های گروهی از فوتبال گرفته تا مارادون، اندام و موهای خود را به نمایش قرار می‌دهند، نیز بحثی است که جوانان ما را با ارزش‌های سیکولریستی در آینده آماده می‌سازد. بعضی‌ها انتقاد می‌کنند که ما منحیث مسلمان نباید در اجازه دادن به دختران خود در بارۀ اشتراک‌شان در ورزش بسیار از احساسات کار بگیریم؛ چنین برداشت از این سخن، که اسلام ورزش را منع نکرده، درست نمی‌باشد. اسلام استثمار دختران، انتخاب مربی مرد برای دختران، نظارت مردان از کار دختران، پوشش لباس غیراسلامی دختران و پرداختن به رقابت‌ها در پهلوی مردان را ممنوع می‌داند و این موارد کاملاً از آن‌چه که دختران به طور طبیعی در فضایی که با احکام اسلامی در تناقض نباشد، به ورزش بپردازند، مجزا می‌باشد. این چنین دید باعث می‌شود تا حتی در تمامی ارزش‌های اسلامی مشکل تراشی صورت گیرد و اسلام بزرگ را به دین انجام عبادات تشریفاتی در محدودۀ خانه‌های‌شان که اگر خواستند اسلام را مراعات و اگر نخواستند مراعات نکنند جلوه دهند.

پسران ما تحت تأثیر افکاری قرار داده می‌شوند که از اختلاط‌شان با دختران هیچ نوع محافظت و شرم نداشته باشند و با آیندۀ خطرناک که از اثر همین روابط حرام شکل می‌گیرد، روبرو هستند. ضرور نیست بالای چنین چیزی شک کنیم چراکه ما انفجار جوامع را در ممالک سیکولر می‌بینیم و می‌شنویم.

جوانان فلسطینی باید تربیۀ اسلامی شوند؛ زیرا، آنان تحت اشغال دولت یهود و ادارۀ فلسطینی، که با تمام نیرو مفکورۀ بوجود آمدن دو دولت و زنده‌گی عادی را در تعادل با اشغالگرایان فضاگیر می‌سازد، قرار دارند. پرورش اطفال ما باید در محور عقیدۀ اسلامی بچرخد، چرا که فلسطین به فاتحانی هم‌چو محمد فاتح، مفکرینی هم‌چو امام شافعی و حامل دعوتی هم‌چو مصعب ابن عمیر رضی الله تعالی عنهم ضرورت دارد. جوانان مسلمان در کشته شدن مردم فلسطین و سرزمین‌های اسلامی توسط استعماگرایان باید احساس اندوه کنند، آن‌ها باید به خروش بیایند؛ نه این‌که رقص دابکا کنند و کسی برای‌شان شعر دکلمه کند؛ در حالی که سربازان دولت یهود از طریق وسایل زرهی‌شان به مشاهدۀ آنان می‌نشینند.

وزارت معارف درپشت پرده می‌خواهد که موضوع فلسطین و قدس را به مرور زمان از اذهان نسل‌های آینده پاک سازد تا روابط را با رژیم صهیونیستی عادی ساخته و جامعه‌ای را که از افکار اسلامی  تحت عنوان‌های مختلف از درجۀ  ابتدایی الی درجۀ عالی دور شده باشد، به طرف سیکولریزم سوق دهد و به قضایا از دید "چرا نی، زنده‌گی یک‌بار است" یا "ما دید‌های فردی خود را داریم، ضرور نیست محدود شویم" نظر اندازند. آزادی‌های فردی فوق الذکر جامعه‌ای را که به اساس عقیدۀ مردم‌اش شکل یافته و معیار عمل در آن حلال و حرام بوده نه هوی نفس و منافع شخصی، مثل جامۀ جنده تکه و پارچه می‌سازد.

افکار جوانان مسلمان باید به اساسات درست اسلامی تربیت داده و از انحراف فکری بدور نگهداشته شوند. راهکار‌های پنهانی یا همان "دروس" و نصاب تحت حمایت غربی، که به جدیت توسط وزارت معارف فلسطین به اجراء گرفته می‌شود، اگر ما منحیث والدین به اخلاق اطفال خود متوجه نباشیم، امروز و فردای اطفال ما را تباه می‌سازد. ما باید نقش قاطع در ساختن جوانان و مخلصین خود داشته و از تصویر بزرگی که در دور ساختن افکار اسلام از اطفال ما در صنف‌های درسی‌شان وجود دارد، باید آگاه باشیم.

﴿إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴾

[نور: 19]

ترجمه: بی‌گمان کسانی که دوست می دارند گناهان بزرگی(هم‌چو زنا) در میان مؤمنان پخش گردد، ایشان در دنیا و آخرت شکنجه و عذاب دردناکی دارند. الله(سبحانه وتعالی) می‌داند(عواقب شوم و آثار مرگ‌بار اشاعه فحشاء را) و شما نمی‌دانید.

نویسنده: منال بدر

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر