(ترجمه)

جیرالد دارمانان، وزیر داخله فرانسه در جریان سفر رسمی‌اش به امریکا، چیزی را تحت نام "تروریزم اسلامی سنی" تهدید آشکار برای اروپا و کشورش عنوان کرد. وی با همین مناسبت امریکا را به همکاری مشترک برای مبارزه با تروریزم دعوت نمود؛ مخصوصاً قبل از میزبانی تابستانی پاریس از المپیک 2024م. دارمانان چنین تصریح داشت: «این‌جا آمدیم تا برای آنان یادآورشویم که اولین خطری‌که اروپا و فرانسه را تهدید می‌کند، تروریزم اسلامی سنی است. بناءً همکاری مشترک دستگاه‌های استخباراتی برای مبارزه با تروریزم بی‌نهایت ضروری است.» وی در ادامه چنین گفت: «درحالی‌که امریکائی‌ها نسبت به بحران‌های مانند برتری‌جویی نژاد سفید، عملیات تیراندازی و دسیسه پردازی‌های دسته جمعی متکرر، دیدگاه میهن پرستانۀ بیشتری دارند، نباید فراموش کنند که در اروپا، تروریزم سنی تهدید درجه اول برای ماست.»

دارمانان به "بازگشت خطر" از ناحیۀ به اصطلاح "تریریزم اسلامی"، خطری‌که فرانسه و همسایگان اروپایی آن را تهدید می‌کند، بی‌محابا جلب توجه کرد، بدون این‌که در رابطه تفصیلاتی ارائه دهد. وی از "کوچ و بار امریکائی‌ها از افغانستان" و از "خروج فرانسه از مناطق ساحلی افریقا" اظهار تأسف نموده و در رابطه به تشکیلات دوباره بقایای داعش در شرق، سخن گفت؛ تاجای‌که این تهدیدات خارجی، در پیوند به حوادث و وقایعی‌که فرانسه به حل آن‌ها می‌پردازد، باعث ایجاد ایستگاه‌های برای مقابله با خطرات بزرگ حملات ناگهانی تروریستی شده است.

تبصرۀ مجله الوعی: این اظهارات اسلام‌ستیزی رسمی به حساب می آیند؛ مخصوصاً با دین سنی نه شیعه؛ دشمنی با دینِی که نزدیک به یک‌ونیم ملیارد پیروان دارد. این وزیر با این اظهارات نشان داد که بعنوان مسئول بخش امنیت داخلی کشورش، شایستگی این سمت را ندارد. وی به شکل جهانی علیه دینی تحریک و تشویق می‌کند که به زودی تنها نجات دهندۀ جهان از ظلم و وحشی‌گری ایدیولوژی سرمایه‌داری، با تمام معیارهای اخلاقی، انسانی، روحی و حتی مادی زشت، ناپسندش،... می‌باشد. همه می‌دانند که این وزیر همراه با رئیس جمهورش، ماکرون و سران پاریس برجواز استعماری شرم‌آور، در جنگی پراکنده در داخل کشورشان غوطه‌وراند تا مسلمانان را برای فهم دین شان مطابق معیارهای غربی مجبورسازند. افراط‌گرای این وزیر در دشمنی‌اش علیه اسلام و مسلمانانی‌که از اطاعت قوانین این چنینی‌اش... سر باز می‌زنند، مشهور است.

شاید اظهار تأسف این وزیر در رابطه به کوچ و بار امریکا از افغانستان و انتقاد وی از بیرون شدن کشورش از مناطق ساحلی افریقا، بیان‌گر و مفسر نگرانی و ترس وی از مقاومت وپایداری است که مسلمانان در برابر عملیات تجاوزگرانه علیه شان از سوی امریکا در افغانستان و از سوی فرانسه در شمال افریقا نشان دادند. همان‌طور اظهار تأسف وی مفسر ترسش از  خسارات غیر قابل جبرانی است که آنان را به ناچار مجبور به کوچ و بار ذلیلانه نمود، با آن‌که آنان خود متجاوز بودند. این وزیر نسبت به مسلمانان کینه‌توزی کرده و می‌خواهد تجاوزش را از سرگیرد... بلی، این همان منطق استعماری است که تغییرنا پذیر است... اما برای این وزیر و هم‌نوعانش اعلام می‌داریم که این اظهار تأسف هرگز برای ما کافی نخواهد بود؛ بلکه ما بر این تلاش هستیم که در آینده صفحه را برعکس نموده و با قدرت به سراغ‌اش برویم؛ البته نه برای استعمار و چپاول دارائی‌های کشورش؛ عملی‌که آنان انجام می‌دهند؛ بلکه برای فتح کشورش و برای این‌که مردم آن را به سمت هدایت سوق داده و آنان را وارد دین بزرگ اسلام نمائیم. برای این وزیر توصیه می‌داریم که "آرزو کن این خیر تو را دریابد؛ چون ما حرص این را داریم که حتی ذریه تو این خیر را دریابد".

برگرفته از شماره 443 مجله الوعی

مترجم: محمد علی مطمئن