قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الآيَاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ  "(Size karşı) duydukları kin ve nefret ağızlarından (dökülen sözlerinden) taşmıştır. Kalplerinde besledikleri (kin ve nefret ise) çok daha büyüktür. Eğer aklediyorsanız, size bu âyetleri açıklamış bulunuyoruz." ^{[Âl-i İmrân 118]}

George Bush'un îlan ettiği Haçlı Savaşı henüz bitmedi, aksine Afganistan'da, Irak'ta, Filistin'de ve diğer yerlerde turunu sürdüregelmekte, binlerce Müslümanın kanını akıtmaktadır. Bush'un bu ziyâreti de, İslâm'a ve Müslümanlara karşı kinini kusan ve Yahudilerin maslahatlarına hırsını açığa vuran bu felâket turlarından biri olmaktan öte değildir. Gerçek şu ki Bush, bu Haçlı turu ile, Müslümanlar için ölümcül ve tehlikeli bir zehir taşıyarak gelmiştir. Nitekim Filistin'de Yahudi varlığı için maddî ve güvenlik açısından elinden gelen en üstün hizmetleri sunmanın yanı sıra, İran'ın nükleer silahlara sahip olmasına izin vermeyeceği konusunda onları mutmain etmek ve İran'ın nükleer silah sahibi olmaya uğraştığı iddiasını "aklayan" Amerikan Ulusal İstihbârat Konseyi raporundan sonra kapıldıkları endişelerini gidermek için gelmiştir. Tüm bunlar da Cumhuriyetçi Parti'nin, Yahudi lobisinin oylarını kazanması için yürütülen seçim kampanyasının bir parçası gibidir.

Bush'un Yahudi varlığına vereceği güvenlik hizmetleri, ziyâretine başlamasından öncesi kadar dahi, tüm açıklamalarında öne çıkmış ve bu ziyâretinin meşum Annapolis Konferansı'nda Yahudi'ye sunduklarının bir devamı niteliğinde olacağı üzerinde durmuştu. Bush'un güvenlik işleri danışmanı James Bradley 03.01.2008'de şöyle diyordu: "Annapolis'te start alan üç rota var: Birincisi; Filistin Devleti konusunda bir anlaşma çerçevesi oluşturmak üzere Filistinliler ile İsrailliler arasındaki müzâkerelerdir, ikincisi; Yol Haritası'nın uygulanmasıdır, ve üçüncüsü de Filistin Devleti'nin kurumlarının inşâsıdır... (Başkan) nezdinde (bu ziyâret) bu üç rotayı teşvik edecek ve bunlara desteğini gösterecek bir fırsat olacaktır." Sonra bir soruya cevâben şöyle dedi: "Filistin güvenlik güçlerinin yeteneklerini artırmak, Filistin Devleti kurumlarının inşâsından ve daha fazla güvenlik sağlayacak Yol Haritası'nın gereklerinin yerine getirilmesinden bir parçadır."

Bu açıklamalar incelendiğinde, Annapolis'te start alanlar ile George Bush'un bizzat üzerinde durduğu hususların, özel olarak Yahudi'nin ve Amerikalıların hizmetine adanmış Filistin Otoritesi isimli güvenlik projesinin aynısı olduğu, başkası olmadığı açığa çıkar; Bradley'nin işâret ettiği ikinci rota [Yol Haritası'nın ilk aşaması] güvenlik rotasıdır ki Filistin Otoritesi, bunun gereğince, "silahlı örgütlerin dağıtılması ve şiddetin tüm şekillerinin bitirilmesi" adı altında halkına karşı savaşmaktadır. Devlet kurumlarının inşâsına ilişkin üçüncü rotaya gelince; Bradley bunu şöyle diyerek tanımlıyordu: "Filistin güvenlik güçlerinin yeteneklerini artırmak, Filistin Devleti kurumlarının inşâsından ve daha fazla güvenlik sağlayacak Yol Haritası'nın gereklerinin yerine getirilmesinden bir parçadır." [Söylesenize kimin güvenliği?] Yani Annapolis rotalarından iki rota, Yahudi'nin güvenliğinin korunmasına ilişkin iki güvenlik rotasıdır. Bunun için üçüncü rota, güvenlik boyutuna ilintili bir husus olarak "müzâkereler" olmaktadır. Müzâkerelerin özü ve kaymağı, yalanla, palavrayla ve aldatmacayla Filistin "Otoritesi" yada "Devleti" adı verilen Yahudi'ye bağlı bu güvenlik teşkilâtının detaylarından ve formaliteden öte geçmez.

Binaenaleyh George Bush, Filistin Otoritesi kurumlarının inşâsının, bu suni varlığın Yahudi varlığına bağlı bir hizmetçi olarak görevini yerine getirecek şekilde icrasından bizzat emîn olmak için Batı Şeria'ya gelmiştir. Bu da Amerika'ya, projelerine bağlılığı benimsemeyen herkesi bu kurumlardan "temizlemeyi", Yahudilere ve Amerika'ya teslimiyeti ve boyun bükmeyi reddeden herkesi, özellikle de Filistinli grupların muhlis evlâtlarını tasfiye etmeyi ve marjinalleştirmeyi garanti altına alacaktır. Doğrusu Filistin Otoritesi, Dayton ve Jones'un başarılı bir öğrencisi olduğunu kanıtlamıştır. Zîra el-Halîl'deki barışçıl yürüyüşe katılan bir kişinin şehit düşürülmesi, vahşî saldırılar sonucu Batı Şeria'nın dört bir yanında Annapolis Konferansı'nı barışçıl şekilde protesto eden yüzlerce kişinin yaralanması, mescitlerin dokunulmazlığının çiğnenmesi... bu güvenlik birimlerinin ilk sınavı olmuştur. Ayrıca Yahudi ordusunun saldırısına zemin hazırlanan Nablus'taki güvenlik operasyonu da menfur Filistin Otoritesi'nin gizliliğini yaygaraları ile bastıramayacağı apaçık bir görev paylaşımıdır. Bunun içindir ki Haçlı Savaşı lideri, Filistin Otoritesi'nin sözde başarıları ve halkına karşı işlediği cürümler ile hoşnut edilecek ve gerek Bush'un, gerekse en düşük rütbeli "İsrail" subayının üzerlerine bindireceği Amerikan-Yahudi dayatmalarına, Filistin Otoritesi tarafından tam bir icâbet ile uyulduğu gösterilecektir. Çünkü bir kez alçalana, artık alçaklık vız gelir ve Filistin Otoritesi, seleflerine ve haleflerine taş çıkaracak emsâller sergilemiştir.

Gerçek şu ki Bush'un Haçlı Ordusu Müslümanların kanlarını hunharca içerken, her kim onu karşılar, her kim onu selâmlarsa, cürümünde ona ortak olur. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ "Ey îman edenler! Yahudileri ve Nasrânîleri dost edinmeyin! Zîra onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden hem kim onları dost edinirse, o da onlardandır. Muhakkak ki Allah zâlimler topluluğunu hidâyete erdirmez." ^{[el-Mâide 51-52]} Yine her kim Kâfirlerin ve Müslümanların başındaki yöneticilerden ve Filistin Otoritesi'nden müteşekkil âvânelerinin saptırmalarına uyar, yalanlarını doğrularsa, Allahu Te'alâ'nın şu kavlinden gâfildir:  لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ "Çünkü onlar size fenâlık etmekten asla geri durmazlar ve hep sıkıntıya düşmenizi isterler." ^{[Âl-i İmrân 118]}

Bush'un, Yahudinin güvenliğini korumak üzere inşâsını bizzat denetlemek için geldiği bu Filistin Otoritesi, basîretli gözler önünde, Yahudi varlığı için bir güvenlik kolu olmaktan ve Kâfirlerin kokuşmuş projelerinden bir proje olmaktan başka bir şey değildir. Bu teşkilat, ne geliştirilmeye, ne iyileştirilmeye, ne de şirinleştirmeye müsâittir. Denildiği gibi, Selâm Feyyâd Hükümeti ile diğer kuyruklarının gitmesi ile de ıslah olmaz. Doğrudur, Feyyâd ile "zümresinin", George Bush nezdinde özel bir yeri vardır ve bu nedenle -Bradley'nin açıklamalarına göre- onunla, Ebu Mâzin'in (Mahmûd Abbâs'ın) bulunmayacağı teke tek bir görüşme yapılacaktır. Sorun, varlığı ve üzerine kurulu olduğu esas bakımından Filistin Otoritesi sorunudur. Başında kimin bulunduğunun ve üzerinde kimin egemen olduğunun hiçbir önemi yoktur, ister Laikliğini açık açık dışa vuranlar olsun, isterse İslâmî sloganlar atanlar olsun, isterse ondan bundan bulamaç olsun, fark etmez!

Binâenaleyh, bu ziyâretin tehlikesine karşı Filistin'deki Müslümanları uyarıyoruz. Yalnızca Filistin Otoritesi'nin Filistin'de Yahudi'nin selâmeti üzerinde emîn bir bekçi kılınacak olmasından ötürü değil, aynı zamanda Bush'un beldelerimize, dış politikasının bir parçası ve aracı olduğu kadar, Amerikan başkanlık seçimlerine dönük kampanyalara ilişkin olarak iç politikasının da bir parçası ve aracı olarak muâmele edecek olmasıdır!

Dolayısıyla Filistin halkını, bu yöneticilerden, bu Otorite'den ve Bush ile Yahudi'nin Filistin halkının boynuna bindirmeleri ve sayelerinde kendilerine ve mukaddeslerine karşı komplolar kurmaları muhtemel kuyruklarından berî olduklarını, "Ne Hoş geldin, Ne Sefalar Getirdin, Ne de Sana Selâm Olsun, Ey Kindar Haçlı Bush!" ve "Silahları ile Sabah-Akşam Gazze Halkının Kanı Akıtılan Adam, Ne Hoş geldin, Ne Sefâlar Getirdin!" parolalarını açıkça haykırmaya çağırıyoruz.

Son olarak diyoruz ki bu Ümmet, kendisine karşı hâinlik edenleri ve komplolar kuranları zinhar affetmeyecektir. Allah'ın izniyle çok yakında, gerçekten çok yakında, Hizb-ut Tahrir öncülüğünde Ümmet, işinin dizginlerini eline alacak, Devletini kuracak, Halîfesine bey'at edecek, Rabbinin Şeriatı'nı tatbîk edecek ve işte o gün, mü'minler de Allah'ın nusreti ile sevinecektir.

وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ  "Zulmedenler, nasıl bir inkılap ile yıkıldıklarını çok yakında bileceklerdir." ^{[eş-Şu'arâ 227]}

Soru: Amerikan Başkanı George W. Bush, yarın Çarşamba günü Ortadoğu turuna başlayacaktır. 09.01.2008 günü Filistin'den başlayacak, sonra Kuveyt'e, Bahreyn'e, Birleşik Arap Emirlikleri'ne, Suudi Arabistan'a, sonra 16.01.2008'de Mısır'a gidecek, ardından Washington'a geri dönecektir. Bu geziye, bilhassa Abbas'ın Otoritesi tarafından Bush'un, Yahudi varlığı yanına Filistin Otoritesi için egemenlik ve otorite sahibi bir devlet kurmak üzere geldiği şeklinde bir propaganda kampanyası eşlik etmiştir. Bunun doğruluk derecesi nedir?

Cevap:

Bush'un bu ziyâretinin koşullarını izleyenler aşağıdaki hususları görür:

1.   Bu ziyâret, Amerika Birleşik Devletleri'nde seçim yılı olduğu halde gerçekleşmektedir. Zîra Amerikan Başkanı'nın devletlerarası kararlar almadaki kudreti, dünya sınırları içerisinde olur. Bunun içindir İngiltere, devletlerarası siyâsette Amerika'ya doğrudan rekâbetçi bir rol oynadığı sıralarda, bilhassa geçen asrın 50'li ve 60'lı senelerinde, -Amerikan başkanları eyâlet seçimleri yılında iken- Amerika'ya karşı koymak üzere hadiseler çıkarmaya kastediyordu. Zîra başkanlar ve partileri, büyük ölçüde seçime dönük maksatlar ile meşgul oluyordu ve seçimler yılında iken Amerikan Başkanı'nın devletlerarası siyâset hakkındaki hayatî kararlarının başarısı düşüyordu.

2.   Bu ziyâret, bilhassa Amerikan istihbârat teşkilatlarının, nükleer silaha sahip olma çabaları hususunda İran'ı "aklayan" raporundan sonra, Amerika Birleşik Devletleri'nin askerî açıdan İran'ın nükleer krizi karşısındaki "soğukluğundan" Yahudi varlığı kaygılı olduğu halde gerçekleşmektedir. Bu ise Yahudi varlığı nezdinde kritik bir durumdur. Bundan ötürü onlar, Yediot Ahronot Gazetesi'nin haberine göre, "İsrail" güvenlik birimleri ve politikacıları arasında 06.01.2008'de düzenlenen "gizli" görüşmeler sonrasında, Bush'un ziyâreti için İran'ın nükleer konusuna dâir özel bir dosya hazırladılar. Gerçekten Yahudi varlığı, devletlerarası atmosferleri ve bilhassa Amerika'yı, sözde İran'ın nükleer silahlarına karşı kızıştırmak için yoğun çabalar sarf etti. Oysa o vakit Birleşik Devletler, İran'a karşı askerî gerginlik istemiyordu. Zîra İran'a ilişkin hususların siyâsî çalışma ile yürütülmesi, Amerika nezdinde önemli bir husustur. Bu da İran'ın, gerek Afganistan konusunda, gerekse Irak'a yönelik süregelen müzâkere aşamaları konusunda Amerika'ya karşı olumlu tutumundan dolayıdır. Nitekim söz konusu rapordan sonra, Yahudi varlığını endişelendiren ve Birleşik Devletler'deki Yahudi lobisinin tepkisini çeken bir şekilde, Amerika'nın İran'a karşı askerî gerginlik olmaması için münâsip bir çıkış bulduğunu Yahudi idrâk etmiştir. Bush'un, "Bölge sâkinlerinin, İran'a ilişkin tüm seçeneklerin hâlen masada olduğunu kavramaları önemlidir" şeklinde askerî seçeneği îmâ eden son açıklaması da onları yatıştırmadı, bilakis açıklamasına şöyle devam etti: "Ancak bu sorunu, diplomasi yoluyla çözebileceğimiz inancındayım."

3.   Bu ziyâret, Demokrat Parti'nin, Amerika'nın, sahip olduğu petrol rezervleri bakımından Amerika için hayatiyet arzeden Ortadoğu bölgelerinde menfur bir hale geldiği ve bunun yanı sıra Bush yönetiminin çatışma bölgelerinde Amerikan askerlerini tehlikeye mâruz bıraktığı ve onlara ihtimam göstermediği söylemleriyle Bush ve Cumhuriyetçi Parti'nin dış politikadaki başarısızlığı konusunda "seçime yönelik" acımasızca savaş açtığı bir halde gerçekleşmektedir.

Bush'un işgâl altındaki Filistin, Körfez ve Mısır ziyâreti işte böyle bir bağlamda gerçekleşmektedir: İşgâl altındaki Filistin, yani Yahudi varlığı ziyâretine gelince; Bush, Yahudi varlığının, istihbârat teşkilatlarının raporu sonucu oluşan endişesini gidermek ve onlara, Amerika'nın İran'ın nükleer silaha sahip olmasına asla izin vermeyeceğine dâir taahhütler ve güvenceler sunmanın yanı sıra onları mâlî hibeler ve modern silahlarla donatmak istemektedir. Batı Şeria'da Yahudi varlığına dönük herhangi bir güvenlik sıkıntısını bertaraf etmek için Abbas Otoritesi'ni görevlendirerek, sonra Gazze'de Hamas'ı yatıştıracak ve esir asker Şalit konusunu da halledecek görüşmeler için Mübârek'i görevlendirerek onların güvenliğini sağlaması da cabası! Böylelikle Yahudinin, İran'ın nükleer silaha sahip olması hakkındaki korkusu giderilmiş ve onlara güvenlik hizmetleri sağlanmış olacaktır; Batı Şeria'da Yahudi varlığına yönelik herhangi bir güvenlik sıkıntısını engellemek üzere Abbas Otoritesi sayesinde ve Gazze'de de yatıştırma ve esir Şalit konusunda Mısır'ın yürüteceği görüşmeler yoluyla Hamas sayesinde! Tüm bunlar da seçimlerin gidişâtı açısından, Birleşik Devletler'deki Yahudi lobisine yansıyacaktır.

Körfez ziyâretine gelince; bu ziyâret, Demokrat Parti'nin dokundurduğu hususlara yöneliktir. Zîra Bush bu ziyâreti ile onlara, Amerika'nın bu bölgedeki konumunun gönülden makbul olduğunu, yoksa Demokrat Parti'nin "iddia ettiği" gibi menfur olmadığını göstermek istemektedir. Bush'un, bu beldelerdeki Amerikan askerlerini ziyâreti ve onlara ihtimam gösterecek olması da cabası! Dolayısıyla ziyâret programında duyurulmamış olsa da, Irak'ı ziyâret etmesi ve oradaki askerler ile buluşması da uzak ihtimâl değildir.

Mısır ziyâretine gelince; o, Bush nezdinde nihâî kulptur. Zîra bu kulp, bölgedeki Amerikan maslahatlarının teminatıdır, onun "Arap" kılıfıdır ve Amerikan nüfuzu ile rekâbet eden her tür Avrupa nüfûzunu uzaklaştıran yahut "sınırlandıran" siyâsî "zembereğidir."

Bush'un ziyâretinin kendilerine bıldırcın eti ve kudret helvası getireceğini, kendilerine bir varlık ve devlet, bir sınır ve egemenlik... kazandıracağını söyleyerek insanları aldatmaya kalkan Filistin Otoritesi, كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاء لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ  "ağzına gelsin diye suya doğru iki avucunu açan kimse gibidir. Halbuki (suyu ağzına götürmedikçe) su onun ağzına girecek değildir." ^{[er-Ra'd 14]} Muhakkak ki Bush, Mahmûd Abbas'a egemenlik ve otorite kazandırmak için değil, maddî ve güvenlik hizmetleri sunarak Yahudileri hoşnut etmek için gelmektedir. O kadar ki geveleyip durdukları Yahudi yerleşimleri hakkındaki söylentiler bile, -şuradaki seyyâr evler için falanca tâvizler, şuradaki evler için filanca tâvizler- karşılığında, Filistin Otoritesi'nin alçaltıcı tavizleri ile takas etmek maksadıyla inşâ edilmiş derme-çatma seyyar evlerdir. Öyle ki bizzat Yahudiler dahi bunları, "yasadışı" (kaçak) rastgele yerleşim merkezleri olarak adlandırmaktadırlar.

Filistin işgâlcisi Yahudi varlığının yanında Filistin Otoritesi için bir devletçik kurulması hakkında duyurulan Bush girişimine gelince; bizâtihi Bush bile, seçimler yılının, bu girişiminin -en alt düzeyde dahi- uygulanmasına elverişli bir yıl olmadığını idrâk eder hale gelmiştir. Bunun için gezisinden hemen önce şöyle demiştir: "İsrailli ve Filistinli liderler, bu yıl sonuna doğru bir barış anlaşmasına varamasalar dahi, Filistin Devleti'nin ana hatlarını belirleyebileceğimiz konusunda iyimserim." Bilindiği gibi bu ana hatlar, Yahudiler ile tâviz üstüne tâvize dayalı alçaltıcı müzâkerelerin süregeleceği, öyle ki bu ana hatların, tâvizlerle dolu ana caddelere dönüşeceği anlamına gelmektedir.

Muhakkak ki Bush Filistin'e, Yahudinin güvenliğini sağlamak, endişelerini yatıştırmak ve onları Bush ile Yahudilerin birbirlerine göbekten bağlı oldukları ve sözde İran'ın nükleer silahları karşısında aynı savunma hattında bulundukları konusunda mutmain kılmak için gelmektedir. Körfez'e de Amerikan yönetiminin hayati petrol bölgesinde menfur olduğuna dair seçim kampanyası sırasındaki Demokrat Parti görüşlerini bastırmak için gelmektedir. Ve ziyâretine bölgedeki en büyük Arap devleti olan Mısır ile son vermektedir ki Bush yönetiminin ve Cumhuriyetçi Parti'nin nasıl bir ağırlığı varmış, görülsün!

İşte Bush, Cumhuriyetçi Parti lehine seçim kampanyasını bizim beldelerimiz üzerinden böyle yapmaktadır: Filistîn-ul Mubârek (Mübârek Filistin), el-Halîc-ul Hayevî (Hayati Körfez) ve Mısr-ul Kenâne (Ümmet'in sadağı Mısır)... Gerçekten beldelerimiz, Sömürgeci devletlerin yalnızca dış politikalarının değil, iç politikalarının da parçası ve kurbanı haline gelmiştir! Şüphesiz bu zillet, dînlerini kendi dünyaları, hatta başkalarının dünyaları uğrunda satmış beldelerimizdeki yöneticiler olmasaydı, zinhar vâki olacak değildi. Yaptıklarından ötürü, yazıklar olsun onlara!

Muhakkak ki Filistin, ne Filistin Otoritesi ve yöneticiler güruhunun Bush'u karşılamak için sıraya dizilmeleriyle, ne de Yahudilerle müzâkereler için çırpınmalarıyla geri dönecektir, bilakis Filistin ancak orduların saf saf dizilmeleriyle ve sınırları aşan bir mücâhede başlatmalarıyla geri dönecektir. Muhakkak ki Filistin'i, Allah Subhânehu'dan iki güzellikten birini dileyen ihlaslı mücâhid yöneticiler geri getirecektir; Muhakkak ki Filistin'i, kendisiyle savaşılan ve ardında korunulan bir Halîfe geri getirecektir; Muhakkak ki Filistin'i, kerîm ve azîz bir yönetim, Nübüvvet Minhâcı üzere Râşidî Hilâfet geri getirecektir;

Filistin, işte böyle geri gelir, Filistin'e, tüm Filistin'e ulaşmanın dosdoğru yolu işte budur!

إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ  "Hiç şüphesiz, kesin gerçek mutlaka budur!" ^{[el-Vâki'a 95]}

Hizb-ut Tahrir / Kuveyt Vilâyeti, Amerikan Başkanı'nı beldemizi ziyâretini ve memnuniyetle karşılanmasını reddeder. Zîra Amerikan Başkanı, dost ve müttefik olarak değil, aksine bu beldelere ve bölgeye siyâsî, askerî ve iktisâdî hegemonyasını dayatan dünyanın birinci devletinin başkanı olarak bu beldeleri ziyâret etmektedir. Amerikan Başkanı'nın bu beldeleri ve bölgeyi ziyâreti, bir gezinti ziyâreti değil, güdümlünün çıkarına olmayan, aksine kesinlikle hegemonun çıkarlarına olan kararlar ve eylemler içeren fiilen siyâsî bir ziyârettir. Bu hegemonya ise, birinci devlet ile bölge ve beldeleri arasındaki ilişkilerin köşe taşıdır. Bu hegemonya, Amerikan Başkanı'nın bu ülkelere yönelik ziyâretinin sebeb-i illetidir. İşte bunun için Hizb-ut Tahrir / Kuveyt Vilâyeti olarak bu ziyâreti ve Amerikan Başkanı'nın karşılanmasını reddediyor, bu beldelerin ve bölgenin yöneticilerinden de Amerikan Başkanı'nın ziyâretini ve karşılanmasını reddetmelerini talep ediyoruz. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

إِنْ يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاءً وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ "Eğer onlar sizi ele geçirecek olurlarsa, size düşman kesilirler de ellerini ve dillerini size kötülükle uzatırlar. Zaten onlar sizin küfre sapmanızı arzu ederler. " ^{[el-Mumtehine 2]}

Hizb-ut Tahrir / Kuveyt Vilâyeti, bu beldenin ve bölgenin yöneticilerini; ister istikrârın korunması, ekonominin geliştirilmesi, ilişkilerin güçlendirilmesi olsun, isterse ortak çıkarların gerçekleştirilmesi olsun, her ne gerekçeyle olursa olsun, Amerikan Başkanı'nın ortaya atacağı projeleri onaylamaktan sakındırır. Çünkü Amerika'nın ortaya atacağı bu projeler, Amerikan çıkarlarından başkasını gerçekleştirmeyecek, bizim de Amerika'ya daha da boyun bükmemizden başkasını artırmayacaktır. Kezâ Amerika'nın, projelerinin reklamı için pazarlayacağı gerekçelerin gerçeği, elitlerden önce âvâm nezdinde, yönetenlerden önce yönetilenler nezdinde ifşa olmuştur. Dünyanın birinci devletinin başkanının, üzerinde hegemonya kurduğu devletlere ve bölgeye yönelik ziyâreti gibi böylesi koşullarda, bu ziyâretin reddedilmesi, her ne pahasına olursa olsun, ortaya atacaklarına onay verilmemesi, bundan şiddetle sakınılması ve her neye mâl olursa olsun, Amerika'nın bu ziyâret ile nüfuzunu pekiştirmesine imkân verilmemesi olmazsa olmazdır. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُواْ لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا  "Şüphesiz Kâfirler sizin apaçık düşmanlarınızdır." ^{[en-Nisâ 101]}

Hizb-ut Tahrir / Kuveyt Vilâyeti, bu beldelerin ve bölgenin yöneticilerinin dikkatini önemli bir hususa çeker; bu beldelere yönelik bu târihî ziyâretin zamanlaması, Bush yönetiminin Amerika'nın, hayatî petrol rezervleri ile dolu Ortadoğu coğrafyasında nefretle karşılanmasına neden olduğuna dâir Amerika'da Demokrat Parti'nin Cumhuriyetçi Parti aleyhine açtığı seçim kampanyasına denk gelmiştir. İşte Bush, Kuveyt'ten başladığı Körfez bölgesine yönelik bu ziyâreti ile, Amerika'nın nefretle karşılanmadığını, aksine memnuniyetle karşılandığını göstermek istemektedir. Ayrıca onun bu ziyâreti petrol fiyatlarının târihî artışlar gösterdiği ve bölgede muazzam oranda finansal bir likidite bolluğu görüldüğü bir döneme rastlamıştır. Bu da Bush'u, bu emtiayı hortumlayıp Amerikan hazînesine aktarmaya ve ekonomisine enjekte etmeye yönelik münâsip kararlar almaya sevk etmiştir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاء وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيم  "Ehl-il Kitâb'tan olan kâfirler ile müşrikler de Rabbinizden size bir hayır indirilmesini istemezler. Halbuki Allah rahmetini dilediğine verir. Şüphesiz Allah büyük lütuf sahibidir." ^{[el-Bakara 105]}

Basîret sahipleri ve finansal yöne âşina olanlar, petrol fiyatlarının artışından sonra, bu bölgenin varlıkları üzerinde dünyanın iştahının kabardığını fark ederler. O halde bölgenin hegemon gücü olan ve ekonomisi resesyon riskiyle karşı karşıya kalan birinci devletin iştahı nasıl kabarmasın ki? Görünen o ki Bush, bu resesyondan bizim varlıklarımız ile kurtulmak, böylelikle Cumhuriyetçi Parti'nin seçim kampanyasında oylarını yükseltmek istemektedir. Ne acı vericidir ki beldelerimiz Amerika nezdinde sırf dış politikasının değil, aynı şekilde seçim kampanyaları için iç politikasının da bir parçası ve aracı haline gelmiştir!

Ey Müslümanlar!

Bizler en sağlıklı ve köklü çözümün, elbette Râşidî Hilâfet'in kurulması olduğunun bilincindeyiz, çünkü yalnızca Hilâfet, Amerika karşısında durmaya, onu bu bölgeden kovmaya, nüfûzunun işini bitirmeye ve hegemonyasını sona erdirmeye güç yetirebilir. Bizim bu reddimiz, uyarımız ve tembihimiz yalnızca Rabbimize bir mâzeret sunabilmek ve "emr-i bi'l ma'rûf ve nehy-i ani'l munker" içindir. el-Mevlâ [Subhânehu ve Te'alâ]'dan bunu bizim için Kıyâmet Günü bir hüccet kılmasını dileriz. Bizler Hizb-ut Tahrir olarak yolumuzda ilerliyor, Hilâfet uğrunda çalışıyoruz. O halde bu hayır kâfilesini kaçırmayınız, Ey Müslümanlar ve farzların tâcı olan Râşidî Hilâfet uğrunda çalışmaktan geri kalmanın günahını üzerinize almayınız.

إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ "Aralarında hüküm vermesi için Allah'a ve Rasulü'ne dâvet edildiklerinde mü'minlerin sözü ancak; "İşittik ve İtâat ettik" demeleridir. İşte, onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir." ^{[en-Nûr 51]}

Pakistan Müslümanları, Benâzir Butto suikastinden sonra çok sayıda insanın ölümü ve yaralanması, birçok özel mülkün tahrip edilmesi, yakıt ve gıda sıkıntısı ile baş gösteren şiddet dalgasında boğuştukları sırada dahi Amerika, Pakistan'da demokrasi kampanyası yürütmektedir. 28 Aralık 2007 günü Amerikan Dışişleri Bakanı Dr. Condoleezza Rice şöyle diyordu: "Fakat açıkçası, demokratik sürecin ileri gitmesi gerçekten oldukça önemlidir." Aynı gün Amerikan Dışişleri Bakan Yardımcısı Richard Boucher ise şöyle diyordu: "Yumuşama ve kesinleşen seçimlerde ilerleme görmek istiyoruz." Ne var ki Amerika'nın demokrasi kampanyası, Pakistan'da gerçekten temsilî bir hükümet için değil, daha da ötesi İslâm'ın yükselişini önleme girişimidir.

Pakistan Müslümanları, uzun süredir diktatörlüğün baskısına mâruz kalmıştır. Bu durumda Amerika, Müslümanlara, diktatörlüğün yerini alacak olanın yalnızca demokrasi olduğunu hissettirmek istemektedir. Bu demokrasi kampanyası dâhilinde Amerika, Müslümanların kendi yöneticilerini seçtikleri temsilî bir hükümet için yapılacak seçimleri demokrasi ile ilişkilendirerek duyguları ile oynamaya uğraşmaktadır. İslâm, otoriteyi gasp edeni reddettiği ve yöneticinin rızâ ve tercih ile seçilmesini emrettiği için Amerika, demokrasiyi onlara süslü göstererek Müslümanları demokrasiye başvurmaya sevk edeceğini ummaktadır. Bu ise demokrasinin, Allah'ın hükümlerinden başkasını yasamak şeklindeki gerçek özünü görmesinler diye Müslümanların gözlerine karasu indirmek ve bakışlarını, demokrasinin temsilî hükümet bağlamında neye çağırdığından çevirmektir.

Her hâlükârda eminiz ki Amerika'nın bu demokrasi kampanyası Pakistan'da fiyasko ile sonuçlanacaktır. Gerçekten de Müslümanların inancı ile çatışan hiçbir şey, onların akıllarında ve kalplerinde asla pekişemeyecektir. Yine de Amerika, onu yaymak için çabalarını yoğunlaştıracaktır ve zaten onu dayatmak üzere ajanlarını çoktan harekete geçirmiş durumdadır. Amerika'nın çağırdığı demokrasinin ana temeli, egemenliğin beşere ait kılınmasıdır. Buna göre beşer, doğruya ve yanlışa, güzele ve çirkine, iyiye ve kötüye özgürce karar verebilmekte, başkalarına karşı da sorumlu olmamakta, bu nedenle temsilcileri vasıtasıyla, egemenlik sıfatıyla yasamada bulunabilmektedir. Dolayısıyla demokraside neyin helâl, neyin haram olduğuna karar veren, Allah'ın emrini hevâsına göre kabul yahut reddeden bizâtihi beşerdir. Böylelikle beşer, zulmen ve udvânen, gayri-meşru bir şekilde kendisini, yalnızca Allah'a ait olan -hâşâ- ilahlık konumuna yükseltmektedir. Oysa hiçbir Müslüman, Allah ve Rasulü'nün emirleri ve nehiyleri dururken, şer'an neyin helâl, neyin haram olup olmadığı kararının herhangi bir insana yada meclise verilmesini asla kabul edemez. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmuştur:  وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلاَ مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمْ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ  "Allah ve Rasulü, bir işe hükmettiği zaman, mü'min bir erkeğin ve mü'mine bir kadının artık işlerinde hiçbir seçeneği yoktur." ^{[el-Ahzâb 36]} Ve şöyle buyurmuştur:  وَمَا آتَاكُمْ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ  "Rasul size her neyi getirdiyse onu alın ve sizi her neyden nehyettiyse ondan da kaçının. Allah'a ittika edin, şüphesiz ki Allah cezalandırması şiddetli olandır." ^{[el-Haşr 7]} Yine Allah [Subhânehu ve Te'alâ] İslâm'dan başkası ile yönetimi şiddetle zemmetmiş, bunu "tâğut" diye tanımlamıştır:  أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيدًا  "Sana ve Senden öncekilere indirilenlere îman ettiklerini iddia edenleri görmedin mi? Onlar inkâr etmekle emrolundukları halde Tâğuta muhakemeleşmek istiyorlar. Zaten Şeytan da istiyor ki onlar uzak bir sapıklık ile sapıtsınlar." ^{[en-Nisâ' 60]} Ve şöyle buyurmuştur:  وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الظَّالِمُونَ  "Her kim Allah'ın indirdikleri ile yönetmezse, işte onlar zâlimlerin ta kendileridir." ^{[el-Mâide 45]} Bu âyetler, egemenliğin Allah'a ait olmadığı yahut beşerin egemenliği Allah ile paylaştığı herhangi bir sistemin, -ister demokrasi ister diktatörlük olsun- kesinlikle küfür sistemi olduğuna dâir oldukça sarih âyetlerdir.

Demokraside ve kezâ diktatörlükte, egemenlik beşere ait olduğu içindir ki bu durum, Sömürgeci güçler nazarında bu sistemi oldukça elverişli hale gelmektedir. Çünkü bu sistem, Sömürgeci Kâfir'in çıkarlarını koruyan yasaların çıkarılmasına kapı açmaktadır. Son zamanlarda Müslümanlar aleyhindeki Amerikan savaşını desteklemek üzere Pakistan Hükümeti tarafından tüm adımlar atılarak yasal işlerlik kazandırılan 17. Reform Paketi, bunun en açık örneğidir.

Üstelik Amerika'nın, Pakistan'da temsilî hükümet arzuladığı iddiasının da hiçbir gerçekliği yoktur. Amerika bilmektedir ki şayet Müslümanların görüşü temsiliyet kazanırsa, artık Pakistan'ın hiçbir yöneticisi, Keşmir Müslümanlarından yüz çevirerek Hindu müşrikleri teşvik etmeye yahut dünyanın yegâne Müslüman nükleer gücü olan Pakistan'ın nükleer programını zayıflatmaya yahut eğitim müfredâtından İslâmî kıymetleri yok etmeye yahut Lâl Mescid'de yüzlerce Müslüman talebeyi acımasızca katletmeye yahut Afganistan'daki Amerikan işgâlini güvence altına almak için Müslüman askerlere kabileler bölgesindeki Müslüman kardeşlerine karşı savaşmayı emretmeye cüret edemez. Oysa Müşerref bunların hepsini, şu ana kadar hep "gerçek demokrasi" palavrasıyla arsızca yapmıştır. Muhakkak ki Amerika, rızâsız ve tercihsiz bir biçimde Müslümanlara dayatılan Müşerref'e dâima müteşekkir olacaktır. Ve Amerika bilmektedir ki diktatörlük ardından, yalnızca demokrasi, Müslümanların gerçek temsilinin yönetime ulaşmasını engelleyebilir.

Müslümanların İslâm'ın bir devlet olarak ikâmesi hakkındaki görüşlerine gelince; Amerikan İç Güvenlik Bakanlığı tarafından desteklenen ve Maryland Üniversitesi tarafından Aralık 2006 ilâ Şubat 2007 aralığında yapılan bir araştırmanın sonuçlarında görüldü ki Pakistan'daki Müslümanların çoğunluğunun "tüm İslâmî ülkeleri tek bir İslâmî Devlet veya Hilâfet içinde birleştirmek" şeklinde bir hedefi vardır. Artık bundan sonra Amerika'nın, dinleri olan İslâm'a göre Müslümanları temsil edecek -ve sonrasında doğal olarak dünyanın en büyük ve en güçlü devletini ortaya çıkaracak- bir yönetime nasıl tahammülü olabilir? Nasıl, Ey Müslümanlar, Nasıl?

İşte bunun içindir ki genel olarak Batılılar, özel olarak Amerikalılar, İslâm'ın yükselişine karşı bir kampanya yürütmekte, demokrasinin yayılması için ajanlarını ve kuruluşlarını finanse ederek ve İslâm'a çağıranların vahşice ezilmesini teşvik ederek tüm gücünü harcamaktadır. Cezayir örneği, sizden hiç de uzak değildir. Orada Batı'nın ve ajanlarının fırıl fırıl dönen gözleri önünde açılan oy sandıkları gösterdi ki insanlar İslâm'ı istemişlerdir. Bunun üzerine Batı'dan gelen alkışlar ve kutlamalar eşliğinde, Cezayir'in yöneticileri, seçim sonuçlarına saygı göstermek yerine, Müslümanları vahşice ezmeye başlamışlardır.

Dolayısıyla âyân-beyân görülüyor ki Amerika'nın demokrasi kampanyası Müslümanların temsiline izin verilmesi için değil, tam aksine İslâm'ın yükselişinin engellenmesi içindir. Bu nedenle, Müslümanların kanıtsız, mesnetsiz suçlanması, İslâmî toprakların çiğnenmesi ve işgâl edilmesi, İslâmî değerlere saldırılması ve hatta kendi hapishanelerinde Kur'ân'a bile hakâret edilmesi için herhangi bir fırsatı kaçırmamaya da özen göstereceklerdir. Allah [Subhânehu ve Te'alâ] şöyle buyurmuştur:  قَدْ بَدَتْ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ  "(Size karşı) duydukları kin ve nefret ağızlarından (dökülen sözlerinden) taşmıştır. Kalplerinde besledikleri (kin ve nefret ise) çok daha büyüktür." ^{[Âl-i İmrân 118]}

Ey Pakistan Müslümanları! Amerika'nın derdi, başınıza gelen musîbetlerin ve felâketlerin müsebbibi olan demokrasiyi yükseltmektir. Öyle ki yegâne Hak dîn olan İslâm'ın tatbîk edildiğini kutlamanın tadına hiç varamayasınız! İşte bunun için sizleri, kararlı ve kesin bir tavırla demokrasiyi reddettiğinizi göstererek bu seçimleri boykot etmeye çağırıyoruz. Hepinizi, İslâm Âlemi'ne zorbalıkla dayatılan demokrasiyi ortadan kaldırmak ve yerine Râşidî Hilâfet Devleti'ni yeniden kurmak için ciddiyetle çalışmak üzere, Hizb-ut Tahrir şebâbı olarak bizimle birlikte durmaya çağırıyoruz.

Biliniz ki Allah [Subhânehu ve Te'alâ] îmân edip sâlih amel işleyenlere, kendilerinden öncekilere vaat ettiği gibi kendilerine de, Küfür yönetiminden sonra İslâmî yönetimi nasip edeceğini, onları yeryüzünde pekiştirip egemen kılacağını ve geçirdikleri korku dönemini güvenlik ve esenlik dönemine çevireceğini vaat etmiştir. Hiç şüphesiz Allah'ın vaadi haktır.

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا  "Allah, sizlerden îmân edip sâlih amel işleyenleri, kendilerinden öncekileri yeryüzünde Halîfe kıldığı gibi onları da yeryüzünde Halîfe kılacağını, onlar için seçtiği dinlerini (İslam'ı) yeryüzünde hâkim kılacağını, (geçirdikleri) bu korkularını güvene çevireceğini vâdetti. Zira onlar yalnız Bana kulluk ederler ve hiçbir şeyi Bana ortak koşmazlar." ^{[en-Nûr 55]}