(ترجمه)

با وجودی‌که ویروس کرونا باعث از بین رفتن ملیون‌ها تن مانند انفلونزای اسپانیوی در نصف اول قرن بیستم نشده و اندازه‌ی تلفات آن کمتر از امراض چون طاعون، جدری (آبله)، ایدز و ایبولا بوده است؛ اما جهانی شدن آن خطرناک‌تر از خود مرض است که باعث متوقف شدن چرخه اقتصاد، مواجه ساختن ناگهانی بیشتر کشور‌های جهان با رکود، متوقف ساختن پرواز‌ها، گردشگری، صنعت‌ها و به نابودی کشانیدن تجارت جهانی، متوقف شدن رشد اقتصادی، مشکلات تعطیلی، فلج ساختن زندگی معیشتی و تعلیمی گردید. اگر مدت زمان شیوع و گسترش این مرض به درازا بکشد، ترس آن می‌رود که تمام جهان با کساد کامل مواجه گردد.

سرعت انتشار ویروس کرونا و ناتوانی وسایل صحی در متوقف ساختن آن در جهان، این مرض را جهانی ساخته و در روابط، نظام و موقف جهانی و بین المللی تأثیر گذاشته است.

کرونا به یک امر جهانی مبدل شده که باعث قوی شدن یک نیرو و ضعیف گردیدن نیروی دیگری در جهان گردیده و شیوع این مرض فرصت جهانی را برای تعدادی از کشورها جهت بالا بردن جایگاه و افزایش ارزش جهانی شان مساعد ساخته و در عین زمان این مرض بار سنگینی است که حمل آن برای تعدادی از کشورها چالش‌آفرین بوده که سبب نابودی منزلت و تأثیر جهانی آنان گردیده است.

ویروس کرونا به گونه‌ی عملی قوت و ضعف نیرو‌های بزرگ جهانی را در برخورد با خود کاملاً واضح ساخت. به گونه‌ی مثال: کشور چین در تعامل سیاسی‌اش با این مرض در داخل و خارج برتری قابل ملاحظه‌ای را کسب کرد. رهبری چین در داخل کشور با سختی و جدیت تمام با رعیت‌اش در رابطه به منع شیوع مرض کرونا مبادرت ورزیده و با توانایی خاص و عالی تمام امکانات علمی پیشرفته را به تجربه گرفت که در نهایت موفق به جلوگیری از رشد و شیوع این مرض در زمان اندکی گردید که جهان را متحیر ساخت. اما این کشور در خارج از محدوده‌ی خودش، دست همکاری برای انگلیس، صربستان، ایران و هر آن کشوری‌که خواهان همکاری از وی شدند، دراز نمود و این مساعدت و همکاری بخاطر فایده و ضرر نه؛ بلکه بخاطر مسوولیت جهانی بود که در نتیجه احترام و تقدیر کشورهای جهان را کسب کرد و به عنوان بزرگترین کشوری دیده می‌شود که سایر کشورهای جهان نیازمند آن اند. رییس جمهور صربستان در سخنرانی در میان اتباع کشور‌ش از همکاری‌های چین با کشور‌اش تشکر نموده و از کوتاهی در همکاری از هم‌پیمانان اروپایی‌اش انتقاد نمود.

در مقابل امریکا در جایگاه یک کشور فرصت‌طلب و خودخواهی ظاهر گردید که به جز از منافع خود‌ش چیزی دیگری نمی‌خواهد. به گونه‌ای مثال: این کشور به خاطر احتکار برای خودش، در صدد خرید ملکیت داروی آلمانی در مقابل یک ملیارد دالر گردیده و به استثمار و بدترین نوع حرص‌ورزی سرمایه‌داری آغاز نمود. برای امریکا چیزی جز اختصاص دادن دارو‌های کشف شده در ملکیت فکری‎اش نمی‌باشد. موقف‌گیری مصلحتی‌اش در مقابل این بحران به عنوان نخستین دولت در جهان و لزوم همکاری‌اش هنگام ضرورت به دیگران، کاملاً نامناسب بود.

اما اروپا در مقابل این حادثه به حیث یک نیروی بین‌المللی، از زمان بروز این مرض، خیلی‌ها سست، ضعیف، عاری از تعهد همکاری و به دور از تلاش در رویارویی با این مرض بوده که در مقابله با آن و هم‌چنان به عنوان یک نیروی به هم پیوسته حین شیوع این مرض عقب‌گرد نشان داد و تمام دولت‌های متحد از هم گسسته و به تنهای مصیر خود را پیمودند. بناءً اتحادیه اروپا و پیمان ناتو کدام منفعت و سودی نبخشید و به عنوان یک نیرویی‌که به سطح جهان باشد، ظاهر نگردید. فرانسه و آلمان در دام آزمایشات ایتالیا، اسپانیا و صربستان گیر افتاد و هم‌چنان انگلیس از دیگر کشور‌‌های اروپایی نظیر خودش تفاوتی چندانی ندارد؛ از این‌رو درهم ریخته شده و نتوانست به عنوان یک مظهر دولت جهانی در این حادثه بدرخشد.

کشور چین از دید جهانی در مقام بلندی قرار گرفت، اروپا عقب‌گرد داشت و امریکا باور جهانی را نسبت به خودش از دست داد. این‌ها همه دلالت به آغاز یک تغییر در موقف جهانی می‌کند؛ اما این تغییر محدود بوده و نمی‌توان آن‌را تجدید نظر در تشکیلات و از هم پاشیدن نظام جهانی کنونی عنوان کرد. ولی این امر ممثل آغاز عقب‌گرد در موقف جهانی بوده و می‌تواند که در آن ضعف جایگاه امریکا و اروپا و ازدیاد نیرو و جایگاه کشور چین تمثیل گردد؛ ولی این تغییر جهانی در نظام جهانی محدود باقی مانده و با وجود متأثر شدن از این حادثه به حال خود باقی خواهد ماند.

پیامدهای آنی این بحران اشاره‌ای به نابودی و از بین رفتن کامل نظم موجود ندارد؛ بلکه اشارات در رابطه به گسسته شدن نظام و ضعف ناشی از ناتوانی رهبری و کم شدن باور بدان وجود دارد. شاید این گسستگی و زمین خوردن که نظام بین‌المللی در این حادثه مهم به آن مواجه شد، مژده‌ای برای تولد دولت اسلامی باشد که این نظم باطل جهانی را نابود سازد و نظم جهانی جدیدی را اساس‌گذاری نموده و جهان را با بزرگی، عدل و نور اسلام رهبری نماید.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: استاد احمد الخطوانی

مترجم: عمر موحد

#كورونا

#Corona

19Covid#