از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم چیزی ساخت(تیار نمود)، مردم آن را ناچیز دانسته و از او دوری نمودند؛ خبر این موضوع به رسول الله صلی الله علیه وسلم رسید، او حمد الله سبحانه وتعالی را بیان نموده و بعداً فرمود:

«مَا بَالُ أَقْوَامٍ يَتَنَزَّهُونَ عَنِ الشَّىْءِ أَصْنَعُهُ، فَوَاللَّهِ إِنِّي أَعْلَمُهُمْ بِاللَّهِ، وَأَشَدُّهُمْ لَهُ خَشْيَةً»

(سنن ابن ماجه)

ترجمه: چه حالت خواهند داشت، مردمی‌که دوری از آن‌چه می‌نمایند که آن را من آماده و تیار ساخته‌ام؟ قسم به الله(سبحانه وتعالی) که من عالم‌ترین آن‌ها و دارای شدیدترین خشیه(ترس) نسبت به ایشان نزد الله(سبحانه وتعالی) می‌باشم.

مفهوم حدیث:

این حدیث شریف به چیزی ما را آگاهی می‌دهد که در این روزها در میان مردم رونما گردیده است؛ یعنی مردم چنین گمان دارند که از عمل پیامبر صلی الله علیه وسلم در زمانه‌اش، با عمل خودشان به الله سبحانه وتعالی نزدیک‌تر می‌باشند. چنان‌چه در نفس خود می‌گوید: به آن‌چه رسول الله صلی الله علیه وسلم عمل نموده در زمانۀ ما امکان ندارد و آن‌چه او فعل نموده مخصوص او و به آن زمان بوده است، در حالی‌که بعد از رضایت الله سبحانه وتعالی این امر(عمل به احکام شریعت) یک اصل نهایت با اهمیت می‌باشد. پس افعال رسول الله صلی الله علیه وسلم شریعت از جانب الله سبحانه وتعالی می‌باشد و آن‌چه از ما در خواست و دوست دارد، این است که در زندگی خود به آن احکام عمل نماییم.

بدین لحاظ افعال رسول الله صلی الله علیه وسلم مخصوص زمان خودش و مردم معیینی نمی‌باشد. پس بهتر، افضل‌تر و نزدیک‌ترین ما به الله سبحانه وتعالی کسی خواهد بود که شناخت دقیق از پیامبر صلی الله علیه وسلم داشته و پابند به افعال او باشد. مردم این زمانه را چه شده است که به احکام شریعت چنان عمل می‌نمایند، گویی که آن‌ها آن‌چه را الله سبحانه وتعالی می‌خواهد، از آن داناتر اند و چنان به او تقرب می‌جویند؛ چنان‌چه خودشان می‌خواهند و از چیزهایی باز می‌دارند که رسول الله صلی الله علیه وسلم از آن جهت تقرب به الله سبحانه وتعالی را منع نموده است. آیا الله سبحانه وتعالی نفرموده است:

﴿وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى﴾

[نجم: 3-4]

ترجمه: پیامبر(صلی الله علیه وسلم) از نفس خود چیزی نمی‌گوید، به جز آن‌چه بر وی وحی گردیده است.

آیا چنین نگفته است:

﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾

[احزاب: 21]

‏ترجمه: سرمشق و الگوی زيبائی در(شيوۀ پندار، گفتار و كردار) پيامبر(صلی الله علیه وسلم) برای شما است.

آیا الله سبحانه وتعالی ما را به به پابندی به آن‌چه رسول الله صلی الله علیه وسلم امر نموده و دوری از چیزی‌که او صلی الله علیه وسلم منع نموده، ملزم نکرده است؟ آیا شما نمی‌خواهید به رسول الله صلی الله علیه وسلم اقتداء نمایید؟ آیا این حالت مثل همان ظالمی نیست که هرچه هوای نفسش خواست، انجام می‌دهد و آن‌چه خلاف آن بود، آن را ترک می‌نماید؟

بلی، این حالت تابع‌داری از هوای نفس و سیر در گمراهی بوده، با این سخنان‌شان افعال خود را لباس اسلامی پوشانیده، بر رسول الله صلی الله علیه وسلم افتراء نموده و مردم را گمراه می‌نمایند. مثال این مردم را رسول الله صلی الله علیه وسلم چنین ارایه نموده است که او صلی الله علیه وسلم ترسنده‌ترین مردم از الله سبحانه وتعالی، عالم‌ترین مردم به دین و برگزیده شده از جانب الله سبحانه وتعالی بوده و در دین کسی نسبت به او تقرب ندارد؛ یا این‌که قرب این‌گونه اشخاص(تابع‌دار هوای نفس) نزد الله سبحانه وتعالی بیشتر از رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد؟ پس کسی‌که چنین گمانی داشته باشد، نفس خود را هلاک کرده است.

بناءً از الله سبحانه وتعالی مسئلت داریم که ما را از امثال این گمراهان پناه دهد، این دین را گشایش اعطاء نماید، حق را ثابت گردانیده و ما را پیروی از نصیب گرداند. در این امت گرامی، ظلم، ظالمین و منافقین را نابود گرداند و این امر به الله سبحانه وتعالی سهل و آسان است.