(ترجمه)

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «الصِّيَامُ جُنَّةٌ، فَلاَ يَرْفُثْ، وَلاَ يَجْهَلْ، وَإِنِ امْرُؤٌ قَاتَلَهُ، أَوْ شَاتَمَهُ، فَلْيَقُلْ: إِنِّي صَائِمٌ مَرَّتَيْنِ، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ المِسْكِ، يَتْرُكُ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ وَشَهْوَتَهُ مِنْ أَجْلِي الصِّيَامُ لِي، وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا»

(رواه بخاری، باب فضیلت روزه)

ترجمه: از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: روزه در برابر آتش دورخ سپر است. روزه‌دار نبايد ناسزا بگويد و عمل جاهلانه انجام دهد؛ اگر كسی با او درگير شود و يا به وی ناسزا گويد، در جوابش بگويد: من روزه‌دار هستم، من روزه‌دار هستم و افزود: سوگند به ذاتی‌كه جانم در دست اوست، بوی دهان روزه‌دار، نزد الله متعال از بوی مُشك خوشبوتر است. الله متعال می‌فرمايد: روزه‌دار، خوردن، آشاميدن و ارضای تمايلات جنسی خود را بخاطر من ترك می‌كند. روزه از آنِ من است و من خود پاداش آن را می‌دهم و هر نيكی، ده برابر پاداش دارد.

شرح حدیث

در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را خبر می‌دهد که روزه سپر است؛ به این معنی که برای ما وقایه و حجت و برهان در روز قیامت است؛ ما را امر نموده که روزه را بدون کلام بیهوده و جهالت همراهی نمائیم؛ لفظی یا فعلی از ما صادر نشود که معصیت و مخالف واجبات روزه باشد و قصداً از گناهان دوری نمائیم. پس تمام تلاش و حرص مان مبنی بر طریقه‌ای باشد که الله سبحانه وتعالی ما را به آن امر نموده؛ نه آنچه که مطابق خواست و هوای نفس ما باشد.

باید سلوک و روش مسلمان در این ماه طوری باشد، اگر کسی از لحاظ فعل و یا سخنی می‌خواهد ما را تحریک به عمل ناشایسته نماید، در پاسخ چیزی بگوئیم که کلام بیهوده و جهالت نباشد(من روزه دار هستم)؛ به این معنی که من پابند به عمل بزرگی هستم که مرا به خالقم نزدیک می‌نماید و من از خوردن، نوشیدن و از گناه نمودن درین وقت منع گردیده‌ام. در این حدیث از ما خواسته شده که این سخن را طور تأکید دو بار بگوئیم تا پابندی ما در این عمل جهت رضایت الله سبحانه وتعالی ثابت گردد و این‌که شخص متعدی از عمل خود باز ایستد.

هم‌چنان در این حدیث شریف اشاره به چیزی می‌نماید که آن را روزه‌دار می‌داند و از آن شکایت نیز می‌نماید که آن بوی دهن در وقت روزه داشتن است؛ پس درین مورد رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را خبر می‌دهد: اگر چه آن بوی اذیت کننده هم است؛ اما آن به نزد الله سبحانه وتعالی خوشبو و پاکیزه‌تر از بوی مشک می‌باشد. این حالت دریافت صبر و عدم شکایت از دیگران می‌باشد؛ زیرا اصل برای یک مسلمان این است: هر آنچه را که الله سبحانه وتعالی دوست می‌دارد، آن را دوست بدارد و از آنچه اوتعالی ناخوشنود می‌شود، بد ببیند.

الله سبحانه وتعالی پاداش هر عمل را مبنی بر اخلاص، جهد و تلاش بنده می‌دهد، چنانچه پاداش هر حسنه را تا ده برابر بالا می‌برد که این همه لطف و کرم و محبت الله سبحانه وتعالی برای بندگان صالحش می‌باشد.