از قتاده بن نعمان رضی‌الله عنه روایت است که رسول الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند:

«إذا أحبَّ الله عبداً، حماه الدنيا كما يظِلُّ أحدُكم يحمى سقيمه الماء» (صحیح ابن حبان/۶۷۱)

ترجمه: هرگاه الله (سبحانه وتعالی) بنده خویش را دوست داشته باشد او را از (گزند) دنیا طوری حفظ می‌کند که شما بیمار خود را از آب نوشیدن حفظ می‌کند (در صورتی که آب برایش مضر باشد).

این حدیث شریف ما را  از غایت رحمت پروردگار نسبت به بندگانش آگاه ساخته و بیان می‌کند که الله سبحانه وتعالی با کسی که او را دوست دارد و از گناهان دوری می‌کند، چگونه برخورد خواهد کرد. الله سبحانه وتعالی حافظ آن شده و از وی در برابر بسیاری از کارهایی که به او آسیب می‌زند، حفاظت می‌نماید. اعمالی‌که باعث کسب محبت الهی می‌شوند، همانا اطاعت از اوامر او سبحانه وتعالی هستند و اعمالی‌که انسان را از رحمت الهی دور می‌سازد، گناهان و اصرار بر انجام آن‌ها است.

از جمله اعمالی‌که انسان مسلمان را به پروردگار نزدیک می‌کند، رفتار و سلوک درست و منطبق با احکام شرعی است و کارهایی‌که مسلمان را از رحمت الله سبحانه وتعالی دور می‌کند، اموری است که الله به ما دستور داده از آن‌ها اجتناب ورزیده و دوری جوییم.

اکنون باید درک کنیم که برای رسیدن به هر هدفی باید مسیر درستی را بپیماییم که ما را به آن هدف والا می‌رساند. لذا بهترین اعمال، آن‌هایی است که با تطبیق احکام شرعی و تلاش برای گسترش این دین و حاکم کردن آن به محبت و رحمت پروردگار خواهیم رسید.

لذا از الله سبحانه وتعالی می‌خواهیم که ما را از کسانی بگرداند که الله متعال آن‌ها را دوست دارد و ما را از هر چیزی‌که باعث خشم پروردگار شده و محبت الله سبحانه وتعالی را از ما سلب می‌کند، دور بگرداند!

مترجم: عبدالرحمن مستنصر