پس از اینکه غرب کافر دولت خلافت را در سال 1924م سقوط داد و سرزمین های اسلامی را زیر نام دولت های کوچک تقسیم کرد، حکامی بالای امت اسلامی مسلط گردید که مزدوران کفار بودند که بالای مسلمانان با نظام های غربی جدایی دین از زندگی حاکمیت می کنند؛ و با آنانیکه برای بازگشت خلافت راشده دعوت می نمایند،می جنگند و از مرزهای پاسبانی می کنند که دشمنان اسلام به آنان بحیث میراث شوم توسط بیرق های ملی و دشمنی با اسلام به آنان باقی مانده است. همچنان امت اسلامی را با اسالیب گوناگون ذلیل ساخته و به آنان سرودهای ملی را تقدیم کردند.
بیرق های را به تقدیس می گیرند که باداران شان برای آنان طرح ریزی کرده اند؛ به گونه ای که هرصبح با آغاز آهنگ سرود ملی احوال پرسی می کنند، چنان که«هنری بونسو» درسال 1930م بیرق فرانسه را بحیث بیرق رسمی سوریه معرفی کرد، که این موضوع در قانون اساسی جریده ای رسمی شماره آخر سال 1932م رسماً معرفی گردید که درماده چهارم آن باب اول، بیرق فرانسه را بحیث بیرق رسمی سوریه اعلام کردند. این بیرق از جمله بیرق های بود که تنها برای تجزیه و فریب بخاطر جلوگیری از متحد شدن سرزمین های اسلامی طرح ریزی شده بود که دوباره بحیث سرزمین های واحد جمع نشوند.
 در آغازین انقلاب علیه نظام مجرم بشار اهل شام با آنهم پرچم های سوریه را بلند می کردند و خواهان آزادی از ظلم و استبداد بودند، پس از آن انقلاب شان تبدیل به بیرق های ملی که تحت قیمومیت فرانسه بود، در آمد. بدون درک اینکه حقیقت یا رمز آن را بدانند، در عقب این بیرق های ملی چه نهفته بود؟برافراشتن این بیرق ها آنان را به پیروی از بیرق های فرانسه کرده و تحت قیمومیت فرانسه داخل شدند. در حالیکه در برافراشتن بیرق های ملی و بیرق های اسلامی فرق متمایزی وجود دارد، در فکر شان هیچ خطور نمی کرد که این کارشان آنان را تحت قیمومیت فرانسه در می آورد.
پس از اینکه اهداف انقلابیون به اساس اسلام و انقلاب شان محدود به کتاب الله و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم یعنی خواهان تأسیس خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت که خودانتظارات و توقعات شان را مشخص می سازد که از اهداف اساسی این انقلابیون نیز محسوب می گردد، روشن شد. در چنین حالتی رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم را بلند کرده و به آن متمرکز شدند، حتی تا جایکه به ریشه کن کردن بیرق فرانسه شروع کردند که آنان را تحت قیمومیت خود در آورده بود، و اثری از بیرق های ملی در بسیاری از مناطق دیده نمی شد، مگر اینکه رسانه های گمراه کن به هدف جلب حمایت خارجی ها از هرسوی، بیرق های ملی را انعکاس می دادند.
پس از تحمیل آتش بس توسط امریکا و روسیه و فراخواندن طرف های درگیر به میز مذاکره در زیر سقف یک دولت دموکراتیک مدنی و سیکولار که به غیر ما انزالله حکم کند که این انتظارات از کنفرانس ویانا بوجود آمده بود، طرفداران و سیاسیون امریکایی راه حل سیاسی به سوریه پیشکش کردند؛ که همانا برگشت دوباره ای سوریه تحت بیرق های ملی که آنان را تحت قیمومیت فرانسه در می آورد، بود. در این راستا رسانه های گمراه کن کوشش های خود را به شکلی که خود را بی طرف اعلان می کردند، انجام دادند.
کارشناسان و سیاسیون امریکایی پس از این قدر تلاش که اهل شام انجام داده اند خواهان بازگشت انقلاب به حالت اصلی خود اند؛ پس از این همه می خواهندبا آتش بس که از سوی امریکا تحمیل گردیده است به زحمات بی شایبه ای آنها خط کشیده و آنان را به صلحی فرا می خوانند که از سوی امریکا به آنان پیشکش می شود. آنان را به این فرا می خوانند که تنها راه حل سوریه راه حل سیاسی است. در حقیقت آنان غافل از این اند بدانند که اهل شام مسافت بسیار بزرگی را در انقلاب شان نسبت به پذیرفتن پروژه غرب زیر عنوان دموکراسی و بیرق ملی که نماینده گی از قیمومیت فرانسه می کند، طی کرده اند. پس از روشنایی اهداف شان به اساس اسلام که خواست های شان در مطالبت به اقامه ای خلافت راشده برمنهج نبوت انعکاس می یافت، رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم را بلند کرده و به آن اشاره می کردند که رمز وحدت شان در بلند کردن رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم است.
عده ای از سیکولران و استفاده جویان رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم را تنها قطعه ای یا پارچه ای می دانند که برافراشتن آن شأن و شوکت آنان را پائین می آورد، در عوض بیرق فرانسه را به اهتزاز در می آوردند؛ فراموش کردند که رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم نشانه و رمز وحدت مسلمانهاست، تنها پارچه یا قطعه ای از رخت نیست. چنانچه مردم توسط آن به رمز وحدت مسلمین دعوت می شوند، دلیل اش این است که اهل شام از بلند کردن بیرق های که نظام آنرا حمل می کند یا کدام بیرق های دیگر خودداری کردند، زیرا بیرق های که نظام آنرا حمل می کند به اهداف مشخص و معین می باشد.
  پس بلند کردن بیرق حکمی را می گیرد که به آن اشاره می شود. برافراشتن بیرق های فرانسه اشاره به قومیت و تفرقه و پیروی از غرب کافر را می کند، در حالیکه رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم را عبدالله بن عباس رضی الله عنه در حدیثی که ترمذی به اسناد صحیح آن را روایت کرده وصف کرده است که می فرماید:
كانت راية النبي سوداء ولواؤه أبيض
رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم سیاه بوده، و لواء شان سفید بود.
این اشاره به وحدت مسلمین به ایمان شان و نظام زندگی شان می کند که از جانب الله سبحانه وتعالی بالای ایشان واجب گردیده وبه آن رسول الله صلی الله عیله سلم به تأسیس خلافت برمنهج نبوت بشارت داده است. پس حضرت عبدالله بن عباس رضی الله عنه از رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم صحبت کرده است، به قولیکه تنها رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم نه رایه های دیگری که در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم به شکل مجمل تحت رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم شامل می شد؛ گروه های جهادی آن را تمثیل کرده و جزء از ارتش مسلمانان در آن وقت محسوب می گردید. اما کسی که ادعا می کند برافراشتن رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم فتنه است، می گوئیم: یقیناًفتنه مانع شدن یا سد قرار گرفتن در برابر دین الله سبحانه وتعالی می باشد؛ نه تمسک به شریعت الهی. چنان که الله سبحانه وتعالی می فرماید:
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ
[بروج: 10]
‏بی ‌گمان كسانی كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را شكنجه می ‌دهند تا از دين الله برگردند، سپس توبه نمی ‌كنند و از كرده خويش پشيمان نمی شوند، قطعاً عذاب دوزخ دامنگير ايشان خواهد شد و همچنين عذاب آتش سوزان بهره آنان خواهد بود.
‏وبرعلاوه ای آن می فرماید:
فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
[نور: 63]
آنانی كه با فرمان او مخالفت می‌كنند، بايد از اين بترسند كه بلائی(در برابر عصيانی كه می ‌ورزند) گريبانگيرشان گردد، يا اين كه عذاب دردناكی دچارشان شود(اعم از قحطی و زلزله و ديگر مصائب دنيوی، و دوزخ و ديگر شكنجه‌های اخروی).‏
در جای دیگری می فرماید:
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَصَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ
[بقره: 217]
از تو درباره جنگكردن در ماه حرام میپرسند؛ بگو: جنگ در آن(گناهی) بزرگ است؛ ولی جلوگيری از راه الله(كه اسلام است) و بازداشتن مردم از مسجدالحرام و اخراج ساكنانش از آن و كفر ورزيدن نسبت به الله، در پيشگاه الله مهمتر از آن است، و برگرداندن مردم از دين(با ايجاد شبههها در دلهای مسلمانان و شكنجه ايشان و غيره) بدتر از كشتن است.
فتنه در این آیات دور شدن از راه الله تعریف شده است. بسیار جای تأسف است که عده ای تعبیر می کنند که رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم فتنه می باشد، در حالیکه گمان می کنند برافراشتن بیرق فرانسه ی کافر که آنها را تحت قیمومیت آن در می آرد، اشاره به وحدت شان می کند؟! کسی که می کوشد از برافراشتن رایه ای رسول الله صلی الله علیه وسلم از ترس غرب کافر جلوگیری کند، برای آنان چنین می گوئیم؛ الله سبحانه وتعالی برای تان می فرماید:  
أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
[توبه: 13]
آيا از ايشان می‌ترسيد(و به جنگ آنان نمی رويد؟)، در صورتی كه سزاوارتر آن است كه از الله  بترسيد(و از كيفر نافرمانی او بهراسيد) اگر واقعاً ايمان داريد(و مؤمنان راستين هستيد).‏
ای مسلمانان سرزمین مبارک شام:
یقیناً مبارزه ای حقیقی در سرزمین شام تنها مبارزه یا جنگ بیرق ها نیست، بلکه مبارزه بین حق وباطل می باشد. مبارزه بین فرهنگ اسلام و فرهنگ غرب کافر، مبارزه بین مبدأ اسلام با ایمانِ«لا اله الاالله محمد الرسول الله» و آنچه از این عقیده بحیث نظام واحکام زندگی می آید، و مبدأ غرب کافر با عقیده ای شان«جدایی دین از زندگی» و آنچه از نظام های وضعی و دموکراسی شان می آید، می باشد. پس شمارا دشمنان دین تان در فتنه نیندازد، هیچ سعادتی به جز شریعت الله سبحانه وتعالی نیست، هیچ راه حل و خلاصی و رهایی از ظلم و پیروی از غرب کافر برای مسلمانان نیست،مگر با اقامه ای خلافت راشده برمهنج نبوت. بناً با کسانی که برای اقامه ای خلافت راشده کار و فعالیت می کنند، کار کنید و بدانید که نصرت از جانب الله سبحانه وتعالی بوده نه از جانب کسی دیگری، چنان که الله سبحانه وتعالی می فرماید:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
[محمد: 7]
‏ای مؤمنان! اگر(دين) الله را ياری كنيد، الله شما را ياری می‌كند(و بر دشمنانتان پيروز می‌گرداند) و گامهايتان را استوار میدارد(و كار و بارتان را استقرار می‌بخشد).‏
وبدانید که نصرت با صبر است، خوشی و غم است و پس از هرسختی آسانی است.الله سبحانه وتعالی همچنین می فرماید:
واعْتَصِمُوْا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيْعَاً وَلَا تَفَرَّقُوْا
[آل عمران: 103]
و همگی به رشته(ناگسستنی کتاب) الله چنگ زنيد و پراكنده نشويد.
حزب التحریر-ولایه سوریه