(ترجمه)

انقلاب مبارک سوریه در حالی‌که وارد هشتمین سال خود می‌شود، هنوز بهای سنگینی را با خون و داشته‌های سرزمین‌اش می‌پردازد. این بهای سنگین نتیجۀ سکوت، ناجوانمردی و صف‌شکنی بعضی از انقلابیون و نیرنگ حکام مسلمین با غرب کافر می‌باشد. انقلاب مبارک سوریه پا در سال هشتم گذاشت؛ اما متأسفانه درین مدت طولانی با وجود پرداخت بهای سنگین، دستاورد نداشت؛ مخصوصاً بعد از ین‌که رهبری بعضی از گروه‌های اسلامی پشت گردانده، انقلابیون و ساکنین سوریه به شکل جمعی از غوطۀ شرقی اخراج گردیدند و انقلاب به سوی جنگ در بین گروه‌ها رفت و گروه‌ها را در منطقه درعا و قنیطره به حامیان این جنگ ذات‌البینی نزدیک ساخت.

مردم مسلمان و انقلابیون سوریه، بهای سنگینی را به دلیل روی‌گردانی رهبری انقلاب پرداخت؛ رهبرانی‌که اگر برای‌شان دشمن انقلاب نگوئیم، حد اقل به جرئت گفته می‌توانیم که انسان‌های غیرسیاسی بودند. این تنها غوطه نیست که بهای سنگین فریب و ناجوانمردی‌های بعضی‌ها را می‌پردازد، بلکه حمص، حلب و زبدانی وغیره مناطق، قبلاً و در حال حاضر چنین بهایی را پرداختند و می‌پردازند. رهبری گروه‌های مرتبط به اجندای خارجی با دولت‌های منطقه را صدای مظلومیت ضعیفان و فریاد بیوه‌زنان و یتیمان به حرکت  نیاورده و نمی‌آورد؛ آنانی‌که به خاطر دین و آبروی‌شان حرکت نکرده‌اند، حالا هم حرکت نمی‌کند.

قبل ازین‌که این مرض مهلک به استقبال گروه‌های اسلامی بیاید، حزب التحریر برای تداوی این مرض مهلک راه علاج را طرح کرده؛ اما با تأسف که رهبری گروه‌ها از پذیرفتن صدای عاقلانه و با حکمت این حزب اباء ورزیدند. حزب التحریر برنامه و خطوط مشخص را برای انقلابیون طرح کرده و از آن‌ها خواست تا به این برنامه پایبند بمانند تا به موفقیت رسیده و از این حالت ذلت‌بار در امان بمانند. اصول و قواعدی‌که آن‌ها را از دخالت‌های بیرونی و برنامه‌های خارجی و مال‌های سیاسی پلید حفظ نموده و بمب‌هایی‌که غرب از طریق حکومت‌های ترکیه، سعودی و قطر به داخل انقلاب ساخت و شکارشان کرد، بالآخره منجر به نتایج اندوهگین شد. در عوض تمسک مردم به سقوط نظام، رهبران گروه‌ها به تشکیل ائتلافی پرداختند که با نظام سوریه به گفتگویی اقدام نمودند و در عوض آزادساختن از دولت‌های کفری و نظام‌های ظالم بین‌المللی به خواب رفته، از انقلابی‌که آن‌ها را به هدف برساند، منصرف شدند و از هدف انقلابی‌که نجات از سیکولریزم و دموکراسی بود، انحراف کردند. سیکولریزم و دموکراسی که در جنگ با الله سبحانه وتعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم بوده و با تمام توان تلاش دارند تا از اقامۀ دولت اسلامی(خلافت برمنهج نبوت است)  ممانعت نمایند.

مردم مسلمان سوریه که در خون غرق اند، بزرگ‌ترین مصیبت‌ها را متحمل شدند، که وابستگی رهبران‌شان به نظام بین‌المللی و پذیرفتن نماینده‌ها و تن دادن به تصامیم و شرکت در کنفرانس‌های‌شان یکی ازین مصیبت‌ها به شمار می‌آید. این رهبران پذیرفتند که دشمن‌شان یعنی روسیه و ایران، ضامن گفتگوهای کاهش تنش باشد و متأسفانه که خود این دوکشور خون‌آشام هم طرف دعوی بودند و هم داور. درین نوشته بحث ما در مورد جزئیات واقعیتی‌که مردم مسلمان سوریه در طول سال‌های انقلاب‌شان سپری نموده و شکنجه شدند، نبوده؛ بلکه یگانه سیاست است که می‌تواند درد امت را دوا و مشکلاتی‌که امت با آن مواجه گردیده حل نماید. پس می‌توان گفت: علاوه برمداخلۀ بزرگ خارجی درین سرزمین، تنها نظام سوریه نبوده؛ بلکه بعضی از انقلابیون نیز چنین شدند.

انقلاب سوریه نیاز مبرم به یک‌پارچه‌گی دوبارۀ انقلابیون و تمام قوت‌ها و نیروی‌شان دارد، آن‌هم نه از طریقی‌که گروه‌ها به آن  متوسل شده‌اند و حمایت خارجی‌ها را از آن خود ساخته‌اند، بلکه همراه شدن با برنامه و نظامی‌که بهترین امنیت را آورده و نظام جنایتکار را محو و نابود می‌سازد و آوردن چنین نظام بدون رهبری سیاسی آگاه و مخلص امکان پذیر نیست، نظام سیاسی کامل و روشن-که برگرفته از عقیدۀ اسلامی بوده و دارای رهبری سیاسی باشد- انقلاب را جهت داده و در زیر بال‌هایش نیروی نظامی پیروانش را سرپرستی نماید. بناءً بر ما لازم است تا تذکر دهیم که اساسات دولت اسلامی فکر و مردانی است که این فکره را رهبری نمایند و هم‌چنان سرپرستی مردم بر نظام و جزئیات و سایل و طریقۀ ایجاد آن و ایجاد نیروی نظامی‌که نصرت را برای این نظام و کسانی‌که این نظام را حمل می نمایند، بدهد. به این شکل وحدت و یک‌پارچه‌گی حقیقی انقلابیون به دست می‌آید؛ یک پارچه‌گیی‌که انقلابیون از سال‌ها آن را خواستار آن اند.

بدون شک، رهبری سیاسی ضامن حقیقی رسیدن انقلاب به هدف آن می‌باشد و این یگانه چیزی است که انقلابیون در مسیر انقلاب‌شان آن را گم کرده‌اند. با وجودی‌که در بین‌شان گروهی از فرزندان مخلص امت هستند، به الله سبحانه وتعالی تعهد دادند که ارادۀشان ضعیف نشده و از منهج‌شان انحراف نکنند و تا زمانی‌که نصرت الله سبحانه وتعالی نصیب‌شان گردد، درین راه و منهج رسول الله صلی الله علیه وسلم را اقتداء می‌نمایند. یقیناً که آن‌ها شباب حزب التحریر می‌باشند؛ آن‌هائی‌که تعهد نمودند تا چراغ‌های روشنی برای امت باشند تا آن را به سوی بیداری، عزت و کرامت بکشانند.

ای مسلمانان جهان و مخصوصا ای مسلمانان سوریه! شما با چشم‌تان می‌بینید که راه نجات مسلمانان از دشمنان‌شان کار فردی و کار گروهی غیرسیاسی نبوده؛ بلکه راه نجات از طریق برپائی دولت قرآن است تا صفوف مسلمانان را تنظیم و اولویت‌های آن‌ها را معین و قوت‌های امت را در برابر دشمنان‌شان محکم سازد و بالای همه اقشار امت اعم از همه طیف‌ها، تثقیف شده‌گان و مفکرین و غیره واجب است تا بدانند که الله سبحانه وتعالی آن‌ها را از بین همه امت‌ها برگزیده تا در برابر کفر جهانی استاده‌گی نمایند؛ کفری‌که همه نسل‌ها را در حقیقت هلاک ساخته است. حالا وقت آن رسیده که امت به زمام امور خود چنگ زده و سیاسیون مخلص را اجازه دهند تا به کشتی اسلام عزیز آن‌ها را برسانند‌؛ کشتی نجاتی‌که الله سبحانه وتعالی و رسول‌اش آن را دوست دارد.

اما ای برادران مسلمانم در سوریه! یقیناً شما ثابت کردید که اهل صبر، استقامت و شکیبائی و اهل ایثار و فداکاری هستید؛ پس هم‌چنان ثابت سازید. آن‌چه که برای آن انقلاب کردید، به دست آورید و هرگز الله سبحانه وتعالی اعمال شما را فراموش نمی‌کند؛ اما این را بدانید که جز تعداد اندک درین راه باقی نمانده و بدانید که نصرت و یاری الله سبحانه وتعالی محال نبوده و آمدنی است. این روزها روزهای ابتلاء و آزمایش است؛ پس هدف خود را مشخص نموده و تمام توان‌تان را برای تصحیح و تغییر دادن مسیر گروه‌های اسلامی به نمایش بگذارید تا الله سبحانه وتعالی نصرت دهد و به زودی الله سبحانه وتعالی با پیروزی موعودش دردهای سینه‌های مؤمنین را شفا خواهد بخشید.

﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾

[قصص: 5]

ترجمه: ما اراده داریم تا بر آن‌هائی‌که ضعیف و مظلوم واقع شدند، ارج و منت بگذاریم و آن‌ها را حاکمان روی زمین و وارثین زمین قرار دهیم.

نویسنده: استاذ احمد "معاذ"

(ترجمه)

با آغاز عملیات اِفرین به تاریخ ۲۰ جنوری ۲۰۱۸م که به نام "عملیات شاخۀ زیتون" مسمی گردیده است،‌ منازعات مصنوعی که از مدت‌ها بدین‌سو میان ترکیه و هم‌پیمانان امریکا بود، بعد از بازدید‌های مشتاقانۀ متقابل بین مقامات دو طرف به یک "هم‌پیمانی استراتژیک دیرینۀ واقعی" مبدل گردیده است. در آغاز در ۱۱ فبروری "ابراهیم کالن" سخنگو ریاست جمهوری ترکیه با مک ماستر مشاور امنیت ملی امریکا تحت رهبری ترامپ تماس تلیفونی داشته است. در ۱۴ فبروری نورالدین جناکلی وزیر دفاع ملی ترکیه با جیمس‌متیس وزیر دفاع امریکا در بروکسل دیدار کرد. دو روز بعدتر از آن، در ۱۶ فبروری رئیس جمهور اردوغان از ریکس تیلرسن وزیر خارجۀ امریکا پذیرایی کرد. بلآخره وزیران امور خارجۀ دو کشور چاوش اوغلو و تیلرسون به تاریخ ۱۷ فبروری باهم ملاقات کردند. به دنبال این دیدار‌ها یک بیانیۀ مشترک توسط هر دو کشور انتشار یافت که بر همکاری استراتژیک بین دو طرف، دفاع مشترک امنیت دو کشور و تصمیم مشترک در مبارزه با تروریزم تأکید داشت. افزون بر این، تأکید بر وحدت قلمرو سوریه و تعهد به وحدت ملی آن  کشور نمودند و این‌که راه‌حل سیاسی تنها راه‌حل بیرون رفت بحران سوریه بوده و در تشدید عملیات ژینو باهم همکاری نمایند.

ما در حزب التحریر-ولایه ترکیه در حاشیۀ این همه جلسات و اظهارات فعلی، مسئولیت شرعی و سیاسی خود می‌دانیم تا بعضی از موضوعات مربوط ترکیه، خاور میانه و جهان اسلام را به مسلمانان بازگو نماییم. این واضح است که امریکا، روسیه، انگلیس نهاد‌های یهودی و بعضی از کشور‌های اروپایی در عقب سازمان‌های حزب کارگران کرد(PKK)، حزب اتحاد دموکراتیک، واحدهای حفاظت از مردم و سازمان‌های مشابه که تركیه را تهدید می‌كنند، هستند و از آن‌ها حمایت می‌کنند. این امریکا بود که ۵ هزار بار کامیون، ۲هزار هواپیما محمولۀ هوایی، مهمات و تجهیزات نظامی را به این سازمان‌ها تحویل داد. در صورتی‌که قضیه چنین است، کدام یکی از این اقدامات درست می‌باشد؛ اداره‌ای که بخواهد این روابط خدمت‌گذار تروریزم را با امریکا قطع نماید و یا این‌که همکاری دراز مدت استراتژیک را با آن تائید نماید؟!

آیا برای مقامات ترکی کافی است تا امریکا را فقط در سخنرانی‌ها، که مخاطب آن افکار عامه می‌باشد، دشمن و یا دوست اعلام نمایند، بلکه آن‌ها باید چنین موقف را از آدرس دولت ترکیه در ملاقات‌های‌شان با‌ این مقامات و بیانیه‌های رسمی‌شان نیز اعلام کنند. ما از طرف مردم مسلمان ترکیه بیان می‌داریم که: امریکا تا زمانی‌که به زانو در نیاید پیوسته به دشمنی‌هایش علیه ما ادامه خواهد داد.

مقامات ترکی که در سراسر انقلاب سوریه در کشتی امریکا سوار اند و نمی‌بینند؛ طوری‌که مردم سوریه و انقلاب سوریه را فراموش کرده‌اند و خودشان را نیز به فراموشی می‌سپارند. کسانی‌که قبلاً با حلب خیانت کرده‌اند و آن را از طریق عملیات سپر فرات به رژیم وحشی سوریه تسلیم کرده‌اند، آن‌ها امروز در جنایت تسلیم‌دهی ادلب به رژیم مزدور سوریه منحیث آخرین سنگر انقلاب شام نیز اشتراک دارند. این همه از واکنش‌های مشروط ترکیه و داخل شدن رژیم به شهر اِفرین کاملاً واضح می‌گردد. چگونه ممکن است که بدترین رژیم بر حزب اتحاد دموکراتیک و واحدهای حفاظت از مردم ترجیح داده شود؟!

ای حُکام! رژیم جنایتکار سوریه یک وسیلۀ تهدیدی است که توسط امریکا استفاده می‌گردد و کاملاً همانند حزب اتحاد دموکراتیک و شاخۀ نظامی آن در ترکیه است؛ زیرا رژیم اسد یک نهاد تروریستی است که هیچ حد و مرزی را در کشتار نمی‌شناسد. امریکا خط مقدم این رژیم جنایتکار بوده و این سازمان‌های تروریستی را حمایت و تجهیز می‌کند. اگر شما واقعاً صادق هستید، پس در روابط‌تان با امریکا تجدید نظر کرده، پایگاه نظامی انجیرلیک و تمام پایگاه‌های دیگر را ببندید و از دروغ و فریب در برای مسلمانان خودداری کنید.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه ترکیه

(ترجمه)

انقلاب سوریه، که باشعار "مردم سرنگونی رژیم را می‌خواهند"، توسط اطفال "درعا" بر روی دیوار‌ها شروع شد و اکنون وارد هشتمین سال‌اش می‌شود. در جریان این هفت‌سال، همه مورد بدخواهی و ظلم این ظالمان قرار گرفته و سرکوب شده‌اند، طوری‌که بزرگ و کوچک و زن و مرد از آن مصون نمانده و همه چیز تحت ظلم ظالمانۀ آنان قرار گرفته و به همین‌گونه هیچ شهری قدیمی، مسجد و خانه‌ای از آن محفوظ نمانده است. ‌طوری‌که الله سبحانه وتعالی فرمود:

﴿وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ﴾

[بروج: ۸]

ترجمه: و بر آنان عیب نگرفتند، جز آن‌که به الله(سبحانه و‌تعالی) غالب و ستوده ایمان آوردند.

این مردم مخلص از اولین لحظات اظهار می‌کردند که "ای الله سبحانه‌ و‌تعالی! ما کسی را غیر از تو نداریم"، در این هفت سال-باوجود متحدان اسد، ایران و حزب‌اش در لبنان، روسیه، امریکا و نیرو‌های ائتلاف، سازمان‌های جنایتکار جاسوسی و حکامی‌که توسط حرص به پول‌های کثیف سیاسی ترغیب می‌شوند، هرگز به زانو در نیامده‌اند. آنان به قتل‌عام‌های‌که از طرف امریکا، زیر نظارت و سرپرستی سازمان ملل صورت می‌گیرد، گردن خم نکردند. آن‌ها به دلیل این‌که پیشنهاد این نظام بشری را که بر آنان تحمیل شده‌است، قبول نکردند و در مقابل قربانی دادند، مهاجرت و ترک خانه و سرزمین‌شان را پذیرفتند؛ ولی از مقاومت‌شان دست نکشیدند. آنان از کسانی‌که انقلاب و خون شهیدان‌شان را با چوکی‌های سازمان‌ها و تشکیلات توطئه‌گرانه در ژینو، ریاض و آستانه معامله نمودند، حمایت نکردند و افراد دست‌نشانده‌ای را که امریکا به عنوان جانشین اسد پیشنهاد کرده بود، نیز رد نمودند. درحالی‌که آنان تحت شرایط دشوار و فرصت‌های محدود برای زنده ماندن سخت تقلا می‌کنند، هیچ نوع حمایت را از جانب سرزمین‌های اسلامی، که صاحب همه انواع نیرو و قدرت‌اند، ندیده‌اند؛ حال آن‌که اسلام به آنان دستور می‌دهد تا ارتش‌های‌شان را برای نجات برادران و خواهران مسلمان‌شان از ظلم به حرکت درآورند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا﴾

[نساء: ۷۵]

ترجمه: شما را چه شده‌است که در راه الله(سبحانه وتعالی) و(برای یاری) مردان و زنان و کودکان، مستضعفین نمی‌جنگید، آنان که می‌گویند: پروردگارا! ما را از این شهر، که اهلش ستمگر اند، بیرون ببر و از جانب خود برای ما سرپرستی قرار بده و از جانب خود یار و مددگاری برای ما مقرر کن!

آنان بجای این‌که در کنار مظلوم بجنگند، ترجیح دادند تا وارد میدان همکاری با ظالم شوند، برای‌شان پایگاه باز کردند و با هم‌پیمان صلیبی‌شان یکجا شدند. آن‌ها به اسد قاتل به چشم یک شیر می‌بینند که توسط روسیه و به ضمانت ایران ساخته شده است. همه کسانی‌که تا دیروز می‌گفتند: «اسد باید برود» امروز مستقیم یا غیرمستقیم می‌گویند: «می‌توانیم با او گفتگو کنیم.» کسانی‌که حضور روسیه در سوریه را تهدید می‌کردند، امروز می‌گویند: «روسیه نیز بخشی از راه‌حل سیاسی در سوریه است.» کسانی‌که برای اولین بار در سقوط حلب نقش داشتند، امروز برای سقوط ادلب کار می‌کنند. آنان از امریکا به دلیل وسعت کنترول‌اش در انجام کار‌هایی‌که به آنان دستور می‌دهد، می‌ترسند؛ در حالی‌که الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ﴾

[توبه: ۱۳]

ترجمه: آیا از آن‌ها می‌ترسید؟! پس الله(سبحانه ‌وتعالی) سزاوارتر است که از او بترسید، اگر ایمان دارید!

ای مردم شام! انقلاب شما کابوس‌‌های استعمارگران، خیانت‌ها، کشتار‌، ویرانی‌، اشک‌ها و خون‌های زیادی را دیده است؛ ولی شما نیز نصرت و پیروزی الله سبحانه وتعالی را با اعتماد، یقین و توکلی‌که همانند ابتدای انقلاب‌تان، به او سبحانه وتعالی دارید، با اراده‌اش، شاهد خواهید بود. به این دلیل، شما باید به اطراف یک کتله و رهبری سیاسی مخلص جمع شوید و دعوت، فعالیت و تلاش‌تان را یکی کنید تا این انقلاب اسلامی منجر به تأسیس دوبارۀ دولت خلافت به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه و سلم شود، و الله سبحانه وتعالی پیروزی را به شما وعده می‌دهد، همان‌گونه که به پیامبرش صلی الله علیه وسلم وعده داد:

﴿وَيَنصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا﴾

[فتح: ۳]

ترجمه: الله(سبحانه وتعالی) تو را به پیروزی شکست ناپذیری یاری کند.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه ترکیه